วันอังคารที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2567

ด้วยรักและผูกพันธ์ ตอนอย่าซ้ำรอยพ่อเลยลูก2 ep.13

 

 
 

ผมมองเห็นว่าก่อนที่แม่นงค์จะทิ้งน้ำหนักตัวลงมา แม่สอดมือลอดเข้าใต้หว่างขา แล้วใช้มือบรรจงจับท่อนลำแข็งเด่ของผมงอพับขึ้นมาด้านบนเสียก่อน จึงวางน้ำหนักทับลงมา ให้ร่องแคมจิมิ๊ของแม่แนบสนิทกับท่อนลำของผม แล้วแม่นงค์ก็ค่อยๆบดเบียดร่องแคมจิมิ๊ รูดท่อนลำของผมช้าๆ สะโพกส่ายยึกๆ สร้างความเสียวให้ท่อนลำของผม มากกว่าที่แม่นงค์ใช้มือรูดเล่นเสียอีก

น้ำลื่นๆใสๆ ที่ปุดออกมาจากปากกระจู๋ของผม บวกกับน้ำของแม่นงค์ที่ไหลออกมาจนชุ่มฉ่ำ ช่วยให้แม่นงค์สามารถเลื่อนจิมิ๊บดเบียดท่อนลำผมได้ง่ายขึ้นคล่องขึ้น

"รู้สึกยังไงบ้างลูก..ซี๊ดด.."แม่นงค์ร้องถามความรู้สึกจากผมด้วยเสียงกระเส่าหวานๆ

"เสียวครับ..ซี๊ดด..ทั้งเสียวทั้งตื่นเต้นสุดๆเลยครับแม่...." ผมร้องตอบแม่นงค์เสียงแหบๆสั่นๆ พร้อมกับขยับโยกก้นตนเอง เพื่อช่วยผ่อนแรงให้แม่

"ซี๊ดดดด..แม่เสียวจิมิ๊จังเลยจ๊ะลูกจ๋า..แต่ระวังนะคะ..อย่าเด้งกระจู๋แรงนัก..ดะ..เดี๋ยวมันจะเข้าไปในรูจิมิ๊ของแม่...ซี๊ดดด" แม่นงค์ตอบเสียงสั่นกระเส่า แล้วค่อยๆขยับตัวขึ้นมาจากการนอนทับผมเป็นนั่งทับตัวตรง พร้อมยกมือทั้งสองข้างบีบคลึงเคล้นเต้านออวบหยุ่นของแม่แรงๆ จนโนมเนื้อหยุ่นๆสองเต้านั้น ปลิ้นลอดออกมาตามง่ามนิ้ว

"ทำไมกระจู๋ผมถึงเข้าไปในรูจิมิ๊แม่ไม่ได้ครับ....." ผมร้องถามอีกครั้ง ทั้งๆที่แม่นงค์เคยบอกมาเมื่อสักครู่

"มะ..ไม่ได้จ๊ะ..รูจิมิ๊ของแม่..ซี๊ดดดด..กระจู๋รามเข้าไม่ได้.." แม่กัดฟันบอกเสียงกระเส่า หน้าเริ่มเหยเกด้วยความเสียวจิมิ๊

"เพราะอะไรครับ...ซี๊ดดด..."

"เพราะมันจะซ้ำรอยของพ่อนะสิจ๊ะ...รูจิมิ๊แม่..อนุญาตให้เฉพาะผู้ชายที่จะเป็นผัวแม่เท่านั้น..ซี๊ดดดด..ลูกจ๋า....รามเป็นลูกชายของแม่..แม่ช่วยให้ลูกมีความสุขได้เท่านี้นะคะ..." ผมฟังเหตุผลของแม่นงค์แล้วจึงเข้าใจ ว่าทำไมแม่ถึงห้ามเช่นนั้น เป็นเพราะว่าผมเป็นเพียงลูกชายของแม่เท่านั้น จึงยิ้มตอบพร้อมพยักหน้าให้แม่นงค์ทราบ แม่ก็ยิ้มตอบพร้อมทำหน้าเสียวๆ ขยับจิมิ๊รุดไถท่อนลำผมถี่ขึ้นๆ ผมก็กระเด้งเอวเสยท่อนลำเล็กๆพรืดๆตอบโต้ ด้วยความรู้สึกเสียวสยิวซาบซ่านเป็นยิ่งนักจนผมต้องหลับตา มันช่างเหมือนเป็นความฝันเมื่อคืนของผมเสียเหลือเกิน ที่แม่นงค์นั่งนั่งทับและบดเบียดเสียดส่ายจนผมฝันเปียกน้ำรักแตกออกมา

