แสบเพราะน้องเขย 2

ภารู้สึกตัวตึงหน้าขายิ่งนัก นึกว่าน้องเขยยังคาอาวุธไว้ ลืมตาขึ้นเห็นเขานอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆ อาวุธเหมือนลิ่มอันใหญ่ที่ตอกเข้าไป ปานจะแยกฉีกร่างภาออกเป็นสองซีก บัดนี้มันใหญ่กว่าปากกาไวท์บอร์ดแต่ยาวพอกัน นอนนิ่งเงียบน่ารักเหมือนของเด็กเล่น

    นอกจากแน่นคับตึงเหมือนมีลิ่มอันใหญ่คาไว้ หน้าขาเปียกเยิ้มแล้วยังรู้สึกว่า บริเวณหน้าท้องโดนน้ำหวานข้นๆ ราดรดไว้ ภาผงกหัวขึ้นจึงได้เห็นคราบน้ำขาวๆ เป็นหย่อมเจิ่งนองไปทั่ว นี่หรือที่เขาพูดถึงกันมันคือ ''คราบอสุจิผู้ชาย''
    
    ทันใดนั้นน้องเขยรู้สึกลุกขึ้นมากอดพรมจูบทั่วหน้า ''ปล่อยพี่...อย่ายุ่งกับพี่อีก'' ภาผลักเขาแต่ไม่มีแรงพอ กลับโดนประกบจูบจนหมดแรง ''ผมจะจูบจะกอดพี่ไม่ปล่อยจนกว่าพี่เข้าใจ...ผมรู้ว่าพี่เหงาถึงขั้นทรมาน จึงช่วยต่อยอดให้พี่มีความสุข'' น้องเขยกระซิบข้างหู
    
    ''สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้คือความลับของ เราสองคน ถ้าพี่ไม่ต้องการอีกผมก็จะหยุด...ส่วนที่พี่กลัว ผมรับรองว่าพี่ไม่ท้องเด็ดขาด ผมใส่ถุงป้องกัน เมื่อพี่มีความสุขแล้วผมจึงดึงถุงออกปล่อยความสุขออกมาให้พี่เห็นว่า ผมรักและมีความสุขกับพี่มากมายขนาดไหน''
    
    น้องเขยพูดๆๆๆๆ จนภาใจอ่อนมองเห็นดีงาม ไปกับการกระทำครั้งนี้ ยอมตามเขาเข้าห้องน้ำทำความสะอาดคราบความสุขทั้งหมดออก เช็ดตัวภาจนแห้งสนิทแล้วเอาผ้าห่อ ก่อนถูกเขาอุ้มขึ้นมานอนบนเตียงอีกครั้ง
    
    ''ผมรักพี่ สาบานว่าจะรักและดูแลให้พี่มีความสุขตลอดไป ตามที่พี่ต้องการ และสาบานว่าจะไม่ทอดทิ้งน้องสาวของพี่ แม้ว่าพี่จะไม่ต้องการผมในอนาคต...ถ้าผิดคำพูดขอให้ผมมีอัน...'' น้องเขยยกมือสาบานต่อหน้าพระด้วยถ้อยคำรุนแรง
    
    ความขัดแย้งในใจลดลง เมื่อน้องเขยพูดจบเขาก้มลงมาจูบปากนิ่งนานอีกครา ''ดีไหมพี่'' ''ชายเอาเปรียบพี่ตลอดเวลา'' ภาต่อว่าเขาแทนยอมรับ ''พี่เอาเปรียบผมบ้างสิ...'' เขาดึงมือไปวางที่อาวุธประจำตัว ''มันเป็นของพี่ตลอดเวลาที่พี่ต้องการ''
    
