วันอาทิตย์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2560

ซ่อนรัก 1



ณ ย่านธุรกิจชั้นนำที่เต็มไปด้วยอาคารสำนักงานสูงเสียดฟ้า โรงแรมระดับห้าดาว ห้างร้าน และศูนย์การค้าขนาดใหญ่ บนท้องถนนก็เต็มไปด้วยรถราที่วิ่งกันวุ่นวายไม่มีหยุดหย่อน..
"ปานวาด" สาวสวยวัย 28 ปี มีดีกรีเป็นด๊อกเตอร์ นั่งมองภาพอันจอแจเบื้องล่างจากห้องทำงานบนตึกสูง..เธอยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก แววตาเป็นประกายสดใส รอยลักยิ้มที่สองแก้มขับเน้นให้ใบหน้ารูปไข่ของเธอดูน่ารักอ่อนหวานกว่าวัย..ปานวาดชื่นชอบที่จะดูบรรยากาศยามเช้า ดูผู้คนที่เดินกันขวักไขว่ไปมาท่ามกลางยวดยานพาหนะที่จอแจ แสดงออกถึงพลังชีวิตที่พร้อมจะขับเคลื่อนกล้าเผชิญสิ่งท้าทายใหม่ๆ
ก๊อกๆๆ ..
เสียงเคาะประตูปลุกปานวาดให้ตื่นจากภวังค์ เธอละสายตาจากกระจกบานใหญ่หันกลับไปมองที่ประตู พลางขยับเนื้อขยับตัวนั่งให้เรียบร้อย ..เช้าๆ อย่างนี้ คนที่เคาะประตูคงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก "ชิดชนก" เลขาหน้าห้องของเธอซึ่งทุกๆ เช้าจะเข้ามาแจ้งการนัดหมาย หรือไม่ก็เอารายงานมาส่ง..แค่คิด ภาพและข้อมูลส่วนตัวของสาวมั่นยุคใหม่ก็ผุดขึ้นมาในห้วงสมอง ชิดชนกเพิ่งเรียนจบมาหมาดๆ เป็นเด็กที่กล้าคิดกล้าทำ กล้าแสดงออก แต่งตัวทันสมัยตามแฟชั่น ที่สำคัญเธอเป็นคนสวยซะด้วย หนุ่มๆ ในตึกต่างผลัดกันมาจีบชนิดหัวกระไดไม่แห้ง
"สวัสดีค่ะ คุณฟ้า..กิ่งเอารายงานมาส่งคะ"
"ขอบใจจ๊ะ .." ปานวาดส่งยิ้มให้กับเลขาสาวรุ่นน้องในชุดทำงานรัดรูป อวดส่วนโค้งส่วนเว้า นี่ถ้าหากเธอไม่รู้จักชิดชนกมาก่อน เธอก็คงคิดว่า สาวสวยตรงหน้านี้คงเป็นนางแบบนิตยสารฉบับในฉบับหนึ่งอย่างแน่นอน
"แล้ววันนี้ มีอะไรบ้าง นอกจากมีประชุมประจำเดือนช่วงเช้า" ปานวาดเอื้อมมือไปรับรายงานมาเปิดๆ ดู และเอ่ยปากถามโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง
"มีตอนบ่ายสองค่ะ..คุณสมชาย ฝ่ายขายจะมาคุยด้วยเกี่ยวกับแคมเปญตัวใหม่"
"โอเค..ถ้างั้นพี่ฝากกิ่งช่วยจัดเตรียมเอกสารให้พี่ด้วยนะ.."
##...##...##..##
ช่วงบ่าย..อากาศภายนอกตึกเริ่มร้อนระอุ แต่ภายในห้องทำงานของปานวาดกลับเย็นฉ่ำด้วยแอร์คอนดิชั่น..สาวสวยบิดตัวบรรเทาอาการเมื่อยขบ ก่อนจะเอนหลังพิงกับเก้าอี้ทำงานอย่างเนือยๆ ..กว่าจะเคลียร์งานกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายขายลงตัว ก็ต้องใช้เวลานั่งถกกันอยู่นานนับชั่วโมง..เฮ้อออ..งานง่ายๆ ทำไมถึงเข้าใจยากนักอยากหนา ..ปานวาดพักผ่อนสายตา ด้วยการมองผ่านหน้าต่างบานใหญ่ออกไป ชมทิวทัศน์ภายนอกที่เต็มไปด้วยตึกสูงๆ ต่ำๆ ซึ่งขึ้นเรียงรายโดยรอบ ..เวลาที่เคร่งเครียดกับงานแล้วต้องการผ่อนคลาย เธอก็มักจะทอดตามองไปไกลๆ เสมอๆ ..เธอชื่นชอบวิวของห้องนี้จริงๆ มันสวย สงบ มองแล้วสบายตาสบายใจ...
ในขณะที่ปานวาดกำลังผ่อนคลายอยู่นั้น เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น..ปานวาดยิ้มๆ เมื่อเห็นชื่อคนที่โทรมา
"พี่ฟ้า..ทำอะไรอยู่ค่ะ..ยุ่งอยู่หรือป่าว" เสียงใสๆ ดังออกมาจากลำโพง ทำให้นึกถึงใบหน้าที่ซุกซน แววตาที่สดใสของคนพูด และคนๆ นั้นก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหน .. ฝน น้องสาวคนเดียวของเธอนั่นเอง
"รสเรขา" เพิ่งจะเรียนจบมหา'ลัย และเข้าทำงานเป็นประชาสัมพันธ์ของบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง..ถึงจะอายุต่างกันหลายปี แต่กระนั้นปานวาดก็สนิทสนมกับน้องสาวคนนี้มากๆ เวลาที่มีปัญหา ฝนก็มักจะมาปรึกษากับเธอเสมอ ..ไม่ว่าเรื่องการเรียนหรือเรื่องรัก
"ป่าวจ้า..ไม่ยุ่ง..พี่เพิ่งคุยงานเสร็จ...ฝนมีธุระอะไรเหรอ?"
"ไม่มีหรอกค่า..แค่จะมาเตือนว่า เย็นนี้ เรามีนัดกัน..พี่ฟ้าอย่าลืมเสียล่ะ"
ปานวาดอดที่ยิ้มไม่ได้ ..ที่เห็นน้องสาวโทรมาย้ำมาเตือน จึงอดที่จะหยอกไม่ได้
"จ้า...พี่ไม่ลืมหรอก ..น้องสาวที่แสนดีจะแนะนำ 'ว่าที่น้องเขย' ให้พี่รู้จักทั้งที พี่จะลืมได้ไงจ๊ะ" ปานวาดเน้นเสียงหนักๆ ตรงคำว่า ว่าที่น้องเขย
"แหมม..พี่ฟ้านี่ละก็..ยังไม่ใช่ซักหน่อย แค่เพื่อนสนิทเท่านั้นเอง"
ปานวาดหัวร่ออย่างขบขัน ที่เห็นน้องสาวรีบออกตัวปฏิเสธเสียงแข็ง แต่ฟังน้ำเสียงก็รู้ว่า ที่เธอปฏิเสธมานั้น มันไม่จริง ..กินปูนร้อนท้องชัดๆ ยัยฝนนี่
"จริงเหรอ..ที่ผ่านมา พี่ไม่เคยเห็นเธอแนะนำเพื่อนชายให้พี่รู้จักซักคน เพิ่งมีคนนี้แหละ เป็นคนแรก..แล้วจะไม่ให้พี่คิดได้ยังไงละจ๊ะ"
"พี่ฟ้าอ่ะ..ฝนไม่คุยด้วยแล้ว...เย็นนี้ พี่ฟ้าอย่ามาสายละ ไม่งั้นฝนงอนพี่จริงๆ ด้วย"
"จ้าๆๆ ..ไม่สายแน่นอน" ปานวาดหัวเราะเบาๆ..นึกถึงว่า ตอนนี้ น้องสาวของตนเอง คงจะหน้าแดง อายม้วนต้วนอยู่เป็นแน่
"รักพี่ฟ้าที่สุดเลย...บายค่า.."
ปานวาดเอนหลังผิงพนักเก้าอี้..อดยิ้มไม่ได้กับน้องสาวคนสวยคนนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่รสเรขาจะแนะนำแฟนหนุ่มให้เธอได้รู้จัก เห็นว่าเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานเดียวกัน แต่อยู่คนละแผนก ได้รู้จักกันตอนไปสัมมนา จากนั้นไม่นานเขาก็สามารถชนะใจน้องสาวที่แสนจะขี้งอนของเธอได้ในที่สุด..นึกถึงเรื่องของน้องสาว ปานวาดก็อดคิดถึงตัวเองไม่ได้ ..รักแรกของเธอ..ร่วมสิบปีแล้วซินะที่ไม่เคยได้ยินข่าวคราวของเขา
ป่านนี้ เขาคนนั้นไปอยู่ที่ไหนกันหนอ ..ปานวาดอดที่จะถอนใจไม่ได้
##...##...##..##
ย้อนหลังไปเมื่อ 10 ปีก่อน ..ถึงจะนานแค่ไหน แต่สำหรับปานวาดแล้ว เหตุการณ์นั้นยังใหม่สดเสมอ ภาพทุกภาพที่ผุดขึ้นมาในความนึกคิดยังคงชัดเจนราวกับว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ..วันนั้น เป็นวันปัจฉิมนิเทศที่เธอและเขาคนนั้นเรียนจบการศึกษา ช่วงเช้าเป็นพิธีการ หลังจากนั้นก็มีการถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ส่วนช่วงค่ำก็มีงานเลี้ยงฉลอง
"ยัยฟ้า..วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วนะ ถ้าวันนี้แกไม่บอกเขา แกจะไม่มีโอกาสอีกแล้วนะ"
คำพูดของเพื่อนสนิทยังดังกึกก้องอยู่ในหัว .. ปานวาดยิ้มอย่างไม่รู้ตัว เมื่อนึกถึงเพื่อนคนนี้ .. "อารียา" นักการเมืองสาวคนดังของประเทศ บอกไปใครจะเชื่อละว่า จากเด็กสาวตัวสูงๆ ผอมๆ ท่าทางเก้ๆ กังๆ เมื่อครั้งกระโน้นจะกลายเป็นนักการเมืองที่มีแต่คนนับหน้าถือตาไปได้
ส่วนเขาคนนั้นที่อารียาพูดถึง ก็คือ "ชาคริต" เพื่อนชายร่วมห้องที่เธอแอบหลงรักอยู่ ..เขาเป็นคนเก่ง เป็นหัวหน้าห้อง และเป็นนักฟุตบอลของโรงเรียนด้วย เรียกว่าเป็นไอดอลของเหล่านักเรียนหญิงทั้งโรงเรียนเลยก็ว่าได้ และด้วยที่เขาเป็นที่ชื่นชอบ ทำให้ปานวาดได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ในใจไม่ให้ใครรู้ นอกจากอารียา เพื่อนสนิทของเธอเท่านั้น
"จะดีเหรอ??"
