ตัวช่วย11 (โดนเอง)

 



 


.......รุ่งเช้าผมตื่นขึ้นมา พร้อมกับอาการมึนหัวนิดหน่อย แถมในหัวผมก็ดันคิดแต่เรื่อง เกรซกับพี่โต เต็มหัวไปหมด ว่าจะเอายังไงดี อยากรู้ว่าเกรซคิดยังไงกับพี่โตด้วย ใจหนึ่งก็เชื่อใจ แต่อีกด้านก็อยากลองใจ ตอนกินข้าวเช้า ผมก็นั่งคุยกับเกรซ เราก็คุยกันปกติ แต่เธอดูเพลียๆ บ่นปวดหัวเหมือนจะเป็นไข้ ผมเลยหายาแก้ไข มาให้กินกันๆ ไว พอสาย ๆ เราเริ่มกิจกรรมปลูกป่า ซึ่งไกลจากบ้านพักของพวกเรามาก ต้องใช้เวลาเดินเท้าประมาณ 30 นาที พวกเราได้เมล็ดต้นกล้า เกือบหนึ่งพันเมล็ด เราปลูกโดยใช้วิธียิงหนังสติ๊กไปไกลๆ พอเดินไปได้ซักพักเหมือนเกรซจะอาการไม่ค่อยดี จะเป็นลม เดินหน้าซีด ๆ แล้วบอกผมว่า "เดินไม่ไหวแล้ว"  ผมเลยแจ้งพี่โตไปว่า "เกรซไม่ไหว เหมือนจะไม่สะบาย"
มันเลยไปถามลุงคนนำทาง ลุงแกบอกว่า
"งั้นให้ขึ้นอีก100เมตร จะมีที่พัก เป็นกระต๊อบที่ใกล้จะถึง มันจะเป็นครึ่งทางพอดี ผมถือสัมภาระให้เกรซ พี่โตมันถือโอกาสประคองเกรซไปด้วย อย่างเร็ว แกบอก
"พี่ก็ร้อนไม่ไหวแล้วขอขึ้นไปพักแป้บ"
ทิ้งให้พวกผมที่เหลือ 6 คน ลุยกันต่อ ตอนเดินขึ้นไป ผมเห็นพี่โต มันแอบโอบเอวประคองเกรซด้วย ผมคิดด่ามันในใจว่า ไอ้ผู้จัดการหื่นนี่ มันหาเศษหาเลยกับเกรซได้ตลอดเวลาจริง ๆ แต่ก็ต้องทำใจเย็นไว้ พอเกรซถึงกระต๊อบ ก็นั่งลงพัก พี่โตมันรีบเอาน้ำ กับยาอะไรไม่รู้ให้เกรซกิน ผมเข้าใจว่า คงเป็นยาแก้ปวดหัว... ซักพัก  พี่โตมัน เริ่มร้องตะโกนลงมา  บอกให้พวกเราที่เหลือ รีบไปปลูกต้นไม้กันต่อ ไม่ต้องรอ ให้เริ่มออกเดินกันไปได้แล้ว

ผมละไม่ค่อยอยากออกไปไกลเลย ห่วงเกรซมากครับตอนนี้ ซัก 10 นาที ต่อมา ช่วงที่ผมปลูกป่าเพลินๆ  มองหาเกรซที่กระต๊อบอีกครั้ง ก็ไม่เจอแล้ว  เจอแต่พี่โตที่ยังยืน ทำเป็นมองพวกผมทำงาน ผมเลยแกล้งเดินไปที่กระต๊อบ เข้าไปทานน้ำ แล้วถามพี่โต มันว่า

ผม : "เกรซไปไหนแล้วพี่" พี่โตมันบอกว่า
พี่โต : "เกรซมึนหัวมาก พี่เลยขอกลับที่พักก่อน นายไม่ต้องห่วงหรอก รีบไปปลูกป่าต่อเหอะ เดี๋ยวบ่ายมาอากาศ จะร้อนกว่านี้มาก" ผมบ่นขึ้นมาเลย
ผม : "อ้าว...พี่ ปล่อยเกรซเดินกลับคนเดียวได้ไง  เผื่อเป็นลมกลางทางจะทำยังไง"

