วันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

แสบเพราะน้องเขย



    ภาเป็นพี่สาวคน โต มีน้องชายกะน้องสาว อย่างละหนึ่งอายุห่างกันสิบกว่าปี ในฐานะพี่สาวคนโตทำให้ภาต้องช่วยงานการค้าของครอบครัวจนลืมชีวิตส่วนตัว พอชีวิตลงตัวอายุเลยเลขสามเริ่มคิดถึงคู่ครอง พ่อกับแม่คล้องแขนกันจากไปแบบไม่มีวันกลับ ทำให้ครองโสดจนอายุใกล้เลขสี่

    ผู้ชายหายากสำหรับผู้หญิงใกล้เลขสี่ แม้ภาพอจะมีฐานะบ้างแต่แต่งตัวไม่เป็นไม่ฟุ่มเฟือย ถนัดผัดแป้งฝุ่นมากกว่าเมกอัพ จึงจำต้องอยู่คนเดียว ยังดีที่น้องสาวคนเล็กมาอยู่เป็นเพื่อนนับแต่เสียพ่อแม่ไป ส่วนน้องชายแยกบ้านไปกับครอบครัว
    ภาเป็นปุถุชนธรรมดามีความรักโลภโกรธหลงต้องการเช่นหญิงอื่น แต่ส่วนของผู้ชายนั้นถูกเก็บไว้ลึกล้ำเพราะตัวเองขี้เหร่ ขี้อาย และคร่ำเคร่งกับงานภาระครอบครัว เมื่อฐานะดีขึ้นจิตใจก็เป็นสุข ความรู้สึกด้านเพศที่ถูกกดไว้ข้างในมานาน จึงเริ่มแสดงออกและรุนแรงขึ้น แค่ดูหนังมีบทรักวาบหวิวจิตใจเริ่มวาบหวิว ง่ามขาตัวเองฉ่ำเยิ้มด้วยความต้องการถึงขั้นต้องเลิกดูหักใจทุกอย่างแต่ไม่ สำเร็จ
    อับอายตัวเองมากกลับจากงานเก็บตัวเงียบในบ้าน แต่ไม่นานน้องสาวแต่งงาน ภาหวังว่าจะมีหลานแก้เหงา แต่ไม่มีวี่แวว มีแต่เพลิงอารมณ์ที่ข่มกลั้นไว้ร้อนระอุกว่าเดิมแค่เห็นน้องสาวเดินจับมือ น้องเขยก็ทนไม่ได้หลบเข้าห้องไปข่มกลั้นตัวเอง
    ปกติภากลับบ้านก่อนน้องสาว แต่ค่ำนั้นกลับดึกจึงย่องผ่านห้องน้องสาวมีเสียงดังแว่วมา ''พี่ชายขานาถไม่ไหวจริงๆ...พี่ทำไม่หยุดทุกคืนนาถยอมแพ้ค่ะ...พี่ชายไป เที่ยวนวดเถอะ นาถจะได้พักผ่อนบ้าง'' น้องเขยพูดอะไรไม่รู้แต่นาถให้เขาแต่งตัวออกไปเที่ยว
    ทั้งสองคงมีปัญหากันจึงรีบตื่นแต่เช้าเพื่อช่วยคุย แต่ทั้งสองไปทำงานแล้วจึงเข้าสำรวจห้องชุดนอนกองอยู่บนเตียงส่วนอื่นๆ เรียบร้อยดีไม่มีวี่แววทะเลาะเบาะแว้ง แต่เมื่อปิดลิ้นชักตู้ทีวีภาสะดุ้ง ในนั้นมีหนังแผ่นหลากหลายแต่ทุกแผ่นล้วนเป็นหนังโป๊
    ภาพสัมพันธ์รักอวัยวะเพศชาย-หญิง ภาสอดรับประสานกันเบื้องหน้าเต็มไปด้วยพลังบีบบังคับให้ภาหยิบหนังแผ่นติด มือกลับห้องปิดล็อกประตูทั้งบ้านก่อนใส่เครื่องเปิดดู แค่ฉากกอดจูบสัมผัสตามประสาชาย-หญิงเท่านั้นภาก็ย่ำแย่รู้สึกหน้าขาเปียกฉ่ำ เยิ้ม
    ภาเลื่อนปลายนิ้วไปแตะด้วยสงสัย แต่นิ้วนั้นกลับถูกดูดจมหายเข้าไปข้างในจากนิ้วเดียวเป็นสองนิ้ว ภาหักห้ามใจดึงออกมาแต่กลับถูกพลังลับดูดกลับเข้าไป พยายามหลายครั้งสองนิ้วนั้นจึงผลุบเข้าผลุบออกจนเสียวกระสันกลายเป็นความสุขที่เคยเจอแต่ในฝัน
