เมียสาวใจแตก 7

 



 
 
ผมขับรถออกมาจากหน้าร้านอาหาร ที่มาส่งจอยแล้วมาจอดแวะเซเว่นเดิมที่แวะตอนมา ลงไปซื้อเบียร์กระป๋องยาวมา 2 กระป๋อง พร้อมเปิดยกดื่มแบบกระหายที่เดียว อัก...อักเกือบหมดกระป๋อง พอให้ใจสงบลงบ้างความคิดจะได้เกิด เอายังไงดีว่าจะกลับบ้านแล้วค่อยออกมารับจอย หรือรออยู่แถวนี้ หรือเข้าไปในร้าน แต่จะเข้ายังไงละ "คิดไม่ออกโว้ย" เปิดเบียร์อีกกระป๋องดีกว่า ผมยกเบียร์ขึ้นดื่ม แล้วเสียงเพลงจากวิทยุก็ดังเข้าหูผมเร่งเสียงขึ้น "กว่าจะรู้ใจแทบสลาย รักเธอแทบตาย สุดท้ายเธอไปจากฉัน เธอไปรักกันตอนไหน ทำไมฉันไม่รักทัน คนโง่ก็คือตัวฉันที่มันไม่รู้เรื่องเลย" ผมฟังจนจบแล้วร้องเฮ้ย "นี้มันด่ากูเปล่าว่ะ" ไม่ได้การแล้วอยู่ไม่ได้แล้ว (สัญชาตญานมันบอก จากเคยเป็นผู้ล่ามาก่อน) ไปเฝ้าแอบดูที่ร้านสักหน่อยดีกว่า เดียวพร่างตัวใส่หมวกใส่แมสก็ไม่มีใครจำได้แล้ว รอให้พวกนั้นย้ายไปโซนผับก่อน (ผมว่างแผนคร่าว ๆ ) ทำไปทำมาผมดื่มเบียร์จนหมด แล้วเผลอหลับไปด้วยน่าจะแอร์เย็นพร้อมกับเพลียด้วยใช้ความคิดเยอะ สะดุ้งตื่นอีกทีก็เกือบ 5 ทุ่ม (ร้านนี้ปิดเที่ยงคืน ตอนปลดล็อคโควิทช่วงแรก) เพราะเสียงไลน์ มาที่จอยไลน์มา จอย : "อีกชั่วโมงมารับได้เลยใกล้เลิกแล้ว เมาแล้ว ตอนนี้อยู่ด้านผับในร้านดีเจเปิดเพลงมันส์มาก  ผม : "ได้ ๆ เดียวออกไปรับอีกชั่วโมงนะ" ผมโกหกไปแบบนั้นทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้เข้าบ้าน  ผมมาถึงร้านอาหาร ก็ตรงไปห้องน้ำก่อนเช็คการแต่งตัวว่าเป็นยังไงบ้างเนียนไหม บังเอิญเหลือบเห็นช่างชายกำลังคุยกับโอหน้าห้องน้ำ ทำท่าซุบซิบกับโอ แล้วเอามือลูบเป้ากางเกงตัวเองแล้วทำท่ากระแทก ๆ แล้วก็มาหัวเราะ ผมเลยรีบเดินเข้าไปที่ผับพอเลี้ยวมุมเท่าแหละผมก็เจอ ไม่ใช้เจอพวกจอยนะเจอพวกน้องเซอร์เวย์เครมประกันรถ (พวกนี้ไม่ได้มาจากศูนย์จอยนะ พวกนี้เป็นฟรีแลนซ์อยู่ประกับบริษัทเล็ก ๆ พวกน้อง ๆ รีบเรียกผม "พี่บอย ๆ มาไงเนี้ยพี่" ผมละกลัวใครได้ยินจัง เลยรีบบอก "คนเดียวนั่งด้วยดิ" ผมรีบเสนอตัวโดยไม่ต้องรอให้ชวนเลย "ได้เลยพี่ เอาไรดี?" มันตอบตกลงทันที พร้อมถามว่าผมจะดื่มอะไร "เบียร์ดีกว่าง่าย ๆ " ผมตอบแบบรวบรัด "เบียร์ 3 ขวดมันเป็นโปรกินหมดเปล่าพี่" น้องมันแซวกันใหญ่ พร้อมถามผมอีกว่า "มาคนเดียวแปลก ๆ นะพี่ นัดเด็กไว้เปล่า" มันแซวผมอีก "เปล่า ๆ พี่มากินข้าวกับลูกค้า แต่ส่งลูกค้ากลับหมดแล้ว ยังไม่อยากกลับ เมียไม่อยู่บ้านนาน ๆ ได้โอกาสที" ผมโกหกเป็นเรื่องเป็นราว มันแซวผมกลับ "พี่ร้ายเหมือนกันนะเนี้ย วันไหนว่าง ๆ ไปหาลงอ่างกันพี่" น้องพูดพร้อมชวนไปเที่ยวลงอ่าง "เอาดิ พร้อมเสมอ" ผมตอบพร้อมส่งสายตาหาจุดที่จอยอยู่ ผมกวาดสายตาไปก็เห็นหัวโจที่สวมหมวกสีน้ำเงิน แล้วตัวมันก็สูงเด่นกว่าใครเลยเพราะสูงกว่าเพื่อน 180 ซม. ก็ผมสูง172  ซม. ยังดูเตี้ยกว่าเยอะเลย แต่พยายามมองดูอาการคนในโต๊ะก็มองไม่เห็นเลยว่าทำอะไร แต่ดูแล้วยื่นเบียด ๆ กัน ในส่วนของโจกับจอย ทางแนนกับช่างนั้นยื่นโอบเอวกันแล้ว มีโอคนเดียวที่เดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่งมองคนในโต๊ะบ้างนอกโต๊ะบ้าง ผมกับมายื่นโยกหัวเบา ๆ กับน้องในโต๊ะพอเป็นพิธีไม่ให้น้องสงสัย จนได้ยินดีเจพูดว่า "ชุดสุดท้ายแล้วนะครับ ใครมีเท่าไรใส่ให้หมดเลย ลูกเสือมาแล้ว" ผมกะเวลาตามสถานการณ์ อีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแน่เวลาที่เหลือ(ผับเลิก) เลยบอกน้อง "เดียวพี่ไปทักคนรู้จักหน่อยเห็นนะ แล้วคงกลับเลย เดี๋ยวเจอกันใหม่" แล้วกำลังจะหยิบเงินให้น้อง "พวกน้องรีบบอก "ไม่ต้อง ไม่ต้องครับพี่แค่นี้เอง" ผมเลยรีบบอก "ขอบคุณมาก ๆ ติดไว้ก่อนนะ" แล้วผมก็เดินก้มหน้าเลาะไปด้านข้างตรงเคาน์เตอร์น้ำพอดี เลยสั่งเบียร์ขวดเล็ก 1 หนึ่งขวด ที่ตรงแถวหน้ามีโต๊ะประมาณ 5 โต๊ะ คนเยอะพอเบียด ๆ กัน (แต่ยังมองเห็น) ไม่รวมพวกที่ออกมากองกันอยู่ข้างหน้า มองไปพอเห็นชัดกว่าด้านหลังที่ห่างเกือบ 10 โต๊ะ แล้วที่บูธดีเจมีไฟสปอร์ตไลท์ส่อง ไฟสี เปิดดับเปิดดับสลับกัน เท่าที่คาดการเห็นตอนนี้ น่าจะเมากันละ เพราะแนนพยายามชวนจอยเต้นเเรง แต่จอยแค่โยกเบา ๆ ดูสนุกสนานกันดี เหมือนไม่มีอะไร ผมเพ่งดูสักพัก ผมเห็น โจเริ่มโอบเอวเต้นกับเมียผม (ตอนนั้นใจเริ่มเต้นแรง) แล้วได้ยินเสียงกรีดกร๊าดของแนน เพราะจอยเต้นแรงขยับแรงขึ้นเรื่อย ๆ มือของโจตอนนี้เลื่อนไปที่สะโพกลูบขึ้นลูบลง (ถ้าผมมองไม้ผิด) เริ่มลูบไปถึงก้น แล้วหันไปพูดกับโอ (ทำภาษาปากผมอ่านไม่ออก) ".........."  จอยเหมือนตกใจนิดนึง ดันมือโจออก แต่โจไม่ละความพยายาม ยังโอบ ๆ อยู่ ทั้งกอดคอ ทั้งกอดเอว ที่สำคัญตอนกอดเอวโจพยายาม กอดแรง ๆ เพื่อให้ชายกระโปรงจอยร่นขึ้นมา แล้วก็เป็นอย่าที่โจตั้งใจ กระโปรงชุดรัดรูปของจอยร่นขึ้นมาอีกนิดนึง ทำให้โอเห็นแก้มก้นส่วนล่าง มันสลัว ๆ และคนแน่น ผมเลยเห็นไม่ถนัด จอยหันไปเต้นกับแนน หันหลังให้โจแล้ว แต่มือโจยังเกาะเอวอยู่ แล้วชี้ให้โอดูแก้มก้นที่ล้นออกมา