"แม่ครับ..ซี๊ดด..ผมเสียว...ซี๊ดด..น้ำรักจะแตกออกมาแล้วครับแม่..." ผมร้องบอกแม่นงค์พร้อมหลับหูหลับตา เด้งเอวเสยใส่พรวดๆด้วยความเสียวสยิวเป็นครั้งสุดท้าย

"อ่ะ...อูยยยย...ซี๊ดดด..แม่!..." ผมร้องครางไม่เป็นเสียง เมื่อท่อนลำเล็กของผมกระดกงัดงึกๆ สะดุดกึกๆ ก่อนน้ำรักระลอกแรกจะฉีดออกมา แม่นงค์ก็ครางอูย ทำหน้าเหยเกด้วยความเสียว แล้วรีบโหย่งก้นขึ้นก้มหน้ามองรอดลงไป ก่อนจะเอื้อมมือมางัดท่อนลำของผมตั้งตรงจ่อไปตรงร่องแคมจิมิ๊ แล้วส่ายก้นยึกๆ เบาๆ ผมรีบมองตามภาพที่เห็นว่าน้ำรักระลอกแรกของผมที่ฉีดออกไปนั้น มันพ่งตรงเข้าไปกลางแคมจิมิ๊ที่อ้าแยกของแม่ จนแม่นงค์กัดฟันกรอด แล้วขย่มก้นทิ้งน้ำหนักลงมาอีกนิด ผมก็รู้สึกว่าปลายท่อนลำมันจมหายเข้าไปกลางแคมจิมิ๊ของแม่ แล้วนำรักระลอกต่อๆมาก็ฉีดหายเข้าไปจนหมดสิ้น แม่นงค์จึงจับท่อนลำผมงอพับตามเดิม แล้วทิ้งตัวลงมานอนทับบดเบียดเสียดสี พร้อมครางอือๆเสียงต่ำๆในลำคอ เหมือนได้รับความเจ็บปวดทรมาน แต่ใบหน้ากลับยิ้มหวานเป็นสุขสม

"น้ำรักแม่นงค์แตกหรือเปล่าครับ..." ผมร้องถามเพราะความอยากรู้

"แตกจ๊ะ..เก่งมากเลยลูกแม่..." แม่นงค์กระซิบบอกด้วยท่าทีเอียงอายจนแก้มขาวๆแดงปลั่ง แล้วพรมจูบแก้มจูบหน้าผมไปมา ก่อนสุดท้ายจะเลื่อนริมฝีปากมาประกบแนบกับริมฝีปากผมนิ่งๆเนินนาน

จนครู่ใหญ่ที่แม่นงค์โหย่งตัวนอนทับผม โดยไม่ได้ทิ้งน้ำหนักตัวลงมากดทับเต็มที่ หลังจากนั้นแม่นงค์ก็พลิกตัวลงนอนหงายแต่แขนขาวๆยังคงกอดผมไว้แน่น ทิ้งคราบน้ำรักฉ่ำแฉะไว้ที่เนินขนอุยๆของผมเป็นกองโต บางส่วนก็ไหลลงไปตามพวงไข่และง่ามขา แรงลมหายใจของแม่นงค์ดังเฮือกเหมือนอ่อนแรง สองตาหลับพริ้ม พร้อมทิ้งรอยยิ้มไว้บนใบหน้า

