รักต้องห้าม(ท้อง)ในคืนแห่งความลับ

 
 


 
โต้ง ชายหนุ่มวัย 28 ปี ผู้มีชีวิตเรียบง่ายและเต็มไปด้วยความมั่นคง ทั้งในเรื่องงานและความคิด แต่หัวใจของเขากลับมีสิ่งที่ซ่อนเร้นไว้ลึกๆ มาโดยตลอด สิ่งนั้นคือ "เอิน" รุ่นน้องที่เขาแอบชอบตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เอินคือหญิงสาวที่ใครเห็นเป็นต้องหลงใหล เธอสดใสร่าเริง แต่ในขณะเดียวกันก็มีความอ่อนโยนที่ทำให้คนรอบตัวรู้สึกสบายใจ

แม้โต้งจะรู้สึกดีกับเอินมาเสมอ แต่เขาก็เลือกที่จะเก็บความรู้สึกไว้ เพราะเอินเองก็มีคนรักตั้งแต่สมัยเรียน และความสัมพันธ์นั้นก็พัฒนาไปจนถึงการแต่งงาน โต้งพยายามบอกตัวเองว่าเขาควรตัดใจ แต่ความคิดถึงเอินกลับไม่เคยจางหายไป

หลายปีผ่านไป โต้งไม่คิดว่าเขาจะได้เจอเอินอีก แต่วันหนึ่งเธอก็กลับเข้ามาในชีวิตเขา พร้อมกับรอยยิ้มที่คุ้นเคย ทว่าครั้งนี้เอินดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอยังคงเป็นผู้หญิงที่น่าดึงดูด ใบหน้าที่ดูอ่อนหวาน รูปร่างมีน้ำมีนวลชวนสะดุดตา แต่ในดวงตาของเธอกลับแฝงไปด้วยความเศร้า

"พี่โต้ง สบายดีไหมคะ?"

เสียงของเธอยังคงอ่อนโยน แต่มีบางอย่างที่แตกต่าง โต้งสังเกตได้ทันที เขายิ้มตอบเธอเหมือนเดิม แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความสงสัย

เอินเริ่มเล่าถึงชีวิตคู่ที่ไม่ราบรื่นของเธอ เธอแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบกันมานาน แต่ความสัมพันธ์กลับไม่เป็นอย่างที่หวัง แฟนของเธอเริ่มห่างเหิน และดูเหมือนจะไม่เข้าใจความต้องการของเธอ โดยเฉพาะความฝันที่จะมีลูก

"เอินอยากมีลูกค่ะพี่โต้ง แต่เขาไม่อยากมีเลย เขาบอกว่ายังไม่ถึงเวลา แต่เอินไม่อยากรออีกแล้ว"

โต้งฟังเธออย่างตั้งใจ เขารู้สึกสงสารเอิน แต่ไม่คาดคิดเลยว่าคำขอของเธอจะทำให้ชีวิตเขาเปลี่ยนไป

"พี่โต้ง... ถ้าเขาไม่พร้อม งั้นพี่ช่วยเอินได้ไหม?"

คำพูดนั้นทำให้โต้งชะงักไป เขามองหน้าเอินด้วยความตกใจ ไม่แน่ใจว่าเธอกำลังพูดเล่นหรือพูดจริง

"เอิน... หมายความว่าไง?"

เอินหลบสายตา เธอพูดเบาๆ แต่ชัดเจน "พี่โต้งเป็นคนเดียวที่เอินไว้ใจได้ เอินอยากให้พี่ช่วย ให้เอินมีลูก... กับพี่"
โต้งลังเลอยู่นานหลายวัน ความคิดถึงสิ่งที่ถูกและผิดวนเวียนในหัวเขา เพราะวิธีการช่วยมันก็มีอยู่วิธีเดียวคือการแตกในใส่หีน้องเอิน แต่สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจทำตามคำขอของเอิน เพราะความรักที่เขามีต่อเธออยู่ลึกๆ และความปรารถนาที่อยากเห็นเธอมีความสุข

ในคืนที่นัดหมาย โต้งมาถึงคอนโดของเอินด้วยความรู้สึกที่ปนเประหว่างความผิดและความต้องการ เขาพยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นเพียงการช่วยเหลือ แต่เมื่อประตูเปิดออก และเห็นเอินในชุดนอนที่เผยให้เห็นรูปร่างที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ เขาก็รู้ว่าความรู้สึกของเขาที่เคยเก็บไว้ลึกๆ กำลังถูกปลดปล่อย

