สอนรัก7

 

 

 เพื่อเป็นกำลังใจ นายปิงกุมมือน้องกานพาเดินเข้าหอพัก โดยมีน้องกานเดินก้มหน้าเดินตามอย่างว่าง่าย
เพื่อนร่วมหอพักมองตามคู่บ่าวสาวอย่างอิจฉา โดยเฉพาะหนุ่มๆมองตามตาเป็นมัน เพราะดูตามสภาพแล้ว
เด็กสาวไม่น่ารอด คืนนี้ได้โดนฟันแน่นอน บางคนมองเด็กสาวอย่างสงสาร รูปร่างก็ยังเล็กๆถึงอกจะอวบไปบ้าง
อายุก็คงจะแค่มัธยมต้นๆ เพราะตามแบบฟอร์มที่ใส่ยังเป็นของมัธยมต้นแน่นอน

     น้องกานยืนนิ่งรอให้พี่ปิงไขกุญแจห้อง จนประตูเปิดเธอก็ยังยืนเหม่อลอย เหมือนกับคนไม่มีสติ มองตาม
ชายหนุ่มที่เดินเข้าในห้อง โดยลืมที่จะจูงเด็กสาวเข้าไปด้วย
"อ้าว...น้องกาน...น้องกาน  เข้ามาสิครับ" ชายหนุ่มหันมาพร้อมกับเอื้อมมือจับต้นแขนจูงเบาๆ
"อุ๊ย..ขอโทษค่ะ หนูมัวคิดอาไรเพลินไปหน่อย" น้องกานสดุ้งเล็กน้อนก่อนเอ่ยปากแก้ตัว ก้าวตามเข้าในห้อง
"ห้องพี่รกหน่อยนะครับ เพราะไม่มีเวลาเก็บกวาดน่ะ"
"ห้องผู้ชายคงเหมือนกันหมดนะคะ พี่ชายหนูก็ปล่อยห้องรกรุงรังเหมือนกันค่ะ"
"ครับ...น้องกานคามสบายนะครับ เดี๋ยวพี่หาชุดให้ใส่"
"ขอบคุณค่ะ" น้องกานยังยืนเก้ๆกังๆ ทำอาไรไม่ถูก แม้กระเป๋าหนังสือก็ยังไม่ยอมวาง
"อ้าว..ยืนเป็นตุ๊กตาเลย มา..มานั่งนี่" นายปิงเตะสะโพกรั้งมานั่งที่เก้าอี้ข้างโต๊ะที่เต็มไปด้วยหนังสือกองใหญ่

     นายปิงค้นหาได้กางเกงบ็อกเซอร์กับเสื้อคอกลมที่ส่งซักเสร็จแล้วบนราวแขวนเสื้อผ้า ในใจนึกถึงสิ่งที่
มันจะได้ปกปิดในอีกไม่ช้านี้ จินตนาการถึงสภาพผู้ที่จะสวมใส่ จะอยู่ในสภาพอย่างไร กางเกงที่ขากว้างๆ
เสื่อคอกลมที่ผ้าบางๆ มันจะปกปิดได้มิดชิดแค่ไหน
"น้องกานอาบน้ำก่อนสิครับ จะได้สดชื่น" นายปิงส่งผ้าเช็ดตัวผืนค่อนข้างใหญ่ให้น้องกาน เธอยืนขิ้นรับ
แต่ก็ยังยืนนิ่ง เพราะทำอาไรไม่ถูก เกิดมายังไม่เคยเจอสถานะการเช่นนี้มาก่อน เข้ามาอยู่กับชายภายใน
ห้องมิดชิด ทั้งที่ไม่ใช่ญาติกัน ในใจว้าวุ่นอลเวงไปหมด
"คะ..ค่ะ..ค่ะ" แต่ก็ยังยืนนิ่ง
"อ้าว..น้องกาน รึจะให้พี่ช่วยถอดชุดให้" ชายหนุ่มถามพร้อมกับมายืนตรงหน้าเด็กสาว สองมือจับไหล่ดึง
เสื้อนักเรียนเบาๆ
"เอ้อ..เอ้อ..มะ..ไม่..ไม่ต้องค่ะ" เด็กสาวรีบปฏิเสธ
"น้องกานไม่ต้องอายหรอก พี่เห็นของผู้หญิงมาตั้งหลายคนแล้ว มีก็แต่น้องกานแระที่ยังไม่เคยเห็นผู้ชาย"
"ก็..ก็..หนูไม่เคยเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้าใครน่ะ"
"ก็ลองทำดูสิครับ ทุกอย่างก็ต้องมีครั้งแรกเสมอนะครับ"
"หนู..หนูขอเปลี่ยนในห้องน้ำนะคะ" เธอหอบเสื้อผ้าเข้าไปในห้องน้ำด้วย

