วันอาทิตย์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2562

รักกต้องห้าม 2


       แป๋วคิดในใจว่าไม่ได้เรื่องนี้จะต้องให้รู้ให้ได้ และก็ได้โอกาส วันหนึ่งที่น้าเกสรไปค้างต่างจังหวัดกับเสี่ยมิตรและพี่ถนอมศรีต้องอยู่เวรโรงพยาบาลทั้งคืน ในบ้านจึงเหลือแต่แป๋วกับเปี๊ยกเท่านั้น เมื่อกินข้าวเย็นกันเสร็จแล้วแป๋วก็เริ่มซักไซ้ไล่เลียงเปี๊ยกอย่างอ้อมๆก่อน แต่จนแล้วจนรอดเปี๊ยกก็ไม่ยอมแย้มอะไรออกมาเลย พอดึกเข้าต่างคนก็ต่างแยกกันไปนอน สักครู่จู่ๆไฟฟ้าก็เกิดดับพรึบพร้อมกันไปหมดทั้งซอย
       "เปี๊ยก!! เปี๊ยก!! มีไฟฉายไม๊? เอามานี่หน่อย มันมืด เร็วเข้า.." แป๋วตะโกนเรียกลั่นเพราะเป็นคนกลัวผี
       "มาแล้ว...มาแล้ว ร้องยังกะเห็นผี!!"
       "อย่าพูดบ้าๆ ยิ่งกลัวอยู่ด้วย ว่าแต่เปี๊ยกหลับอยู่เปล่า? โทษทีนะถ้าหลับไปแล้ว ก็รู้นี่นาพี่กลัวผี พี่ศรีก็ไม่อยู่"
       "ยังไม่หลับหรอก นอนคิดอะไรเล่นเพลินๆ แหม..เรียกเสียตกอกตกใจ"
       "อะไร!! ดึกป่านนี้ยังไม่หลับอีก หนังสือก็ไม่ต้องดู นอนคิดอะไรอยู่ล่ะ คิดถึงน้าเกสรเหรอ?" แป๋วแย็ปเข้าอย่างจัง
       เปี๊ยกสะอึกเกน้อย เอ่อ..จริงซินะ ป่านนี้น้าเกสรคงจะโดนเสี่ยมิตรเย็ดไปกี่เกมส์แล้วก็ไม่รู้ ยิ่งคิดยิ่งทำให้เปี๊ยกหน้าร้อนวูบ เปี๊ยกกำลังหลงน้าเกสรจึงหวงไปหมดแม้กับเสี่ยมิตรก็ตาม
       แป๋วยิ้มอยู่ในใจเมื่อเห็นอาการของเปี๊ยก จึงแย็ปต่อ
       "ป่านนี้น้าเกสรไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้เขาคงจะสนุกกันนะ เออ...เปี๊ยกว่าเสี่ยมิตรกับน้าเกสรหมาะกันไม?"
       "ก็งั้นๆแหละ ไม่เห็นว่าจะวิเศษตรงไหนเลย..."
       "อืมม์...แต่แป๋วว่าเสี่ยมิตรนี่ มีเสน่ห์เหมือนกันนะถ้ามองไปนานๆ"
       "ก็เหมือนเสี่ยทั่วไปนันแหละ อีกไม่นานก็อ้วนเป็นหมูตอน ไม่เห็นผู้หญิงจะน่าติดใตรงไหนเลย.."
       "อิจฉาเขาใช่ไหมล่ะ?"
       "เรื่องอะไรเปี๊ยกจะไปอิจฉา ถ้ามาจีบแฟนเปี๊ยกก็อีกเรื่อง..." เปี๊ยกพูดแบบไม่ค่อยจะพอใจเสี่ยมิตรนัก
       "ทำไมเหรอ?...ถ้าเกิดเปี๊ยกมีแฟนแล้วเสี่ยมิตรเขามาจีบแข่ง..."
       "อ้าว...มันก็อยู่ที่ตัวผู้หญิง ถ้าเขาชอบก็ยกให้ไปเลย แต่ก่อนยกให้เราต้องได้เปรียบเสียก่อน"
       "พูดจริงๆนะ.." แป๋วเอียงคอยิ้มอย่างมีเชิง
       "จริงสิ เปี๊ยกเคยปิดบังอะไรพี่แป๋วมั่งล่ะ ก็รู้นี่นา..." เปี๊ยกหลวมตัวออกมา
       "ปิดซี้!! ทำไมจะไม่ปิด?..."
       "ปิดอะไร? ไหนว่ามาเลย.."
       "เอ่อ...เอาล่ะ พี่แป๋วจะถามตรงๆนะ เมื่อคืนนั้นเห็นน้ากสรเข้าไปทำอะไรในห้องเปี๊ยกล่ะ?"
