วันอังคารที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2567

ฟาร์มฮัก (ภาคสตรี) ตอนที่ 5

 



 

   "พิศวาสรุ่นน้อง"

   ชื่อ "ไหม" ค่ะ อายุ 42 ปี เป็นคนรูปร่างสูงอวบผิวขาวเพราะมีเชื้อชาวภูไท ใบหน้าสวยหวานมีลักยิ้มบุ๋มอยู่แก้มซ้าย ไหมเปิดร้านอาหารกับสามีและน้องสาวน้อง แต่ไม่กี่ปีมานี้ผัวไหมล้มป่วยด้วยโรคร้ายก่อนจะเสียชีวิตในเวลาต่อมา ทำให้ไหมเป็นม่ายพร้อมกับเริ่มมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ตามจีบไหมเยอะเพราะความสวยของไหมยังไม่เสื่อมคลาย
   จนเมื่อปีที่แล้วเคราะห์ซ้ำกรรมซัดเมื่อน้องเขยถูกรถชนจนต้องนอนโรงพยาบาลเดือนกว่าแล้วออกมาพักฟื้นที่บ้านอยู่หลายเดือน เงินที่เก็บก็ร่อยหรอเพราะใช้ในการรักษาน้องเขยและส่งให้ลูกน้องเขยที่ไหมรับเลี้ยงเรียนปริญญาตรีที่กรุงเทพฯ รวมทั้งร้านขาดลูกมือจนต้องบอกปัดการทำข้าวกล่องไปเปิดขายหน้าร้านอย่างเดียวจึงทำให้ขาดรายได้ไปมาก แล้วไหมก็เริ่มยืมเงินจาก "หรั่ง" ค่ะ
   หรั่ง เป็นเจ้าของฟาร์มวัวโคขุนที่ออกนอกหมูบ้านไหมไปสัก 2 กม.หรั่งเป็นคนสูงใหญ่ใบหน้าหล่อเหลาหน้าตาคล้ายฝรั่งกว่าผู้เป็นพ่อที่เป็นลูกครึ่งเสียอีก หรั่งมักจะพาเจ้าหน้าที่ปศุสัตว์หรือแขกมากินข้าวที่ร้านไหมอยู่เป็นประจำจนเราสนิทกัน หลังๆ นี้หรั่งหยอดคำหวานใส่ไหมบ้างในบางที พูดทีเล่นทีจริงบ้างในบางครั้งแต่ก็ไม่มีอะไรมากกว่านั้นแต่ใจไหมก็เริ่มที่จะละลายไปกับหน้าหล่อเหลาอยู่เหมือนกัน
   อาจจะด้วยความไว้ใจกันหรั่งก็ให้ไหมหยิบยืมทุกครั้งที่ขอไปซึ่งหรั่งก็ให้ทุกครั้งแต่ไหมก็ไม่เคยส่งคืนเลยสักครั้งเพราะเงินไหมก็ขาดมือจริงๆ และนั่นคือการที่หรั่งให้ไหมทำอาหารไปเลี้ยงคนงานของหรั่งเป็นการจ่ายหนี้ในตัวด้วย แม้ค่าอาหารแต่ละมื้อจะไม่มากเท่าไหร่แต่เมื่อทำเกือบทุกวันในแต่ละเดือนก็สามารถลดหนี้ได้มากโขอยู่
   "วันนี้มีเมนูอะไรครับพี่ไหม?"
   เสียงทักทายจากหรั่งดังมาก่อนตัวเมื่อไหมง่วนอยู่กับการเตรียมอาหาร ไหมหันไปยิ้มให้เมื่อเห็นร่างใหญ่เดินยิ้มเข้ามา
   "วันนี้พี่ทำลาบหมู ส่วนต้มยำปลาเป็นฝีมือของ..." ไหมเอ่ยชื่อน้องสาวไป
   "ลาภปากผมละ อยากกินมานานล่ะ" หรั่งนั่งลงที่โต๊ะแล้วไหมก็ตักอาหารไปให้ "กินข้าวด้วยกันครับพี่"
   "ไม่ล่ะ เบื่อฝีมือตัวเอง พี่รอส้มตำดีกว่า"
   เราสองคนคุยกันไปกินข้าวกันไปซึ่งรอบๆ ข้างก็เป็นคนงานที่กำลังกินข้าวกันอยู่อย่างเอร็ดอร่อย ไหมเขี่ยจานส้มตำไปมานานๆ ทีถึงจะตักเข้าปากเพราะกำลังคิดอะไรอยู่เงียบๆ ว่าจะชวนหรั่งดีไหม?