    ภาพูดไม่ออกปากกาไวท์บอร์ดนั้นอุ่นอยู่ในมือ มันน่ารักน่าเล่นจริงๆ แต่พอโดนมือภาก็เริ่มกระดิกตัวขยายความกว้างและความยาวขึ้นทีละน้อย แค่นาทีเดียวปากกาไวท์บอร์ดกลายเป็นกระบอกข้าวหลาม ถึงมันจะอยู่ในกำมือแต่ยังรู้สึกน่ากลัวนัก
    
    ขณะสนุกตื่นเต้นกับอาวุธ น้องเขยก็เอนก้มหัวต่ำลงดึงผ้าที่ห่อภาออก ''ผมจะทำให้พี่มีความสุขมากกว่าเมื่อกี้'' เขาแตะนิ้วเข้าตรงกลางอีกมือแหวกขาห่างจากกันแล้วก้มลงไป ภาเสียวหน้าขาวูบ รู้สึกได้ทันทีว่า ขอบเนื้อบริเวณนั้นถูกลิ้นเขาเลียไปทั่ว
    
    ''โอ้...ชายจ๋า...โอ้วว...ชายทำอะไรพี่...โอ้ววว...ทำไมเสียวแบบนี้...ชาย พี่เสียวเหลือเกิน'' ภาครางเสียงดัง น้องเขยไม่ตอบแต่เอาลิ้นวนรอบๆ ปากหอยแล้วล้วงลิ้นเข้าไปข้างใน โดนลิ้นล้วงลึกเข้าไปเช่นนั้น ภาถึงกับงอสองเข่ายกหอยให้น้องเขยเลียแบบก้นไม่ติดพื้น
    
    ''ซี้ดดด...ชายจ๋า...พี่เสียววว...โฮ้ววว...เสียวมากทนไม่ไหวแล้ว'' ภาแอ่นยกสะโพกร่อนไปมาติดกัน ก่อนจะปล่อยตัวลงนอนราบกับพื้นเลียริมฝีปากตัวเองด้วยความเหน็ดเหนื่อยแต่มี ความสุขอย่างล้นเหลือ
    
    ''พี่หายเหนื่อยหรือยัง'' น้องเขยถาม หลังภานอนเงียบไปครู่ใหญ่ ''จะทำอะไรพี่อีก'' ''ทำทุกอย่างที่พี่ชอบ'' ''พี่ชอบทุกอย่างที่ชายทำ...อยากทำอะไรก็ทำเถอะ...พี่พร้อมแล้ว'' น้องเขยลุกขึ้นนั่งปากจมูกเป็นมันแผลบ จนภาต้องดึงผ้าขนหนูให้เช็ดแล้วดูเขาสวมถุงยาง
    
    ''ป้องกันไว้ก่อนดีกว่า'' น้องเขยพูดพลางจ่ออาวุธกดลงไปที่ปากหอย ภาร้อนวูบแน่นเปรี๊ยะไปทั่วหน้าขา ''เบา...พี่เจ็บ'' อาวุธหยุดคาไว้แค่นั้นหันมาดูดหัวนม จนหอยภาปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมาช่วยให้อาวุธขนาดใหญ่จมมิดไปหมดอัน
    
    ''อย่าเพิ่งซอย...'' ภาร้องห้ามเมื่อเขาขยับอาวุธ เขาดูดปากช่วยลดอาการเจ็บชาลง แล้วภาก็ปล่อยให้น้องเขยซอยอาวุธได้อย่างที่ต้องการ เขามีจังหวะทั้งช้าและเร็ว เร่งจนภามีความสุขถึงสรวงสวรรค์ แล้วเปลี่ยนมาช้าๆ เนิบนาบ ก่อนจะเร่งเร้าให้ถึงสวนสวรรค์รอบสอง
    
    ภาจำไม่ได้ว่าตัวเองถึงสวรรค์กี่ครั้ง น้องเขยจึงปล่อยความสุขออกมา ร่างกายเบาหวิวความรู้สึกอัดอั้นอึดแน่นอยู่ภายในได้ถูกระบายออกไปหมดสิ้น รอบห้องเต็มไปด้วยสีชมพูแห่งความสุขสม ภาไม่เสียชาติเกิดแล้วที่ได้รู้จักอาวุธผู้ชายและความสุขสมที่เขามอบให้
    