       "เปล่า!! คือ...คือ..แกนึกว่าเปี๊ยกหลับแล้วไม่ปิดไฟหัวนอน.." เปี๊ยกตะกุกตะกักตอบออกไปเพราะไม่นึกว่าแป๋วจะเห็น ซึ่งที่จริงแล้วแป๋วเพียงแค่ลักไก่เท่านั้น
       "น่า....เปี๊ยก ที่พี่ยังไม่เคยปิดบังอะไรเปี๊ยกนา..เอาน่ะ อยากรู้จริงๆ พี่เห็นตั้งหลายครั้งแล้วล่ะ"
       "ก็เห็นแล้ว จะถามทำไมอีกล่ะ? ไปนอนละ..."
       "เดี๋ยว!! ให้ไฟมาก่อน..บอกเรื่องน้าเกสรหน่อยไม่ได้เหรอ? ก็อยากรู้มั่งน่ะ...ไม่ต้องอายกันน่า ทีหลังพี่มีอะไรดีๆ แล้วจะบอกเปี๊ยกมั่ง...ไหนมานั่งตรงนี้สิ ขอสัมภาษณ์หน่อย"
       เปี๊ยกจำใจต้องเล่าเหตุการณ์ของตนกับน้าเกสรให้แป๋วฟัง แต่แป๋วก็ซักเสียจนละเอียดแทบจะทุกซอกทุกมุม เล่นเอาเปี๊ยกเขินแต่พอชักชินกันเข้า ก็กลายเป็นว่าเจ้าเปี๊ยกเล่าเสียละเอียดยิบ เพราะมันช่วยให้คลายความแค้นใจที่น้าเกสรทิ้งตนไปเย็ดกับเสี่ยมิตรที่ต่างจังหวัด และคราวนี้แป๋วยิ่งฟังยิ่งหน้าแดง รู้สึกว่าปากตัวเองแห้งผาก เพราะแป๋วเองก็ไม่ชินกับการรู้เรื่องประเภทนี้อย่างถึงพริกถึงขิงมาก่อน นอกจากคุยทะลึ่งกันเป็นที่คนองปากเท่านั้น แต่กับเปี๊ยกน้องชายแล้วความคุ้นเคยทำให้ดูเป็นเรื่องไม่ร้ายแรง ซ้ำกลับดูเป็นเรื่องน่าสนอกสนใจและสามารถถามซอกแซกได้อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจเลย
       "อู้ฮู...แล้วของเปี๊ยกใหญ่พอขนาดใช้กับน้าเกสรได้เชียวเหรอ?" แป๋วเบิกตาโตอย่างสงสัยในขณะถาม
       "บะ!! ถามยังไง?..มันก็ต้องใหญ่ขึ้นซิ...ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่เราเคยเล่นอวดกันหรอกน่า...ของพี่แป๋วก็ต้องใหญ่ขึ้นเหมือนกันแหละน่า...แหม!!" เปี๊ยกชักไม่สบอารมณ์ที่มาดูแคลนขนาดกัน
       "ก็ใครจะไปรู้ล่ะ...นึกว่ายัง...เหมือนเมื่อก่อน"
       "เอางี้ดีกว่า นี่..นี่...ให้ดูตัวอย่าง เป็นไง?...ใช้ได้ไม๊?..."
       เปี๊ยกเอามือลูบกางเกงแพรแล้วบีบจนเป็นรูปลำควยซึ่งกำลังแข็งหมาดๆให้แป๋วดู แป๋วมองดูอ้าปากหวอใจเต้นระทึก ไอ้จ้อนของน้องชายที่เมื่อก่อนยังเล่นอวดกันเป็นประจำ ดันโตกว่าเก่าไม่รู้กี่เท่า ทำให้แป๋วชักอยากจะเห็นลำจริงๆขึ้นมาทันที จึงแกล้งพูดว่า
       "ไหน...ไม่เห็นอะไรเลย มีแต่กางเกงแพรย่นๆ ให้ดูชัดๆก่อนถึงจะเชื่อ.."
       เปี๊ยกดึงกางเกงแพรพรวดงัดท่อนควยออกอวดพี่สาว แป๋วยิ่งมองดูควยน้องชาย ใจก็ยิ่งสั่น
       "เอ่อ...แล้ว..แล้ว ตอนที่เปี๊ยกเอามันเข้าไป แล้วทำไงอีก?..."
       "อ๋อ...มันไม่ได้เริ่มต้นกันที่นี่ทันทีเลยหรอก มันต้องมีการเล้าโลมก่อนรู้ไม๊ล่ะ? มีจูบกันกอดจับล้วงควักกัน...แล้วถึงจะเอาไอ้นี่ใส่ แล้วก็ทำยังงี้..." เปี๊ยกพูดพลางรูดควยตัวเองให้แป๋วดู "เมื่อเด็กๆเรายังเคยเล่นหอมกันกอดกันเลย..เปี๊ยกว่า..เอาใหม่ไม๊เล่า จะแสดงให้ดูเหมือนกับตอนที่ทำกับน้าเกสรเลย..."