   "มีอะไรหรือเปล่าครับพี่?" หรั่งเห็นคงจะอดไม่ได้จึงถามออกมา
   "เอ่อ...ไม่มีอะไร ว่างไหมเย็นวันนี้?" ไหมตัดสินใจ
   หรั่งตอบว่า ว่าง ไหมเลยชวนหรั่งไปกินข้าวที่ร้านบอกว่า พี่เลี้ยง หน้าหล่อๆ ที่เขียวครึ้มด้วยหนวดเคราทำท่าสงสัย ไหมเห็นหน้านั้นก็ใจหวั่นๆ แต่ก็ยิ้มกว้างกระซิบบอกไปว่า ถูกหวยพอได้อยู่ หรั่งยิ่งยิ้มกว้างประชากใจไปอีก
   หรั่งออกมาที่ร้านไหมเกือบๆ สองทุ่มซึ่งเป็นเวลาปิดร้าน โดยที่ไหมกับน้องสาวและน้องเขยที่กลับมาแข็งแรงและเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงอีกครั้งกำลังนั่งดื่มกันอยู่ ร่างสูงใหญ่กล่าวทักทายแล้วนั่งลงร่วมวง
   ร้านอาหารของไหมเป็นร้านเล็กๆ ที่เปิดเป็นเพิงถาวรข้างๆ บ้านของไหมเองโดยมีซุ้มม้านั่งไม้ไผ่มุงหญ้าคาอยู่หกซุ้ม บ้านไหมอยู่ห่างจากหมู่บ้านออกมาหน่อยพอดีว่าอยู่ติดกับถนนทางหลวงสายหลักเข้าตัวอำเภอจึงมีลูกค้าแวะเวียนมาไม่ขาดส่วนบ้านของน้องสาวอยู่ในหมู่บ้าน
   สามทุ่มกว่าๆ น้องสาวกับน้องเขยไหมก็ขอตัวกลับ ไหมกับหรั่งนั่งคุยกันเงียบๆ ท่ามกลางแสงสลัวในซุ้มไม้และแสงไฟจากรถยนต์บนถนนที่สาดส่องให้เห็นใบหน้าหล่อๆ อยู่ใกล้ๆ หรั่งยิ้มให้กับท่างทางมึนๆ เบียร์ของไหม
   "ยิ้มอะไร? ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง" ไหมอ้อแอ้พูดออกไปแล้วยิ้มทำให้ตาหวาน
   "ก็...ไม่เคยเห็นใครสวยเท่าพี่สักคน" ไหมหัวเราะคิกๆ ยิ้มหวานเมื่อเจอคำยอ "เออ...พี่ อยากเห็นบัตรประชาชนพี่จัง"
   "วุ๊ย...ไม่เอา อายรูป อยากเห็นไปทำไมล่ะ?"