"ยัยฟ้า!!! ..แกนี่ละก็..เฮ้ออออ..เป็นอย่างนี้ทุกที เพื่อนชั้น" อารียาทำหน้าอ่อนอกอ่อนใจในความขี้อายของเพื่อนสาว
"ก็ชั้นอายนี่นา.."
"นี่แก ไม่ต้องก้มหน้าก้มตาเลย...เงยหน้า มองมาที่ชั้นนี่.."
อารียาใช้สองมือจับไหล่ปานวาดให้หันหน้ามา ตาจ้องเขม็งประสานสายตากับเพื่อนสาวคนสนิท กล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า "กล้าๆ หน่อย เพื่อนรัก..สุภาษิตจีนโบราณกล่าวไว้ว่า ถ้าไม่เข้าถ้ำเสือ ก็จะไม่ได้ลูกเสือ..แกรักเขาใช่มั้ย ถ้าแกไม่บอกแล้วเขาจะรู้ได้ยังไง"
"แต่...เอ่อ..ชั้น.." ปานวาดเบือนหน้าหลบ ไม่กล้าสู้สายตา สองแก้มแดงก่ำดั่งลูกตำลึงสุก..จู่ๆ จะให้เธอไปบอกรักผู้ชาย ใครจะไปกล้าทำ ชั้นไม่ใช่สาวห้าวใจถึงแบบเธอนี่
"ไม่มีตงไม่มีแต่..วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่แกจะได้เจอเขาแล้ว ถ้าแกไม่พูด แกจะไม่มีวันได้พูดอีกตลอดไป...แกเข้าใจมั้ย"
"เข้าใจ...."
ปานวาดก็รู้เหมือนที่เพื่อนสาวรู้..หลังจากวันนี้ไปแล้ว เพื่อนทุกคนที่เรียนมาด้วยกันนานหลายปีต่างก็จะแยกย้ายกันไปตามเส้นทางชีวิตของตนเองที่ได้เลือกไว้ บางคนอาจจะเรียนต่อในระดับอุดมศึกษา บางคนจะไปเรียนสายอาชีพ และบางคนก็จะกลับไปช่วยงานที่บ้าน..โอกาสที่เธอจะได้พบเจอกับเพื่อนๆ เช่นนี้อีก คงไม่มีอีกแล้ว..
ปานวาดได้เลือกเรียนต่อในสาขาที่เธอชอบ ส่วนชาคริตก็เลือกเรียนต่อในสาขาที่เขาชื่นชอบเช่นกัน จะต่างกันก็เพียงแต่สถานศึกษาที่เธอและเขาเลือกเรียนนั้น มันห่างไกลกันมากๆ ..นั่นหมายถึงว่า วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เธอจะได้เจอเขา และหากเธอมัวแต่เหนียมอายไม่กล้าบอก เขาก็จะไม่มีวันได้รับรู้ถึงความรู้สึกของเธอ
"ดีมาก..ตะกี้ชั้นเห็นเขาคนนั้นของแกอยู่ตรงโน้นแนะ แกรีบไปสารภาพรักกับเขาซะ"
"...ชั้นว่า..."
"ไปๆๆ ..อย่ามัวทำเหนียมอาย เดี๋ยวคนอื่นก็คว้าไปกินซะหรอก" อารียาจับปานวาดหมุนกลับหลังหัน แล้วออกแรงดุนเพื่อนสาวไปข้างหน้า
ปานวาดเดินผละออกมาจากเพื่อนสาวช่างยุแบบกึ่งอยากกึ่งไม่อยาก ..เธอเดินไปพลางก็หันหน้ากลับไปมองเพื่อนสาวไปพลาง ก็เห็นอารียาโบกไม้โบกมือพร้อมกับตะโกนว่า "สู้ๆ ..ชั้นเชียร์แกอยู่"
ถึงจะถูกเพื่อนยุจนคล้อยตาม แต่ปานวาดก็อดหวั่นใจไม่ได้ คิดโน่นนั่นนี่ไปสะระตะ สีหน้าเดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวเศร้า เดี๋ยวเคร่งเครียด..ใจหนึ่งก็รู้สึกอายเหลือทนที่ต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากบอกรักผู้ชายก่อน ใจหนึ่งก็รู้สึกฮึกเหิมเมื่อนึกใบหน้าหล่อเหลาของเขาคนนั้น และอีกใจหนึ่งก็วิตกกังวลกับคำตอบ ถ้าเขาตอบรับ ก็ดีไป แต่ถ้าหากเขาตอบปฏิเสธขึ้นมา เธอจะทำยังไง ...โอ๊ยยยๆๆๆ นี่เราควรจะบอกดีหรือไม่ดี ..ถ้าไม่บอก เขาก็จะไม่รู้ แต่ถ้าบอก แล้ว...โอ๊ยยยยยๆๆๆ ..ชั้นควรทำอย่างไรดีเนี่ย
ปานวาดเดินไปคิดไป แต่ยังไม่ทันที่เธอจะตัดสินใจขั้นเด็ดขาด เท้าของเธอก็หยุดสะดึกกึกเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นเขาคนนั้นเข้า..หัวใจของปานวาดเต้นแรง ตึกๆ ตักๆ แทบกระดอนออกมานอกอก เลือดสาวฉีดไปหล่อเลี้ยงสองแก้มและใบหูจนแดงก่ำขึ้นมาในทันที ขนอ่อนทั่วกายลุกชี้ชูชันด้วยความตื่นเต้น..นั่น ตรงนั้น หวานใจของชั้น เขายืนอยู่ตรงนั้น ยืนอยู่คนเดียวข้างๆ มุมตึก..โอ้ สวรรค์ช่างเป็นใจ..ไม่มีใครอยู่รอบข้าง นี่เป็นโอกาสดีที่หาไม่ได้อีกแล้ว
ปานวาดตัดสินใจในบัดดล..เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จนเต็มปอด เพื่อระงับความตื่นเต้น แล้วก้าวเท้าออกไป..
แต่..ปานวาดก็ไม่ได้ทำอย่างที่ใจเธอคิด เธอหยุดนิ่งด้วยมีบางสิ่งบางอย่างเข้ามาขวางทำให้เธอเปลี่ยนใจ ไม่กล้าที่จะก้าวเท้าออกไป
นั่น..เขาคนนั้นของเธอไม่ได้ยืนอยู่เพียงลำพังอีกแล้ว..มีคนๆ หนึ่งเดินจากที่ไหนก็ไม่รู้ตรงไปหาเขา ชิงตัดหน้าเธอไปเพียงชั่วอึดใจหนึ่งเท่านั้นเอง
อา...ปานวาดอดอุทานออกมาไม่ได้ เมื่อได้เห็นคนๆ นั้นชัดตา.."นพรัตน์..!!"
นพรัตน์เป็นรุ่นน้องชั้น ม.5 ขึ้นชื่อได้ว่า เป็นสาวแสบซ่าก๋ากั่น กลุ่มก๊วนของพวกเธอ วันๆ ไม่ค่อยทำอะไร ได้แต่นั่งจับกลุ่มกันนินทาคนอื่นส่งเสียงดังวี๊ดว๊ายน่ารำคาญ..ปานวาดรู้สึกไม่สบายใจ ด้วยได้ยินกิตติศัพท์คำเล่าลือด้านไม่ดีเกี่ยวกับสาวรุ่นน้องคนนี้มาเยอะ โดยเฉพาะเรื่องผู้ชาย เป็นที่โจษจันกันว่า นพรัตน์เป็นสาวล่าแต้ม!!.. นพรัตน์เธอมาทำอะไรที่นี่ เธอมีธุระอะไรถึงมาหาชาคริต ..และนั่นพวกเค้าสองคนพูดคุยเรื่องอะไรกัน..หรือว่า พวกเค้า...ในหัวสมองของปานวาดเต็มไปด้วยคำถามที่ผุดขึ้นมา..
และแล้ว ปานวาดก็ไม่ต้องรอนาน คำถามที่เธอสงสัยก็ได้คำตอบโดยพลัน
อะไรกันนี่..ปานวาดไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอเห็นตรงหน้า...ภาพนั้นทำให้เธอตกตะลึง ยืนตัวแข็ง หัวใจเจ็บปวดปานโดนมีดกรีด
สาวรุ่นน้องจอมซ่ายกมือขึ้นรอบคอของชาคริต โน้มศีรษะของเขาให้ต่ำลงมา พร้อมกับเขย่งเท้าขึ้น และประกบปากจูบ..แล้วก็พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า "หนูชื่อปิ่น หนูชอบพี่ค่ะ ..."