       "เอาก็เอา...แต่ห้ามทำจริงๆนะ มันไม่ดี เราพี่น้องกัน"
       เปี๊ยกลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินตรงเข้าหาพี่สาว โดยปล่อยให้กางเกงแพรหลุดลงกองอยู่ตรงนั้น นั่งลงข้างๆแป๋วและประคองหน้าเธอเข้ามาจูบปาก ซึ่งแป๋วก็ไม่ได้ขัดขืน สองพี่น้องดูดปากกันอย่างซาบซ่าน แป๋วหลับตาพริ้มเมื่อลิ้นของน้องชายควานเข้าไปพันกับลิ้นของเธอ จนสยิวกอดรัดเปี๊ยกเอาไว้แน่น มือของเปี๊ยกลูบคลำจากลำคอที่ระหงลงมาถึงไหล่และต่ำลงมาถึงเนินอก แป๋วพยายามเบี่ยงหลบเล็กน้อย แต่มือของเปี๊ยกก็คว้าหมับเข้าตรงเต้าเต่งที่แข็งเป็นไตเข้าจนได้ เปี๊ยกบีบเน้นหนักๆจนแป๋วต้องสูดปากแอ่นอกรับการเคล้นคลึง แม้จะเป็นการสัมผัสจากนอกเสื้อนอนตัวบางก็ตาม
       เลือดสาวของแป๋วบัดนี้ฉีดแรงไปทั่วร่างจนร้อนผ่าวไปหมด เธอจูบตอบเปี๊ยกอย่างเผ็ดร้อนเช่นกัน ส่วนมือน้อยๆที่เรียวงามนั้นป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆบั้นเอวของน้องชาย จะจับตรงๆก็ไม่กล้า จนกระทั่งเปี๊ยกแกล้งบิดสะโพกให้ลำท่อนควยโดนเข้ากับมือของพี่สาวอย่างจัง มือแป๋วสั่นสะท้านลังเลอยู่เล็กน้อยถึงได้ค่อยๆกำรอบลำควยนั้น มันเป็นครั้งแรกในชีวิตสาวของเธอที่ได้จับต้องเข้ากับควยของผู้ชายแม้ชายผู้นั้นจะเป็นน้องชายแท้ๆของเธอก็ตาม เธอกำรูดมันเบาๆอย่างตื่นเต้น
       กว่าจะรู้สึกตัวก็ถูกเปี๊ยกควานมือเข้าไปในเสื้อนอนของเธอ และสัมผัสเข้ากับก้อนเนื้อแท้ๆที่ขนาดกำลังโตอวบพอดี แป๋วสะดุ้งสุดตัวเมื่อหัวนมเม็ดแข็งชูชันนั้นถูกนิ้วของน้องชายบีบบี้ อีกมือหนึ่งของเปี๊ยกก็ดึงเสื้อนอนแบบสวมหัวของเธอเลิกขึ้นและก็ถอดมันออกจนได้ แป๋วเหลือแต่ความเปลือยเปล่าที่ท่อนบน เผยให้เห็นก้อนเนื้อเต่งตูมคู่นั้นชูสล้างท้าทายสายตาของเปี๊ยก
       แป๋วรีบยกมือขึ้นปิดเมื่อเห็นเปี๊ยกจ้องมอง แต่เปี๊ยกก็ไม่สนใจจับไหล่ที่ขาวเนียนของพี่สาวแล้วดันให้เธอล้มตัวลงนอน ซึ่งแป๋วเองก็แทบจะไม่มีเรี่ยวแรงที่จะนั่งต่อไปอีกแล้ว เธอจึงนอนลงอย่างว่าง่าย เปี๊ยกโถมกายทับลงไปทันที จับมือพี่สาวให้กางออกคลุกหน้าลงไปไซ้ซุกตรงพวงอกงามคู่นั้น แป๋วดิ้นพราดด้วยความเสียวสุดขีด      
       "โอ้ย...เปี๊ยก...อย่า...อย่า...พอก่อน...หายใจไออก..อึ๋ยย์..อย่าดูด..โอ้ย..."
