วันอังคารที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2568

แม่ลูกพอกัน ตอน2

  

 


  ส่วนพิมพาเอง ไม่รู้ว่าจะมีอะไรที่เสียวไปมากกว่านี้แล้ว เธอมองเห็นท่อนเนื้อขนาดใหญ่ สองท่อนเสียบคาอยู่ที่รูทั้งสองของแม่เธอ
     " อูยยย...อะ...เอาเลย...จอน...หาญ...ซะ..ซอยได้เลย...กะ..กระแทกเลย...ซี๊ดดด..อ่อย"
คุณทับทิมโก่งตูดขึ้นเล็กน้อย เพื่อใ้ห้ทั้งอสงซอยกันได้ถนัดเอว  ในตอนนี้ท่อนเนื้อทั้งสองก็กำลังแข่งกันมุดเข้ามุดออก ช่องสวาททั้งสองของคุณทับทิม โดยช่องใครช่องมันไม่เกี่ยวกัน แต่นายหาญดูเหมือนจะเสียเปรียบที่ไม่ค่อยถนัด แต่ก็พอชดเชยไปตรงที่นายหาญยังสามารถมาดื่มด่ำกับสองเต้าของคุณทับทิม
     "อูยยย...อร่อย...เสียว...จริงๆ...จอน...หาญ...ดี...ดี...กระเด้า...แรง...แร...โอยยย "
     "ผม...ก็เสียวครับ...ซี๊ดดด...ช่องหลัง...คุณทัยทิม...มัน...แน่นดีพิลึก...อูยยย..เสียว"
     "โอววว...ผม...ผมก็เสียวด้วยครับ...ซี๊ด...ท่อนควยคุณจอน...มัน..มันเบียดผมด้วยครับ...ซี๊ดดด"
เสียงร้องครวญครางของทั้งสามดังระงมห้อง  ต่างคนต่างเสียบ ต่างคนต่างกระแทก จนคุณทับทิมคนกลางถึงกับตัวสั่นตัวคลอนไปหมด
     "อูยยย...ซี๊ดดดด...อร่อย...โอ๊ะ...ฉัน...ฉันจะออกแล้ว...อูวววว"
     "ดะ...เดี๋ยวครับ...คุณนาย...อย่า...อย่าเพิ่งออก...ผมมีไอเดียเหมือนกัน...ซี๊ดดด"
นายหาญเสนอทั้งที่ยังยกเอวกระแทกอย่างต่อเนื่องไม่ยอมหยุด
     " โอยยย...มี...มีอะไรก็ว่ามา....หาญ...ซี๊ดดด...ฉัน...ฉันสุดจะทนแล้ว...อูยยย"
     "หยุด...หยุดก่อนครับคุณจอนสัน"
นายหาญบอกให้จอนสันหยุด ก่อนที่คุณนายของมันจะออกเสียก่อน จอนสันหยุดซอยท่อนควย  สร้างความแปลกใจให้กับพิมพา ว่าจะมีอะไรแปลกๆให้เธอได้รรับความเสียวซ่านอีกหรือ
    "คุณนาย เอนตัวไปข้างหลังซิครับ จนชิดคุณจอนสันเลยครับ...อย่านนั้นครับ"
คุณทับทิมเอนตัวไปข้างหลังจนชิดจอนสันตามคำขอของนายหาญ ขณะที่นายหาญก็ชันตัวเองขึ้นจนชิดตัวคุณทับทิมเช่นกัน ทั้งที่สองแท่งยังเสสสียบอยู่ทั้งสองร่องรู โดยมิได้เอาออกมาแต่อย่างไร
     " ซี๊ดดด...อย่างนี้ครับคุณนายกอดคอผมไว้ดีไนะครับ"
คุณทับทิมรีบโอบกอดคอของนายหาญ ทำให้เธอถูกประกบทั้งหน้าหลังเหมือนแซนวิช
    "โอววว...ซี๊ดดด..แล้วไงหาญ...ฉัน...ฉันเสียว...จะแย่อยู่แล้ว...อูยยยย"
     "อืมมม...คุณจอนสันครับ...ละ...ลุกขึ้นยืนเลยครับ พร้อมกันเลยครับ"
     " อ๊ายยย...หัว...หัวคิดดีนะหาญ...ซี๊ดดด...อะ...เอาเลย...จอน...หาญ...อูยยยย"
จอนสันกับนายหาญค่อยๆลุกขึ้นยืน โดยมีคุณทับทิมอยู่ตรงกลางและร่องสวาททั้งสองรูยังคาบคาท่อนควยยาวใหญ่ทั้งสองไว้ไม่มีหลุด
     "โอยยย...ดี...จัง...หาญ...ซี๊ดดดด....อูยยยย...อร่อย"
เมื่อยืนขึ้นแล้ว ตอนนี้นายหาญยืนประกบด้านหน้า จอนสสันยืนประกบด้านหลัง คุณทับทอมจึงลอยอยู่ตรงกลาง สองขาตวัดโอบเอวนายหาญสองแขนก็โอบรอบคอนายหาญ มันคล้ายๆกับที่จอนสันทำเมื่อก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้มันมีท่อนเนื้ออกีท่อนเสียบอยู่ที่ประตูหลังคาไว้ด้วย
     "ดะ..เดี๋ยวจะเสียว...กว่านี้อีกครับ...ซี๊ดดด"