ถึงจะอยู่ห่างไกลหายเมตร แต่ปานวาดก็ได้ยินชัดเจน ราวกับว่ามาตะโกนอยู่ข้างหู
ยิ่งไปกว่านั้น ..สาวรุ่นน้องตัวแสบที่กล้าบอกรักชาคริตตัดหน้าปานวาดไปแบบเส้นยาแดงผ่าแปด เธอไม่ได้หยุดอยู่แค่เพียงการบอกรัก และการจูบปาก ..ยัยตัวร้ายกล้าทำมากกว่านั้น มากเสียจนไม่อยากจะเชื่อว่า จะมีใครหน้าไหนกล้าทำกัน
"หนูจะแสดงให้พี่เห็นว่า หนูชอบพี่มากแค่ไหน?"
สาวรุ่นน้องทรุดตัวนั่งลง...และเธอก็ทำสิ่งที่ปานวาดไม่คาดคิด เธอรูดซิปกางเกงของชาคริตลง แล้วล้วงมือไปคว้าอวัยวะที่ซุกซ่อนอยู่ข้างในออกมา ..เท่านั้น ยังไม่พอ..เธอแลบลิ้นออกมา เลียเจ้าสิ่งนั้นตั้งแต่ส่วนโคนจนถึงปลาย เรียวลิ้นเล็กๆ ดูดเล็มฉวัดเฉวียนไปรอบๆ อย่างคล่องแคล่ว
"ซี๊ดดดด ...อืมมมม์..."
ชาคริตมองดูการกระทำของสาวรุ่นน้อง เขาครางออกมาเบาๆ สีหน้าแสดงออกถึงความพอใจสุดๆ
"อุ๊ยยสสส์..แข็งขึ้นมาแล้ว..ใหญ่ดีจัง.."
สาวรุ่นน้องยิ้มอย่างยินดี...และเจ้าสิ่งนั้นในอุ้งมือของสาวรุ่นน้องค่อยๆ พองตัวขึ้นอย่างรวดเร็วจากท่อนเนื้อแท่งเล็กๆ กลับกลายเป็นท่อนเนื้อขนาดใหญ่ กำเกือบไม่รอบ..เธอเงยหน้า เหลือบตามองชาคริต ก่อนจะอ้าปากกว้าง อมเจ้าสิ่งนั้นเข้าไปในปากแล้วออกแรงดูด..เสียงดัง จ้วบบบบบบ...
โอ้...เสียงนั่น มันช่างบาดลึกเข้าไปในใจของปานวาด ..มันเจ็บเสียยิ่งกว่าเจ็บที่เห็นชายคนรักกำลังมีอะไรกับคนอื่น
ปานวาดมองดูภาพตรงหน้าด้วยความปวดร้าวในใจ น้ำตาไหลรินออกมาเป็นสาย..ทำไมเขาถึงยอมให้เด็กสาวรุ่นน้องกระทำอย่างนั้น ทำไมเขาไม่ห้าม ..เขาชอบสาวรุ่นน้องคนนั้นหรืออย่างไร?
ชาคริตใช้สองมือจับศีรษะของรุ่นน้องสาวเอาไว้แล้วสาวเอวกระเด้าท่อนเนื้อเข้าปาก ดังผลุบๆ..ส่วนสาวรุ่นน้องตัวดีก็ไม่น้อยหน้า โก่งคอดูดท่อนเนื้อที่คาอยู่ในปากจนสองแก้มตอบ..จ้วบบๆๆ
"อูยยยยยย..น้องปิ่น..ซี๊ดดดดด์..โอ้ น้องปิ่นนี่สุดยอดจริงๆ ครับ..น้องดูดควยได้เก่งมากๆ.."
"พี่โจ้ขา..หนูไม่ได้แค่ดูดควยเก่งอย่างเดียวนะค่ะ...อย่างอื่นก็เก่งด้วย...พี่โจ้อยากลองมั้ยค่ะ"
สาวรุ่นน้องยิ้มยั่ว ไม่รอคำตอบ กลับผุดลุกขึ้นยืนแล้วหันหลังโก้งโค้งให้ชาคริต พร้อมกับถลกกระโปรงที่สวมอยู่ขึ้น..อ่า..คุณพระช่วย สาวรุ่นน้องสุดซ่า เธอไม่ได้สวมกางเกงชั้นใน ก้นอวบอัดของเธอขาวโพลนสะท้อนแสงไฟ
"มาซิค่ะ...พี่โจ้...หีของหนูก็เด็ดไม่แพ้ปากนะค่ะ"
ใจของปานวาดแทบสลายไปตรงนั้น..เมื่อเห็นชาคริตทำตาลุกวาว เดินตรงรี่เข้าหาสาวรุ่นน้องที่ยืนแยกขาโก้งโค้งรออยู่ตามคำเชื้อเชิญ เขายืนประชิดติดง่ามก้นขาวๆ มือข้างหนึ่งตะบบลงไปที่สะโพกอวบอัด ขยำแรงๆ จนผิวเนื้อขาวๆ แดงเป็นรอยจ้ำ อีกมือหนึ่งก็จับท่อนเนื้อที่แข็งเป็นลำ กดส่วนปลายลงไปบนร่องหลืบของสาวรุ่นน้อง ลากขึ้นลากลงถูไถขึ้นๆ ลงๆ จนส่วนหัวถอกบานๆ ฉ่ำเยิ้มเคลือบไปด้วยน้ำเมือกใสๆ
"อูยยยย...พี่โจ้..อย่ามัวแต่เอาควยถูหีหนูซิคะ...อูยยยยย...มันเสียวนะคะพี่..ซี๊ดดดดด.ดดดดดด์...กดควยพี่เข้ามาซิคะ..หนูชอบพี่ หนูอยากได้ควยของพี่"
"ร่านจริงๆ นะน้อง...แบบนี้ต้องถูกพี่ลงโทษ 'หนัก' ซักหน่อยแล้ว"
ชาคริตเน้นเสียงตรงคำว่าหนัก ..อ่าห์...ปานวาดถึงกับหน้าชา เพราะรู้ดีในความหมายของเขา
"ค่ะพี่..หนูร่าน..หนูอยากถูกลงโทษ...ใช้ควยพี่ลงโทษหนูได้เลยคะ...อูยยยยย...หนูเงี่ยน หนูอยากโดนเย็ด...อ๊าววววววว.สสสสสส์"
สาวรุ่นน้องหวีดร้องเสียงหลง เมื่อชาคริตจ่อท่อนเนื้อตรงปากทาง แล้วออกแรงกดเต็มแรง ..พรืดดดดด!!..ทีเดียวเท่านั้น แท่งเนื้อลำโตก็แหวกร่องเสียวเข้าไปในรูลึกจนมิดดุ้นไม่มีเหลือให้ปานวาดได้เห็นแม้แต่องคุลีเดียว...ถ้าจะเห็น ก็คงจะเห็นแต่พวงไข่ที่หดเกร็งเป็นลูกกลมๆ กับพงหมอยรกๆ เท่านั้น
"อูยยยยยยย..พี่โจ้ ควยพี่ใหญ่จัง..ซี๊ดดดดด..อูยยยยยย..แน่นคับหีสุดๆ ..โอยยยย..คนอะไร หล่อก็หล่อ ควยก็ยังใหญ่ยาวอีก..ไม่ผิดจากที่คิดเอาไว้ซักนิด..อูยยยยย..สุดยอดจริงๆ..อูยยยยยยยๆๆๆ...พี่โจ้ อย่าเพิ่งกระเด้า..ให้ปิ่น..ปิ่น..อูยยยยย.ๆๆๆๆๆ..."
ชาคริตยิ้มที่มุมปากกับคำชม พลางถอนท่อนเนื้อออกมาเล็กน้อย แล้วแทงกลับไปใหม่..ช้าๆ เนิบๆ แต่เสียบเน้นๆ เหมือนต้องการให้ท่อนเนื้อลำโตของเขาซึมซาบรสชาติร่องเสียวของสาวรุ่นน้องให้เต็มอิ่ม
"ร้องทำไมจ๊ะ คนสวย..ก็อยากได้ควยพี่ไม่ใช่เหรอ...นี่ไง พี่ก็ให้แล้ว ..ชอบมั้ยๆ .."
"คะ..ชอบค่ะ...หนูชอบควยพี่..โอยยยยย..ใหญ่คับหีดี...อูยยยยย...ยาวด้วยยยยย....ซี๊ดดดดดดดด "
ชาคริตโน้มตัวไปข้างหน้า สอดมือผ่านชายเสื้อเข้าไปกุมสองเต้าของสาวรุ่นน้อง คลึงเคล้าอย่างสนุกมือ พร้อมกับกระเด้าซอยควยแทงหีฉับๆ ..ลำควยคว้านร่องหีของสาวรุ่นน้องจนย่นยู่ น้ำเงี่ยนอาบท่อนเนื้อจนชุ่มมันวับ
"โอยยยยย...พี่โจ้..หนูเสียวจัง...พี่โจ้เย็ดเก่ง...อูยยยยยยย..กระเด้าแรงๆ อีกซิค่ะ...หนูชอบ"
"ชอบแรงๆ ยังงั้นเหรอ..แบบนี้ ก็สนุกละซิ"
ชาคริตยืดตัวตั้งตรง เลื่อนมือมาจับที่เอว แล้วสาวควยออกมายาวๆ แล้วแทงกลับเข้าไปในร่องหีของสาวรุ่นน้องในทันที ..สวบบบ..!!..เขาดันควยเข้าไปลึกจนสุดจนส่วนหัวกระทบกับบางสิ่งบางอย่างดังกึก..สาวรุ่นน้องถึงกับร้องครวญครางออกมาไม่เป็นภาษา แต่ชาคริตก็ไม่ได้สนใจในเสียงร้องของเธอ กลับสาวควยยาวๆ เย็ดเข้า เย็ดออก กระหน่ำควยแทงหีของสาวรุ่นน้องซ้ำแล้วซ้ำอีก..เสียงโหนกเนื้อกระแทกกันดัง ปั่บๆๆๆ เป็นจังหวะ
"โอยยยยยย...พี่โจ้ หนูเสียวหีไปหมดแล้ว...โอยยยยยยๆๆๆ...หนูจะเสร็จจจ..แล้วววววว...โอยยยยยย..พี่..หนู..เสียววววว....อูยยยยยยยๆๆๆ ..ไม่ไหวแล้ววววววว...."