   "ก็แค่...อยากรู้คำนำหน้าน่ะ ว่าจะเป็นนางสาวหรือนางฟ้ากันแน่"
   ไหมยิ้มตาเยิ้มทำท่าเขินอายเลยค่ะเมื่อเจอมุกจีบของหรั่งเข้าให้ต้องเอามือไปทุบอกพร้อมร้องบอกว่า บ้า หรั่งคว้ามือไหมไปกุมแล้วยิ้มหวานจ้องตาไหมก่อนจะยกขึ้นจูบที่หลังมือแล้วบอกว่า สงสัยจะเป็นเป็นนางฟ้าแน่ๆ โอย...จะหวานไปถึงไหนพ่อคุณ แค่นี้พี่ก็ไม่ไหวแล้วนะ
   สี่ทุ่มกว่าๆ พวกเราก็เลิก หรั่งเดินประคองไหมที่เมาหน่อยๆ มาส่งที่หน้าบ้านพร้อมกล่าวลา หรั่งก้มหน้าลงจูบแก้มไหมอย่างรวดเร็วแล้วเอ่ยว่า ขอบคุณครับพี่ไหมคนสวย ไหมหันไปยิ้มตาหวานก่อนจะก้มหน้างุดด้วยความขวยอายและทำท่าทางไม่ถูกว่าจะทำอะไรต่อ เอาไงดีไหมเอาไงดี หรั่งเขายืนยิ้มรอให้เราตัดสินใจอยู่นะว่าจะเอายังไง อย่าเลยไหมเอ๋ย แค่คำเยินยอของหนุ่มรุ่นน้องก็ทำเอาเธอเคลิ้มแล้วเหรอ สักครู่ไหมก็เปิดประตูเดินเข้าไปแล้วหันหน้ามาบอกลาหรั่ง
   หลายๆ วันมานี้เมื่อถึงตอนเย็นหรั่งก็ชอบจะมานั่งดื่มอยู่ที่ร้านบ่อยๆ จนน้องสาวไหมต้องร้องแซว ไหมก็ต้องอยู่นั่งดื่มกับหรั่งจนดึกดื่นทุกวันแต่ก็เป็นความเต็มใจด้วยที่จะได้เห็นหน้าหล่อเข้มของหนุ่มรุ่นน้องค่ะ และบางครั้งที่เกิดอารมณ์ขึ้นมาไหมก็ใช้ใบหน้าหล่อๆ พร้อมรสจูบที่แก้มในคืนนั้นจินตนาการจนตัวเองเสร็จสมอย่างสุขล้นก็หลายครั้งเลยล่ะค่ะ
   วันหนึ่งมีงานบุญอยู่ที่วัดในหมู่บ้านของไหม หรั่งเอ่ยชวนว่า อยากจะไปเที่ยวงานไหม? ไหมก็ตอบรับและบอกให้มารับที่ร้านตอนสองทุ่มแล้วไปรวมตัวที่บ้านน้องสาวที่อยู่ติดๆ กับวัดก่อนที่จะพากันเดินเข้าวัดไปเที่ยวงาน จากสารพัดการออกร้านทั้งเครื่องเล่นและเกมส์ต่างๆ ไหมเองก็สนุกสนานและมีความสุขกับการละเล่นต่างๆ โดยที่รับรู้ว่ามีสายตาคมของหนุ่มรุ่นน้องจ้องมองอยู่ตลอดเวลา
   เมื่อถึงสามทุ่มมหรสพสมโภชน์อย่างหมอลำซิ่งก็เริ่มแสดง แต่ไหมกับหรั่งก็เหนื่อยเกินไปที่จะไปดูเลยพากันมานั่งหลบมุมที่ม้าหินอ่อนห่างๆ พร้อมเบียร์คนละสามกระป๋อง เราฟังเสียงหมอลำไปก็พูดคุยกันไป ช่วงหนึ่งไหมก็เอ่ยขอบคุณหรั่งขึ้นมา
   "ขอบคุณเรื่องอะไรครับพี่?"
   "ก็ทุกๆ อย่าง เรื่องเงินที่ช่วยเหลือ และ...ช่วงนี้ที่ทำให้พี่ไม่ฟุ้งซ่าน" ไหมพูดยิ้มๆ จ้องตาหรั่งในความสลัวนิ่ง
   "พี่ไหม เหงามากไหมครับ?" หนุ่มรุ่นน้องเอ่ยถามจี้จุดไหมทันที
   ไหมอายก้มหน้างุดไม่กล้ามองหน้าหรั่งเสยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่มอึกๆ จนหมดแล้วก็ลุกขึ้นเอ่ยชวนกลับ