พี่โตเหมือนมันจะคิดได้  เลยบอกว่า
พี่โต : "งั้น พี่จะเดินกลับไปดูให้นะว่าเกรซ ถึงที่พักพักหรือยังผมตอบว่า
ผม : "รีบไปดูเลยพี่..."
โดยตอนนั้นผมไม่ทันคิดว่า  การปล่อยให้มันกลับไปดูเกรซเหมือนจะเข้าทางให้มันอยู่กับเกรซ  สองต่อสอง....ผมมาเอะใจอีกทีเมื่อผ่านไปซัก 20 นาที ว่า ทำไม พี่โตมันยังไม่กลับมาสั่งงาน พวกเราต่อซักทีผมเลยบอกเพื่อน ๆ เกรซว่า
"ผมเป็นห่วงเกรซว่ะ   ขอวิ่งกลับไปดูแป๊บนึงนะ แล้วจะรีบกลับมา"
เพื่อน ๆ มันคงเข้าใจผมเลยบอกว่า "ไปเถอะทางนี้เดี๋ยวพวกมันปลูกกันต่อ"

ผมรีบวิ่งกระหืดกระหอบ จนถึงที่พักอย่างเร็ว เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน ใจผมเต้นตึกๆ เลยไม่รู้ว่าเพราะวิ่งมา หรือลุ้นตื่นเต้นว่า พี่โตมันจะทำไรเกรซมั้ย... พอมาถึงผมมองหา พี่โตก่อนเลยไม่เห็นมัน แสดงว่ามันอาจจะอยู่ในห้องของผมกับมัน ผมเปิดดูก็ไม่เจอ ใจผมเริ่มสั่น  มันคงไม่ได้อยู่ที่ห้องเกรซนะผมคิดในใจ....

ผมเดินไปที่ห้องพักของเกรซ ค่อยๆ บิดเปิดประตู ห้องล็อก  มือผมสั่นไปหมด จะเคาะเรียกยังไม่กล้า ผมเลยเดินอ้อมไปด้านข้าง ที่มีหน้าต่างเปิดอยู่ตอนผมเดินผ่านมา ในใจตอนนั้นผมสับสนไปหมด กลัวว่าจะได้เห็นภาพที่ผมคาดการณ์ไว้ ผมค่อยๆ แนบตาแอบมอง ที่ข้างห้องริมหน้าต่าง และภาพที่ผมเห็นก็ทำให้ผม สตั้นไปเลย เกรซนอนตัวขาวโพลน ท่อนบนไร้เสื้อผ้าคลุมกาย เห้ย...ทำไมเป็นแบบนี้ ถึงจะมีเสื้อยกทรงอยู่ก็ตาม แต่เกรซจะถอดเสื้อออก โชว์นมที่ล้นออกมาเกินครึ่งเต้า ได้ไง ผมลมออกหู เกรซที่ตอนนี้เหมือนนอนตะแคงโชว์หุ่นอยู่ ใบหน้าเหยเกโดยมีพี่โต นอนประกบอยู่ข้างหลัง แล้วเอามืออ้วน ๆ ของมันกำลังจับบีบคลึงเค้น ที่หน้าอกนวดนมของเกรซอย่างเมามัน หน้าตาของเกรซตอนนี้บ่งบอกถึงความเสียวเต็มที่จากการโดนเค้นนม แต่ปากก็ร้องห้ามบอก   

"อย่าค่ะ  พี่...พี่พอแล้วค่ะ พอเถอะ...."
แต่พี่โตมันกลับไม่ฟังเสียงที่เกรซห้ามมันเลย  ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ พี่โตมันไม่หยุดอยู่แค่นั้น มือปลาหมึกของมันเริ่มทำงาน โจมตีช่วงล่างของเกรซด้วย แม้จะเป็นการเค้นคลึงนอกกางเกงขาสั้น สำหรับใส่นอนของเกรซก็ตาม (เธอเปลี่ยนแต่เมื่อไหร่ เมื่อเช้ายังใส่ขายาวอยู่เลย) แต่กางเกงมันก็บางพอที่จะเห็นเนินนูน จิมิของเกรซนูนมากเวลาใส่กาวเกงรัดๆ แรงมือของพี่โต ที่มันเค้นคลึงแบบจับไม่ปล่อย ตอนนี้เกรซเริ่มหายใจหอบขึ้น ผมสังเกตุว่าเกรซเหมือนคนมึนยาเลย ตาเบลอๆ ผมชักสงสัยแล้วว่าตอนที่ พี่โตเอายาให้เกรซกิน มันใช่ยา แก้ปวดหัวจริงรึป่าว แต่จู๋เจ้ากรรมผมตอนนี้ แข็งปั๋งเลย รู้สึกตื่นเต้นมาก ๆ อยากรู้ว่าเกรซจะยอม พี่โต มันมั้ยมือของ

