ฟาร์มฮัก (ภาคสตรี) ตอนที่ 7

 



 

   "ครูสอนรัก"

   ชื่อ "แอ๋ม" ค่ะ เป็นคนกรุงเทพฯ โดยกำเนิด แอ๋มเพิ่งสอบครูได้ก็เลยเลือกลงทางภาคอีสานหนีความวุ่นวายจากกรุงเทพฯ และแฟนงี่เง่าเอาแต่ใจ การมาอยู่ที่นีถือว่าดีเลยทีเดียวค่ะเพราะอากาศดีหนีความวุ่นวายมาได้เยอะเลย
   โรงเรียนของแอ๋มเป็นโรงเรียนประถมขนาดกลางห่างจากตัวอำเภอสัก 10 กม.ได้ มีครูอยู่ 10 คน มีบ้านพักครูอยู่สองหลังหลังหนึ่งว่างพอดีแอ๋มจึงได้พักที่บ้านพักครูหลังนั้น ส่วนอีกหลังก็เป็นครูผู้ชายที่พักกับครอบครัว
   "พี่ยุพา" เป็นครูที่แอ๋มสนิทด้วยเพราะว่าจะส่งทีมวอลเลย์บอลหญิงไปแข่งที่อำเภอ แอ๋มที่พอจะเล่นเป็นบ้างก็เลยไปช่วย แต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพี่ยุพาไปตรวจครรภ์และรู้ว่าท้องจึงต้องหยุดซ้อมเพราะต้องดูแลตัวเอง พี่ยุพาเล่าให้แอ๋มฟังว่า พยายามจะตั้งท้องมาหลายครั้งซึ่งครั้งนี้สมหวังก็จะขอเซฟตัวเอง เราก็ปรึกษากันว่าจะทำยังไงเพราะแอ๋มก็รู้เรื่องกีฬานี้ในระดับหนึ่งเท่านั้น แล้วพี่ยุพาก็บอกว่าเดี๋ยวจะหาคนมาช่วยแอ๋ม
   แล้วเย็นวันหนึ่งก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาหาพี่ยุพาที่โรงเรียนขณะที่แอ๋มกำลังซ้อมนักกีฬาอยู่ พี่ยุพาเดินเข้าไปหาและทักทายกันครู่หนึ่งแล้วก็แนะนำแอ๋มให้รู้จักกับ "พี่หรั่ง"
   พี่หรั่ง เป็นคนที่รูปร่างใหญ่สูงสัก 185 ซม.ได้ ผิวขาวหน้าตาหล่อเหลาคล้ายลูกครึ่งมีหนวดเคราสั้นเสริมความหล่อเข้าไปอีก แอ๋มคาดอายุพี่หรั่งไม่ถูกเพราะใบหน้าดูมีความเป็นผู้ใหญ่ พอดูอีกทีก็มีความเยาว์วัยอยู่ด้วย สายตาคมๆ ที่จ้องมองแอ๋มก็ทำเอาเขิาเหมือนกัน โดยตอนที่แอ๋มกำลังดูแลเด็กๆ ซ้อมวอลเลย์บอลก็รับรู้ถึงสายตาคมจ้องมองอยู่ไม่วางตา
   ด้วยความที่แอ๋มเข้าคนได้ง่ายแอ๋มจึงสนิทกับพี่หรั่งอย่างรวดเร็ว อีกทั้งการซ้อมกีฬาของเด็กๆ ทุกเย็นด้วยทำให้เราใกล้ชิดกันมากขึ้น พี่หรั่งดูจริงจังเมื่อได้ฝึกเด็กๆ และก็ขี้เล่นเมื่อยามผ่อนคลาย ใบหน้าหล่อๆ ยามเปื้อนยิ้มก็ทำให้แอ๋มอดมองอย่างชื่นชมไม่ได้