       แป๋วแทบขาดใจเสียให้ได้เมื่อหัวนมเม็ดนั้นถูกอมเข้าไปในปากและดุนด้วยลิ้นหนักๆ เปี๊ยกไซ้ต่ำลงไปจนถึงหน้าท้องที่ขาวลาด ตวัดลิ้นไปทั่วๆ แป๋วต้องบิดร่างหลับตาปี๋ เปี๊ยกซุกหน้าลงไปตรงหว่างขา ปากและจมูกกระทบเข้ากับเนินโคกหีของพี่สาวอย่างจัง ยิ่งทำให้แป๋วดิ้นพราด และหนักไปกว่านั้นเมื่อรู้สึกว่ากางเกงนอนของเธอกำลังถูกรูดลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า โคกหีของเธอบัดนี้ได้สัมผัสกับลมหายใจอุ่นๆจากจมูกเปี๊ยก และเมื่อลิ้นสากที่สั่นพริ้วฉกวูบเข้าไปตรงร่องกลีบที่ปิดชิดสนิทแน่น แป๋วเหมือนกับจะลืมโลกทั้งโลก เธอแอ่นผวาอย่างรุนแรง เธอก้มลงมองก็เห็นเจ้าน้องชายตัวดีของเธอกำลังก้มหน้าก้มตาใช้ปลายลิ้นเลียเม็ดแตด และบางครั้งก็พยายามใช้ปลายลิ้นนั้นดันแหวกเข้าไปในช่องกลีบพลู
       "โอ้ย...อย่า..เปี๊ยกอย่า...อย่าเอาอะไรเข้าไป..เจ็บ..พอเหอะ...ขึ้นมาข้างบนดีกว่า.."
       แป๋วดึงน้องชายตัวดีขึ้นมากอดเอาไว้แน่น เพราะบัดนี้ความรู้สึกของเธอเหมือนคนกำลังอยู่ในกะแสน้ำที่เชี่ยวกราด อ่อนระโหยโรยแรงต้องการที่จะเกาะยึดอะไรสักอย่างหนึ่ง
       "โอย..เปี๊ยก เวลากับน้าเกสรทำกันแบบนี้เชียวเหรอ...อูย...ใครจะทนไหว"
       "ใครบอกพี่แป๋วล่ะว่าแค่นี้... นี่เพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้นเอง"
       "รู้แล้วล่ะน่า ว่ามันต้องยิ่งกว่านี้แต่เราเล่นกันไม่ได้หรอก แค่นี้ก็เกินเลยมากไปแล้วนะ"
       ทั้งคู่เปลือยเปล่าล้อนจ้อน นอนกอดก่ายกัน ลูบไล้ร่างกายของกัและกันทุกซอกทุกมุมที่ใจปรารถนาอยากลูบโลม เปี๊ยกนั้นยอมรับว่ารูปร่างของแป๋วพี่สาวชวนโลมไล้เชยชมมากกว่าน้าเกสรนัก เพราะแป๋วสาวกว่าและทุกส่วนสัดยังเต่งตึง ร่างบางเพรียวระหง อกที่ตั้งเต้าและทั้งแข็งทั้งขยายเมื่อยามมีอารมณ์ ยอดสีชมพูเปลี่ยนเป็นแดงอ่อนๆและกำลังชูชันแข็งตระหง่านท้าทาย ทั้งมือและปาก ซึ่งเปี๊ยกก็อมดูดเสียจนหนำใจ
       เปี๊ยกประกบตัวขึ้นทับบดขยี้จูบอย่างดูดดื่มอีกครั้ง ซึ่งแป๋วก็มิได้ขัดขืน ควยที่แข็งโด่ร้อนระอุทาบกดแน่นอยู่บนท้องน้อยที่ลาดกิ่ว ทั้งคู่เริ่มหายใจฟืดฟาดใส่กันอีก เปี๊ยกเมโหมอย่างหนักหน่วงแป๋วก็ตอบสนองด้วยการกอดรัดฟัดเหวี่ยงอย่างเต็มที่ เปี๊ยกพยายามดันให้ขาทั้งคู่นั้นแยกออกจากกันจนได้ที่ ปลายควยก็จ่อตรงรอยแยกนั้นพอดี
       "อ๊ะ...โอ้ย..ไม่..เปี๊ยก..อย่า..อย่านะ..โอย..ไม่เอา..."
       แป๋วเบี่ยงตัวหลบอย่างรวดเร็วเมื่อรู้แน่ว่าเจ้าน้องชายกำงหน้ามืดเสียแล้ว พยายามที่จะเอาแท่งควยนั้นยัดเยียดเข้าไปในรูหีที่ยังบริสุทธิ์ของเธอ
       "โธ่พี่แป๋ว...เปี๊ยกจะแย่อยู่แล้ว ขอเข้าหน่อยเถอะ...ทีเดียวคงไม่เป็นไรน่ะ..."
       "ไม่..ไม่..ไม่ได้เด็ดขาด...เอาล่ะเปี๊ยกนอนลง..พี่จะชักว่าวให้...เดี๋ยวก็สบาย..เอานะ..."
       แป๋วรีบลุกขึ้นนั่งข้างๆตัวเปี๊ยก มือก็จับควยน้องชายรูดขึ้นลงให้อย่างเต็มใจ บางครั้งก็ก้มหน้าลงอ้าปากอมควยด้วยความอยากลอง
       "เอ๊ะ!! ทำไมพี่แป๋วชักว่าวเป็นล่ะ เคยทำให้ใครเหรอ?...ไม่เห็นเล่าให้ฟังมั่งเลย..."