     "จะ...จริงหรือ...ซี๊ดดด...งั้น...ก็...เอาเลยหาญ...ฉัน...อยากเสียว...อูยยย"
    "คุณนายปล่อยมือปล่อยขาลงเลยครับ  ผมกับคุณจอนสันจะรับน้ำหนักเองครับ"
     " จะ...จริงหรือ...ซี๊ดดด...มะ...ไม่หล่นนะ...อ่อย"
     "จีิงๆครับ"
คุณทับทิมค่อยๆคลายขาและแขนออกทีละน้อย โอยตัวนายหาญปละจอนสันประกบรับน้ำหนนักอยู่ จนสองขาของคุณทับทิมกางออกสองข้างนายหาญถอยตัวออกเล็กน้อย ทำให้ส่วนที่รับน้ำหนักเป็นท่อนควยยาวใหญ่ของทั้งจอนสันและนายหาญ ด้วยน้ำหนักของคุณทับทิมที่กดลงมายิ่งสร้างความเสียวซ่าานให้กับคุณทับทิมเอง
     "คุณจอนสันครับ  ยกกระแทกเลยครับ"
     "ดะ...ได้เลย...หาญ....ซี๊ดดด"
นายหาญให้สัญญาณ พร้อมกับใช้สองมือยกเข้าที่ซอกแขนของคุณทับทิม ส่วนจอนสันก็จับอยู่ที่เอวของคุณทับทิม ยกขึ้นแล้วปล่อยให้กระแทกลงมา โดยน้ำหนักของคุณทับทิมกระแทกอัดเจ้าสองท่อนเนื้ออย่างจัง
     "โอยย....โอววว...ซีีดดดด"
     "ดี...ดี...ไหม...ครับ...คุณนาย...อูยยย"
     "ดะ...ดีจ๊ะ...ดี...สะ...สุดยอด...ซี๊ดดด"
     "ละ...แล้ว...เสียว...ไหม...ครับ...คุณนาย"
     "สะ...เสียว...จ๊ะ...เสียว...ซี๊ดดด..."
     "มันส์...ไหม...ครับ"
     " มะ...มันส์...จ๊ะ..มันส์...โอยยย..." นายหาญถามไปยกกระแทกไป
     "ดะ...ดี..ไหมครับ...ความคิดผม..ซี๊ดดด"
     "อูยยย...ดี...ดีมาก....ซี๊ดดด...ดีจริงๆ...อะ...อร่อย...เร่ง...เร่งเข้า...ฉันจะออกแล้ว...ซี๊ดดด"
     "คะ...ครับ...ผมก็จะออก...เหมือนกันครับ...ซี๊ดดดด"เสียงเร่งเร้าทำให้สองหนุ่มเร่งกระแทกเป็การใหญ่
     "โอ๊ะ...โอยยย..ฉัน...ฉันออก...แล้ว...น้ำออกแล้ว...ออกมาแล้ว...อูววว...ซี๊ดดด"
     "ผม...ก็...ออก...ด้วยครับ...น้ำแตกแล้ว...อ่าาาา"
นายหษยร้องออกมาพร้อมกับท่อนควยใหญของมันพ่นน้ำกามออกมาฉีดเข้าไปเต้มหน้าปากมดลูกของคุณทับทิม มันหยุดกระแทกขาสั่นจนยืนแทบไม่อยู่ คงมีเพียงจอนสันเท่านั้นที่ยังไม่ออก
     "โอยยย....นอน...ลงเถอะ...ฉัน...เสียวเหลือเกิน" คุณทับทิมร้องสั่งอย่างกระท่อนกระแท่น ทั้งสามค่อยๆนอนบนเตียงในท่าเดิม
     " โอววว...นี่...นี่จอน...เธอยังไม่ออกอีกเหรอ...ซีี๊ดดด"
     "จะ..จวนแล้วครับ...ซี๊ดดด...ผมขอซอยอีกหน่อยเถอะครับ...อูยยย"
     "อะ...เอาเลย...จอน...ซีี๊ดดดด"
อีกหน่อยของจอน ก็ล่อเข้าไปห้านาที จนมันออกมาจนได้ น้ำกามฉีดเข้าไปเต็มช่องประตูหลังของคุณทับทิมเล่นเอาคุณทับทิมต้องน้ำแตกอีกครั้้ง จอนสันฟุบลงไปที่กลางหลังของคุณทับทิม สักครู่แล้วจึงผลิกแผ่นอนหงายลงข้างๆทำให้ท่อนควยใหญ่ถอนออกจากประตูหลังของคุณทับทิมดังบ๊วบ คุณทับทิมก็เช่นกันถอนร่องสวาทออกจากแก่นกายนายหาญ ก็นอนหงายแผ่อยู่ตรงกลางระหว่างจอนสันกับนายหาญ  สองขาหุบไม่เข้าต้องนอนชันเขาเป็นรูปตัวM เพราะก้นมันเบียดประตูหลัง ช่องประตูทั้งสองบานอ้าออก น้ำเมือก น้ำสวาทไหลนองออกมา สองกลีบแคมขมิบยวบๆ ตามแรงหายใจ