"อย่าลืมคำสัญญาที่ให้กับแม่นะจ๊ะ..." แม่นงค์พูดเหมือนรำพึงออกมาทั้งๆที่สองตายังหลับพริ้ม ลมหายใจแรงๆจนอกอวบหยุ่นกระเพื่อมขึ้นๆลง

"ครับแม่..รามรักแม่..รามไม่ผิดคำสัญญาแน่นอนครับ..." ผมเอียงหน้าไปกระซิบให้แม่นงค์ฟัง พร้อมกดจมูกหอมแก้มแดงปลั่งของแม่ดังฟอด ก่อนจะเอียงตัวไปกอดก่ายจับนมอวบเปลือยเปล่าของแม่นงค์ด้วยความรักเป็นที่สุด จนดูเหมือนทั้งห้องจะเงียบเสียงไปชั่วครู่
มีเพียงเสียงเบาๆจากการระบายลมหายใจของเราสองแม่ลูก แล้วผมก็เผลอตัวนอนหลับไปด้วยคว่ามอ่อนเพลียตั้งแต่วินาทีนั้น จนกระทั่งรู้สึกว่าร่างเปลือยของแม่นงค์ขยับตัวนั่นแหละจึงสะดุ้งตื่น พร้อมความสดใสกระปรี้กระเปร่ากลับคืนมา

"ตื่นแล้วหรือลูก..." แม่นงคืร้องถามเมื่อเห็นผมลืมตามอง พร้อมยื่นมามาลุบหน้าขยี้ผมเกรียนๆของผมอย่างรักใคร่

"กี่โมงแล้วครับแม่..." ผมหาวหวอด พร้อมร้องถามแม่นงค์ ซึ่งแม่ก็เอี้ยวตัวหันไปมองนาฬิกาปลุกเรือนเล็กๆที่หัวเตียง ซึ่งผมก็มองตาม พร้อมตกใจเมื่อเห็นเข็มนาฬิกามันบ่งบอกว่าเวลาในขณะนั้นเกือบ10โมงเช้าแล้ว นั่นแสดงว่าที่ผมคิดว่าเผลอนอนหลับไปแป๊บเดียวนั้น ตามจริงมันเกือบ2ชั่วโมงทีเดียว

"หิวหรือยังลูก..แม่จะได้ลุกลงไปทำอาหารเช้าให้ทาน.." ความจริงแล้ว ผมยังอยากจะนอนกอดแม่นงค์แบบนี้ไปอีกนานๆ แต่ท้องก็เริ่มร้องด้วยความหิว จึงพยักหน้าตอบแม่ไปตามตรง ได้ยินเสียงแม่นงค์หัวเราะคิกๆ แล้วขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะไถลตัวลงไปข้างเตียงเพื่อหยิบผ้าเช็ดตัวมาคลุมร่างเปลือยของแม่

"ห้ามแอบดูแม่นะ.." แม่นงค์พูดอายๆ สั่งผม ทำให้ผมแปลกใจว่าทำไมตอนนี้แม่นงค์ยังจะต้องอายเรื่องกายเปลือยเปล่าอยู่อีก ทั้งๆเมื่อเช้า ไม่ว่าผมจะจ้องมองส่วนใด แม่นงค์กลับไม่เอียงอายเสียสักนิด แม้ว่าผมจะไม่มองแม่นงค์ตามคำสั่ง แต่พอแม่กำลังไถลก้นลงไปจากเตียง ผมกลับผวารีบลุกขึ้นนั่ง แล้วโอบกอดอกอวบหยุ่นของแม่รั้งไว้ จนแม่หัวเราะขำๆ ดุผมเยิ้วๆ ให้ปล่อย พร้อมแกะมือผมออก แล้วขู่สำทับตามหลัง

"เดี๋ยวก็ได้อดข้าวเช้ากันหรอกลูก...ปล่อยแม่ก่อนเร้ว..."

