วันพุธที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2568

พ่อแม่ผมตายหมด

 
 

พ่อแม่ผมตายหมดเจ้านายของพ่อแม่เลยเลี้ยงผมไว้ตั้งแต่ผมอายุ6ขวบเจ้านายแกมีลูกชาย1คนหน้าตาหล่อนิสัยดีชื่อพี่เอ็มผมกับพี่เอ็มสนิทกันมากพี่เอ็มรักผมเหมือนน้องชายดูแลผมดีเสมอมา พี่เอ็มมีแฟนชื่อพี่ฝ้ายตอนนั้นพี่ฝ้ายเป็นนางนพมาทชนะเลิศ2ปีซ้อนเลย พี่ฝ้ายสวยน่ารักมากหุ่นดีผิวขาวผ่องที่สำคัญเรียนเก่งบ้านก็โคตรรวยเลย พี่ฝ้ายแก่กว่าผม3ปีพี่ฝ้ายกับพี่เอ็มรักกันมาตั้งแต่พี่ฝ้ายอยู่ม.1 ผมเองก็แอบรักพี่ฝ้ายมาตั้งแต่เจอพี่ฝ้ายแล้วเหมือนกันแต่ไม่เคยบอกใครจนพี่ฝ้ายเข้าเรียนมหาลัยเกษตรศาสตร์ปีแรกผมไม่ได้เห็นหน้าพี่เขาโคตรคิดถึงเลยพอช่วงปิดเทอมพี่ฝ้ายกลับมาบ้านผมจึงได้เห็นหน้าพี่ฝ้ายผมดีใจมาก วันนั้นพี่เอ็มกับพี่ฝ้ายนัดกันจะไปดูหนังในตัวจังหวัดวันนั้นผมก็ปั่นจักรยานไปหาเพื่อนระยะทางประมาณ4กิโลจากบ้านระหว่างทางผมเจอพี่แก้มเพื่อนของพี่ฝ้ายขี่มอเตอร์ไซค์สวนมาแกเห็นผมแกรีบบอกผมด้วยหน้าตาตื่นตระหนกตกใจสุดๆว่ามีคนฉุดพี่ฝ้ายไปเมื่อกี่นี้พี่แกบอกว่ากำลังจะมาส่งพี่ฝ้ายที่บ้านพี่เอ็มแล้วพี่แกก็ตัดบทว่าจะรีบไปบอกพี่เอ็มเพราะโทรศัพท์ไม่ได้เอามาแล้วแกก็รีบไปผมก็ปั่นจักรยานไปทางที่พี่ฝ้ายถูกฉุดซึ่งห่างแค่200กว่าเมตรพอไปถึงผมก็ปั่นต่อไปตามทางที่คิดว่าคนร้ายจะไปอีกประมาณครึ่งกิโลซึ่งพี่เอ็มก็ตามมาถึงพอดีพี่เอ็มขับไปตามถนนใหญ่กับพี่แก้มล่วงหน้าไปก่อนและมีเพื่อนพี่เอ็ม2คนขี่มอไซค์ตามมาอีกคันหนึ่งตามทางที่พี่เอ็มไปส่วนผมก็ปั่นจักรยานตามพี่เอ็มไปแม้รู้ว่าตามไม่ทันแต่ก็อยากรู้ข่าวจึงปั่นตามไประหว่างทางข้างๆทางมันเป็นไร่อ้อยทั้งสองฝั่งเลยและยาวต่อเนื่องกันไปเกือบ3กิโลกว่าแต่ผมเห็นมีทางเล็กๆกว้าง4ศอกได้ผ่ากลางตรงไปทางภูเขา ผมเห็นมีลอยรถยนต์วิ่งเหยียบหญ้าไปในใจก็คิดว่าคนร้ายอาจแวะเข้าไปทางนี้แต่ตอนแรกผมก็ไม่เลี้ยวเพราะภูเขามันเป็นป่าน่ากลัวไม่กล้าไปคนเดียวผมขี่ผ่านไป40กว่าเมตรก็เปลี่ยนใจหันกลับมาเลี้ยวเข้าไปดูในป่าภูเขาผมปั่นเข้าไป4ร้อยกว่าเมตรถึงป่าภูเขาก็เห็นรถกระบะจอดอยู่ผมจึงย่องอ้อมไปด้านหลังก็เห็นพี่ฝ้ายนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่มีผู้ชาย3คนยืนล้อมอยู่ผมเห็นพี่ฝ้ายยกมือไหว้ขอร้องพวกมันตลอดเวลาพวกมันคุยอะไรกับพี่ฝ้ายอยู่นานหลายสิบนาทีเหมือนพวกมันกำลังกล่อมให้พี่ฝ้ายยอมพวกมันอยู่ผมเห็นพวกมันสลับกันเข้าไปหอมแก้มพี่ฝ้ายบ้างจูบปากบ้างพี่ฝ้ายก็ก้มหน้าหลบยกมือไหว้พวกมันพอพวกมันกล่อมพี่ฝ้ายไม่สำเร็จผมก็ได้ยินมันพูดเสียงดังบอกให้พี่ฝ้ายแก้กางเกงออกมันตระคอกจนพี่ฝ้ายต้องยอมถอดกางเกงพอพี่ฝ้ายถอดมันก็สลับกันเข้าไปเลียหีของพี่ฝ้ายตอนนั่นผมคิดจะไปตามพวกพี่เอ็มแต่ก็คิดว่าพี่เอ็มคงไปไกลหลายสิบกิโลแล้วปั่นจักรยานคงไม่ไหวตอนนั่นร้อนรุ่มใจมากจะเข้าไปช่วยก็รู้ว่าสู้ไม่ไหวมันเรื่องจริงไม่ใช่นิยายจะมาทำเป็นพระเอกขี่ม้าขาวอย่างในหนังไม่ได้มีแต่โดนกระทืบตายอย่างเดียวผมเห็นพวกมันคนหนึ่งถอดกางเกงงัดควยออกมาสาวเอาๆแล้วเข้าไปค้อมพี่ฝ้ายแค่พี่ฝ้ายดิ้นสุดฤทธิ์เลยแต่ก็โดนพวกมันจับขึงไว้อีกและปิดปากไว้แล้วไอ้คนที่จะเย็ดคนนั้นมันก็เข้าไปค้อมพี่ฝ้ายอีกรอบ ตอนนั้นผมร้อนใจจะช่วยจึงวิ่งเข้าไปแต่ขณะที่วิ่งเข้าไปสมองก็ร้องออกมาด้วยความกลัวว่า ตำรวจครับทางนี้ครับๆๆๆ คือร้องออกมาซ้ำด้วยความกลัวไม่ได้คิดว่าจะทำให้พวกมันกลัววิ่งหนีกันแตกกระเจิงคนละทางสองทางคนหนึ่งขับรถออกไปอีกสองคนวิ่งขึ้นท้ายกระบะโดยที่พวกมันไม่ได้มองเลยว่ามีตำรวจมาหรือป่าว พี่ฝ้ายพอเห็นผมมาช่วยพี่ฝ้ายใส่กางเกงร้องไห้เข้ากอดผมแน่นผมรีบพาพี่ฝ้ายวิ่งเลาะไปด้านหลังไร่อ้อยและเดินย้อนไปถนนใหญ่กลัวพวกมันย้อนกลับมา ส่วนพี่เอ็มตามไปจนอ่อนใจจึงกลับมาบ้านปรึกษากับพ่อแม่ของพี่ฝ้ายส่วนผมพาพี่ฝ้ายเดินเลาะกลับมาถนนใหญ่ใช้เวลาเกือบ3ชั่วโมงเพราะพี่ฝ้ายเดินไม่ไหวเรานั่งพักกันเป็ระยะๆพี่ฝ้ายนั่งอยู่ชิดติดกับผมกำมือผมไว้ตลอดและขอบคุณผมหลายรอบตอนนั้นผมโคตรรู้สึกดีอบอุ่นใจมากๆดีใจที่ช่วยพี่ฝ้ายไว้ได้พอผมพาพี่ฝ้ายถึงบ้านทุกคนดีใจขอบคุณผม แต่ตำรวจก็จับตัวพวกมันไม่ได้ หลังจากช่วยพี่ฝ้ายไว้พี่ฝ้ายก็โทรมาหาผมคุยกับผมตลอดผ่านไปประมาณครึ่งปีพี่ฝ้ายกลับมาบ้านช่วงปิดเทอมพี่ฝ้ายเรียกให้ผมไปหาที่บ้านพอผมไปบ้านพี่ฝ้ายก็ไม่เห็นพ่อแม่พี่ฝ้ายอยู่บ้านเลยมีพี่ฝ้ายอยู่คนเดียวพี่ฝ้ายบอกให้ผมเข้าไปคุยในบ้านเธอเอาขนมมาให้ผมกินและเธอก็นั่งข้างๆผมถามเรื่องโน้นเรื่องนี้จากนั้นเธอก็บอกผมว่าตั้งแต่เธอถูกฉุดพี่เอ็มก็ไม่ค่อยคุยกับเธอเลยทำตัวเหินห่างพี่ฝ้ายระบายให้ผมฟังว่าพี่เอ็มอาจคิดว่าเธอเสียตัวให้คนร้ายไปแล้วเธอคิดว่าพี่เอ็มไม่เชื่อว่าผมไปช่วยทันเวลาเธอบอกว่าเธอกับพี่เอ็มคงต้องเลิกกันพูดจบพี่ฝ้ายก็เอาหัวมาซบที่ไหล่ผมและจับมือผมกำไว้แน่นแล้วสักพักก็พี่ฝ้ายก็บอกกับผมว่าเธออยากให้ผมช่วยกอดเธอไว้หน่อยผมก็กอดเธอไว้แต่พี่ฝ้ายหันมาหอมแก้มผมจนผมตัวแข็งทำอะไรไม่ถูกเลยทั้งๆที่ผมก็เคยเย็ดสาวๆมาแล้ว2-3คนแต่โดนแบบนี้กับตัวแข็งพี่ฝ้ายหอมแก้มผมแล้วซุกหน้าซบอกผมแล้วบอกผมว่า ..