  ส่วนพิมพานั้น ไม่รู้เธอเสร็จตั้งกี่ครั้งกี่หน จนน้ำเมือกสวาทไหลเจิงนองเต็มมือของเธอ ชุดนอนของเธอถูกถอดทิ้งไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เธอลุ้นอยู่บนพื้นห้องน้ำจนหมดแรงไปเหมือนกัน เธอปิดประตูห้องน้ำอย่างเงียบที่สุด พร้อมชุดนอนของเธอกลับเข้าห้องเธอไป เธอเพลียมากรีบสวมเสื้อแล้วปิดไฟเข้านอนทั้นที โดยเกรงว่าคุณแม่ของเธอจะรู้เข้า แม่ว่าจะเพลียแค่ไหนก่อนจะหลับไป เธอก็ยังลูบคลำเนินนูนของเธอจนเสร็จไปอีกครั้ง และถึงแม้เธอจะหลับไปแล้ว เธอก็ยังเก็บภาพไปฝันอีก โดยนับตั้งแต่ จอนสันดูดเลียใไ้แม่ แม่ดูดเลียให้จอนสัน จอนสันซอยแม่ แม่ดูดให้นายหาญ  สองท่อนควยใหญ่กับหนึ่งร่องสวาท และสองช่องสองท่อนควยใหญ่ จนกระทั้งรับน้ำหนักแม่ด้วยท่อนควยใหญ่ทั้งสอง เธอเก็บเอาไปฝฝัน จนเสร็จไปอีกถึงสองครั้งสองคราด้วยกัน 





ตอนสายของวันรุ่งขึ้น  พิมพาตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นกว่าทุกวัน คงจริงอย่างที่ใครต่อใครว่า ผู้หญิงยิ่งได้เสร็จสุดยอดบ่อยครั้ง ตอนเช้าก็จะยิ่งสดชื่น แม้ว่าตอนที่เสร็จสุดยอดจะรู้สึกเพลียก็ตาม ถึงตอนนี้ภาพที่เธอได้เห็นเมื่อคืนนี้ก็ยังติดตาติดใจอยู่ เธออาบน้ำด้วยความสดชื่น เธอก็ยังคงใช้ห้องน้ำห้องเมื่อคืนนี้หละ  ก่อนจะอาบน้ำเธอก็อดไม่ได้ที่จะแง้มประตูดูที่ห้องคุณทับทิม แต่ก็ไม่ได้พบใครเพราะมันสายมากแล้ว และคุณแม่ของเธอก็คงจะออกไปพบปะลูกค้าตามปกติของเธอ แม้จะเป็นวันเสาร์ก็ตาม พิมพาอาบน้ำเสร็จรู้สึกหิวขึ้นมาในทันที จึงรีบแต่งตัวลงไปทานอาหารเช้าด้วยความหิว และเป็นวันเสาร์ที่พิมพาไม่ได้ออกไปไหน พิมพาจึงแต่งตัวแบบง่ายๆ สวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นธรรมดา
  "เออ...คุณหนูขา วันนี้แตงขอออกไปข้างนอกหน่อยได้ไหมคะ" แตงสาวใช้คนสนิทของพิมพา  ขออนุญาติพิมพาขณะจัดอาหารเช้าให้เธอ
  "จะไปไหนหรือ...แล้วทำไมจึงไม่ขอคุณแม่หละ"
  "คือว่า...เออ..แตงจะไปเที่ยว..เออ..กับ..กับแฟนของแตงคะ แตงไม่กล้าขอคุณผู้หญิง กลัวคุณผู้หญิงไม่ให้ไป"
  "แล้วไม่กลัวฉันไม่ให้ไปหรือ"
  "คุณหนูไม่ให้แตงไปหรือคะ...โธ่...วันนี้วันเกิดของแฟนแตงเสียด้วย" แตงดูหน้าเศร้า เมื่อพิมพาพูดเหมือนไม่อนุญาติให้ไป
  "ใครว่าไม่อนุญาติ จะไปก็ไปซิ พิมอนุญาติ เอาไว้วันไหนแฟนของแตงว่าง ก็พามารู้จักหน้าตากันบ้างหละ แล้วไม่ต้องรีบกลับก็ได้ วันนี้วันเสาร์คุณแม่คงกลับดึก"
  "ขอบคุณ คุณหนูมากคะ คุณหนูใจดีที่สุดเลย คุณหนูอย่าบอกคุณผู้หยิงนะคะ"
  "ก็ไม่แน่ ถ้ากลับมาไม่มีขนมมาฝาก"
  "โธ่...คุณหนูขา แตงไม่ลืมคุณหนูของแตงหรอกคะ ไว้พรุ่งนี้แตงจะทำขนมอร่อยๆให้คุณหนูทานนะคะ" แตงแสดงท่าดีใจเปลี่ยนจากเมื่อครู่นี้
  "อ้าว...แล้วยังไม่รีบไปอีก เดี๋ยวแฟนก็คอยแย่หรอก"
  "คะ...แตงไปแต่งตัวก่อนนะคะ คุณหนูทานเสร็จก็วางไว้ที่นี่หละ เดี๋ยวแตงมาเก็บเองคะ"
แตงรีบกลับไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยความรวดเร็ว คว้าชุดสุดสวยของมันมาใส่และก่อนจะไป แตงก็มาจัดแจงเก็บจานอาหารเช้าของพิมพาจนเรียบร้อย แล้วเดินเข้าไปบอกพิมพาอีกครั้ง ที่กำลังนั่งอ่านหนังสือ อยู่ที่ห้องรับแขก
  "คุณหนูขา อาหารเย็นแตงจัดไว้ให้แล้วนะคะในตู้เย็น ก่อนทานคุณหนูก็อุ่นในไมโครเวฟ สัก 2-3 นาทีก่อนนะคะ จานก็ไม่ต้องล้างนะคะ วางไว้แล้วแตงกลับมาจะจัดการเอง แตงต้องขอโทษคุณหนูด้วยนะคะ ที่ต้องให้คุณหนูจัดอาหารทานเอง"