       "บ้าสิ!! ก็เคยแอบเห็นเปี๊ยกนั่นแหละ ในห้องเป็นประจำเลย..."
       "พี่แป๋วก็เหมือนกัน...เห็นชอบนอนตกเบ็ดในห้องน้ำ.."
       "ต๊าย!! คนบ้า!! แอบดู...เนี่ยแน่ะ..." แป๋วจับควยเจ้าเปี๊ยกถอกเอาอย่างรุนแรงจนเปี๊ยกตัวงอ เอานิ้วแยงตกเบ็ดให้พี่สาวบ้าง
       "พี่แป๋ว...เปี๊ยกว่าพี่เองก็ชักว่าวไม่เก่ง เปี๊ยกก็ตกเบ็ดไม่ค่อยเป็น เรามาต่างคนต่างทำเถอะ..."
       แป๋วพยักหน้าเห็นด้วย ล้มตัวลงนอนข้างๆหันมายิ้มให้กัน และต่างคนก็ต่างปลดเปลื้องตัวเองอย่างใกล้ชิดติดกัน ปากต่อปกก็ดูดกันดังลั่น
       "เปี๊ยกว่า...หยั่งงี้มันไม่ออกหรอก เอาอย่างนี้ดีกว่า...เปี๊ยกอยู่ข้างบน...เอาควยถูไถตรงหน้าหีพี่แป๋ว แล้วเย็ดตรงง่ามขาไปด้วย ดีกว่า..เอานะ สนุกแน่ๆเลย.."
       "เอาก็เอา...แต่ห้ามเอาเข้าไปนะ บอกซะก่อน..."
       แป๋วนอนเหยียดยาวหนีบขาแน่น ปล่อยให้น้องชายขึ้นคร่อมเอาควยถูไถไปมา ฝ่ายเจ้าเปี๊ยกก็มีเชิงเหมือนกัน ใช้มือกำควยตัวเองเอาปลายจ่อข้ากับรอยแยกและด้วยน้ำเงี่ยนที่ออกมาเยิ้มหัวควย ทำให้การถูไถง่ายขึ้น ทุกครั้งที่ปลายควยถูไปชนเข้ากับปลาแตด แป๋วเป็นต้องสะดุ้งผวากอดเปี๊ยกทุกครั้งไป และเมื่อถี่เข้าเธอก็ถึงกับครวญครางออกมาด้วยความสยิวสุขเสียว
       "อูยย์...ซี๊ด..ดีจังเลยเปี๊ยก...ซี้ด...ซี๊ด...ทำไปเรื่อยๆ...อย่าหยุด...โอย..ซี้ด..." ขณะที่แป๋วกำลังเคลิ้ม "เปี๊ยก!! เปี๊ยก!! เปี๊ยก!!...นั่น..นั่น...อย่าเปี๊ยก!! อย่า!!..โอ้ย...เจ็บ..อย่าเปี๊ยก...อย่าทำพี่!!...ไม่เอาแล้ว...บอกว่าอย่า...โธ่...โอ้ย!!"
       สุดท้ายแป๋วกรีดร้องอย่างดังด้วยความเจ็บปวด พยายามดิ้นให้หลุดพ้นจากการสอดใส่ของน้องชาย แต่ช้าไปเสียแล้ว..ควยอันแข็งของเปี๊ยกดันพรวดผ่านเยื่อแห่งความเป็นสาวของแป๋วขาดกระจุย ควยเข้าไปอัดอยู่เกือบมิดด้ามคับผนังหีแน่นเปรี๊ยะไปหมด แป๋วพยายามผลักแต่ก็ถูกเปี๊ยกกดตัวทับแน่นยิ่งขึ้น
       "พี่แป๋ว...เปี๊ยกทนไม่ไหวจริงๆนะ...ให้เปี๊ยกเย็ดเถอะนะ...อูย...มันจะออกอยู่แล้ว..."