   พี่หรั่งเห็นรองเท้านักเรียนที่พวกเด็กๆ ใส่ซ้อมซึ่งไม่เหมาะกับใส่เล่นกีฬาแล้วก็บอกแอ๋มว่าจะเซอร์ไพรส์เด็ก เย็นวันหนึ่งพี่หรั่งก็บอกนักกีฬาทั้ง 12 คนว่า เย็นวันนี้ไม่ต้องซ้อมจะพาเข้าห้างกินไก่กัน เด็กๆต่างร้องเฮกรูกันขึ้นรถ
   เมื่อเด็กๆ ถูกเซอร์ไพรส์ด้วยรองเท้าใหม่ต่างก็ดีอกดีใจใหญ่ก่อนที่พี่หรั่งจะพาเข้าร้านไก่ทอด แอ๋มมองดูเด็กๆ หัวเราะอย่างสนุกสนานและเอร็ดอร่อยกับเมนูที่พวกเขาเลือกแอ๋มก็พลอยยิ้มไปด้วย
   "ขอบคุณแทนเด็กๆ ด้วยนะคะ" แอ๋มยิ้มกล่าวขอบคุณพี่หรั่ง
   "เห็นคุณครูยิ้มผมก็ชื่นใจแล้วล่ะครับ" พี่หรั่งยิ้มหวานกลับมาใส่แอ๋ม
   แอ๋มใจละลายเลยค่ะเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาเปื้อนยิ้มอย่างนั้น
   แล้วพี่หรั่งก็อยากจะเก็บตัวนักกีฬาจึงเสนอให้ฟาร์มโคของพี่หรั่งเป็นที่พักโดยจะให้นักกีฬาไปนอนที่ฟาร์ม ตอนเช้าพี่หรั่งจะพาออกกำลังกายแล้วฝึกซ้อมก่อนจะมาโรงเรียน ส่วนตอนเย็นให้ซ้อมที่โรงเรียนก่อนจะกลับไปนอนที่ฟาร์ม โดยพี่หรั่งได้จัดทำสนามวอลเลย์บอลไว้แล้ว ส่วนอาหารเช้าเย็นก็อาสารับผิดชอบทั้งหมด
   ความใกล้ชิดของพี่หรั่งกับแอ๋มก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อต้องรับผิดชอบเด็กๆ ร่วมกัน ตอนเช้าถ้าแอ๋มว่างก็จะไปร่วมซ้อมกับเด็กๆ ด้วย ยิ่งช่วงนี้เข้าฤดูหนาวทำให้ไร่กว้างของพี่หรั่งมีหมอกตอนเช้าๆ แอ๋มสูดอากาศบริสุทธิ์ยามเช้าอย่างสดชื่น แอ๋มบอกกับพี่หรั่งว่า แอ๋มเติบและโตในกรุงเทพฯ ไม่ค่อยได้ออกต่างจังหวัดบ่อยนักเลย พอสอบครูได้ก็เลยเลือกลงต่างจังหวัดเพราะอยากสูดอากาศบริสุทธิ์บ้าง
   "ถ้าชอบก็อยู่ตลอดไปนะครับ"
   พี่หรั่งเอ่ยแล้วทำตาหวานใส่แอ๋มที่เขินจนหน้าแดงหลบสายตาคมก่อนจะทำทีเดินไปหาเด็กๆ ที่กำลังซ้อมวอลเลย์บอล พี่หรั่งสั่งเลิกฝึกบอกเด็กๆ ให้อาบน้ำแล้วเตรียมกินข้าวและเอ่ยปากชวนแอ๋มด้วย
   "ฟาร์มพี่กว้างดีนะคะ มีที่ให้เด็กออกกำลังกายเยอะดี อากาศก็บริสุทธิ์ด้วย" แอ๋มเอ่ยพร้อมตักข้าวเข้าปาก
   "ไม่เหม็นขี้วัวเหรอครับ?"
   "ก็...ไม่นี่คะ"
   "ชอบจังเลยคนที่ไม่เหม็นขี้วัวนี่" พี่หรั่งทำหน้าทะเล้น
   "ทำไมเหรอคะ?"