  "อืม...ไม่เป็นไรหรอก รีบไปเถอะ เดี๋ยวแฟนคอยแย่นะ เรื่องกินฉันจัดการเองได้ ไม่ต้องห่วง"
  "เออ...คุณหนู ที่เรือนคนใช้ยังมีลุงสงอยู่นะคะ มีอะไรคุณหนูก็เรียกลุงสงเขาได้เลยนะคะ หนูไปนะคะ แล้วพุ่งนี้แตงจะทำขนมอร่อยๆ ให้คุณหนูทานตามที่สัญญาคะ" แตงสวัสดีพิมพาก่อนเดินออกไป  พิมพาอยู่บ้านคนเดียวเป็นปกติอยู่แล้ว แต่ธรรมดาก็จะมีแตงสาวใช้ คอยอยู่เป็นเพื่อน วันนี้พิมพาจึงรู้สึกเบื่อไม่รู้จะคุยกับใคร จึงออกไปเดินที่ระเบียงหลังบ้าน
  "เออ...มีลุงสงอยู่นี่นา ไปคุยกับลุงสงก็ได้ จะได้ถามเรื่องตอนต้นไม้ เราจะได้มีไปส่งอาจารย์ที่โรงเรียน"
ว่าแล้วพิมพาก็เดินตรงไปยังเรือนคนใช้ ที่เรือนคนใช้มีลานเล็กๆ สำหรับนั่งผักผ่อน ก่อนที่จะถึงประตูเข้าห้องของแต่ละคนไป เมือถึงหน้าห้องลุงสง คนสวนเก่าแก่ประจำบ้าน เธอจึงเคาะประตูเรียก
  "ลุงสง...ลุงสง  อยู่หรือเปล่า"  เงียบไม่มีเสียงตอบ
  "เอ...หรือว่าไม่อยู่" พิมพารำพึงกับตัวเองแล้วเธอก็เรียกอีกครั้ง
  "ลุงสง...ลุงสง" เงียบไมมีเสียงตอบรับ พิมพาตัดสินใจลองบิดลูกบิดประตูเข้าไป ซึ่งมันก็ไม่ได้ล๊อคแต่อย่างไร แต่พิมพาก็ไม่เจอลุงสงในห้อง
  "ว้า...ลุงสงไม่อยู่ กลับไปเล่นเกมส์ที่ห้องดีกว่า" พิมพาบ่นออกมาด้วยความผิดหวัง แต่ก่อนที่จะเดินกลับไปนั้น เธอก็ได้ยินเสียง
  "ซู่...ซู่" เสียงน้ำนั่นเอง
  "อ้อ...ลุงสงอาบน้ำอยู่นี่เอง งั้นรอก่อนก็ได้"
พิมพาเดินมานั่งรอที่ม้านั่งหินอ่อนหน้าห้องลุงสง  เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ลุงสงก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะอาบน้ำเสร็จ จนพิมพาเริ่มที่จะหงุดหงิด
  "ลุงสง...อาบน้ำอะไรกัน นานเสียจริง"
พิมพาบ่นด้วยความหงุดหงิด เธอจึงเดินเข้าไปหมายจะเคาะประตูเรียก แต่เมือเดินเข้าไปใกล้จนจวนจะถึงประตู พิมพาก็ต้องชะงัก
  "อูยยย" เสียงแบบนี้อีกแล้ว  ด้วยความสงสัยในเสียงที่ได้ยิน พิมพาจึงอยากรู้ว่ามีใครอยู่ในห้องอีกหรือเปล่า  เธอจึงย่องเข้าไปจนใกล้หน้าประตู
  "อูยยยย...ซี๊ดดดด" เสียงร้องยิ่งทำให้พิมพา พยายามหาช่องเพื่อแอบดูให้ได้ว่ามีอะไรในห้องน้ำ แต่ห้องน้ำเป็นผนังก่ออิฐฉาบปูน จะไปหาช่องได้ที่ไหนกัน แต่โชคก็ยังเข้าข้างเธอ เพราะประตูไม้ของห้องน้ำนั้นแหละ ดันมีรอยแตกออกมาเล็กน้อย พอจะแนบตาามองอะไรในห้องน้ำได้ และเมื่อพิมพาแนบตาลงไปนั้น เธอก็ต้องตกใจ เพราะภาพที่เธอเห็นนั้น คือลุงสงกำลังถูสบู่อยู่ แต่ไม่ได้ถูสบู่ที่ร่างกายหรอก แต่กำลังถูอยู่ที่ท่อนลำควยของแกนั้นเอง จนฟองสบู่ตอนนี้กลายเป็นครีมเหนียวเหนอะไปแล้ว และสิ่งที่ทำให้พิมพาตกใจมากขึ้นก็คือ ขนาดของท่อนควยของลุงสงนั่นเอง ขนาดของมันดูไม่ด้อยไปกว่าของจอนสันและนายหาญเลยแม้แต่น้อย ดูจะใหญ่กว่าเสียด้วยซ้ำไป รูปร่างของมันโค้งงอเหมือนผลกล้วยหอมตรงปลายของมันบานเหมือนดอกเห็ด ตามท่อนลำของมันปูดโปนไปด้วยเส้นเลือด ดูแล้วยิ่งหน้ากลัวเข้าไปอีก  ลุงสงคนสวนเก่าแกของคุณทับทิม อยู่ตัวคนเดียวมานานหลายปี เพราะเมียแกหนีไปมีผัวใหม่ ทำให้แกต้องอยู่คนเดียวมานาน และเมื่ออยู่คนเดียวก็ต้องมีการปลดปล่อยบ้าง