       แป๋วไม่ตอบกัดฟันแน่นน้ำตาไหลปรี่ ไม่รู้ว่าด้วยความเจ็บหรือเสียดายความสาวที่กำลังสูญเสียไปโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เมื่อมันเลยเถิดมาจนถึงขนาดนี้แล้ว สิ่งที่เสียไปก็เรียกคืนมาไม่ได้อีกแล้ว แป๋วจำต้องปล่อยให้มันผ่านไป เพราะเมื่อมันถึงจุดหมายปลายทางของมันแล้วทุกอย่างก็จะสลายไปเอง เธอยอมรับเหมือนกันว่าในขณะนี้เธอเองก็มีความต้องการที่จะร่วมรักเหมือนกัน เธอจึงปล่อยให้น้องชายของเธอเสพสุขจากร่างงามของเธออย่างเลยตามเลย
       เปี๊ยกเริ่มโหมแรงกระเด้ากระชั้นถี่ขึ้นทกที ร่างแบบบางของแป๋วสั่นสะท้านเป็นช่วงๆ สองแขนโอบรัดตัวน้องชายไว้แนบแน่น ร่างต่อร่างเบียดเสียดบดขยี้จนถันอกงามของแป๋วแทบจะแหลกเหลวจากการบดเบียดนั้น เช่นเดียวกับสภาพในร่องรูหีซึ่งกำลังโดนควยของเจ้าน้องชายที่ไม่ใช่เล็กๆทะลวงเย็ด มันทั้งเจ็บแปล็บ,เสียว,และคัน ระคนปนเปกันไป ทุกครั้งที่หัวควยกระทุ้งมันเข้าไปตุงจุกแน่นอยู่ในท้องน้อย จนแป๋วต้องร้องออกมาในบางครั้ง
       "โอ้ย...เปี๊ยกจ๋า ค่อยๆก่อนเถอะ พี่เจ็บทนไม่ไหว...อย่ารุนแรงกับพี่นักซิจ้ะ...พี่ยังไมเคย ไม่ใช่น้าเกสรนะ...อูยย์ มันคับแน่นไปหมด...โอย..ค่อยๆก่อน..อูย...ซี้ด..ค่อยยังชั่ว..."
       "พี่แป๋วช่วยถ่างขามากๆซิ...จะได้ไม่เจ็บมาก..โอย...เด้งรับหยั่งงั้น เปี๊ยกชอบ.."
       แป๋วเริ่มสู้โดยการเด้งและร่อนสะโพก โดยเธอพยายามทำแบบเดียวกับที่ตอนตกเบ็ดคนเดียว ไม่ช้าทั้งคู่ก็เข้าจังหวะกันได้อย่างดี เปี๊ยกกระเด้าลงแป๋วก็แอ่นโคกหีขึ้นรับการกระเด้า และเมื่อมิดด้ามเธอก็ร่อนส่ายสะโพก เปี๊ยกครางอ๋อยพร้อมกับกระหน่ำเย็ดร่างงามของพี่สาวแสนสวยอย่างไม่ลืมหูลืมตา
       "เปี๊ยก..อย่าให้มันออกมาในของพี่นะ เดี๋ยวยุ่งใหญ่.." เธอกระซิบที่ข้างหูน้องชาย
       "พี่แป๋วจะให้ออกที่ไหนล่ะ?..อูย..มันจะออกอยู่แล้ว.."
       "ออกข้างนอกซิเปี๊ยก...ที่ไหนก็ได้..."
       "บนนมพี่แป๋วนะ.."
       "จ้ะ...เอาสิจ้ะ ตามใจ...ออกมาเลย..."
       ขาดคำเปี๊ยกก็ชักควยออกอย่างรวดเร็ว งอตัวจับหัวถอกจ่อเข้าที่นมพี่สาว ทันใดนั้นน้ำรักขาวขุ่นก็พุ่งฉีดออกมามากมายกองเลอะอยู่บนหน้าอกเต่งตึงจนหมดสิ้น แล้วเปี๊ยกเองก็สิ้นเรี่ยวสิ้นแรงฟุบอยู่กับอกพี่สาวนั่นเอง
       "ของพี่แป๋วมันรัดเหลือเกิน เปี๊ยกทนไม่ไหวเลยต้องออกก่อน...ไม่เป็นไรเดี๋ยวเปี๊ยกจะทำให้ใหม่ คราวนี้รับรองทนกว่าคราวก่อน..."
       "จะไหวเหรอ?...มันนิ่มไปหมดแล้วนี่..."
       "รับรองถ้าพี่แป๋วช่วย มันจะลุกขึ้นมาอีกทันทีเลย.."
       "จะให้พี่ช่วยยังไงล่ะ?...
       "พี่แป๋วลองจับมันอมในปากแล้วดูดหนักๆซิ น่า...ไม่เป็นไรหรอก ใครๆเขาก็ทำกันทั้งนั้น.."
       "น้าเกสรด้วยใช่ไหมล่ะ?.."