"พี่โต้ง... เอินไว้ใจพี่ที่สุดค่ะ"

โต้งนั่งอยู่บนโซฟาในห้องพักของเอิน คอนโดที่เงียบสงบ แต่กลับเต็มไปด้วยบรรยากาศบางอย่างที่ไม่อาจอธิบายได้ เอินยืนอยู่ตรงหน้าเขาในชุดนอนสีอ่อนที่เผยให้เห็นรูปร่างมีน้ำมีนวล เธอยังคงเป็นคนเดิมที่เขาแอบมองมานานหลายปี แต่คืนนี้เธออยู่ใกล้เขามากกว่าเดิม ใกล้เสียจนแทบสัมผัสได้ถึงลมหายใจ

"พี่โต้ง..." เอินพูดเสียงเบา ใบหน้าของเธอขึ้นสีระเรื่อ มือบางค่อยๆ เอื้อมมาจับมือเขาไว้แน่น

โต้งมองมือที่กุมกัน ก่อนจะเงยหน้าสบตาเธอ เอินยิ้มบางๆ แต่แววตาของเธอมีทั้งความลังเลและความเชื่อมั่นปะปนกันไป

"พี่รู้ว่ามันผิด แต่เอินต้องการแบบนี้จริงๆ" เธอกระซิบเสียงสั่น

ในใจโต้งวูบไหว ความคิดที่ถูกห้ามมานานเหมือนถูกปลดปล่อยออกมาในวินาทีนั้น เขาเคยฝันถึงเธอ เคยคิดถึงเธอ แต่ไม่เคยคาดคิดว่าวันนี้จะมาถึง โต้งพยายามจะหยุดตัวเองเป็นครั้งสุดท้าย เขาพูดออกไปด้วยเสียงแผ่ว

"เอิน... ถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว เราอาจจะเสียใจทีหลัง"

"เอินไม่เสียใจค่ะ" เธอตอบกลับทันที

คำพูดนั้นเหมือนปลดล็อกทุกอย่าง โต้งค่อยๆ ดึงเธอเข้ามาใกล้ เอินยอมให้เขาโอบกอดอย่างไม่ขัดขืน ความอบอุ่นจากร่างกายที่แนบชิดกันทำให้เขารู้สึกเหมือนหลุดเข้าไปในโลกที่ไม่มีความผิดชอบชั่วดี
เสื้อผ้าถูกถอดออกอย่างช้าๆ เอินหลบสายตาเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธสัมผัสจากเขา โต้งค่อยๆ ไล่มือไปตามแผ่นหลังของเธอ ผิวกายที่เนียนนุ่มทำให้หัวใจเขาเต้นแรงขึ้นทุกที

"เอิน..." เขาพูดชื่อเธอเบาๆ เหมือนจะถามไถ่ความรู้สึกของเธออีกครั้ง แต่เอินกลับยิ้มตอบและเอื้อมมือมาลูบแก้มเขาอย่างอ่อนโยน

"พี่ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เอินไว้ใจพี่"
หลังจากทุกอย่างจบลง โต้งนั่งอยู่ข้างเตียง มองเอินที่ค่อยๆ จัดเสื้อผ้าและลุกขึ้นนั่ง ทั้งห้องเงียบสงัด แต่กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายที่ลอยวนอยู่ระหว่างพวกเขา โต้งลอบมองเธออย่างไม่วางตา ร่างกายที่ยังคงเปี่ยมด้วยความอบอุ่นและร่องรอยของสิ่งที่เกิดขึ้น เขารู้ดีว่าตัวเองกำลังก้าวข้ามเส้นบางๆ ของความถูกต้อง

เอินเหลือบมามองโต้ง ดวงตาของเธอฉายแววเหนื่อยล้า แต่ก็ยังมีรอยยิ้มบางๆ ปรากฏอยู่ "พี่โต้ง... ขอบคุณนะคะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