สาวรุ่นน้องจอมซ่าร้องลั่นชนิดไม่กลัวว่าใครจะมาได้ยิน ..แสดงอาการร้อนร่าน ส่ายสะโพกกระเด้งหีรับควย ชนิดไม่ยอมให้เสียจังหวะแม้แต่ครั้งเดียว
ส่วนชาคริตพอรู้ว่าสาวรุ่นน้องใกล้ถึงจุดหมาย ด้วยร่องเสียวของเธอบีบรัดท่อนเนื้อของเขาแน่นเพิ่มขึ้นทุกขณะ ..เขาก็ไม่รอช้า เร่งโหมกระเด้าซอยควยเย็ดหีเร็วขึ้น..ป้าบๆๆๆๆ..
"พี่โจ้ๆๆๆ ..หนูไม่ไหวแล้ววววว.....อ๊าาาาาาา...อ๊าาาาาาาาาาาา..."
"รอพี่ด้วย...อูยยยยย...พี่ก็ใกล้จะเสร็จแล้ว ..อูยยยยยยๆๆๆ..หีน้องรัดควยพี่แน่นเลย...โอยยยยยย..ทนไม่ไหวแล้ว จะออกแล้วววววว"
ความเสียวซ่านแบบสุดๆ เร่งเร้าให้สาวรุ่นน้องเร่งรัดให้ชาคริตเพิ่มความแรงในการเย็ดมากขึ้น ซึ่งเขาก็ตอบสนองให้เธออย่างถึงใจ..เสียงโคนควยกระทบเนินหี ปั๊บๆๆๆๆ ดังสนั่น ผสานไปกับเสียงร้องครวญครางดังระงม
"อูยยย..อูยยยยยย์..พี่โจ้..ปล่อยออกมาเลยค่ะ..แตกข้างในหีหนูเลยค่ะ หนูชอบ..อูยยยยย..โออวววววววว....."
สาวรุ่นน้องส่งเสียงครางลากยาว ร่างอวบอัดแอ่นเกร็งกระตุกเฮือกๆ ราวกับถูกไฟช๊อต ร่องเสียวก็บีบรัดลำควยจนแทบจะแหลกคารู ..อาการเหล่านี้ทำให้ชาคริตรู้ว่า สาวสวยรุ่นน้องได้ถึงฝั่งฝันไปแล้ว..และก็ได้เวลาที่เขาจะปลดปล่อยความอัดอั้นที่อยู่ในตัวบ้าง..ชาคริตจึงเร่งกระเด้าซอยควยถี่ๆ รัวๆ..ควยลำเขื่องปรันเข้าปรันออก กระแทกรูเสียวที่เจ่งนองไปด้วยน้ำเมือกใสๆ เสียงดังเจ๊าะๆ แจ๊ะๆ ..ไม่นานนัก เขาก็คำรามหนักๆ กระดกก้นลอยสูงแล้วทิ้งตัวเสียบควยทะลวงเข้าไปในโพรงหีของสาวรุ่นน้องแบบสุดแรง พร้อมๆ กับยิงกระสุนน้ำกามเหนียวเหนอะพุ่งออกมาจากปลายควยราวกับสายฝนที่โปรยปรายราดรดรูหีจนท่วมท้น
ปานวาดเดินจากจุดนั้นอย่างคนเลื่อนลอย ปล่อยให้สองคนนั้นอยู่เบื้องหลังโดยไม่คิดจะหันหลังกลับไปมอง..พวกเค้าจะทำอะไรกันต่อ เธอก็ไม่คิดจะสนใจอีกแล้ว..ปานวาดร้องไห้เสียจนไม่มีน้ำตาจะไหล...รักครั้งแรกของเธอก็ปิดฉากลงโดยที่ยังไม่ได้เริ่มต้น
##...##...##..##
หลังจากวันนั้น ปานวาดก็ทุ่มเทให้การเรียนเพียงอย่างเดียว ไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวกับความรัก แม้ว่าจะมีชายหนุ่มมากหน้าหลายตาแวะเวียนมาจีบเธอ แต่ปานวาดก็ไม่ได้สนใจพวกเขามากกว่าคำว่าเพื่อน ..ปานวาดสำเร็จการศึกษาได้รับเกียรติ์นิยมอันดับหนึ่ง และได้รับทุนไปศึกษาต่อปริญญาโทและเอก ณ ต่างประเทศ
ปานวาดใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศอยู่หลายปี เมื่อเรียนจบก็กลับมา และได้เข้าทำงานกับบริษัทชั้นนำแห่งหนึ่ง ด้วยความที่เธอเป็นคนที่มุ่งมั่นในงานบวกกับความสามารถ ทำให้ปานวาดเติบโตก้าวหน้าในหน้าที่การงานอย่างรวดเร็ว และได้รับมอบหมายให้ทำงานสำคัญๆ อยู่เสมอ ..จากหัวหน้าแผนกเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นผู้จัดการฝ่ายในเวลาไม่กี่ปี
##...##...##..##
ตกเย็น..ณ ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง..เต็มไปด้วยผู้คนที่ต่างพากันหลบไอร้อนจากแสงแดดยามบ่ายที่ร้อนจัดเข้าไปรับแอร์เย็นๆ ..ปานวาดกระวีกระวาดขึ้นบันไดเลื่อน มุ่งหน้าไปยังร้านอาหารที่ได้นัดกับน้องสาวเอาไว้..เย็นวันนี้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รถถึงได้ติดเป็นตังเม ทำให้ปานวาดมาถึงจุดหมายช้ากว่าที่นัดหมายเอาไว้ถึงครั่งชั่วโมง ระหว่างนั้นน้องสาวแสนสวยของเธอก็โทรตามยิกๆ ตลอดว่าถึงไหนแล้ว
ปานวาดเพิ่งเดินถึงหน้าร้าน แต่ยังไม่ทันเข้าไปดูว่าน้องสาวนั่งคอยอยู่ที่โต๊ะไหน เธอก็เจอน้องสาวยืนทำหน้ามุ่ยดักรออยู่แล้ว
"พี่ฟ้า..มาสายอ่ะ .."
"ขอโทษจ้า...รถมันติดมากเลยจ๊ะ พี่ก็กะเวลาดีแล้วนะ ทุกวันมันไม่ติดขนาดนี้" ปานวาดยิ้มให้น้องสาว พร้อมกับอธิบายเหตุที่เธอมาสาย
"ไม่รู้ล่ะ..ให้น้องนุ่ง รอนานแบบนี้ ..ต้องปรับให้เลี้ยง" รสเรขาโอบเอวพี่สาวอย่างสนิทสนม แล้วพาเดินเข้าไปในร้านอาหาร
"แหม..ถึงพี่ไม่มาสาย ฝนก็ต้องหาข้ออ้างอื่นให้พี่เลี้ยงอยู่ดี..ใช่มั้ยล่ะ" ปานวาดหัวเราะ ยกมือลูบหัวน้องสาวเบาๆ
"พี่ฟ้านี่ละก็..รู้ทันอีกแล้ว"
รสเรขาพาพี่สาวเดินลัดเลาะไปยังโต๊ะที่อยู่อีกด้านหนึ่ง ..ที่โต๊ะนั้น มีชายคนหนึ่งนั่งหันหลังรออยู่ ..ปานวาดเพ่งมองอย่างสนใจ..คนๆ นั้นซินะ แฟนของน้องสาว ว่าที่น้องเขยของเธอ
"พี่โจ้ค่ะ..ฝนขอแนะนำให้พี่รู้จักกับพี่ฟ้า พี่สาวคนเก่งของฝนค่ะ"
"พี่ฟ้า ..นี่พี่โจ้ รุ่นพี่ที่ทำงานของฝนค่ะ"
"สวัสดีครับ" ชายหนุ่มหันหน้ามา..กล่าวทักทาย พร้อมกับยกมือไหว้
"สวัสดีคะ ..!! .." ปานวาดรีบยกมือไหว้ตอบ...แต่เมื่อได้เห็นใบหน้าของเขาถนัดตา เหมือนมีฟ้าผ่าลงมายังหัวใจของเธอ ปานวานถึงกับยืนตะลึงตัวแข็งทื่อ..นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงเป็นเขาไปได้..แฟนของน้องสาว ว่าที่น้องเขยของเธอ ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นคนที่เธอรู้จักดีเสียด้วย
"อ่ะ..ชา..คริต..." ปานวาดแทบจะไม่เชื่อในสายตา ..เขาคนนั้นของเธอ รักแรกของเธอ คนที่เธอเพิ่งหวนนึกถึงเมื่อบ่ายวันนี้ ..เวลานี้ เขากำลังอยู่ตรงหน้าเธอ ห่างออกไปไม่ถึงเมตร..โอ้..ชาคริต ถึงเวลาจะผ่านไปหลายปี แต่เขายังดูหล่อ คมเข้มเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน
"อ้าว..ปานวาด ใช่มั้ย..ดีใจจัง ไม่ได้เจอกันตั้งนาน" ชาคริตก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ เขาไม่คิดไม่ฝันเลยว่า พี่สาวของรสเรขาจะเป็นปานวาด เพื่อนสมัยเรียนไปได้ ..โอ้..โลกนี้ช่างกลมจริงๆ ไม่เจอกันตั้งหลายปี เธอดูสวยมีเสน่ห์ชวนมอง ดูแตกต่างไปจากสมัยเรียนที่เงียบๆ ไม่ค่อยพูดจาซักเท่าไหร่ ..เขายังจำได้ดี ถึงใบหน้าหวานๆ รอยยิ้มที่มีลักยิ้มตรงแก้มเป็นเอกลักษณ์ กับสายตาของเธอที่มองเขาอย่างชื่นชม...ทำไมเขาจะไม่รู้ว่า ปานวาดก็เป็นผู้หญิงอีกคนๆ หนึ่งที่แอบหลงปลื้มเขาอยู่ เพียงแต่เวลานั้นเขามีตัวเลือกมากมาย จึงไม่ได้ให้ความสนใจในตัวเธอมากไปกว่าเพื่อนเรียนร่วมชั้น