   หรั่งยืนอยู่หน้าบ้านพร้อมกับเอ่ยลา ไหมเก้ๆ กังๆ เพราะกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่างอยู่ เอาอีกแล้วหรือไหมเอ๋ย เธอต้องตัดสินใจอีกแล้ว แล้วไหมก็เห็นหรั่งเดินเข้ามาประชิดตัวและเมื่อเงยหน้าขึ้นมองหรั่งก็จู่โจมด้วยการก้มหน้าลงประกบจูบปากทันที ไหมไม่ทันตั้งตัวก็ยืนตัวแข็งทื่อในตอนแรกแต่เมื่อลิ้นหรั่งสอดตวัดไหมก็โอนอ่อนผ่อนตามตวัดลิ้นเล่นกับลิ้นทันใด เสียงดูดปากของเราดังจ๊วบๆ ก่อนที่ไหมจะถอนปากแล้วก้มหน้าอายๆ นิ่งอยู่ครูหนึ่งก่อนจะกล่าวอำลาหรั่งแล้วรีบเดินเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว อีกแล้วนะไหม เธอทำไมถึงใจง่ายขนาดนี้ แต่แค่คิดก็ต้องเผลอเอามือจับปากคิดถึงรสจูบหนุ่มรุ่นน้องอย่างไม่รู้ตัว อา...จูบของชายคนแรกในรอบหลายๆ ปีทำไมมันถึงซึ้งซ่านขนาดนี้
   วันศุกร์วันหนึ่งไหมปิดร้านด้วยอารมณ์ที่พูดไม่ถูก นอนเหงาอยู่บ้านคนเดียวด้วยความอ้างว้าง หาเรื่องทำงานบ้านต่างๆ นาๆ ก็ยังคิดฟุ้งซ่านไม่หาย ไหมเอ๋ย...เป็นอะไรล่ะเธอ ความรู้สึกลึกๆ ในใจโหยหาความต้องการธรรมชาติที่ตัวเองห่างหายไปนาน แล้วหน้าหล่อเข้มด้วยหนวดเคราก็ลอยเข้าในใจ ตกเย็นมาไหมป็นั่งจิบเบียร์อยู่คนเดียวจนหมดไปหลายขวด ใจก็คิดใคร่ครวญตัดสินใจในสิ่งที่ตัวเองจะทำ แล้วไหมก็ตัดสินใจโทรหาหรั่งถามว่า ว่างไหม? เสียงตามสายก็ตอบมาว่า สำหรับพี่ไหมผมว่างเสมอ
   "พี่เหงา" เสียงเบาๆ ของไหมลอดไปตามสายบ่งบอกอารมณ์นั้น
   "จะให้ผมไปหาไหม?" หรั่งถามกลับมาเหมือนหยั่งเชิง
   "ไม่ต้อง เดี๋ยวพี่ไปหาเอง" แล้วไหมก็วางสาย
   พอไหมมาถึงฟาร์มก็เห็นหรั่งอยู่ในชุดสบายๆ เป็นเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นรออยู่พร้อมกับจิบเบียร์ไปด้วย หรั่งร้องแซวถามว่า เจอมามากแล้วใช่ไหมนี่? ไหมยิ้มบอกว่า นิดหน่อยน่า หรั่งจึงรินเบียร์ใส่แก้วก่อนที่ไหมจะดื่มอึกๆ ทีเดียวเกลี้ยงแก้วจนหรั่งร้องแซวว่า โห...เดี๋ยวก็เมากันพอดี 
   เรานั่งดื่มพร้อมพูดคุยสัพเพเหระกันกันทั่วไปแล้วจู่ๆ เราก็นั่งนิ่งมองหน้ากันไปมา
   "พี่เหงามากไหม?" หรั่งเอ่ยขึ้นเบาๆ พร้อมกับขยับตัวเข้ามาหาไหม
   "ยังไม่รู้อีกหรือ?" ไหมจ้องตาคมตอบไปแผ่วๆ