   "ก็...อยากจะหาคนที่ไม่เหม็นขี้วัวมาอยู่ด้วยสักคน หามานานล่ะวันนี้เพิ่งเจอ แต่เอ...ไม่รู้ว่าเขาจะอยากมาหรือเปล่าก็ไม่รู้?" หน้าหล่อๆ ชะโงกเข้าไปจ้องตาแอ๋ม
   แอ๋มต้องหลบสายตาแต่พวงแก้มที่แดงปลั่งและรอยยิ้มเขินๆ ที่ออกมาจากปากแอ๋มนี่สิช่างหลบไม่ได้เลย อายตัวเองจริงเชียว
   วันเสาร์วันแข่งนัดแรก เด็กๆ ดูเกร็งๆ และเล่นไม่ออกจึงแพ้คู่แข่งแบบขาดลอย ขณะที่วันอาทิตย์นัดที่สอง เด็กๆ กลับมาเล่นอย่างมั่นใจจนชนะได้และเข้ารอบเป็นที่สอง เด็กๆ ดีใจกรูกันเข้ามาห้อมล้อมพี่หรั่งกับแอ๋ม ร่างใหญ่จึงถือโอกาสโอบไหล่แอ๋มและกอดไปกับเด็กๆ ด้วย แหม...แค่กอดแค่นี้แอ๋มก็เคลิ้มล่ะค่ะ จากนั้นเราก็พาเด็กๆ เข้าร้านหมูกะทะฉลองการเข้ารอบ
   "วันนี้ดีจังนะคะ เด็กๆ ทำได้ดีและเข้ารอบด้วย หายเหนื่อยไปเหมือนกัน" เรายืนมองเด็กๆ ปั่นจักยานออกจากโรงเรียนแล้วแอ๋มก็ยิ้มหันไปพูดกับพี่หรั่ง
   "เห็นคุณครูยิ้มแบบนี้แล้วผมนี่หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยครับ" หน้าหล่อเหลายิ้มทำตาหวานใส่แอ๋ม
   "ทำเป็นพูด" แอ๋มต้องสะเทินอายเมื่อเห็นยิ้มนั้น
   "สัญญาก่อนนะว่าจะไม่ทิ้งผม" พี่หรั่งจับมือแอ๋มไปกุม
   "อะไร๊ เราเป็นแฟนกันตอนไหนเนี่ยะ?" แอ๋มหน้าแดงยิ้มอายๆ เมื่อได้ยินพี่หรั่งพูดแบบนั้น
   "ก็ไม่ได้บอกว่าเป็นแฟนนี่นา"   
   พี่หรั่งทำหน้าทะเล้นใส่แล้วหัวเราะหึหึยกมือแอ๋มขึ้นไปจูบ แอ๋มเขินเอ่ยเบาๆ ว่า ก็เห็นบอกจะไม่ทิ้งกันอะไรนี่ ทึกทักเอาเองเลยนะแอ๋มเอ๋ยแอ๋ม พี่หรั่งยิ้มก้มหน้ามองแอ๋มแล้วบอกว่า ก็อย่าทิ้งไปทำทีมอี่นล่ะ ทำทีมนี้ให้ชนะก่อน
   "แต่ถ้า...เป็นแฟนจริงๆ นี่จะได้ไหมล่ะ?" พี่หรั่งกระซิบข้างหู
   แอ๋มหน้าแดงปลั่งหลบวูบด้วยความเขินอายก่อนจะพูดเบาๆ ว่า พี่นี่ พูดอะไรก็ไม่รู้ แล้วแอ๋มก็ค่อยๆ ดึงมือออกจากมือใหญ่แล้วหันหลังกลับเข้าบ้านพักอย่างเร็ว
   เป็นอะไรล่ะเราทำไมถึงเขินอายขนาดนี้ เราก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่จนไม่มีผู้ชายเข้ามาจีบสักหน่อย แต่ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงทำให้เราอ่อนไหวกว่าผู้ชายคนอื่นๆ นะ
   จันทร์ถึงพฤหัสบดีพี่หรั่งก็เคี่ยวนักกีฬาอย่างหนักสำหรับรอบต่อไป แอ๋มรู้ว่าพี่หรั่งเหนื่อยจึงไปยืนเคียงข้างเพื่อให้กำลังใจ วันศุกร์พี่หรั่งงดซ้อมเพื่อให้เด็กๆ พักเพื่อจะได้แข่งวันพรุ่งนี้