พี่โตมันค่อยๆ ดึงกางเกงขาสั้นของเกรซให้หลุดไป ตอนนี้เหลือเพียง กางเกงในลายลูกไม้สีขาวเท่านั้น ผมถึงกับตะลึงไม่คิดว่าเกรซจะเอากางเกงใน แบบนี้มาด้วย เพราะปกติเธอจะเอาไว้ใส่ตอนอยู่กับผม เท่านั้น โอ้ววว....นี่มันอะไรกัน กกน. บางๆ ที่เป็นผ้าเพียงชิ้นเดียว ที่ปกปิดร่างกายของเกรซอยู่ พี่โตตาลุกวาว หายใจแรงจนผมได้ยิน น้ำลายของแกถึงกับไหลของมุมปาก ต้องเอาหลังมือมาเช็ด ท่าทางหื่นกามมาก เกรซในตอนนี้ปากเธอก็ร้องห้าม พี่โตอีกครั้งว่า

เกรซ : "ไม่นะ....พี่เดี๋ยวเพื่อนกลับมาเห็น อย่าเลยค่ะตอนนี้"  
เกรซขอร้องมัน พี่โตมันเลย สวนขึ้นมาว่า
พี่โต : "เกรซใส่กกน. เซ็กซี่แบบนี้ พี่แข็งจนทนไม่ไหวแล้ว...อูววว"
เกรซ : "พี่...ไม่ไหว...พี่ก็ไปช่วยตัวเองสิ"
พี่โต : "ยังมีเวลาจ๊ะ พี่สั่งงานให้พวกนั้นปลูกกันให้เสร็จก่อนค่อยกลับลงมา"
เกรซ : "ไม่....ไม่อย่าเลยค่ะ"
พี่โต : "แต่ถ้ากลัวเพื่อนกลับมา งั้นก็รีบทำ ให้ พี่ซิครับ แป๊บเดียวนะ เหมือนที่ทำวันนั้น ให้พี่ก็ได้ครับ"
เกรซ : "ไม่...ไม่ทำ"
พี่โต : "นา...น่าแป๊บเดียวนะ เดี๋ยวพี่ก็เสร็จ"
ผมนี่จดจ่อ อยากรู้มานานแล้วว่าวันนั้น เกรซทำอะให้พี่โต ผมก็เลยนิ่งไว้ ใจเย็นดูเหตุการณ์ต่อไป พี่โตมันลุกขึ้น รีบถอดเสื้อ และกางเกงของมันทันที พอมันถอดกางเกงในแค่นั้นแหล่ะ ลำควยอวบอ้วน สั้นๆ ของมันก็ดีดผึงขึ้นมา ยังกะตุ๊กตาล้มลุก ผมตกใจเลยที่เห็นมันกล้า ถอดกางเกงออกในตัวเองตอนนี้ มันเอามือจับที่ลำควยอ้วนๆ ของมัน สาวจนหนังหุ้มปลายควยยู่ลง จนหัวควยบานสีแดงเป่งเป็นดอกเห็ดเลยทีเดียว

พี่โต : "น้องเกรซครับ นะๆ ทำให้พี่ที" มันอ้อนเกรซ...
เกรซ : "ทำไม...ต้องทำแบบนี้ด้วย"
พี่โต : "แบบวันนั้นนะครับแค่แป๊บเดียว แต่ถ้าเกรซไม่ทำให้พี่ พี่จะทำให้เกรซเอง"
เกรซ : "พี่...พี่จะทำอะไรเกรซ"
พี่โต : "พี่ก็จะทั้งดม ทั้งเลีย ที่เป้า กกน. ของเกรซไง อย่าลืมเราตกลงกันแล้วนะ"
มันเดินเข้าไปใกล้ๆ เกรซ ลำควยส่ายไป-มา อยู่เบื้องหน้าของเกรซ ที่ตอนนี้ลุกนั่ง หันก้นขาวๆ มาทางผมที่แอบมองอยู่ ก่อนจะจัดท่าทาง ซึ่งผมก็ลุ้นตลอดว่าเธอจะทำไหม ได้แต่ภาวนาว่า "อย่าๆ " แต่แล้วเธอก็ค่อยๆ เอามือจับที่ลำควยของมัน ก่อนที่จะสาวชักว่าวให้มัน

พี่โตมันทำหน้าเสียว แถมครางออกมาจากลำคอเลยทีเดียว...

"ดีจ๊ะ ว่าง่ายๆ แบบนี้สิ  แล้วขออะไรพี่ พี่จะให้ทุกอย่างเลยจ๊ะ"  มันพูดไปครางไป ผมคิดทำอะไรว่ะ
"ทำแบบวันนั้นด้วยสิจ๊ะ  แค่นี้พี่ยังเสียวไม่ถึงใจ  ขอแบบวันนั้นอีกทีนะๆ ๆ "
มันอ้อนเกรซต่อ และแล้วเกรซก็ค่อยๆ เอาหน้าไปใกล้ๆ ลำควยของมัน ก่อนที่จะแลบลิ้นออกมา ค่อยๆ แลบเลียลำควยของมัน โอ้ววว...ครับ ผมนี่อึ้งเลยแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่า เกรซจะใช้ลิ้นให้มัน...