       แทนคำตอบเปี๊ยกเลื่อนตัวขึ้นมาถึงหน้าแป๋ว พร้อมกับจ่อท่อนควยที่ยังอ่อนอยู่เข้าที่ริมฝีปาก ซึ่งแป๋วก็เผยอปากอ้าออกอมมันเข้าไปโดยดี รสชาตมันพิกล พอสักพักเธอก็เริ่มชินกับมัน จึงออกแรงดูดจนแก้มตอบ และยิ่งดูดก็ดูเหมือนว่าควยมันค่อยๆพองคับปากขึ้นทุกที จนเธอต้องเปลี่ยนมาเป็นการอมรูดเข้ารูดออก เมื่อเห็นว่ามันแข็งพอแล้วเปี๊ยกก็ไม่ยอมให้เสียเวลา เพราะรู้ว่าพี่สาวกำลังอยากจะน้ำออกเหมือนกัน เปี๊ยกจึงลงมือเย็ดหีพี่แป๋วอีกโดยจัดท่าเสียใหม่
       "ว้าย!!! ตายแล้วเปี๊ยก ทำไมต้องทำท่าอย่างนี้ด้วย?..."
       แป๋วรู้สึกเขินๆเมื่อถูกเปี๊ยกจัดให้อยู่ในท่าโก้งโค้งยกสะโพกที่กลมกลึงให้ลอยเด่นขึ้น มองลอดชองขาไป เจ้าเปี๊ยกได้เห็นหีอันโหนกอูมของพี่สาวซึ่งบัดนี้แคมกลังอ้าออกแดงแจ๋ เนื่องจากเพิ่งโดนควยทะลวงมา ควยถูกจ่อเข้าตรงรอยอ้านั้นพร้อมกับเสือกพรวดเข้าไปทีเดียวมิดด้าม
       "โอ้ย...เปี๊ยก..เบา มันคับ..อูย..."
       เจ้าเปี๊ยกผ่อนการกระเด้าลงเป็นเนิบๆ อ้อมมือมาบีบขยำพวงนมที่กำลังห้อยย้อยอย่างน่าดูชม ท่าเย็ดแบบนี้ยิ่งทำให้ส่วนยาวของควยเข้าไปจนสุดโคนยิ่งกว่าการเย็ดด้านหน้า และเส้นเลือดโปนที่อยู่ใต้ลำควยก็จะถูครูดเข้าๆออกๆกับปลายแตดที่กำลังลุกชี้ชัน เพิ่มความเสียวขึ้นเป็นสองเท่า
       "โอ้ย...ซี้ด...อูยย์...เสียวจังเลยเปี๊ยก.." แป๋วยิ่งแอ่นบิดสะโพกให้เข้ารับการกระเด้าที่รุนแรงขึ้นของเปี๊ยก "เปี๊ยก..ของพี่จะออก...ออก..อยู่แล้ว..เปี๊ยกอย่าออกข้างในนะจ้ะ...อูยซี้ด...เปี๊ยกเก่งจังเลย... โอ้ยพี่จะออก...จวนแล้ว...โอ้ย..ซี้ด..โอ้ย..เปี๊ยกกดไว้แน่นๆ..พี..พี่..ออกแล้ว...อูย.."
       เปี๊ยกเองก็กระเด้าเสียจนลืมตัว เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็รั้งสะโพกแป๋วเข้ามาพร้อมกับกระเด้าควยสวนเข้าไปกดนิ่ง อย่างแรงที่รู้สึกว่าหีของพี่แป๋วตอดรัดและดูดหัวควยหนุบๆเวลาน้ำออก ส่วนแป๋วเองก็รู้สึกเหมือนตัวเบาหวิวลอยขึ้นสูงและเสียวแปล็บปลาบเข้าไปถึงขั้วหัวใจ หลั่งน้ำรักออกมาชโลมแทงควยของน้องชายจนมันปล๊าบ และก่อนที่สติจะกลับคืนสู่ภาวะปกติ แป๋วก็รู้สึกถึงสิ่งอุ่นๆเหลวๆฉีดพุ่งวาบอุ่นซ่านเข้าไปทั่วท้องน้อย แป๋วพยายามบิดสะโพกออกแต่ก็ถูกเปี๊ยกรั้งเอวไว้แน่น
       "ตายแล้ว...เปี๊ยกฉีดน้ำเข้าไป...เปี๊ยก!!.."