   เหมือนส่งสัญญาณไฟเขียวให้ไปหรั่งรีบโน้มหน้าลงมาประกบปากไหมที่เผยอรับรอท่าและลิ้นของไหมก็ตวัดรัดเล่นกับลิ้นของหรั่งทันควัน สองแขนแข็งแรงตระกองกอดร่างอวบของสาวรุ่นพี่อย่าไหมหลวมๆ ซึ่งไหมนั้นก็อ่อนระทวยไปตั้งแต่เราประกบปากกันแล้ว
   จูบที่เร้าร้อนทำเอาร่างกายของเราพลอยร้อนรุ่มไปด้วยเพลิงแห่งกามารมณ์ ชายรุ่นน้องดันร่างไหมลุกขึ้นแล้วดุนหลังไปที่เตียงขณะที่มือก็แกะเสื้อเชิร์ตและกระโปรงยาวของไหมออกไปด้วย เมื่อไหมเอนหลังนอนหงายขาพาดขอบเตียงก็เหลือแต่ยกทรงลูกไม้สีดำและกางเกงในตัวน้อยเท่านั้น หรั่งไล้จมูกลงที่ซอกคอไซ้เรียวหนวดที่เขียวครึ้มถูไถไปมาจนไหมขนลุกด้วยความสยิว
   เมื่อละซอกคอลงมาก็เจอกับบราสีดำที่ห่อหุ้มทรวงอกอวบเอาไว้ หรั่งแกะตะขอด้านหน้าออกป้านวงสีแดงเล็กมีเม็ดบัวเล็กๆ สีแดงวางอยู่ตรงกลางวงก็เผยเต็มตา หรั่งไม่รอช้าก้มหน้างุดแลบลิ้นเลียพร้อมดูดอมอย่างพึงพอใจขณะที่ไหมเองก็นอนบิดตัวแอ่นอกให้ลงลิ้นด้วยความเสียว สองมือหรั่งตะโบมบีบคลึงด้วยความเสน่หากับนมอวบๆ แม้จะหย่อนคล้อยไปบ้างตามอายุแต่ความนุ่มนิ่มน่าบีบเคล้นก็คงจะยังมีอยู่
   หน้าหล่อเลื่อนปากจากยอดอกอวบไต่ลงตามร่องท้องและหน้าท้องเนียนเรียบปราศจากริ้วรอยของไหมที่มีไขมันตามวัย หรั่งนั่งยองๆ ที่ขอบเตียงแล้วค่อยๆ รูดชั้นในชิ้นสุดท้ายของไหมออกแล้วเนินเนื้ออวบใหญ่ที่ปกคลุมด้วยแพรไหมสีดำขลับก็ปรากฏขึ้น หรั่งเอามือไปลูบไล้ก่อนจะซุกหน้าลงไปละเลงลิ้นทำเอาต้องส่ายเอวบิดสะโพกเมื่อลิ้นทะลวงเข้าไปตวัดฉับๆ ในร่องรู คางเคราที่ตัดสั้นถูกขยี้ลงในเนื้ออ่อนจนไหมสั่นสะท้านครางกระเส่า
   "อูย...สะ เสียวจัง โอว..."
   หรั่งจับสองขาไหมเหยียบบนสองบ่าแล้วลงลิ้นหนักๆ จนต้องเด้งสะโพกลอยส่ายไปมาสู้กับลิ้นที่ตวัดไม่หยุด นิ้วโป้งซ้ายของหรั่งบดบี้เม็ดเสียวขณะที่สองนิ้วขวาแยงรูสวาทเข้าออกจนเรียกน้ำเสียวของไหมไหลหลั่งนองรู
   "โอว...ไม่ไหวแล้ว ซี๊ด...แตกๆๆๆๆ"
   ไหวครางกระเส่าพร้อมสะโพกที่พริ้มไหวขณะที่หรั่งก็ระรัวลิ้นและขยับนิ้วเร็วๆ สักครู่เมื่อทนไม่ไหวอีกต่อไปไหมก็ร้องเสียงหลงก่อนจะทิ้งสะโพกเกร็งร่างกระตุกหายใจหอบแรง สักครู่หรั่งก็ลุกขึ้นถอดเสื้อกับกางเกงแล้วปีนขึ้นเตียงพร้อมดึงร่างของไหมเข้าไปกลางเตียงนอน
   ร่างใหญ่คร่อมร่างไหมแล้วทาบท่อนเนื้อที่ร่องอกแล้วเอาสองมือมาบีบสองเต้าเข้าชิด ไหมต้องสูดปากร้องว๊าวเมื่อเห็นขนาดท่อนเนื้อของหนุ่มรุ่นน้องและผงกหัวขึ้นไปคอยแลบลิ้นเลียหัวเงี่ยงเมื่อหรั่งซอยเอวไปมาช้าๆ ในร่องนมของไหม หรั่งถูลำแท่งกับร่องนมพอเสียวได้ที่ก็ขยับเอวขึ้นไปจ่อลำแท่งเข้าปากไหมซึ่งก็รีบคว้าไปดูดอย่างไว