    ทั้งสองนิ้วและบริเวณหน้าขาลึกไปถึงกลางร่องในช่องท้องน้อยของภา สายน้ำเหนียวเหนอะจากภายในไหลหลั่งออกมาพร้อมกับความสุขใหม่ที่ไม่เคยเจอะเจอมาก่อนจนเปียกฉ่ำเยิ้มไปทั่วบริเวณจนเสียเวลาอาบน้ำนานกว่าทุกวัน
    ภาชื่นชมตัวเองเมื่อได้ค้นพบความสุขแบบในฝันแล้วปล่อยตัวสนุกสนานหมกมุ่นต่อ ไป เพียงไม่นานก็พัฒนาจากฝ่ามือกับนิ้วตัวเองไปเป็นอุปกรณ์ช่วยอย่างกล้วยหอม มะเขือยาว เพราะไม่มีปัญญาเสาะหาของเทียมอย่างในหนัง
    สามเดือนผ่านภากลายเป็นสาวคนใหม่ที่มีจิตใจติดกับความสุขสมจากเพศรส มันเพิ่มมากทวีคูณจากคนไม่เคยลิ้นรสกลายเป็นต้องการเสพทุกวัน เป็นคนมีความต้องการทางเพศสูงอยากได้ชายทุกคนที่พบเห็นไม่เว้นแม้แต่น้องๆ ร่วมงาน กระทั่งลืมน้องสาวตัวเอง
    ''ชาย...ชาย...นาถไปไหน'' ภาไม่เห็นนาถในวันเสาร์จึงเดินตามหาไปเจอน้องเขยนุ่งกางเกงบอลตัวเดียวกำลัง ฉีดน้ำล้างรถ แสงเงาของแดดยามสายสาดต้องร่างเขาสะท้อนถึงความแข็งแกร่งแห่งความเป็นชาย เข้าตา ภาร้อนวูบในช่องท้องความอยากทะลักออกมาทันที พอจะหันตัวหนีจากภาพนั้นเขาก็หันมาจึงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่ปกติ
    ''ไปช่วยงานเพื่อนที่มหาชัยครับ'' ''กลับเมื่อไหร่'' ฝืนใจถามต่อเพื่อไม่ให้น้องเขยพบความไม่ปกติ ''นาถนัดให้ผมไปรับพรุ่งนี้บ่าย'' ''อย่าลืมนะ'' ภารีบจบบทพูดหมุนตัวกลับเพราะทนเห็นแผงอกอันแข็งแกร่งกับเงารางๆ ที่ซ่อนอยู่ในกางเกงเปียกน้ำต่อไปไม่ได้
    ภาเดินเหมือนวิ่งเข้าห้องล็อกประตูทิ้งตัวบนเตียงหายใจยาวตั้งสติสมาธิไม่ ยอมให้กิเลสเพศรสมาควบคุมจิตให้ทำเรื่องไม่ดีงาม เกือบครึ่งชั่วโมงหน้าขาที่ร้อนฉ่าด้วยความต้องการก็ค่อยลดลงใกล้เป็นปกติ จึงลงจากเตียงไปจัดเก็บข้าวของในห้องทำกิจกรรมอื่น
    เก็บเสื้อผ้าของใช้อื่นเข้าที่เรียบร้อยจึงเดินไปดึงผ้าเช็ดตัวบนเก้าอี้ทัน ใดหนังแผ่นทั้งซองก็หล่นลงพื้น ภาหยิบมันขึ้นมาแต่สายตาเหลือบเห็นก็ตัวชาหมดแรงขัดขืน จิตใฝ่ต่ำเข้าครอบงำยัดแผ่นหนังเก่าเข้าเครื่องปล่อยใจล่องลอยถึงผู้ชายนอก ห้องนอน
    ตามองภาพซ้ำๆ ในหนังแต่ใจลอยไปถึงเป้ากางเกงของน้องเขยนึกเตลิดยืดยาวว่าเขาก้าวเข้ามาใน ห้องนอนถอดเสื้อผ้าจนหมดเกลี้ยงแล้วบรรจงสอดใส่อาวุธอันงามสง่าของเขาเข้าไป มันให้ความสุขสมใจจนภาต้องคร่ำครวญ
    ''ชายจ๋า...ช่วยพี่ด้วย...ช่วยด้วย...ชายจ๋า...ช่วยด้วย...ชายจ๋า...ช่วย ด้วย'' เสียงครางครวญแผ่วๆ ของภาดังเป็นระยะติดต่อกันไม่ขาด