     นายปิงถอดชุดออกเหลือแค่กางเกงบอกเซอร์ตัวเดียว ทิ้งตัวลงนอนหงายหนุนแขนตัวเองบนเตียง
ในใจนึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในเวลาอันสั้นนี้ แต่ก็ตัดสินใจแล้วว่าคืนนี้จะสอนรักให้เด็กสาวคนนี้ ทั้งที่ไม่ค่อยจะเต็มใจ
มาก่อน แต่เมื่อมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ก็จำต้องปล่อยให้เลยตามเลย ให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ

     น้องกานใส่ชุดที่ชายหนุ่มจัดให้ พร้อมทั้งชุดนักเรียนในมือออกจากกห้องน้ำ พบสภาพพี่ปิงนอนหงายขวาง
เตียงกลางลำตัวมันมีสิ่งที่ดันกางเกงขึ้นมาเหมือนกระโจม เหนือขอบกางเกง เส้นขนดกดำเป็นแพลามถีงสะดือ
กล้าหน้าท้องพอมองเห็นเป็นลอนน้อยๆ ผิวขาวน่าลูบ เธอมองอย่างเขินๆ
"ผู้ชายก็ชอบมองเรือนร่างผู้หญิง ผู้หญิงก็อยากมองเรือนร่างผู้ชาย เป็นเรื่องธรรมดานะน้องกาน"
"คะ..ค่ะ..ค่ะ" น้องกานรีบหลบสายตาพี่ปิง หันมาวางชุดนักเรียนที่พับซ้อนกันไว้บนโต๊ะ"
"นอนดูทีวีก่อนนะครับ ขอพี่อาบน้ำมั่ง" นายปิงลุกขึ้นยืน เอื้มมือหยิบผ้าเช็ดตัวพันร่าง พร้อมทั้งค่อยๆดึงกางเกงใน
ออกจากร่าง โยนใส่ตะกร้าส่งซัก เดินเข้าห้องน้ำ

     น้องกานนั่งมองดูทีวีอย่างเลื่อนลอย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทีวีเป็นเนื้อเรื่องอาไร ใจเหม่อลอยคิดร้อยแปดพันอย่าง
ว่าอาไรจะเกืดขึ้น จะเกิดอย่างไร จะแก้ไขอย่างไร มันจะเริ่มเมื่อไหร่แบบไหน คิกไปเะเรื่อยเปื่อย จนขายหนุ่ม
ก้าวออกจากห้องน้ำ ชายหนุ่มใช้ปลายด้านหนึ่งเช็ดตามใบหน้า หัวไหล่ ชายผ้าเช็ดตัวห้อยลงมาปิดส่วนสำคัญ
ไว้พอดี พอชายหนุ่มหันด้านข้าง น้องกานก็ถึงกับกลืนน้ำลาย เพราะมันไม่มีอาไรปกปิดเลย ชายหนุ่มพาดผ้าเช็ดตัว
กับราวตาก สภาพตอนนี้นายปิงก็ไม่มีผ้าติดตัวเลย แต่ก็ยังดีที่หันด้านหลังให้เด็กสาว

"พี่ปิงน่ะ ทำน่าเกลียด" น้องกานต่อว่าชายหนุ่มที่ใส่กางเกงเรียบร้อยแล้ว หันหน้ามาเผชิญกับเด็กสาว
"ก็อยากให้น้องกานเห็นรูปร่างของผู้ชายน่ะ"
"ไม่เห็นสักกะหน่อย" น้องกานลืมตัวพูดออกมา เพราะเธอไม่เห็นอาไรจริงๆ
"ก็ให้ดูทีละน้อยงัย ทีละส่วนน่ะ" ชายหนุ่มเดินมาหยุดเบื้องหน้าเด็กสาว
"ไม่..ไม่อยากดูค่ะ"
"จริงรึป่าว...พี่รู้นะ ผู้หญิงก็อยากดูทุกคนแระ เพียงแต่ไม่กล้าเท่านั้น จริงมะ"
"เอ้อ...เอ้อ..จะ..จริง..จริงมั๊ง"
"แล้วตอนนี้ น้องกานอยากดูมั๊ยครับ"
"มะ..ไม่..ไม่รู้"
"อ้าวววว..."
.................