   วันเสาร์เด็กๆ ทำได้ดีสามารถชนะเข้ารอบรองชนะเลิศและเข้าชิงชนะเลิศได้ โดยรอบชิงจะเจอกับทีมที่ชนะเรามาในนัดแรกซึ่งเป็นทีมเต็งแชมป์ด้วย เด็กทำได้ดีมากเมื่อเล่นได้อย่างสูสีแต่ก็สู้ความหนักไม่ได้จึงแพ้ไปแบบสูสีแต่ชนะใจคนดู เด็กๆ ดูเคร้าจนเราทั้งสองต้องปลอบประโลมบอกกับเด็กๆ ว่า ปีหน้าเราจะเอาแชมป์ ก่อนจะพาเด็กๆ เข้าร้านหมูกะทะเช่นเคย
   คราวนี้กว่าจะกลับถึงโรงเรียนก็ค่ำแล้ว เราจัดการกับเด็กเรียบร้อยแล้วก็ยืนคุยกันอยู่ข้างรถพี่หรั่ง แอ๋มขอบใจสำหรับทุกอย่างที่พี่หรั่งทำให้ พี่หรั่งไม่พูดอะไรแต่ดึงตัวแอ๋มเข้าไปกอดหลวมๆ แอ๋มตกใจที่โดนจู่โจมเร็วจนตั้งตัวไม่ติดต้องขืนตัวอยู่บ้างแต่ก็ปล่อยเลยเมื่อพี่หรั่งพูดว่า ขอบคุณคุณครูเหมือนกันที่อยู่ข้างๆ ผม เราจ้องตานิ่งกันอยู่สักครู่ก่อนที่พี่หรั่งจะโน้มปากลงจูบกับปากแอ๋ม
   แอ๋มดูเหมือนจะอ่อนระทวยอยู่ในวงแขนใหญ่ทันใดเมื่อถูกประกบปากจาก ปากแอ๋มเผยออ้ารับการสอดลิ้นดวงตาพริ้มหลับในอ้อมแขน ความรู้สึกซาบซ่านจากรสจูบหอมหวานก็ไม่เนิ่นนานนักเมื่อมีแสงไฟจากหน้ารถแล่นเข้ามาในโรงเรียน เราสองคนแยกออกจากกันอย่างเร็ว แอ๋มหน้าแดงซ่านยิ้มอายๆ กล่าวลาแล้วก็เดินเข้าบ้านพักไป
   แอ๋มเอามือแตะปากตัวเองแล้วกำซาบรสจูบที่เพิ่งพ้นผ่าน ความหอมหวานจากรสลิ้นที่ได้รับมันแผ่ซ่านไปถึงหัวใจ อา...พี่หรั่งทำให้แอ๋มละเมอถึงรสจูบเลยทีเดียว
   เย็นวันหนึ่งหลังเลิกเรียน แอ๋มโทรศัพท์หาพี่หรั่งบอกว่า ให้พาเข้าอำเภอซื้อของใช้หน่อย ซึ่งพี่หรั่งก็รีบรีบตอบรับแล้วพาไปทันที เมื่อซื้อของเสร็จก็พากันไปกินข้าว พี่หรั่งสั่งเบียร์พร้อมกับรินให้แอ๋ม แอ๋มก็ยกขึ้นจิบแล้วยิ้มอายๆ บอกกับพี่หรั่งว่า ไม่ได้กินเบียร์มานานแล้วตั้งแต่ฉลองสอบครูได้
   พี่หรั่งมาส่งแอ๋มที่บ้านพักครูเกือบสี่ทุ่มแล้วเดินมาส่งแอ๋มที่หน้าประตูบ้าน แอ๋มยืนหันหลังพิงประตูแล้วเอ่ยขอบคุณที่ช่วยเหลือในวันนี้ ร่างใหญ่เอามือซ้ายยันประตูแล้วก้มหน้าลงมาชิดใบหน้าแอ๋มแล้วจ้องมองเข้าไปในนัยน์ตา แอ๋มใจเต้นตึกๆ เมื่อประสานสายตาคม ความคิดกระเจิดกระเจอจนต่อไม่ติด รสจูบในวันนั้นมันหวนกับมาในวันนี้ แล้วแอ๋มก็ค่อยๆ หรี่ลงพร้อมกับคางที่เชิดขึ้นแล้วรับรู้ถึงรสจูบของพี่หรั่งอีกครา