ภาหลับตาพริ้มอาศัยเพียงสัมผัสรับรู้การล่วงล้ำของอาวุธด้วยความสุข มันผ่านชั้นเนื้อเข้าไปช้าๆ มีความเสียวกระสัน แสนสนุกติดตามเข้าไป ภาขยายปลายเท้าห่างกว่าเดิมเปิดทางรอรับอาวุธนั้นต่อไป ยิ่งลึกล้ำมันยิ่งพาความความกระสันเสียวเพิ่มมากเป็นทวีคูณ

    ''ชายจ๋า...ช่วยพี่ด้วย...ช่วยด้วย..ช่วยด้วย...ชายจ๋า'' ภาเรียกน้องเขยให้ช่วยจนเสียงแหบแห้งเมื่อรู้สึกว่าอาวุธอันตรายนั้นวิ่ง เข้าไปจนสิ้นสุดความยาวและยิ่งใหญ่ มันทำให้ภาร้อนฉ่าไปทั่วหน้าขา ความสุขตัวเองปริ่มล้นออกมาเจิ่งนองแต่ยังต้องการความเสียวซ่านเพิ่มขึ้น
    
    ''ช่วยพี่..ช่วยพี่ด้วย..ชายช่วยพี่ด้วย'' ภาดิ้นรนครวญครางอีกครั้งประตูห้องก็เปิดผลั๊ว ''พี่ภา...พี่ภา..เป็นอะไร..เป็นอะไร...'' เสียงน้องเขยดังคับห้องแล้วเปลี่ยนเป็นหุบปากเงียบสนิททันที เขาคงจะเห็นสภาพของภาในขณะนั้น
    
    ภาเข้าห้องนอนพาน้องเขยเข้ามากับความฝัน ด้วยสุดจะต้านฝืนความต้องการในส่วนลึก ภาเปลื้องชุดจนเปล่าเปลือยเอนหลังนอนแยกขากว้าง คว้ามะเขือยาวใบสุดท้ายขนาดเล็กเกินกว่าอยากได้สอดเข้าเป้าอันเปียกชื้นดัน ลึกลงไป ใจคิดว่าเป็นอาวุธน้องเขยปากเรียกหาเขา
    
    ''พี่ไม่เป็นไร..พี่ไม่เป็นไร'' ภานั่งหนีบขาสองมือปิดเต้า แต่มะเขือยาวยังคาค้างอยู่ในถ้ำ ทำให้น้องชายตาลุกวาว ''ผมได้ยินเสียงพี่เรียกให้ช่วย'' ''ไม่..ไม่..ไม่มี ชายกลับไปเถอะ'' น้องเขยหันไปดึงประตูปิดติดกัน ดึงกางเกงขาสั้นนั้นออก หันกลับมาเดินช้าๆ มาถึงเตียง
    
    ''มะเขือไม่สนุกหรอกพี่..ชายกระแทกให้พี่ดีกว่า..มัน กว่าเป็นร้อยเท่า'' เขาพูดเบาๆ แต่เสียงกึกก้องสองหูภาเหมือนโดนสะกด จ้องมองอาวุธน้องเขยที่แกว่งไกวโยกเยกเข้ามาใกล้ทุกที มันมีขนาดและความยาวกว่ามะเขือยาวในถ้ำของภามากนัก
    
    ''ไม่ได้..ทำไม่ได้..เราเป็นพี่น้องกัน..ชายเป็นผัวนาถน้องสาวพี่..'' ภาร้องยกมือห้ามถอยตัวหนีไปจนติดฝาห้อง ''ได้ครับพี่ภา ผมทำให้พี่มีความสุขได้'' น้องเขยขึ้นมาบนเตียงดึงภาไปกอดจูบแทรกลิ้นเข้าไปในปาก
    
    โดนผู้ชายกอดจูบแรก ภาตัวอ่อนเหมือนดินเหนียวโดนน้ำสาด แต่น้องชายกลับเป็นตรงข้าม อาวุธเขาที่แกว่งไปมาในตอนแรกเปลี่ยนเป็นแข็งตัวตั้งโด่เป็นลำ นาบแน่นหน้าท้องภาร้อนฉ่าจนนึกกลัว
    
    ''พี่ภาที่รัก..ให้ผมช่วยพี่ ทำให้พี่มีความสุขมากๆ นะครับ'' น้องชายปล้ำจูบจนดิฉันหยุดดิ้นรนขัดขืน เขาก็กระซิบ ''ชายจะทำอะไรพี่'' ''ทำในสิ่งที่พี่ต้องการและอยากได้เหมือนในฝันครับ'' เขาขยับสะโพกไปมาอาวุธร้อนๆ หายไปจากหน้าท้องแต่ปากถ้ำกลับอึดอัดขึ้นมาแทน
    