   พลังดูดของไหมก็ทำเอาหรังถึงกับเกร็งตูดรับแรงเสียวก่อนจะหมุนกลับตัวให้อยู่ในท่า 69 แล้วลงลิ้นกับร่องเสียวไหมอีกครั้ง เสียงการใช้ปากให้กันและกันดังจ๊วบจ๊าบกระทบโสตเพิ่มความเสียวซ่านให้กับเราทั้งสองยิ่งนัก
   "อ๊า...พี่ไม่ไหวแล้ว เย็ดเถอะ อูย...ซี๊ด..." ไหมกระเส่าครางอย่างซ่านเสียวดังแผ่วๆ
   หรั่งไม่รอช้าขยับตัวลุกแล้วคลานเข่าเข้าแทรกร่างไหมแล้วปาดลำแท่งที่แข็งเด่ขึ้นลงตามรอยแยกพร้อมกับตีหัวเงี่ยงที่เม็ดเสียวดังแปะๆ จนไหมต้องเด้งเอวรับแล้วร้องอู๊ ร่างใหญ่ดันหัวเงี่ยงเข้ารูเสียวช้าๆ โดยมีมือไหมคอยดันเอาไว้ที่หน้าท้องพร้อมร้องว่า เบาๆ นะ พี่ไม่เคยมานานแล้ว หรั่งขยับเข้าออกช้าๆ ดันท่อนเนื้อค่อยๆ จนไหมเคลิ้มก็ดันแรงซะทีนึงจนไหมสะดุ้งดันหน้าท้องหรั่งไว้แทบไม่ทัน
   "อ๊า...เสียวจริงๆ พี่ อูย..."
   "ซี๊ด...พี่ก็เสียวจ๊ะ ดีจริงๆ คับแน่นไปหมดเลย อา..."
   ไหมกับหรั่งร้องครางประสานกันเมื่อท่อนเนื้อของหรั่งถลำเข้าร่องเสียวจนจมมิด ช่องทางที่ไม่ได้ผ่านการใช้งานมานานตอดรัดบีบกระชับกับท่อนเนื้ออย่างสุดกำลังสร้างความเสียวซ่านให้กับสองเราที่สุด หรั่งเริ่มขยับเอวช้าๆ ซอยเนิบๆ ไปเรื่อยๆ ขณะที่ไหมก็ใบหน้าเหยเกสูดปากครางอยู่ตลอดเวลา สองมือป่ายเปะปะหาที่ยึดก่อนจะขยุ้มผ้าปูจนยับย่น หรั่งเร่งเอวเร็วขึ้นจนเสียงเนื้อปะทะกันดังก้องห้องแคบผสมเสียงครางสองเราที่ดังไม่ขาดระยะ
   แล้วร่างใหญ่ก็นอนหงายดึงตัวไหมขึ้นนั่งทาบทับ ไหมร่อนเอวพริ้วไหวบดลำแท่งแนบชิดร่องรูพร้อมสูดปากอยู่ตลอดเวลา หรั่งเอื้อมมือมาบีบเคล้นสองเต้าอวบที่กระเด้งอยู่ต่อหน้าทำเอาไหมต้องแอ่นอกหราด้วยความเสียว
   หรั่งจับสะโพกหยุดแล้วหมุนคว้างให้กลับหลังหัน ท่อนเนื้อหมุนควงตามสะโพกบิดจนไหมสูดปากซี๊ดก่อนที่จะไม่เสียเวลาเมื่อเริ่มบดเอวอีกครั้ง เสียงลำแท่งงัดโพรงแคบดังกึกๆ เมื่อไหมเร่งเอวบดหนอกชนโหนกพร้อมทั้งความเสียวซ่านที่ทะลุปรี๊ดถึงขั้วหัวใจ
   "อ๊า...เสียวจริงๆ อู๊ย...ไม่ไหวแล้ว แตกๆๆๆๆๆๆ"
   ไหมร้องกระเส่ากระชั้นถี่พร้อมเอวที่พริ้วสะบัดขณะที่สองมือก็ค้ำยันที่สองขาของหรั่ง สะโพกผายของไหมบดระรัวโดยมีสองมือของหรั่งคอยประคอง เมื่อความรู้สึกที่อัดอั้นเดินทางมาถึงบั้นปลาย และแล้วไหมก็หยุดกึกเกร็งร่างร้องครางเสียงยาวแล้วฟุบหน้าลงแทบเท้าของหนุ่มรุ่นน้องพร้อมกับเสียงหายใจหอบและร่างที่สั่นระริกจนตัวโยน หรั่งลูบไล้สะโพกที่ลอยโด่งก่อนจะดึงตัวไหมเอนหลังลงไปนอนทาบทับ