    จำไม่ได้ว่าคืนนั้นปล่อยตัวสนุกกับน้องเขยไปอีกกี่รอบ ใกล้เที่ยงจึงปลุกให้เขาไปรับนาถ ''ขับรถดีๆ นะชาย'' ''ครับพี่'' น้องเขยไปรับน้องสาวแล้ว ดิฉันไปซื้ออาหารอร่อยดีที่สุดกลับมาเตรียมรอทั้งสอง แต่เมื่อถึงเวลาจริงภากินข้าวไม่ลงด้วยความรู้สึกว่าทำผิด
    
    ภาเก็บตัวอยู่ในห้องวันจันทร์ไปทำงานไม่ไหว เพราะเจ็บปวดหน้าขาและแสบหอยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน วันอังคารก็ยังไม่หาย หอยบวมและร้อนฉ่าเป็นเพราะอาวุธเจ้าน้องเขยแน่นอน ถ้าเป็นโรคจะทำยังไง ภาโมโหตัวเองอีกครั้ง
    
    วันพุธอาการปวดเมื่อยหายไป แสบบวมก็ลดลง แต่มีอาการคันบริเวณปากทางเข้ามาแทน ภาเกาเบาๆ แต่ไม่หายคันเกาไปนานๆ ดันนึกถึงน้องเขย เขารู้ไหมว่าภาแสบคันทรมานมากี่วันแล้ว เมียกลับมาก็เงียบหายไปราวไม่เคยมีอะไรกัน
    
    เย็นวันศุกร์นาถมาหา ''พี่ภา...ฝากพี่ชายอย่าให้หนีเที่ยว พรุ่งนี้นาถไปสัมมนากลับวันอาทิตย์'' น้องเขยไปส่งเมียกลับมาถึงบ้านก็ลากภาไปจูบ ''คิดถึงพี่ภาเหลือเกิน'' เราปล้ำจูบกันพักใหญ่จนเสื้อผ้าหลุดหมด เขาจะยัดอาวุธเข้าไป ''อย่านะ...คราวที่แล้วพี่ทั้งแสบทั้งเจ็บ''
    
    น้องเขยเก็บอาวุธ แต่ใช้ปากโจมตีจนภาตะเกียกตะกายขึ้นสวรรค์สี่ห้ารอบติดๆ กัน ต้องขอร้องให้เขาหยุด ''พี่ภาครับ...ผมบอกนาถแล้ว'' ''...บอกทำไม?...'' ภาหมดอารมณ์ทันที ''พี่ภาครับ นาถเป็นคนวางแผนทั้งหมด นาถให้ผมพาพี่ไปพบที่ระยองด้วย''
    
    ภาเป็นใบ้ตั้งแต่ได้ยินเรื่อง เมื่อถึงระยองจึงรู้ความจริงว่า การสัมมนามีแค่วันเดียวไม่ค้างคืน นาถนัดมาเจอเพื่อบอกความจริงให้รู้ น้องเขยเซ็กซ์จัดและทนมาก นาถรับไม่ไหว พอดีแอบได้ยินตอนภาช่วยตัวเองจึงวางแผนขึ้น
    
    ''เราอยู่กันแบบสามคนผัวเมียนะพี่ภา...ดีกว่าให้ชายไปมีกิ๊กที่อื่น..ศุกร์เสาร์นาถขอคิว ส่วนอีกห้าวันนาถยกให้พี่ตกลงนะคะ''
    
    ภาไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่ยอมเป็นเมียน้อยน้องสาว ดีกว่าเหงาอยู่คนเดียว เดี๋ยวนี้นาถมีลูกให้ภาได้ช่วยอุ้มแล้วสองคน หวัดดีค่ะ