ลุงสงยังสอยมืออย่างเมามัน โดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น แต่พลันสายตาก็เหลือบไปเห็น ช่องรอยแตกที่หน้าประตู ซึ่งเห็นผิดสังเกตว่าทำไมจึงมองไม่เห็นแสงข้างนอกทั้งที่ข้างนอกสว่างกว่า และแกก็คิดว่าต้องมีคนแอบดูแน่นอน และจะเป็นใครไม่ได้นอกจากแตงสาวใช้นั้นเอง ความจริงแล้วไอ้ช่องรอยแตกนี้นั้น ลุงสงเป็นคนทำเอง เพื่อจะได้ไว้แอบดูสาวแตงอาบน้ำ และเมื่อรู้ว่าสาวแตงกำลังแอบดูอยู่ ยิ่งทำให้แกคึกคักเข้าไปใหญ่
  "เอาว๊ะ...ข้าแอบดูเอ็ง เอ็งแอบดูข้า ก็หานกัน แต่เดี๋ยวข้าจะคืนกำไรให้เอ็งด้วย" ลุงสงคิดในใจพร้อมกับหันหน้าไปทางประตูทันที แล้วเร่งมือซอยเข้าไปอีก
  "อูยยย...ซี๊ดดด...อ่าาาา" ลุงสงเงยหน้ามองเพดานด้วยความเสียว มือก็เร่งซอยเข้าไป
พิมพาเมื่อได้เห็นภาพแบบนี้อย่างจัง เธอก็ยิ่งเกิดความรู้สึกเหมือนเมื่อคืนนี้ คือเสียวไปหมดทั้งตัวจนยากที่จะควบคุมตัวเองได้ มือของพิมพาล้วงลงไปที่เนินนูนของเธอ ด้วยหมานจะคลายความเสียว แต่ดูมันจะยิ่งเสียวกันไปใหญ่ เธอจึงเร่งชักนิ้วมือเข้าออกร่องเสียวมากขึ้น ลุงสงก็เร่งซอยมือเช่นกัน แต่ก่อนที่พิมพาจะถึงจุดสำคัญนั้น ลุงสงก็กระฉูดน้ำเหนียวสีขาวข้นออกมา มันพุ่งไปยังรอยแตกของประตู แบบพอดิบพอดี ดีว่าพิมพาหลับตาทัน ไม่งั้นน้ำเหนียวคงเข้าตาเธออย่างแน่นอน พิมพาพยายามลืมตามองใหม่ แต่ตรงรอยแตกนั้นเต็มไปด้วยน้ำข้นของลุงสง จึงทำให้เธอไม่สามารถมองเห็นอะไรได้
  "ซู่...ซู่" เสียงราดน้ำแล้วเสียงสลัดผ้าขนหนู เธอจึงรู้ได้ทันทีว่าลุงสงต้องเสร็ยแล้วแน่นอน เธอจึงหันหลังเดินกลับทันทีด้วยความรวดเร็ว อย่างเงียบทีสุด  ลุงสงผลัดผ้าขาวม้าและพาดบ่าด้วยผ้าขนหนู เดินออกมา และเห็นคุณหนูพิมพากำลังเดินกลับไปจึงเอยปากทันที
  "เออ...คุณ...คุณหนูเองหรือครับ" พิมพาได้ยินเสียงทักถึงกับสดุ้ง
  "เออ...ลุงส...อะ...อาบน้ำอยู่หรือ พิมกำลังจะมายืมหนังสือต้นไม้ของลุงสง พอดีเลยนึกว่าลุงไม่อยู่ก็เลยจะกลับขึ้นไป"
  "อ้อ...ได้ครับ ว่าแต่คุณหนูต้องการเกี่ยวกับอะไรครับ ผมมีเยอะแยะไปหมด" ลุงสงเดินเข้ามาใกล้
  "ก็ทั่วๆไป ถ้ามีเยอะก็ขอพิมเลือกดูสักหน่อยก่อนก็แล้วกัน มีอยู่ในห้องของลุงใช่ไหม"
  "ครับ"
ลุงสงสังเกตเห็นตรงกางเกงขาสั้นของพิมพามีรอยเปียกๆอยู่ ทำให้คิดว่าคนที่แอบดูตนเองนั้นไม่ใช่สาวแตง แต่เป็นคุณหนูของมันนั้นเอง ขณะที่พิมพาก็เหลือบตาไปมองเห็นตรงผ้าขาวม้าของลุงสง ว่ามันตุงดันผ้าขาวม้าอยู่ซึ่งเธอก็พอจะรู้ว่ามันคืออะไร
  "เชิญ...เชิญครับคุณหนู" ลุงสงเปิดประตูห้องของมันให้พิมพาเดินเข้ามาในห้องของแก เพื่อค้นหาหนังสือที่ต้องการ
  "ห้องดูคับแคบไปหน่อยนะครับ คงไม่ใหญ่โตเหมือนห้องคุณหนู" ลุงสงเชื้อเชิญอย่างเป็นกันเอง
  "ตรงนั้นมีอยู่กองหนึ่ง เดี๋ยวผมจะหามาให้อีกครับ"
พิมพานั่งลงบนเตียงของลุงสง ค้นหนังสือที่ลุงสงชี้ให้ดู มันเป็นหนังสือพวกต้นไม้อยู่ 5-6 เล่ม แต่มีหนังสือประเภทรูปดารานางแบบปนอยู่ 2 เล่ม พิมพาชะงักงัน
  "ลุงมีหนังสือแบบนี้ด้วยหรือ" พิมพาชูหนังสือ แบบว่าให้ลุงสงดูเล่นเอาลุงสงตกใจพอสมควร
  "เออ...ครับ มีไว้อ่านแ้เหงาครับ คุณหนูอย่าดูครับ มันไม่ค่อยเหมาะกับคุณหนูเท่าไรหรอกครับ"