   "หายเหงายังครับพี่?" หรั่งพรมจูบที่พวงแก้มพร้อมส่ายเอวบดลำแท่งและสองมือที่เคล้นคลึง
   "โอย...พี่ใจจะขาด" ไหมต้องตีมือเบาๆ ที่บั้นเอวหรั่ง
   "พี่ทำเองนะนั่น เดี๋ยวต่อไปนี้ตาผมมั่ง"
   ว่าแล้วร่างใหญ่ก็พลิกไหมลงนอนหมอบราบแล้วขึ้นนั่งคร่อม  ผมบดเอวใส่ก้นสองมือก็ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง ไหมต้องครางอูยๆ เมื่อเอวหรั่งเร่งเร็วขึ้น
   สักพักหรั่งก็พลิกร่างไหมนอนตะแคงขวาดันเข่าซ้ายไปชิดหน้าอกส่วนร่างใหญ่ก็นั่งยองๆ แล้วก็กระหน่ำท่อนเนื้อเข้าออกรูเสียวชนิดระรัว ไหมต้องร้องครางลั่นห้องเมื่อหรั่งสาวเอวใส่ก้นแรงมากขณะเดียวกันก็ครางด้วยความเสียวไปด้วย
   "โอย...ไม่ไหวแล้ว เสียวเหลือเกิน อูย...ซี๊ด..."
   "พะ พร้อมกันเลยนะพี่ อา..."
   หรั่งพลิกตัวไหมอีกครั้งให้นอนหงายพร้อมกระแทกเอวอย่างต่อเนื่อง ร่างไหมสะท้อนตามแรงกระแทกจนอกอวบสั่นไหวจนต้องเอื้อมสองมือไปเกาะกุมพร้อมร้องครางอย่างสุดเสียว มือใหญ่เอื้อมสองมือมาแย่งจับแล้วกระแทกเอวระรัว
   "อ๊า...พะ พี่ โอ๊ว...แตกๆๆๆๆ"
   ไหมร้องเสียงกระเส่าเมื่อเดินทางมาถึงฝั่งฝัน ความสุขที่ได้รับจาดท่นเนื้อใหญ่ของหนุ่มรุ่นน้องนั้นมันทะลักล้นเปี่ยมในใจ ไหมจิกเล็บทั้งสองมือลงที่สองแขนของหรั่งแล้วร้องครางอย่างสุขสม หนุ่มรุ่นน้องเองก็คงจะสุดจะกลั้นแล้วเหมือนกันเพราะแค่กระแทกแรงๆ อีกไม่กี่ทีหรั่งก็เกร็งร่างสองมือบีบสองเต้าเขม็งพร้อมบดเอวกับหนอกแนบแน่นแล้วก็ทะถั่งสายน้ำที่อดกลั้นไว้มานานกระฉูดเข้าร่องลึกของไหม
   หรั่งฟุบหน้าลงที่ยอดอกอวบหายใจหอบแข่งกับไหม สักพักก็พลิกร่างไหมขึ้นข้างบนทาบทับตัว ไหมซุกหน้าลงที่ไหล่กว้างหายใจสะอื้นหอบก่อนจะพรมจูบที่แก้มและเคราของหรั่งเบาๆ
   "หายเหงายัง?" หนุ่มรุ่นน้องยิ้มแล้วเอ่ยเบาๆ
   ไหมไม่ตอบอะไรหรอกค่ะแต่ทุบมือลงเข้าที่อกดังตุบ หรั่งกอดรัดร่างไหมก่อนจะพลิกลงนอนหงายแล้วซุกหน้าลงที่อกอวบใหญ่เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ไหมอีกครั้ง และแล้วอารมณ์สวาทของไหมก็คุโชนขึ้นอีกครา

จบ "ฟาร์มฮัก" (ภาคสตรี) ตอนที่ 5 "พิศวาสรุ่นน้อง"




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น