"พี่ฟ้า..พี่ฟ้ารู้จักกับพี่โจ้มาก่อนแล้วหรือค่ะ?" รสเรขาทำหน้างงๆ ..มองพี่สาวที มองแฟนหนุ่มที
".. .." ปานวาดยังตกตะลึงไม่หาย ..ใจอยากจะตอบน้องสาว แต่ไม่มีเสียงผ่านลำคอออกมาซะอย่างนั้น
"ใช่ครับ..พี่กับพี่ฟ้าของน้องฝนรู้จักกันมาก่อน ..เราเรียนจบชั้นเดียวกันครับ" ชาคริตเป็นฝ่ายตอบแทน และเน้นคำว่า เรา ซึ่งหมายถึงเขาและปานวาด อย่างชัดถ้อยชัดคำ
"อุ๊ยย..ตายละ..ฝนไม่รู้มาก่อนนะเนี่ย..พี่ฟ้าไม่เห็นบอกฝนเลย"
"ก็..พี่ไม่รู้นี่นา..ว่าโจ้..เอ่อ ชาคริต ก็คือรุ่นพี่ที่ฝนพูดถึงบ่อยๆ" ปานวาดตอบอ้อมแอ้ม สองแก้มแดงซ่านขึ้นมาเล็กน้อย ..คำว่า เรา ที่หลุดออกมาจากปากของเขา ทำให้หัวใจของเธอที่ราบเรียบมาเนิ่นนาน เต้นกระตุกขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่
"แหม..ทำเป็นคนอื่นคนไกลไปได้ ฟ้าเรียกเราว่า โจ้ ก็ได้ ไม่ต้องเรียกเต็มยศหรอก เรียกชื่อเล่นดูเป็นกันเองดี..หรือจะเรียกเราว่า น้องโจ้ ก็ได้นะ เราไม่ขัดข้อง"
"บ้า.!!..ฟ้ายังไม่แก่ขนาดนั้นซักหน่อย" ปานวาดยิ่งอายมากขึ้นกว่าเดิม สองแก้มแดงเข้ม ใบหน้าร้อนผ่าว
ระหว่างทานอาหาร...ปานวาดพยายามทำตัวให้เหมือนปกติ แต่ใจมันไม่ยอมอยู่นิ่งอยู่เฉยๆ มันพยายามบงการให้เธอเหลือบตามองไปที่เขาคนนั้นอยู่ตลอดเวลา..ครั้นเมื่อเห็นเขามองมา เธอก็รีบหลบสายตาเฉไปมองอย่างอื่นแทน..อาหารมื้อนั้น ปานวาดแทบจะทานไม่รู้รสชาติเอาซะเลย ทำอะไรก็ดูขัดเขินไปหมด
##...##...##..##
"พี่ฟ้า..สมัยเรียน พี่โจ้เค้าเป็นยังไงบ้าง?" รสเรขาเอ่ยถามพี่สาว ขณะนั่งรถกลับบ้าน
"ชาคริตนะเหรอ..เรียนก็เก่ง รูปก็หล่อ เป็นนักฟุตบอลด้วย..สาวๆ เห่อกันเกรียวเลยเชียวแหละ"
"ให้ ขนาดนั้นเลยเชียว..แล้วสาวๆ นั่น รวมถึงพี่ฟ้าด้วยหรือป่าวค่ะ?" รสเรขาถามแบบยิ้มๆ ทีเล่นทีจริง
"ว่าไป..ใครจะไปสนใจตานั่นกัน" ปานวาดปฏิเสธเสียงแข็ง เพื่อซ่อนความรู้สึกลึกๆ ข้างใน..
พูดถึงตานั่น ปานวาดก็อดคิดถึงเหตุการณ์ในคืนนั้นไม่ได้ ภาพท่อนเนื้อลำใหญ่ของชาคริตที่กระแทกกระทั้นร่องรูของยัยปิ่นสาวรุ่นน้องจนร้องครวญครางปานจะขาดใจก็ผุดขึ้นมาสมอง ..หึ..ใครจะไปสนใจคนเจ้าชู้หลายใจพรรณนั้นกัน..แค่ยัยนั่นมาอ่อยประเคนให้ถึงที่ ก็หลวมตัวหลงเสน่ห์ของมันเสียล่ะ
"ฝนล้อเล่นค่า ..แหมๆๆ รีบออกตัวใหญ่เชียว"
"ป่าวๆๆ ..พี่ไม่ได้สนใจเค้าจริงๆ..ฝนก็รู้ว่า สมัยนั้น พี่บ้าเรียนมากแค่ไหน"
"ค่าๆๆ .."
"พี่ฟ้า ..พี่ฟ้าคิดว่ายังไง ถ้าฝนเลือกพี่โจ้ ..พี่ฟ้าว่าดีมั้ย?"
"ถ้าฝนว่าดี พี่ก็ว่าดีด้วยจ๊ะ" ปานวาดตอบอ้อมแอ้ม ปากไม่ตรงกับใจ ..เธออยากบอกน้องสาวให้รู้เหลือเกินว่า เขาคนนั้นคือคนรักแรกของพี่เอง แต่ในเมื่อน้องสาวเอ่ยปากบอกมาตรงๆ แบบนี้ จะให้เธอพูดอะไรได้
นับแต่นั้นความสัมพันธ์ของชาคริตกับรสเรขาก็ก้าวหน้าตามลำดับ เขากลายมาเป็นแขกประจำของบ้าน หมั่นคอยรับคอยส่งไม่เคยขาด..ทุกครั้งที่เห็น ปานวาดได้แต่ทำหน้าชื่นอกตรม เธอพยายามตัดใจจากเขา หมั่นพร่ำบอกกับตัวเองว่า นั่นคือคนรักของน้องสาว..
หลังจากคบหาดูใจได้เกือบปี ชาคริตก็มาสู่ขอตกแต่งตามประเพณี ..โอ้ คนรักคนแรกกำลังจะกลายมาเป็นน้องเขย ปานวาดบอกไม่ถูกเลยว่า ควรจะดีใจหรือเสียใจดี
##...##...##..##
บ่ายวันศุกร์..ก่อนหน้างานแต่งงานของรสเรขากับชาคริต 3 เดือน
ปานวาดรู้สึกไม่ค่อยสบาย จึงลาพักกลับบ้านเร็วกว่าปกติ เมื่อมาถึงก็เจอรถของชาคริตจอดอยู่หน้าบ้าน ปานวาดนึกแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรในทางไม่ดีเพราะทั้งชาคริตและน้องสาวของเธอก็โตๆ กันแล้ว คงไม่ทำเรื่องนอกลู่นอกทาง และอีกไม่กี่เดือนพวกเขาก็จะแต่งกันแล้วด้วย..แต่พอเปิดประตูบ้าน ปานวาดก็ใจหายวูบ ด้วยเธอได้ยินเสียงครางและเสียงซี้ดปากดังลั่นออกมาจากห้องนอนของฝน
โอ้..ตายแล้ว..ปานวาดอดอุทานออกมาไม่ได้ เธอไม่ได้ไร้เดียงสา จนไม่รู้ว่าเสียงที่ได้ยินนั้นเป็นเสียงอะไร..ชายหนุ่มกับหญิงสาววัยเจริญพันธ์อยู่ด้วยกันสองต่อสอง ไม่ต้องให้ใครมาบอก ไม่ต้องให้เห็นกับตา ปานวาดก็รู้ว่าน้องสาวของเธอกับแฟนหนุ่มรุ่นพี่นั้นกำลังทำอะไรกันอยู่..พวกเขาสองคนนี่ก็เหลือเกิน ยังไม่ทันแต่งงานก็อดใจไม่ไหว มีอะไรกันเสียแล้ว..คงจะเป็นชาคริตนั่นแหละที่เป็นฝ่ายเริ่ม ตานั่นหื่นออกจะตายไป ..ภาพเก่าๆ ของว่าที่น้องเขยในคืนวันปัจฉิมนิเทศผุดขึ้นในสมองของปานวาดอีกครั้ง..ฮึ..ชาคริตนะชาคริต ตัวเองบ้ากามคนเดียวไม่พอ ยังมาชวนน้องสาวของชั้นบ้าตามเธออีก..
เฮ้อออออออ..ปานวาดถอนหายใจยาวๆ ตัดสินใจไม่เอะอะโวยวายให้เรื่องราวใหญ่โต ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกไปแล้วโวยวายไปก็แก้ไขอะไรไม่ได้ ..ถึงอย่างไรอีกไม่กี่เดือนพวกเขาก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว เข้าไปยุ่ง เดี๋ยวจะเข้าหน้ากันไม่ติดไปเปล่าๆ..เธอปิดประตูเบาๆ แล้วย่องเงียบๆ ไปยังห้องนอนของน้องสาว ..ถึงจะไม่พอใจในการกระทำของพวกเขา แต่ปานวาดก็อดที่จะสอดรู้สอดเห็นไม่ได้..ระหว่างทางจากห้องโถงถึงประตูห้องนอน ปานวาดก็มองเห็นเสื้อผ้าของพวกเขาทั้งคู่ตกหล่นเกลื่อนกระจายอยู่บนพื้น..โอ้ พวกเขานี่ช่างวิตถารเสียจริงๆ จะมีอะไรกันทั้งที ก็น่าจะไปทำกันสองต่อสองในที่มิดชิดลับตาคนซักหน่อย ไม่ใช่เริ่มตั้งแต่ห้องรับแขกยันถึงห้องนอนอย่างนี้ นี่ถ้าเกิดมีใครมาเห็นเข้า จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ..
นั่น..ประตูห้องก็ไม่ยอมปิดอีก มิน่าละ เสียงถึงดังออกไปถึงหน้าบ้าน ..โอ๊ยยยย ตายแล้ว..นี่ ชั้นคิดผิดหรือป่าว ที่ยอมให้น้องสาวคบกับตานั่น..ปานวาดส่ายหน้า บ่นอุบอิบในใจ ทั้งๆ ที่รู้ว่า ชาคริตเคยมีประวัติเจ้าชู้มาก่อน แต่เธอก็คิดเอาเองว่าเขาคงไม่กล้าทำอย่างนั้นกับน้องสาวของเธอ และที่ผ่านมาเขาก็ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษมากๆ ไม่เคยมีท่าทีแต๊ะอั๋งหรือลวนลามรสเรขาให้เธอได้เห็นซักครั้ง
"อู๊ยยยย...พี่โจ้...ซี๊ดดดดดด..ฝนเสียวววว..อูยยยยๆๆๆ..พอเถอะค่ะ พอแล้วววว..."
เสียงร้องของน้องสาวที่ดังออกมาจากในห้อง กระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของปานวาด ว่าอะไรที่ทำให้น้องสาวของเธอร้องครวญครางปานจะขาดใจเช่นนั้น ..ปานวาดค่อยๆ จรดฝีเท้าไปที่ประตูห้องที่เปิดอ้าซ่า เธอค่อยๆ ชะโงกหน้า แอบมองผ่านประตูเข้าไปในห้อง
โอ้..ตายแล้ว น้องสาวชั้น..ถึงจะเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว แต่ปานวาดก็อดอุทานในใจไม่ได้ ..เธอถึงกับหน้าชาเมื่อได้เห็นภาพการสังวาสระหว่างน้องสาวของเธอกับคู่หมั้นหนุ่มรุ่นพี่ตรงหน้าในระยะไม่เกินห้าเมตร แม้ว่าภายในห้องจะปิดผ้าม่านไว้ไม่ให้แสงลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาก็ตามทีเถอะ แต่มันก็เพียงพอแล้ว ..ภาพตรงหน้าที่สะท้อนเข้านัยน์ตาของเธอ มันชัดเจนมาก ชัดเจนยิ่งกว่าดูภาพยนตร์คุณภาพสูงเสียอีก...
บนเตียงนอนหนานุ่ม รสเรขานอนตัวเปล่าเปลือย อวดโชว์สรีระที่มีทั้งส่วนโค้งส่วนเว้าชนิดที่ชายใดได้เห็นต้องหลงใหล.. สองขาเรียวงามสมส่วนแบะถ่างอ้าออกจากกัน และตรงกึ่งกลางลำตัวของเธอก็มีร่างกำยำของชาคริตคุกเข่าซุกหน้าอยู่ตรงหว่างขา ศีรษะของเขาขยับขึ้นๆ ลงๆ ..ถึงจะมองไม่เห็น แต่ดูจากกริยาท่าทางของชาคริต ปานวาดก็พอจะคาดเดาได้ว่า เขากำลังใช้ลิ้นกับส่วนซ่อนเร้นของรสเรขา
หัวใจของปานวาดเต้นแรงสูบฉีดเลือดไปทั่วร่างกายจนรู้สึกร้อนวูบวาบเหมือนจะเป็นไข้..ปานวาดหวนนึกถึงคืนวันปัจฉิมนิเทศเมื่อ 10 ปีที่แล้ว เหตุการณ์ทำนองนี้เธอก็เคยประสบพบเห็นมาแล้วครั้งหนึ่ง ..เหมือนย้อนอดีตให้ฟื้นกลับมาอีกครั้ง ครั้งนั้นฝ่ายหญิงเป็นสาวรุ่นน้องสุดซ่า แต่ครั้งนี้ฝ่ายหญิงคือน้องสาวของเธอเอง
ทำไม ชั้นถึงต้องมาเจอเหตุการณ์ซ้ำๆ อย่างนี้ด้วยนะ ..ปานวาดอดรำพึงรำพันกับตัวเองไม่ได้
"โอยยยย..ไม่ไหวแล้ว..พี่โจ้ขา พอแล้ว ...อูยยยย..พี่ไม่ต้องเลียแล้วค่ะ ..อูยยยยยๆๆๆ..พอแล้วค่ะ..ฝนเสียวจะแย่แล้ว..เอาควยพี่เข้าไปแทนดีกว่าคะ...อูยยยยยย"
"ขออีกนิดนะจ๊ะ...ฝนจ๋า พี่ยังเลียไม่หายอยากเลย..หีฝน หอมหวานถูกใจพี่จริงๆ .." ชาคริตเงยหน้าขึ้น ปากและจมูกของเขาเลอะคราบน้ำเมือกใสๆ มันวับ ..เขากล่าวเพียงแค่นั้น แล้วก็ซุกหน้ากลับลงไปใหม่ เรียวลิ้นสากๆ ปาดขึ้นปาดลงไปตามร่อง ตบท้ายตวัดการเลียรัวๆ ตรงเม็ดติ่งเสียว
"อูยยยยๆๆๆ ..พี่โจ้ขา..พอแล้ววค่ะ..ซี๊ดดดดด..ฝนไม่ไหวแล้ว..เอาไว้วันหลัง ค่อยเลียอีกก็ได้.." รสเรขาเชิดหน้าเริ่ด ดิ้นพราดๆ กระดกก้นขึ้นๆ ลงๆ สองมือจิกขยุ้มผ้าปูที่นอน ..ออกปากขอร้องให้หนุ่มรุ่นพี่หยุดเลียหีแล้วเอาควยเย็ดเธอเสียที
"จริงๆ นะ ..วันหลังฝนต้องยอมให้พี่เลียอีกนะ" ชาคริตถามย้ำอีกครั้ง แต่ขณะเดียวกัน เขายังคงปาดลิ้นเลียร่องแคมอย่างต่อเนื่อง
"ค่ะ..จริงๆ ค่ะ..ฝนจะให้พี่เลียทั้งคืนเลยค่ะ...โอยยยๆๆๆ..อูยยยย์...เสียวววว...อูยยยยย..พี่โจ้ขา ...เย็ดฝน ช่วยเอาควยเย็ดฝนที..อูยยยยย ..ไม่ไหวแล้วววว...อูยยยยย์..เย็ดฝนนะค่ะ..ฝนอยาก ฝนไม่ไหวแล้วววว...โอยยยยยย"
"ไม่ไหวแล้วเหรอจ๊ะ คนสวย..งั้นได้เลยจ๊ะ..อยากได้ควยใช่มั้ย..พี่จัดให้"
ชาคริตโหย่งตัวขึ้นมา..จับท่อนเนื้อที่แข็งโด่เป็นลำ จ่อหัวถอกบานๆ ตรงร่องหีของรสเรขา..อา..พอเอามาวางใกล้กันอย่างนี้ ถึงเห็นว่า แท่งควยของชาคริตนั้นมีขนาดใหญ่โตมโหฬาร ส่วนเนินสามเหลี่ยมของรสเรขานั้นกลับเล็กกะทัดรัด..
"ฝนจ๋า...พี่จะเอาควยเย็ดหีฝนแล้วนะ..อูยยยย...หีฝน สวยน่าเย็ดจริงๆ" ชาคริตกดหัวควยปาดขึ้นปาดลงไปตามร่องหีที่เยิ้มฉ่ำด้วยน้ำเงื่ยนใสๆ
ปานวาดหายใจแรง ทั้งๆ ที่ไม่ได้ถูกเย็ดกับเขา แต่รูเสียวของเธอกลับตอดขมุบขมิบ หลั่งน้ำเสียวออกมาจนชุ่มหี ..
"อูยยยยๆๆ..พี่โจ้...เบาๆ ก่อนนะค่ะ..ซี๊ดดดดดด..มันคับ..วันก่อน ฝนระบมเดินกระเผลกตั้งหลายวันกว่าจะหาย ..กลัวพี่ฟ้ารู้แทบตาย" รสเรขาสูดปากครางซี๊ดยาวๆ ปรือตามองชาคริต ..เธอเอื้อมมือไปจับแขนของเขาเป็นเชิงห้ามปรามไม่ให้เขาทำรุนแรงเกินไป
ปานวาดถึงบางอ้อ ..เมื่ออาทิตย์ก่อนนี้เอง เธอสังเกตเห็นรสเรขาเดินขัดๆ พอสอบถามก็ได้รับคำตอบว่าข้อเท้าแพลง ตอนนั้นปานวาดก็ไม่ได้เอ๊ะใจ คิดว่าน้องสาวเดินไม่ระวัง ข้อเท้าแพลงจริงๆ ..แต่ที่ไหนได้ โดนควยดุ้นยักษ์ของชาคริตเข้าไปจนเดินขาถ่างหุบไม่ลงนี่เอง...ยัยฝนนะยัยฝน นอกจากจะไม่รักนวลสงวนตัวยอมให้เค้าเย็ดแล้ว ยังทำหน้าตายโกหกพี่อีก
ปานวาดเพ่งมองตรงหว่างขาของน้องสาวอย่างหวาดหวั่น...อูยยยยย...มันจะเข้าไปได้ยังไง ขนาดมันผิดกันตั้งเยอะ ไม่สมดุลกันซักนิด...ปากทางช่องคลอดของรสเรขาก็เล็กแสนเล็ก พอให้สอดนิ้วก้อยเข้าไปได้เท่านั้น แต่ท่อนควยของชาคริตกลับมีขนาดใหญ่โตพอๆ กับกระบอกไฟฉาย แค่ส่วนหัวบานใหญ่เป็นกระจังที่จ่อตรงปากรูก็บังร่องเสียวของรสเรขาจนมิดหมดแล้ว..ใหญ่ออกอย่างนี้ ถ้ายัดเข้าไป หีไม่ฉีกหมดหรือนั่น
อา...รูหีของรสเรขาจะฉีกหรือไม่ฉีก ปานวาดก็ไม่ต้องสงสัยทนรออยู่นาน..คำตอบของเรื่องนี้กำลังจะได้รับการพิสูจน์ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า..