       บัดนี้แป๋วต้องเสียทุกอย่างให้แก่น้องชายของเธอเอง เขาเป็นผัวเธอ เธอออกกับเขา เธอต้องรับน้ำรักของเขาเข้าไปเต็มมดลูกจนหมด ไม่น่าเลย...เพียงอารมณ์ชั่ววูบแท้ๆ


       คืนนั้นเองทั้งคู่ก็น้ำแตกด้วยกันอีกหลาเกมส์ กว่าจะม่อยหลับไปพร้อมๆกัน ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ถนอมศรีพี่สาวคนโกำลังเข้าเวรอยู่ที่โรงพยาบาล และก็เป็นคืนเดียวกัที่ถนอมศรีเองก็เจอเข้ากับเหตุการณ์ตื่นเต้นเช่นกัน
       คือในตอนดึกนั้นเอง เพื่อนพยาบาลที่อยู่ในห้องเดียวกันได้เปิดฉากเย็ดกับหมอหนุ่มอย่างถึงใจ โดยมีเพีงฉากกั้นบังไว้เท่านั้นเหมือนกับว่าจงใจจะให้เธอได้ยิน ถนอมศรีขี้เกียจที่จะนั่งทนฟังเสียงซี้ดซ้าดนั้นให้เกิดกิเลสตัณหาราคะ จึงเลี่ยงมาหามุมสงบในอีกห้องหนึ่งซึ่งเป็นที่สำหรับนอนพักของผู้อยู่เวร เธอล้มตัวลงบนเตียงและไม่ช้าก็เคลิ้มไปด้วยความเหนื่อยอ่อน
       นานเท่าไหร่ไม่รู้ เธอมารู้สึกตัวเอาว่ามีร่างของใครมานอนเบียดอยู่และกำลังมีมือควานไปมาบนรางของเธอ ถนอมศรีลืมตานด้วยความตกใจผุดจะลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ถูกกดหัวไหล่ไว้ คราวนี้เธอเห็นได้ชัดว่าคนหนึ่งคือเพื่อนพยาบาลของเธอ ส่วนอีกคนหนึ่งคือหัวหน้าเวรประจำตึก... ตายล่ะ!! ถนอมศรีนึกในใจ มีคนเขาลือว่ายายนี่เป็นเลสเบี้ยนและมักข่มขู่เอาพยาบาลหน้าใหม่ๆไปนอนตีฉิ่งด้วย ถ้าใครไม่ยอมก็มักจะถูกแกล้งต่างๆนานา ถึงขั้นต้องออกจากงานก็มี ตอดเลาถนอมศรีพยายมที่จะอยู่ห่างยายคนนี้ ไม่นึกเลยว่าจะมาเสร็จเข้าจนได้ในวันนี้
       ไม่มีทางใดที่จะขัดขืน เธอจำต้องปล่อยให้ทั้งสองจัดการกับร่างกายตนตามแต่จะปรารถนา คิดอีกทีมันก็ยังดีกว่าถกกระทำโดยหมอผู้ชาย เพียงแต่ขยะแขยงหน่อยเท่านั้น พยาบาลคนหนึ่งจัดการกับเธอทางท่อนบน กระดุมเสื้อเธอถูกปลดออกทีะเม็ดจนเครื่องแบบถูกแบะออก ยกทรงถูกแกะหลุดผึ่ง อกอวบอิ่มชูตระหง่านท้าทายมือของนักเล่นเพื่อน ให้บีบขยำคลึงเคล้น ปากถนอมศรีถูกประกบจูบในขณะที่นมถูบบีบคลึง ทางท่อนล่างนั้นเล่า กระโปรงถูกเลิกขึ้นถึงเอว กางเกงในและถุงน่องบัดนี้ได้ถูกรูดลงไปอยู่ที่ข้อเท้าเรียบร้อยแล้ว
       เลสเบี้ยนทั้งคู่นับว่าประสานงานกันได้อย่างดีทีเดียว ท่อนบนนมข้างหนึ่งมีมือขยำขยี้อีกข้างหนึ่งมีปากอมดูด โคกหีข้างล่างกำลังถูกลิ้นเลียแยงดูดตอดพัลวัลไปหมด จนถนอมศรีตัวเกร็งสองมือกางออกยึดที่นอนเอาไว้แน่น และแน่นขึ้น..แน่นขึ้น จนกระทั่งเธอต้องกรีดร้องออกมาเบาๆ หน้าท้องเกร็งตึง นั่นแหละคู่เลสเบี้ยนจึงผละจากเธอด้วยความพึงพอใจ ปล่อยเธอนอนอยู่ในสภาพเกือบเปลือยเปล่าโดยไม่ใส่ใจอีก พากันประคองไปยังเตียงที่อยู่ใกล้ๆ ล้มตัวลงนอนกอดกันหน้าตาเฉย และเริ่มเล่นบทรักกันต่ออีก ถนอมศรีฉวยโอกาสรีบลุกขึ้น ไปเข้าห้องน้ำด้วยความรู้สึกขยะขยงแทบไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะถูกผู้หญิงด้วยกันรุมข่มขืนจนน้ำแตก
       เช้าตรู่ถนอมศรีรีบออกเวร และเร่งตรงกลับบ้าน เมื่อมาถึงก็เข้านอนหลับเป็นตาย ถ้าจะเฉลียวใจสักนิดอย่างไปเช็คดูที่ห้องของแป๋วละก้อ คงสนุกแน่เพราะทั้งแป๋วและเปี๊ยกยังนอนเปลือยก่ายกอดกันหลับพริ้มด้วยเพลียสุขสมทั้งคู่ และเช้าก่อนจะแยกกันแป๋วก็ยังโดนน้องชายเย็ดฝากเข้าให้อีกดอกด้วย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น