พี่ชอบเธอนะ ผมฟังอย่างนั้นก็หัวใจพองโตกอดพี่ฝ้ายและหอมแก้มพี่ฝ้ายกลับและบอกความในใจกับเธอทั้งหมดเธอก้มมาจูบผมแววตาประกายสวยงามมากๆผมจูบปากเธอกลับแต่เธอจูบตอบไม่หวงตัวเลยจูบกันจนมีอารมณ์สุดท้ายผมก็ได้เย็ดเธอในวันนั้นแต่ที่ผมดีใจคือผมได้เป็นคนเปิดบริสุทธิ์ของเธอเป็นคนแรกซึ่งผมไม่คิดไม่ฝันว่าจะโชคดีเพียงนี้พี่ฝ้ายหีสวยอวบอูมแคมเป็นพูแตดชมพูสวยงาม ผมกับพี่ฝ้ายแอบเย็ดกันจนพี่ฝ้ายเรียนจบป.ตรี ซึ่งพี่ฝ้ายขอร้องให้ผมปิดเป็นความลับ พอเธอเรียนจบก็กลับมาอยู่บ้านและแอบเย็ดกับผมอยู่เรื่อยๆ พอพี่เอ็มเรียนจบปริญญาเอกจากอังกฤษก็กลับมาซึ่งผมก็เห็นพี่เอ็มแสดงความรักต่อพี่ฝ้ายเหมือนเคยไม่ได้มีท่าทางห่างเหินอะไรเลยผมจึงถามความจริงกับพี่ฝ้ายแม้พี่ฝ้ายไม่ยอมรับแต่ผมก็เดาได้ว่าที่พี่ฝ้ายบอกผมว่าเลิกและห่างเหินกับพี่เอ็มแล้วนั้นเป็นคำโกหกผมจึงถามพี่ฝ้ายว่าจะเอาไงกับเรื่องของเราเธอต้องการให้ผมเป็นคนลับๆของเธอซึ่งผมเองก็ทิ้งเธอไม่ได้เพราะหีสวยเย็ดดีแบบนี้ผมหาไม่ค่อยเจอแม้จะเจ็บปวดใจแต่ก็ทนได้จึงเลือกแอบอยู่กับพี่ฝ้ายลับๆมาอีก2ปีกว่าแต่พอพี่ฝ้ายตัดสินใจแต่งงานกับพี่เอ็มผมก็เกือบจะฆ่าเธอและฆ่าตัวเองตายตามแต่ดีที่ยังมีสติปัจจุบันนี้เธอมีลูกกับพี่เอ็ม2คนซึ่งหลังจากพี่ฝ้ายแต่งงานไปก็ยังแอบแวะมาจะให้ผมเย็ดอีกแวะมาอยู่หลายครั้งคงอยากเย็ดกับผมแต่ผมไม่เคยแตะเธอเลยตั้งแต่เธอแต่งงานไป คือตัวผมก็อยู่ในบ้านของพี่เอ็มนะแต่อยู่กันคนละเรือนแต่ก็อยู่ในรัวเดียวกันช่วงนั้นพี่ฝ้ายแอบมาหาผมอยู่เรื่อยๆแม้ผมจะไม่เย็ดเธอแต่พี่ฝ้ายก็แอบมาหาผมมากอดผมอยู่เรื่อยๆผมอยากเย็ดแต่ผมกลัวบาปที่เอาเมียคนอื่นแม้ผมจะได้ก่อนก็เถอะ แต่พอพี่ฝ้ายไม่แอบมาหาผมจนไม่มาหาเลยหลายเดือนผมก็สงสัยว่าเธอเป็นอะไรจึงแอบไปดูหลายครั้งแต่ก็ไม่พออะไรผิดสังเกตจนมีอยู่วันหนึ่งผมเห็นเจ้านายผมหรือพ่อของพี่เอ็มตีก้นของพี่ฝ้ายขณะที่พี่ฝ้ายเดินไปส่งลูกขึ้นรถไปโรงเรียนผมพอลูกออกไปพี่ฝ้ายก็เดินย้อนมาหาพ่อผัวแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำกันสองคนผมไปแอบดูแต่หารูดูไม่ได้จึงได้ยินแต่เสียงกระเด้ากันดังลั่นห้องน้ำพอรถของพี่เอ็มขับเข้ามาพ่อผัวก็รีบบอกลูกสะใภ้ว่าพ่อไปก่อนนะแล้วรีบออกมาจากห้องน้ำผมจึงได้รู้ว่าพี่ฝ้ายแอบได้กับพ่อผัวผมจึงย้ายออกมาจากบ้านเจ้านาย พี่ฝ้ายเป็นรักแรกของผมเป็นความทรงจำที่น่าจดจำที่สุดของผมแม้ว่าช่วงท้ายเธอจะเปลี่ยนไปแต่อดีตเธอทำให้ผมมีความสุขที่สุดในชีวิตทุกวันนี้เธอก็ยังเป็นผู้หญิงที่ผมรักที่สุด 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น