ลุงสงพยายามขอเพื่อเอามาเก็บ แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ พิมพาไม่ยอมให้ลุงสงเก็บ
  "ไหน..ไหนไม่เหมาะยังไง ขอพิมดูก่อน ลุงหาหนังสือต้นไม้ไปเถอะ พิมจะดูหนังสือนี่รอ"
ว่าแล้วพิมพาก็เปิดหนังสือออกดูทันที และภาพในหนังสือที่ปรากฏคือ เป็นภาพสี่สีที่มีรูปชายหญิงเย็ดกันอย่างจะๆ เห็นหีเห็นควย เป็นนายแบบนางแบบของไทย มีทั้งเย็ดกัน ดูดเลียกัน พิมพาเริ่มรู้สึกเสียวในหว่างขาของเธออีกแล้ว เพราะเมื่อกี้นี้ เธอยังไม่ถึงจุดสุดยอดนั่นเอง แต่พิมพายังคงพลิกหนังสือดูต่อไป จนหมดเล่มแรก พิมพาก็มาเปิดพลิกเล่มที่สอง เล่มที่สองเป็นภาพนางแบบญี่ปุ่น เปลือยกายแต่มีเชือกมัดอยู่ในทาทางต่างๆ แขวนห้อยบ้าง ถูกมัดให้กางแขนกางขาออกบ้าง บางท่าก็อยู่ในท่าโก้งโค้งซึ่งภาพหลังๆเป็นภาพที่นางแบบถูกมัดจนกระดิกตัวไม่ได้ ตามตัวก็มีไม้หนีบผ้าหนีบเต็มตัวไปหมด บางภาพก็มีน้ำตาเทียนหยดตามตัว บางภาพก็มีอะไรเสียบอยู่ทั้งรูหี รูตูด เล่นเอาพิมพายิ่งเสียวเข้าไปใหญ่ จะใช้มือล้วงลงไปก็ไม่ได้ เพราะลุงสงนั่งหาหนังสืออยู่ข้างๆ ครั้นเมือเหลือบไปมองลุงสงก็พบเอากบท่อนควยขนาดใหญ่ เข้าอย่างจังเพราะผ้าขาวม้าที่ลุงสงนุ่งอยู่ มันหย่อนตกลงมา
  "เออ...ลุง...แบบนี้เขาทำกันทำไมหรือดูน่ากลัวจัง" พิมพาหันหนังสือให้ลุงสงดู ลุงสงหันมาก็ตกใจไม่รู้จะทำอย่างไรดี
  "เออ...ก็...คือไม่มีอะไรหรอกครับ"
  "แต่พิมอยากรู้นี่นา"
  "ไม่...ไม่มีอะไรจริงๆครับ คุณหนูอย่าถามเลยครับ ถามเรื่องอื่นดีกว่าครับ"
ลุงสงพยายามเลี่ยง นี่่ถ้าเป็นเด็กคนอื่นลุงสงคงจับปล้ำไปนานแล้ว แต่นี่เป็นคุณหนุลูกสาวคนเดียวของนายจ้างมัน ขืนทำอะไรไปมีหวังเดือดร้อนแน่
  "งั้นพิมถามเรื่องอื่นก็ได้ ลุงสงไม่มีเมียหรือ"
  "เคยมีครับ แต่มันหนีไปมีผัวใหม่ครับ"
  "อ้าว...ทำไมหละ"
  "อย่าให้เล่าเลยครับ พูดไปแล้วมันเศร้า เอาง่ายๆ คือมันเข้ากันไม่ได้ครับ" พอพูดถึงเมียทีไรลุงสงเป็นต้องเศร้าทุกที
  "เอาหละไม่ถามเรื่องเมียก็ได้ แล้วลุงสงเคยขึ้นไปช่วยงานคุณแม่ข้างบนตึกบ้างไหม"
  "เออ..แบบ...แบบไหนครับ"
  "ก็ทั่วๆไปหนะ"
  "ก็เคยนะครับ"
  "บ่อยหรือเปล่า"
  "เมื่อก่อนก็บ่อยครับ แต่หลังจากไอ้หาญมันเข้ามา ก็นานๆทีครับ"
  "แล้วช่วยอะไรบ้างหละ"
  "เออ...เออ" ลุงสงเริ่มติดอ่าง
  "แบบนายหาญ ช่วยคุณแม่เมื่อคืนหรือเปล่า"
  "คุณ...คุณหนูรู้หรือครับ" ลุงสงดูท่าทางตื่นตนก
  "ก็เพิ่งจะรู้เมื่อคืนนี้เอง...เออ...ลุงสง" พิมพาเรียกชื่อลุงสงแบบติดขัด
  "ทำไมหรือครับคุณหนู" ลุงสงเองก็แทบพูดไม่ออกเหมือนกันเพราะไม่รู้ว่าพิมพาจะถามอะไรอีก
  "เออ...ลุง...ลุงช่วยพิมหน่อยได้ไหม"
  "ช่วยอะไรหรือครับ คุุณหนูจะให้ลุงช่วยอะไร"
  "ก็...ช่วย...ช่วยพิม แบบที่นายหาญช่วยคุณแม่เมื่อคืนนี้"
ด้วยความไร้เดียงสาของพิมพา แระกอบกับอารมณ์ที่ยังคั่งค้างอยู่ จึงทำให้พิมพาเอยปากออกไป
  "เออ...อย่า...อย่าเลยครับ คุณหนูยังเด็ก เอาไว้โตกว่านี้ก็จะรู้เองละครับ...เออ...อีกอย่างคือผมกลัวครับ"
  "กลัว...ลุงกลัวอะไร กลัวคุณแม่รู้แล้วจะโดนไล่ออกหรือ"
  "เปล่า..เปล่าครับ...เออ.."