"อดข้าวเช้าไม่เห็นเป็นไรเลยครับ..เพราะรามมีนมแม่ดูดอยู่แล้ว..อิอิ..." ผมร้องแซวจนแม่อายหันมาถลึงทำตาดุใส่

"อย่าเผลอตัวเอาไปพูดต่อหน้าคนอื่นนะลูก...เรื่องของแม่กับรามเป็นฟามลับนะจ๊ะ..." แม่นงค์กำชับ พร้อมแกล้งพูดไม่ชัด

"ครับแม่..." ผมรับปากพร้อมปล่อยมือที่กอดรัดใต้หน้าอกอวบหยุ่นออก ปล่อยให้แม่ลงไปคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่งห่มจนเรียบร้อย

"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ที่ห้องลูกสิจ๊ะ...พ่อชีเปลือย.." แม่นงค์หันกลับมาจ้องมองชีเปลือยร่างเล็กๆที่นอนอยู่บนเตียง แล้วไล่ให้ผมกลับห้องนอนเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ ผมก็รีบลุกขึ้นยืนเป็นชีเปลือย แล้วเดินโทงๆออกไปจากห้องนอนของแม่นงค์เพื่อกลับห้องตัวเอง

ก่อนที่ผมจะแต่งตัวใหม่ ได้แวะเข้าห้องน้ำเพื่อทำความสอาดกระจู๋ที่หดเหี่ยวเหลือเพียงหนังยืดๆที่หุ้มแก่นกาย ที่มองดุก้เห็นว่ามันบวมๆแดงๆ อยู่นิดหน่อย แต่ครั้นโดนน้ำที่ฉีดใส่ ผมก็สะดุ้งโหยงเมื่อรู้สึกปลายหนังหุ้มลำมันแสบเป็นอย่างมาก จึงจับกระจู๋พลิกหงายท้องขึ้นมองดู เห็นรอยปริเป็นแผลถลอกเล็กๆที่ปลายหนัง ต้นเหตุแห่งความเจ็บแสบนั่นเอง

ผมใช้เวลาชำระฃ้างทำความสอาดแบบลวกๆ แล้วกลับเข้าไปสวมกางเกงขาสั้น พร้อมเสื้อยืด จากนั้นก็เดินลงบันไดมา เห็นแม่นงค์กำลังเจียวไข่อยู่ในครัว กลิ่นหอมฟุ้งของไข่เจียวเรียกน้ำย่อยออกมา จนท้องร้องจ๊อกๆทันที

"ทำอะไรครับแม่นงค์...ให้รามช่วยมั๊ย.." ผมร้องถามพร้อมเดินเข้าไปกอดเบื้องหลังของแม่

"เจียวไข่ เสริมสร้างกำลังให้ยอดนักรักของแม่คนนี้สิจ๊ะ...." แม่นงค์ไม่ได้เอี้ยวหน้าหันมาตอบ เพราะสองมือกำลังขมักเขม้นพลิกไข่ในกระทะอยู่

"รามไม่ต้องช่วยแม่หรอกจ๊ะ..ไปนั่งรอที่โต๊ะก่อน เดี๋ยวก็เสร็จแล้วลูก...อุ๊ย" แม่นงค์พูดประโยคต่อไปแล้วร้องอุ๊ย เมื่อผมเขย่งปลายเท้า แทรกหน้าผ่านเรือนผมยาวสลวยที่ขมวดเป็นปมของแม่เข้าไปจูบแก้มนวลอย่งรวดเร็ว แล้วผละออกมานั่งรอแม่ที่โต๊ะอาหารตามคำสั่ง

เพียงครู่เดียวแม่ก็ยกจานใส่ไข่เจียวหอมๆเข้ามาสมทบกับอาหารอีกสามอย่างที่วางบนโต๊ะไว้แล้ว ก่อนหน้าที่ผมจะเดินลงมาจากชั้นบน แล้วเราสองคนแม่ลูกก็ทานอารเป็นข้าวต้มกุ๊ยกับ กับขาวที่แม่รีบทำกันจนอิ่มและมีความสุขกันตามลำพังสองแม่ลูก




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น