"ฝนจ๋า..เจ็บแป๊บหนึ่งน๊า...พี่จะเอาควยเข้าไปแล้ว"
หลังจากที่ชาคริตบรรจงปาดควยลูบร่องหีจนหัวควยชุ่มน้ำเงี่ยนดีแล้ว เค้าก็เลื่อนหัวควยมาจ่อที่ปากรูแล้วออกแรงดัน กดควยที่ทั้งใหญ่ทั้งยาวทิ่มเข้าไปในรูเสียวของรสเรขาในทันที
ผลุบ..!! ..ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ หัวควยบานๆ ขนาดเท่ากับกำปั้นเด็กแรกเกิดกลับมุดหายเข้าไปในรูหีคับๆ ได้อย่างสบายๆ ..เป็นเพราะน้ำเงี่ยนที่รสเรขาหลั่งออกมาจนชุ่มหีแท้ๆ มันถึงเข้าไปง่ายๆ
"อู๊ยยยยยยยสสสสส์..พี่โจ้ขา..อูยยยยยย..ฝนเสียววววว..ฝนมีความสุขจัง..ซี๊ดดดดดดดด...อ๊ายยยยยสสส์..เสียวววว...อูยยยยยย...มันเสียวเข้าไปถึงข้างในเลยค่ะ...อูยยยยยยๆๆๆ" รสเรขาเสียวสะท้านไปทั้งร่าง แค่สอดใส่เข้าไปแค่หัวหยักเท่านั้น เธอก็แทบจะถึงสวรรค์ชั้นเจ็ด..ไออุ่นจากหัวถอกของแฟนหนุ่มรุ่นพี่แผ่ซ่านเข้าไปถึงเนื้อนุ่มๆ ข้างใน..ซี๊ดดดด..ดดดด์..เสียววววว..เสียวหีอะไรอย่างนี้...นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอได้ลิ้มรสควยของเขา..อา..รสชาติของมันช่างซาบซ่านยิ่งกว่าอะไรไหนๆ ที่เธอเคยประสบพบพาน
"เสียวมากหรือจ๊ะ น้องฝน...พี่เอาควยเข้าไปในรูหีอย่างนี้.." ชาคริตเกร็งตูด กระเด้าควยเบาๆ สาวสั้นๆ ช้าๆ เนิบๆ ให้ร่องรูที่ตีบคับขยายตัวเพียงพอที่จะให้เค้าสอดใส่ท่อนเนื้อลำเขื่องเข้าไปจนหมด ..ถึงภายในจะมีน้ำเมือกช่วยหล่อลื่น แต่เขาก็ดันควยเข้าไปไม่ได้เหมือนอย่างที่ใจคิด...อู๊วววว..หีของเธอทั้งฟิตทั้งคับ ..เขาช่างโชคดีจริงๆ ที่ได้เย็ดหีสดๆ แน่นๆ อย่างนี้  ..เหมือนฝัน นี่เขากำลังเย็ดดาวของบริษัท ซึ่งเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ อีกหลายคน ..โอ้..แค่คิด..ชาคริตก็ลิงโลดใจ คึกสุดคึก  
"ค่ะพี่..อูยยยยยย...เสียวววว...ทำไมมันถึงเสียวอย่างนี้...โอยยยยยๆๆๆๆ .." สาวสวยแบะถ่างขาออกจนสุดล้า หมายจะช่วยให้หนุ่มรุ่นพี่กระเด้าควยเข้าไปในรูหีฟิตๆ ได้สะดวกยิ่งขึ้น ..อา..ลำควยของเขา ช่างร้อนลวกราวกับแท่งเหล็กที่ถูกเผาจนร้อนแดง ยิ่งสอดลึกเข้ามามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้เธอร้อนรุ่มมากขึ้นทุกที
"รออีกแป๊บนะ คนสวย..เดี๋ยวพี่จะทำให้ฝน เสียวยิ่งกว่านี้...ตอนนี้ขอให้พี่เอาควยเข้าไปในรูหีของฝนให้สุดก่อน..ซี๊ดดดดด...ฝนดูซิครับ..ควยของพี่เข้าไปในรูหีของฝนได้ครึ่งควยแล้ว..อูยยยยย..แคมหีของฝนบวมปูดขึ้นมาเลย.."
"ไม่ละค่ะ...ฝนไม่กล้าดู...หวาดเสียวววววว...อูยยยยๆๆๆๆ ...พี่โจ้...เบาๆ ก่อนค่ะ อย่าเพิ่งดันเข้าไปลึก...อูยยยยย..เจ็บ..ซี๊ดดดด..เจ็บค่ะ...โอยยยยยย..ควยพี่โจ้ มันใหญ่..อูยยยย.ยยย..พอก่อนค่ะ แช่คาไว้ก่อนค่ะ.."
ชาคริตกัดฟันกรอดๆ ระงับความเสียว..รูหีของแฟนสาวรุ่นน้อง ช่างตีบช่างคับอะไรอย่างนี้..ขนาดถูกเขาเย็ดเบิกรูมาแล้ว รูหีของเธอก็ยังแน่นหนึบยัดควยเกือบไม่เข้า..อา..เขาหวนนึกถึง วันที่เขาพร่าพรหมจรรย์ของเธอ เธอดิ้นพราดๆ ด้วยทั้งแสบทั้งเสียว เลือดสาวอาบลำควยของเขาจนแดงเถือก
"พี่โจ้ขา..มันเข้าไปหมดหรือยังค่ะ.."
"ยังครับ ...แต่ก็เกือบแล้ว...ฝนทนอีกนิดนะ...อูยยยยย..หีฝนคับจริงๆๆ ขนาดมีน้ำเงี่ยนเยิ้มรูแล้วนะเนี่ย"
"ค่ะพี่..ฝนทนได้...อูยยยยย..ค่อยๆ ก่อนนะค้า พี่โจ้ขา..อย่าเย็ดแรงเหมือนวันนั้นอีกนะค่ะ ฝนกลัวหีฉีก"
"ได้ซิจ๊ะ...วันนี้พี่จะเย็ดน้องฝนเบาๆ ละกัน.." ชาคริตแอบยิ้มๆ ..มีหรือที่เขาจะเย็ดเบาๆ...รออีกประเดี๋ยวเถอะ ขี้คร้านจะร้องขอให้เขาเย็ดแรงๆ เย็ดหนักๆ..เขามั่นใจในฝีมือการเย็ดของตัวเองว่าจะทำให้คู่หมั้นสาวเสียวซ่านจนลืมตัว ยอมให้เขาเย็ดแบบเต็มสตรีมไม่มียั้ง
ชาคริตผ่านศึกรักมาอย่างชำชอง เขาจึงไม่เร่งร้อน เพราะรู้ดีว่าถ้าขืนบุ่มบ่ามรีบเย็ด ทั้งควยของเขากับหีของแฟนสาวรุ่นน้องคงระบมอย่างแน่นอน ซึ่งอาจทำให้เธอเข็ดขยาด ไม่ยอมให้เขาเย็ดอีก..หนุ่มสุดหล่อจึงปล่อยควยให้คาเอาไว้แค่นั้นก่อน แล้วหันมาปลุกอารมณ์เพิ่มความเงี่ยนให้รสเรขาซึ่งทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะความตึงแน่นตรงปากรู ..เป้าหมายของเขา ก็คือสองเต้าอวบอูมตรงหน้า..ชาคริตก้มหน้าลงคลุกเคล้าถันคู่งาม แลบลิ้นแตะเบาๆ ตรงปลายยอด แล้วตวัดเลียรัวๆ ..เขาปาดลิ้นไปรอบๆ จะงอยเม็ด ก่อนจะอ้าอมหัวนมสีชมพูเม็ดน้อยๆ เข้าไปในปาก แล้วออกแรงดูด ดังจ้วบๆๆ
"อูยยยยย...อู๊ยยยยยยสสส์...พี่โจ้..ฝนเสียวววว...วววววว...ซี๊ดดดดดดด.." รสเรขาบิดตัวไปมาด้วยความเสียวที่ถูกดูดนมอย่างแรง ..ร่องเสียวขมุบขมิบโอบรัดตอดลำควยเป็นจังหวะๆ โดยอัตโนมัติ
ชาคริตรุกเร้าหนักมากขึ้น..เขาเลื่อนฝ่ามือลงไปยังเนินเนื้ออวบที่มีขนหมอยนุ่มๆ แผ่คลุมบางๆ ..นิ้วซุกซนของเขาค่อยๆ แหวกแซะกลีบแคม ควานหาเม็ดติ่งแตด..เมื่อหาตำแหน่งเจอ เขาก็บดนิ้วบี้คลึงในทันที
"อู๊วววว...พี่โจ้...ฝนเสียววววววว ...อูยยยยยๆๆๆ .." รสเรขานอนดิ้นอยู่ไม่เป็นสุข ก้นขาวๆ กระดกขึ้นกระดกลง สะโพกส่ายร่อนด้วยความเงี่ยนง่านที่ถูกหนุ่มรุ่นพี่ดูดนมบี้เม็ดแตด ..