  "พิมโตแล้วนะ อะไร อะไรของพิมก็โตเท่าคุณแม่แล้ว เพียงแต่...เออ...ของพิม...เออ...ไม่มีขนเท่านั้นเอง"
  "อย่าเลยครับมันไม่ดีครับ" ลุงสงพยายามห้ามใจไว้ที่สุด
  "หรือ...หรือว่าลุงสงไม่เชื่อว่าพิมโตแล้ว...เอ้า...ดู...ดูนี่ซิ"
ยังไม่ทันที่ลุงสงจะห้ามอะไรได้ พิมพาก็ถอดเสื้อยืดออกในทันที วันนี้เธอแต่งตัวตามสบายเสื้อชั้นในจึงไม่ได้ใส่มา  เผยให้เห็นหน้าอกขนาดกระเปาะเหลาะ พองามหัวนมเพิ่งจะเริ่มแตกพาน ปานหัวนมขึ้นเป็นกระจุก หัวนมยังปิดสนิท ทำเอาลุงสงตะลึงแทบช๊อค จนความอดทนของมันหมดสิ้น
  "เออ...ลุง...ลุงเชื่อแล้วครับ...ว่าคุณหนูโตแล้ว"
ลุงสงมองด้วยความคาดไม่ถึงว่าเด็กอายุ 14 จุใจกล้าขนาดนี้ ตอนนี้ควยแก เริ่มกระดกขยายใหญ่ขึ้นมาในทันที ทั้งที่เพิ่งกระตุกเสร็จมาหยกๆ
  "แต่..แต่ลุงคงช่วยคุณหนู อย่างที่ไอ้หาญมันช่วยคุณู้หญิงไม่ได้หรอกครับ"
  "ทำไมหรือลุง" ทำเอาพิมพาหน้าเสีย
  "คือลุงไม่รู้ว่าไอ้หาญมันช่วยอะไรไปบ้าง แต่ลุงจะช่วยตามที่ลุงถนัดแล้วกันนะครับ"
  "งั้นเอาเลยลุง จะให้พิมทำอะไรบ้าง ก็บอกได้เลย" พิมพารู้สึกตื่นเต้นเมื่อลุงสงรับปากจะช่วย
  "เออ...งั้น...งั้นคุณหนูช่วยถอดกางเกงออกก่อนครับ ลุงจะได้ดูว่าโตพอใช้ได้แค่ไหน"
  "ได้...ได้เลยลุง"
ว่าแล้วพิมพาก็ลุกขึ้นถอดกาางเกงขาสั้นออก โดยเธอก็ไม่ได้ใส่กางเกงในมาอีกเหมือนกัน พิมพานั่งลงที่ขอบเตียง ลุงสงค่อยๆก้าวเข้าไปนั่งยองๆที่ตรงหน้าขาพิมพาพอดี เผยให้เห็นท่อนควยขนาดใหญ่ที่่ผ่ารอยแยกของผ้าขาวม้าออกมาผะงกหัวงึกๆ  พิมพามองลงมาเห็นเข้ายิ่งสร้างความเสียวซ่านเข้าไปอีก ลุงสงค่อยๆ จับหัวเข่าของพิมพาแยกออก แล้วจ้องมองเข้าไปตรงหว่างขาของเธอ  ขณะนี้เนินนูนของลูกสาวนายจ้างของแก ตั้งอยู่ตรงหน้าแกแล้ว เนินนูนขาวสะอาดปราศจากเส้นขนใดๆ ตามที่เธอบอกไว้ สองกลีบแคมปิดสนิท มีเพียงติ่งเล็กๆ ที่โผล่ออกมานิดหน่อยเท่านั้น
  "เออ...คุณหนูครับ...ลุงดูแล้วคงจะใช้ได้...แต่...แต่ลุงขอดูใกล้ๆกว่านี้เพื่อความแน่ใจครับ"
  "เอา...เอาเลยลุง...ทำตามใจลุงเลย"
ลุงสงจับที่ข้อเท้าทั้งสองข้างของพิมพายกขึ้นตั้งที่ขอบเตียง ทำให้พิมพาต้องเอนตัวไปด้านหลัง แล้วเอาสองมือยันไว้กันหงายหลัง พิมพานั่งถ่างขาอ้าซ่าออก เน้นให้เห็นสองกลีบแคมที่ปิดสนิท เนินนูนออกมาไม่แพ้คุณแม่ของเธอ  แต่ของเธอยังไม่มีเส้นขนสักเส้นหนึ่ง สองกลีบแคมเริ่มขมิบ ยวบๆ คายน้ำหล่อลื่นออกมาทีละน้อย ตามช่องทางขนาดปลายนิ้วก้อยที่เริ่มเปิดอยู่ ลุงสงคิดในใจ ถึงแม้ว่าเนินนูนของเธอจะใหญ่พอๆกับคุณผู้หญิงของแก แต่ช่องทางดูจะเล็กกว่า เพราะดูเธอยังไม่เคยมีอะไรล่วงล้ำเข้าไป ขืนพลีพล่ามกระแทกท่อนยักษ์ของแกเข้าไป มีหวังเดือดร้อนแน่ ต้องค่อยเป็นค่อยไป แล้วลุงสงก็ก้มลงไปดูดเลียทันที