ตอนนี้มือโจ ลูบก้นไปแล้ว แล้วทำปากอูย ต่อหน้าโอ โอพยักหน้า แล้วทำมือ ล้วงเลยล้วง ดูปากคราวนี้พอรู้ ว่าพูดอะไร โจทำท่าโปกมือว่าไม่คงกลัวไก่ตื่น โอทำหน้าเสียด้าย เสียงเพลงเริ่มเร้าใจขึ้นทุกคนยกแก้วขึ้นชน ตอนนี้ดูจอยสนุกผิดปรกติ และเวลาสำคัญมาถึง จอยกับแนนหันหน้าคุยกันอยู่ แต่มือจอยไขว้หลังจับข้อมือของโจอยู่ บางจังหวะก็เหมือนเอาก้นถูเป้าโจ แล้วโจเริ่มเอามือมาโอบด้านหน้าจอย จอยต้องแกะออกหลายที ผมดูไม่ได้การแล้วจึงรีบเดินออกมาที่รถ แล้วโทรศัพท์หาจอยทันทีผมโทรหลายสายมากจอยก็ไม่รับสักที แล้วโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นจอยโทรกลับมา "พี่บอยหรือเปล่าคะ มารับเจ๊จอยหรือยังคะ " เสียงที่พูดไม่ใช้จอยแต่เป็นแนน "มาแล้วครับ จอดอยู่ข้างหน้า ผมตอบ แล้วแนนก็บอกว่า "กำลังออกไปคะ เจ๊เมาคะกำลังพยุงไปส่ง" แนนอธิบายคงกลัวผมด่า ประมาณ 5 นาที แนนก็พยุงจอย(ไม่มีพวกผู้ชายมาด้วย) มาถึงรถผมรีบลงไปรับขึ้นรถ พอเข้ามาในรถผมปรับเบอะเอนให้ สภาพอาการจอย คือสะลึมสะลือครึ่งหลับครึ่งตื่น ตัวสั่นนิด ๆ บอกว่าร้อน ๆ ร้อนมา ทั้งที่แอร์รถเย็นฉ่ำ เธอเร่งเเอร์จนสุด ผมวนกลับมาด้านคนขับขึ้นรถปิดประตู ไม่รู้แนนเดินตามตอนไหน เคาะกระจกเรียก ผมเลื่อนกระจกเห็นรีบยกมือไหว้ "บอกขอโทษนะคะไม่คิดว่าเจ๊แกจะเมาขนานนี้ พร้อมก็มลงมาพูดใกล้ ๆ หน้าผม แต่ผมไม่ได้มองหน้าเธอเพราะเต้าขาว ๆ ออกมาเกือบครึ่งเต้า น่าจะลื่นเพราะเหงื่อออกเยอะมากเป็นพดเม็ดน้ำเลย เวลาเธอพูดมีกลิ่นหมากฝรั่งออกมาด้วย (เหมือนเด็กดริ้งเลย) ผมถามต่ออีกหน่อย "แล้วคนอื่นละกลับหมดแล้วหรือ" ผมตั้งใจจะอ่านกินเธอเสียหน่อยเลยถามท่วงเวลา เธอตอบแบบไม่ค่อยเนียนเท่าไร "ออ...พวกผู้ชายไปเข้าห้องคะ เดี๋ยวก็กลับเหมือนกัน" เธอว่าแบบนั้น ใจผมไม่ค่อยเชื่อเท่าไร ผมว่ามันกลัวมีพิรุจเลยไม่กล้าออกมาพร้อม เพราะจอยเมาขนาดนี้ พวกนั้นคงไม่อยากห่างหลอก ใคร ๆ ก็รู้ว่าโอกาสทองมันคือช่วงนี้ แต่ด้วยที่ผมมารับตอน พวกช่างเลยเลี่ยงที่จะเจอมากกว่า แต่ผมก็ไม่แย้งอะไรแนน เลยเปิดช่องลับล้วงหมากฝรั่งมาส่งให้แนะพร้อมบอกเธอ "นี้หนูเห็นชอบเคี่ยวหมากฝรั่ง เอาไปเคี่ยวแก้ง่วงอีก" แล้วเธอก็แบมือมารับ ผมคว่ำมือส่งให้พร้อมจับมือเธอตาไว้ไม่ปล่อย เธอก็ไม่ว่าอะไรแต่มองหน้าสู้ตาผมพร้อมยิ้มที่มุมปากเล็ก ๆ ผมยอมรับว่าท่าทางแนนเจ้าชู้มากเล่นหูเล่นตาสุด ๆ เลย ผมบีบมือนิ่ม ๆ ของเธอ 2-3 ครั้ง แล้วปล่อยมือคืนไป พร้อมบอก "หนูกลับบ้านดี ๆ นะ