"ดีจ๊ะแบบนั้นแหล่ะ...กระเป๋าที่อยากได้ พี่สั่งให้แล้วนะ"
มันชมเกรซแล้วครางออกมา มันค่อยๆ ดันหัวบานแดงของมันเข้าไปในปากน้อยๆ แต่เข้าไปได้แค่ครึ่งเดียวของหัวบาน เกรซอ้าปากกว้างแล้วใช้ลิ้นตวัดเลียปลายหัวควยของมัน พร้อมกับเอามืออีกข้าง สาวชักลำควยของมันไปด้วย ไม่นานมันคงใกล้จะเสร็จมันเอามืออ้วนๆ ของมันจับขยำที่หัวก้อย เอวมันเริ่มสาวเข้า-ออกกระเด้าไปที่ปากของเกรซ น้ำลายของเกรซไหลยืดเป็นทาง ไหลย้อยออกมาจากมุม เหมือนจะหายใจไม่ทัน เธอเหมือนจะสำรัก ลำควยของมัน แต่มันก็ยังไม่หยุดกระเด้าเอว สุดท้ายมันดันควยเข้าไปสุดๆ  หัวควยบานแดงเข้าไปเต็มอุ้งปากเล็กๆ ของเกรซ เธออ้าปากกว้างแทบฉีก ก่อนที่มันจะครางเสียงหลง พ่นน้ำกามเข้าไปในช่องปาก และลำคอของเกรซเต็มๆ  ก่อนจะแช่ควยไว้ในปากเกรซซักพัก พอเกรซตั้งสติได้ ว่ามันพ่นลูกอ๊อดออกมาใส่ปากเกรซ เธอถึงกับสำรักน้ำควยออกมา

ผมนี่เห็นแล้วสงสารเกรซเลย (ตอนนั้นผมยังคิดว่าเกรซโดนบังคับ) ยังไม่ทันจะอ้าปาก คายน้ำลูกอ๊อดออกมาได้หมด พี่โตมันอาศัยจังหวะเผลอ ก้มลงมาเชยคางแล้วประกบปากจูบเกรซทันที ผมนี่อึ้งเลย ที่มันดูดเลียกินน้ำลายและน้ำลูกๆ ของมันจากปากเกรซ แถมยังฉกลิ้นเข้าไป กวาดน้ำลายในปากออกมา ดูดกินซะเกลี้ยงเลย จากจุดที่ผมมองอยู่ได้ยินเสียง จ๊วบๆ ที่พี่โตมันประกบดูดปากเกรซ เลยทีเดียว เกรซใช้มือตีที่บ่ามัน แล้วเอามืออีกข้างดันหน้ามันออกไป ก่อนที่จะทำหน้าค้อน พี่โตได้จังหวะคุกเข่าลง เอาหน้าซุดตรงเป้านูนของเกรซทันที่ แล้วซื้ดแบบแรงมาก เกรซก็ไม่ดันหน้ามันออก ปากพี่โตเริ่มพร่ำบอก

พี่โต : "หอมจังเลยเกรซ...ขอพี่ดมข้างในนะ"
เกรซ : ".........." เธอไม่ตอบ ได้แต่ส่ายหน้า
พี่โต : "พี่ขอดมตั้งนาน ก็ไม่ใจอ่อนซักที พี่ทำความสะอาดให้นะ รู้นะว่าเพิ่งฉี่มา"
เกรซ : "..........." เธอไม่ตอบเหมือนเดิม

พอผมทนดูเหตุการณ์ไม่ไหว เลยถอยออกมา แล้วทำทีเป็นตะโกนเรียก
"พี่โตอยู่ไหนครับ"
ผมทำทีเป็นตะโกนเรียกชื่อมัน เกรซก็ได้สติ เลยยกเท้าถีบมันจนล้ม มันก็เลยรีบใส่เสื้อผ้า แล้วรีบแอบออกมาจากห้องเกรซ ผมเจอมันแถวชานห้องรับแขกด้านหน้า มันทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แอ๊บเนียนได้ดีมากๆ  ผมเลยถาม พี่โตมันไปว่า

ผม : "ทำไมนานมานานจัง...พี่ ผู้ใหญ่บ้านเขามาหาพี่" มันตอบหน้าตาเฉยว่า
พี่โต : "ไหนละ พี่เข้าห้องน้ำอยู่ เลยนานหน่อย แต่เกรซหลับไปแล้วหล่ะ สบายใจได้มันบอกผม"