  "โอวว...ลุงสง...ดี...ดีจังเลย...เอา...เอาเลยลุง...ซี๊ดดดด"
ลุงสงก้มลงดูดเลียหี สองกลีบแคมอย่างเมามัน ลิ้นของลุงสง เลียป่ายซ้ายขวาอย่างช่ำชอง สลับกับดูดที่ปลายติ่งแตด บางทีก็สลับเอาลิ้นแยงเข้าไปมรรูหี ส่วนสองมือก็พยายามแหกถ่างกลีบหีแคมทั้งสองออก
  "อูยยย...ซี๊ดดดด....ลุงสง...จ๋า...หนู...เสียว...ซี๊ดดด"
พิมพาครางแบบไม่เกรงใจ นึกไม่ถึงว่ามันจะเสียวขนาดนี้ มิน่าตอนที่จอนสันก้มลงดูดเลียหีให้คุณแม่ คุณแม่ถึงด้ครวญครางแบบจะเป็นจะตาย สองมือของพิมพาที่ยันอยู่ข้างหลัง ก็เปลี่ยนมาจับที่หัวของลุงสงโดยอัตโนมัติ  แต่ครั้นเมื่อไม่เอามือยันข้างหลัง ตัวก็จะหงายหลัง พิมพาจึงยึดไว้กับผมของลุงสงไว้แน่น ยิ่งยึดลุงสงยิ่งฝังลิ้นลึกเข้าไปในเหลือบรูหี  ยิ่งลุงสงไม่เคยเจอเนินหีแบบเด็กๆที่เกลี้ยงเกลาไร้ขนแบบนี้มาก่อน จึงดูดเลียอย่างเต็มที่ มีเทคนิคอะไรแกก็งัดออกมาหมด
  "โอยยย...ลุงจ๋า...หนู....หนู....อูยยยย...เหมือน...ฉี่จะปริบ...ซี๊ดดดด"
ลุงสงเงยหน้าไม่ตอบอะไร แล้วก้มลงไปดูดเลียหีอย่างต่อเนื่อง
  "ซี๊ดดด...ลุงจ๋า...หนู...หนู...อูยยย...มัน...มันออก...มาแล้ว...ลุงจ๋า"
แล้วพิมพาก้สุดทน กดหัวลุงสงลงกลางเนินหีอย่างแนบแน่น จนลุงสงแทบหายใจไม่ออก ลุงสงเองก็รู้ถึงอาการของเด็กสาวในตอนนี้ดี จึงค้างอยู่ในท่านี้สักพัก จนพิมพาเริ่มผ่อนคลาย จึงปล่อยมืออกจากหัวของลุงสงแล้วเอนตัวไปด้านหลังเหมือนเดิม ลุงสงเงยหน้าขึ้น ใบหน้าเปื้อนเปรอะไปด้วยน้ำเมือกสวาทของคุณหนูพิมพา ลุงสงใช้หลังมือเช็ดออก
  "เป็นไงบ้างครับคุณหนู ดีไหมครับ"
  "แฮ่ก...ดี...ดีจ๊ะ...ดีจังเลย..." พิมพาตอบพลางหอบหลาง
  "คุณหนูชอบไหมครับ"
  "ชอบ...มาก...ชอบที่สุดเลย ลุงเก่งจริงๆ" พิมพาเอยชม
  "ลุงยังมีทีเด็ดกว่านี้อีกนะครับ ดีกว่านี้ มันกว่านี้หลายเท่า เพียงแต่ว่าคุณหนูจะลองหรือเปล่าเท่านั้น"
ตอนนี้ลุงสงไม่กลัวอะไรอีกแล้ว  โดยแกเองก็อยากจะรู้ว่าเด็กขนาดนี้จะทนได้แค่ไหน
  "อยากคะ...พิมอยากลอง ลุงสงช่วยทำให้พิมอีกนะ" พิมพาลุกขึ้นมาอย่างตื่นเต้น อยากรู้อยากลอง
  "ลุงทำเลย...เอาเลย...พิมอยากลองอยากรู้...เอาให้สุดฝีมือลุงเลยนะ"
  "ลุงเกรงว่าคุณหนู จะทนไม่ไหวเสียก่อนครับ" ลุงสงพยายามย้ำเพื่อความแน่ใจ
  "ทนได้ลุง...พิมทนได้...นะ...นะ...ช่วยพิมนะลุง" พิมพาติดใจในรสสวาท เอยร้องขอพร้อมกับคว้าแขนลุงสงมาเขย่า
  "นะ...ลุง...นะ...พิมอยากรู้...พิมชอบม๊ากมาก"
  "เออ...เอาก็เอาครับ ว่าแต่ถ้าคุณหนูทนไม่ไหวก็บอกนะครับ ลุงจะได้หยูด"
  "ขอบคุณลุงสงมาก พิมรักลุงที่สุด" พิมพาดีใจ เข้ามากอดลุงสงอย่างลืมตัว 






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น