ชาคริตไม่พูดออกมาซักคำ เพราะปากของเขาไม่ว่าง ..เขากำลังเอร็ดอร่อยไปกับการใช้ปากใช้ลิ้นฟอนเฟ้นเต้าเนื้อขาวๆ อวบๆ ตรงหน้า ..พร้อมกันนั้น เขาก็เริ่มขยับโขยกลำควยอวบใหญ่ที่คาอยู่ทิ่มแทงรูหี แต่การกระเด้าของเขาค่อนข้างจะแปลกซักหน่อย คือเขาไม่ได้ออกแรงกดควยให้ลงลึกขึ้น เขาเพียงแค่กระเด้าสั้นๆ ดึงควยออกมานิดหน่อยไม่เกินหนึ่งนิ้ว แล้วกดเข้าไปลึกเท่าเดิม..ชาคริตทำซ้ำๆ อยู่อย่างนั้นอย่างย่ามใจด้วยหมายจะกระตุ้นความอยากของแฟนสาวให้มากขึ้น...ซึ่งมันก็ได้ผลซะด้วย
"อ๊าวววววว ..อูยยยสสส์...พี่โจ้..ฝน..อูยยยย...เสียวววววว..อูยยยยยยย..ฝนไม่ไหวแล้ว..มันเสียวมากๆ ...อูยยยยย...พี่โจ้ขา เอาควยพี่เข้ามาซิค่ะ..ฝนอยาก...โอยยยยยยยยย..อะ..อาา...อ๊าาาาาาาาาสสสสส์.."
สาวสวยเจอไม้นี้เข้าไป ถึงกับครางอี๋ ..เงี่ยนจนลืมอาย เอ่ยปากเร่งให้แฟนหนุ่มรุ่นพี่เย็ดเธอเสียที ...แต่ในขณะที่รสเรขากำลังเพลิดเพลินไปกับรสสัมผัส เธอก็ต้องลืมตาโพลง เชิดหน้า ผวากาย หวีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง ด้วยหนุ่มรุ่นพี่ฉวยจังหวะนี้ กดควยยาวเกินคืบจมหายเข้าไปในช่องคลอดของเธอจนสุดลำ
"อูยยยย...อูยยยยยย..พี่โจ้ ทำไมพี่โจ้ทำแรงอย่างนี้..โอยยยย...อูยยยยยยย..จะกระแทกลงมาก็ไม่บอก คับตื้อไปทั้งรูหีเลย..อูยยยยย...แน่นไปหมด...แสบด้วย...อูยยยยยยยย..หีฝนแหกหมดแล้ว..โอยยยยยยย" รสเรขาคร่ำครวญเสียงระรัว สองมือโอบกอดรัดแฟนหนุ่มรุ่นพี่ไว้แน่น ทั้งเสียวทั้งแสบ แน่นตึงไปทั้งรู
"ไม่แหกหรอกจ๊ะ..หีฝนรับควยพี่ได้สบายอยู่แล้ว.." ชาคริตโหย่งตัวขึ้นมา ชะโงกหน้าไปจูบปากแฟนสาวอย่างเอาใจ แล้วพูดต่อว่า "ตะกี้ ฝนเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอ ให้พี่เอาควยเข้าไปลึกๆ"
"พี่โจ้อ่ะ..ฝนไม่ได้บอกอย่างนั้นซักหน่อย..นี่ถ้าหีฝนแหกจนหุบไม่ลง พี่โจ้ต้องรับผิดชอบนะ...อูยยยยยยสสส์..อย่าคว้านนนนน..ซี๊ดดดดดดด์.."
รสเรขายกกำปั้นขึ้น หมายจะทุบต้นแขนของแฟนหนุ่มเบาๆ ด้วยความขัดเขิน ..แต่ก็ทำได้แต่ยกมือค้างไว้เช่นนั้น ด้วยชาคริตบิดเอวควงควยเป็นวง สันควยของเขาบดเบียดกับเม็ดติ่งเสียวของเธอเข้าเต็มเหนี่ยว
"ได้ซิ...พี่จะรับผิดชอบด้วยการเอาควยพี่เย็ดฝนตลอดชีวิตเลยจ๊ะ.." ชาคริตกัดฟันจนกรามขึ้นเป็นสัน ..รูหีของรสเรขาตอดควยของเขาหนุบๆ หนับๆ ราวกับมีปากนับร้อยนับพันมาดูดมาตอด สร้างความเสียวซ่านให้กับเขาเป็นที่สุด และถ้าหากเขาปล่อยควยคาไว้เฉยๆ อย่างนี้ มีสิทธิ์น้ำแตกคารูโดยไม่ต้องออกแรงเย็ด แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ จะเย็ดให้มันส์ถึงใจ มันต้องกระเด้าควยทิ่มรูหีให้จ๋ำหนับ แล้วตบท้ายด้วยการฉีดน้ำควยร้อนๆ ราดรดหี
ชาคริตค่อยๆ โหย่งตูด ชักควยออกมาช้าๆ ..อูยยยย...รูหีของแฟนสาวทั้งฟิตทั้งคับ ดูดรัดลำควยของเขาเอาไว้ซะแน่นแทบจะชักไม่ออก .. อา..เขามองอย่างสะใจ กลีบหีของรสเรขาปลิ้นตามลำควยออกมาติดๆ แบบไม่ยอมปล่อย ครั้นเขากดควยแทงกลับเข้าไป มันก็ลู่ยุบหายเข้าไปในร่องอีกครั้ง..โอ้ หีสาวบริสุทธิ์ไม่เคยผ่านมือชายก็ดีอย่างนี้แหละ ฟิต แน่น เย็ดมันส์ ผิดกับพวกหญิงรักสนุก สาวพวกนั้นหีจะหลวมๆ ด้วยผ่านควยผู้ชายมาแล้วหลายควย
"ซี๊ดดดดด..พี่โจ้ขา..อย่าเพิ่งกระเด้าซิค่ะ..อูยยยยย..ให้ฝนได้พักหายใจก่อน..อูยยยยย..พี่โจ้..พูดไม่ฟังเลย..ซี๊ดดดดดด..อูยยยยย..เสียวจัง..โอยยยยยย...ซี๊ดดด..."
หนุ่มรูปหล่อสาวควยสั้นๆ กระเด้าเนิบๆ เพียงห้าหกครั้ง น้ำเมือกก็เยิ้มออกมานองรู และนั่นยิ่งทำให้การกระเค้าของเขาสะดวกมากขึ้น ไม่ฝืดคับเหมือนทีแรก ..ชาคริตเห็นดังนั้นก็เร่งขย่มควยทิ่มแทงโคกหีอล่องฉ่องของแฟนสาวรุ่นน้องถี่เร็วขึ้นตามลำดับ ส่วนมือก็ไม่ยอมอยู่เฉยๆ เอื้อมไปคลึงเคล้นสองเต้านมอวบอั๋นอย่างสนุกมือ..เสียงควยทะลวงรูหีฟิตดังสวบๆ คละเคล้ากับเสียงโคนควยรกหมอยปะทะเนินเนื้ออูมๆ ดังปั่บๆ ไม่ขาดระยะ
"อูยยยย...พี่โจ้ขา...ซี๊ดดดดด..ดีจังค่ะ..อูยยยยย..ซี๊ดดดด..อูย..เสียวววว.." รสเรขาหลับตาพริ้ม หายใจแรงๆ ซี๊ดปากครางไม่หยุด หัวคิ้วขมวดทุกครั้งที่เมื่อลำควยอวบของหนุ่มรุ่นพี่มุดเข้าไปในร่องเสียวจนมิดด้าม
"เป็นไงครับ..น้องฝน...ชอบมั้ย พี่กระเด้าควยแทงหีให้แบบนี้" ชาคริตถามหอบๆ พร้อมกับกระเด้าควยแทงรูหีสวบๆ ไม่หยุดหย่อน
"ค่ะ...ชอบค่ะ...มัน..อ๊าาา.ยยยย์..เสียว เสียวหีค่ะ..ซี๊ดดดดด..ฝนเสียวในรูหีจังเลยค่ะ พี่โจ้ขา..ซี๊ดดดดด..อูยยยย..มันส์จัง ..ทั้งเสียวทั้งมันส์..โอยยยยย..พี่โจ้ขา ทำไมพี่โจ้เย็ดเก่งอย่างนี้..ฝนรักพี่โจ้ที่สุดเลยค่ะ...อุ๊ยยยยๆๆๆ..เย็ดแรงๆ อีกหน่อยก็ได้ค่ะ...พี่โจ้ขา..อุ๊ยยยๆๆๆ..มันส์..โอยยยยย..ฝนมันส์ในรูหีจัง...ซี๊ดดดด...." รสเรขาปรือตา ตอบอายๆ แต่กลับกระดกก้นเด้งรับการกระเด้าของหนุ่มรุ่นพี่อย่างไม่พลาดจังหวะ
"แรงๆ ยังงี้ดีไหม...แทงยาวๆ..แทงหนักๆ..ยังงี้ใช่ไหม..น้องฝนจ๋า" ชาคริตยิ้มอย่างพอใจที่เห็นแฟนสาวเสียวจนลืมตัว..เขาสาวควยออกยาวๆ จนเกือบหลุด แล้วกระทุ้งพรวดกลับเข้าไปเต็มเหนี่ยว..ปลายถอกบานๆ กระทบปากมดลูกของสาวรุ่นน้อง ดังกึก...ชาคริตเร่งโหม สาวควยออกมาแล้วกระทุ้งเข้าไปอย่างหนักหน่วงเต็มแรงจนร่างเปลือยของรสเรขากระเด้งกระดอน
"อูยยยยย..ดีค่ะ..ดีจัง..พี่โจ้ขา..พี่โจ้เย็ดเก่งจริงๆ..ฝนเสียวมากๆๆ..ซี๊ดดดดด...อูยยยย..เย็ดหนักๆ ยาวๆ ยังงี้ เสียวดีจัง...ซี๊ดดดด..." รสเรขาครางกระเส่า พร้อมกับสูดปากเร่าๆ ครางซี๊ดซ๊าดด้วยความเอร็ดอร่อยสุดขีด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น