    ''โอ้ย..ชายทำอะไรพี่'' ภาร้องเมื่อปากถ้ำตึงจนเจ็บ ''ให้พี่มีความสุขครับ'' ''โอ้ย..'' ภาร้องเป็นครั้งที่สองเมื่อถ้ำอุ่นๆ โดนอาวุธเขาแทงเข้าไปอย่างแรง ''ชายเอาออกก่อนพี่เจ็บ..พี่ยังไม่เคย'' ''ผมจะทำเบาๆ ไม่ให้พี่เจ็บครับ'' นายชายไม่ยอมเอาอาวุธออกแม้ภาจะดิ้นหนี
    
    น้องเขยคาอาวุธไว้ไม่ขยับเขยื้อนแต่หันมาดูดเลียหัวนมจนภาเสียวกระสัน มากกว่าเดิม น้ำในถ้ำที่หยุดหลั่งไปขณะตื่นตกใจกลับซึมออกมาอีก มันช่วยหล่อลื่นอาวุธของชายให้หลุดเข้าไปทีละน้อย จนกระทั่งมันลึกถึงมดลูกของภา
    
    ปลายอาวุธเขี่ยประตูมดลูกทำให้ภาเสียวแปล๊บๆ เป็นความเสียวซ่านผสมความรู้สึกเจ็บจี๊ดๆ เข้าด้วยกัน มันแปลกพิเศษกว่าตอนอาวุธของน้องเขยวิ่งเข้าออกเป็นลูกสูบ ภาชอบทั้งสองอย่าง
    
    น้องชายขยับก้นซอยอาวุธเข้าหาเมื่อภาหายเจ็บ มันเสียวซ่านคับแน่นตลอดเวลา แต่ความสุขสนุกสนานที่เกิดจากแรงเสียดสีตลอดเวลาที่เขาวิ่งเขาวิ่งออก ภาเด้งก้นขึ้นรับเพราะการซอยของเขาที่ทำให้ภาเสียวติดต่อกันครั้งแล้วครั้ง เล่า
    
    ''ชายจ๋าพี่เสียว..เสียว..กระแทกพี่แรงๆ..กระแทกแรงอีก..พี่ชอบให้อาวุธของ ชายชนประตูมดลูกของพี่...ซี๊ดดดด..โอ้ย...มันเหลือเกิน..'' ความอยากกระสันอันรุนแรงของภาทำให้ตัวเองตอบรับประสบการณ์บนเตียงครั้งแรก จากน้องเขยแบบไม่กลัวเจ็บกลัวตาย
    
    ภาสวนสู้อาวุธน้องเขยเหมือนสาวร่านที่ผ่านสมรภูมิรักมามากมาย ทั้งที่ได้เจอน้องเขยเป็นการเสียสาวครั้งแรก เกิดมานาน 38 ปี เพิ่งจะเจอของจริงผู้ชายครั้งแรกจึงกระแทกแอ่นหอยรับอย่างเมามันไม่หวั่น หวาดความเจ็บปวด
    
    อาวุธน้องเขยที่ซอยกระแทกเข้าใส่ ทำให้ภามีความสุขติดต่อกันยาวนานนับสิบครั้ง ยามนั้นภายังไม่รู้ว่านั่นคือความสุขสาสมใจจากเสพกามรส รู้เพียงยิ่งกระแทกใส่กันยิ่งมีความสุขสดชื่นเพิ่มมากขึ้น กระทั่งหมดแรงจะแอ่นร่อนสู้
    
    ''พี่ภามีความสุขไหมครับ'' ''มี..มี..'' ''ผมจะทำให้พี่มีความสุขอีก'' ''ไม่..ไม่..พี่หมดแรงแล้ว พี่สู้ไม่ไหวแล้ว'' ''งั้นผมมีความสุขนะครับ..พี่ภาครับผมรักพี่หอยพี่ทั้งฟิตทั้งดูด..ผมรัก พี่..พี่ให้ผมเล่นทุกวันนะครับ..ให้ผมเล่นทุกวัน..ผมถึงสวรรค์แล้ว''
    
    น้องเขยพ่นอะไรร้อนเข้าไปในตัวจนภาร้อนเกร็งหมดแรงจริงๆ นอนเงียบปล่อยให้น้องเขยหมุนอาวุธควานถ้ำของภาจนเขาหมดแรง เราจึงนอนกอดกันหลับไปในเวลากลางวันแสกๆ ของวันนั้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น