โต้งไม่ตอบ แต่พยักหน้าเบาๆ ในใจของเขายังเต็มไปด้วยความคิดที่ปะปน ทั้งความสุข ความกังวล และความรู้สึกผิดที่พยายามหลบเลี่ยง เขามองไปที่เอิน เห็นหยดน้ำสีขาวขุ่นที่ค่อยๆ ไหลออกมาจากร่างกายของเธอ มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความเต็มใจของทั้งสองฝ่าย แต่กลับทำให้เขารู้สึกถึงความจริงที่หนักอึ้ง

โต้งหันไปมองหน้าเอินอีกครั้ง สายตาของพวกเขาสบกัน ต่างฝ่ายต่างไม่พูดอะไร แต่ก็รู้ดีว่า สิ่งนี้จะกลายเป็นความลับ ที่ไม่มีวันบอกใครได้ ความเงียบของห้อง กลายเป็นสัญญาที่ไม่ต้องเอ่ยคำพูด
โต้งนั่งทำงานอยู่ในที่ทำงานตามปกติ เสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้นบนโทรศัพท์ของเขา เมื่อเปิดออกดู เขาก็ต้องหยุดนิ่งเหมือนโลกทั้งใบชะงัก

"พี่โต้ง... เอินท้องแล้วค่ะ"

หัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบทะลุออกมา โต้งหายใจเข้าลึกๆ ขณะที่มือที่ถือโทรศัพท์สั่นเบาๆ คำว่าท้องวนเวียนอยู่ในหัวของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือหวาดกลัว แต่ลึกๆ แล้ว ความรู้สึกที่ถูกซ่อนเร้นมาตลอดก็ถูกปลุกขึ้นมา
เอินนัดโต้งมาที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง โต้งมาถึงก่อน เขานั่งมองแก้วกาแฟที่สั่นอยู่เล็กน้อยราวกับสะท้อนความรู้สึกในใจ ไม่นานเอินก็เดินเข้ามา พร้อมกับรอยยิ้มจางๆ ที่เขาไม่รู้ว่าเป็นความสุขหรือความกดดัน

เธอนั่งลงตรงหน้าเขา โต้งมองหน้าเธอ เอินเองก็จ้องกลับมา ต่างฝ่ายต่างไม่มีคำพูดใดๆ ออกมาในตอนแรก แต่เพียงแค่สบตากัน พวกเขาก็รู้ว่า ความลับนี้กำลังจะเชื่อมโยงชีวิตของพวกเขาไปตลอดกาล

"แฟนเอิน... เขาไม่สงสัยอะไรใช่ไหม?" โต้งถามเสียงแผ่ว

เอินยิ้มบางๆ ก่อนจะตอบกลับ "ไม่ค่ะ เขาไม่รู้เลย... เขาคิดว่าเป็นของเขา"

คำพูดนั้นทำให้โต้งรู้สึกทั้งโล่งใจและหวาดเสียว เขาพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหลบสายตาไปที่แก้วกาแฟของตัวเอง เอินยิ้มให้เขาอีกครั้ง เป็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความตื่นเต้น ความสุข และความกดดันที่ต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ
โต้งเดินออกจากร้านกาแฟพร้อมกับเอิน ทั้งสองเดินแยกกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายที่ไม่อาจบอกใครได้ เอินมองแผ่นหลังของโต้งที่ค่อยๆ เดินจากไป ส่วนโต้งเองก็หันกลับมามองเธอเล็กน้อย

สายตาของพวกเขาสบกันอีกครั้ง ต่างฝ่ายต่างเข้าใจดีว่า ความลับนี้จะไม่มีวันถูกเปิดเผย และมันจะกลายเป็นพันธะที่ทั้งสองต้องแบกรับไปตลอดชีวิต

"ดูแลตัวเองนะ... เอิน" โต้งพูดเบาๆ ก่อนจะเดินจากไป

เอินยิ้มให้เขาและพยักหน้าเบาๆ ใต้ความเงียบสงัดนั้น ต่างคนต่างรู้ดีว่า เด็กในท้อง คือสายใยที่เชื่อมพวกเขาไว้ตลอดไป แต่ไม่มีใครในโลกจะรู้ได้เลย

แฟนของเอินยังคงใช้ชีวิตอย่างปกติ ราวกับทุกอย่างถูกต้องสมบูรณ์แบบ แต่มีเพียงโต้งและเอินเท่านั้นที่รู้ว่า ความลับของพวกเขาอยู่ตรงไหน