   คราวนี้เนิ่นนานหวานหอมและเร่าร้อนกว่าเดิม พี่หรั่งถอนปากออกมาจ้องตากับแอ๋มก่อนจะประกบปากกันอีกครั้ง ครั้งนี้แอ๋มได้สติเมื่อรู้ว่าตัวเองทำอะไรความเขินอายก็ตามมาจึงได้ผลักอกกว้างออกแล้วรีบเข้าห้องไป แอ๋มรีบขึ้นชั้นบนแล้วรีบเปิดหน้าต่างยืนยิ้มโบกมือให้กับพี่หรั่งแล้วกล่าวคำขอบคุณอีกครั้ง
   ปีใหม่ทุกปีพี่หรั่งบอกว่ามีการจัดเลี้ยงฉลองกับคนงานและครอบครัวที่ แต่ปีนี้พิเศษหน่อยที่มีนักกีฬาและคณะครูด้วย แอ๋มมไปกับรถพี่ยุพาและสามี ไม่ถึงชั่วโมงพี่ยุพาก็ขอตัวกลับเพื่อพักผ่อนพร้อมกับบอกให้พี่หรั่งมาส่งแอ๋มด้วย แอ๋มเห็นพี่หรั่งยิ้มหวานแล้วรับปากอย่างไว
   งานเลี้ยงเลิกสี่ทุ่มพี่หรั่งกับแอ๋มก็นั่งคุยกันเบาๆ ใต้ซุ้มที่ประดับไฟแสงสี วันนี้แอ๋มดื่มเบียร์กับเพื่อนครูอยู่หลายแก้วเหมือนกันก็เลยมึนหน่อยๆ แอ๋มนิ่งจ้องมองหน้าหล่อเข้มด้วยหนวดเคราที่ถกสาดด้วยไปแสงสีก่อนที่พี่หรั่งจะหันมาเห็นว่าแอ๋มมองอยู่
   "ไม่คิดว่าพี่จะ...ยังโสด" แอ๋มจ้องหน้าพี่หรั่งนิ่งก่อนจะเอ่ยเบาๆ
   "ทำไมล่ะ?" หน้าหล่อๆ ยิ้มยั่วอยากให้แอ๋มเอ่ยออก
   "ก็..."
   แอ๋มไม่ได้พูดต่อแต่เอื้อมมือไปลูบเคราสั้นที่อยู่บนหน้า "คนหล่อๆ" ที่แอ๋มไม่ได้เอ่ยออกไปอยู่ไปมา พี่หรั่งจ้องตาแอ๋มนิ่งก่อนจะก้มหน้าลงจูบปากเบาๆ แล้วถอนออกไปรอปฏิกิริยาของแอ๋ม มือเของแอ๋มยังประคองอยู่ที่แก้มสากนิ่งพร้อมหลับตาพริ้ม คราวนี้แอ๋มรับรู้ได้ถึงความเร่าร้อนกว่าครั้งแรกเมื่อพี่หรั่งบดปากลงอีกครั้งลิ้นของเราก็เกี่ยวตวัดรัดกันทันที มือของแอ๋มเลื่อนไปคล้องคอพี่หรั่งแล้วร่างของแอ๋มก็อยู่ในอ้อมกอดของพี่หรั่งแล้ว มือใหญ่ป่ายลูบไล้หลังและสะโพกพร้อมถอนปากออกแล้วเลื่อนลงที่ซอกคอ เสียงหายใจแรงๆ ของแอ๋มบ่งบอกถึงอารมณ์พิศวาทเมื่อพี่หรั่งขยี้เรียวหนวดสั้นและลมหายใจอุ่นๆราดรดที่ซอกคอ แอ๋มครางกระเมื่อเรียวหนวดกระทบซอกคอทำเอาสยิวสะท้านไปถึงใจ
   "คืนนี้จะกลับบ้านพักไหมครับคุณครู?"
   เสียงกระซิบข้างหูแต่แอ๋มไม่ตอบอะไร พี่หรั่งกระซิบถามย้ำมาอีกครั้งพร้อมถูเคราไปมาที่ลำคอและส่งลมหายใจอุ่นแรงๆ เพิ่มเข้า แอมสะท้านส่ายหน้าช้าๆ พี่หรั่งเลื่อนปากมาประกบปากเล่นลิ้นกับแอ๋มอีกหน่อยแล้วก็ลุกจูงมือแอ๋มขึ้นบนบ้าน
   เมื่อไฟกามารมณ์ได้จุดติดขึ้นในหัวใจแล้วก็ยากที่จะดับมอดลงโดยง่าย เรายืนจูบกันอย่างเร่าร้อนพร้อมกับที่พี่หรักปอกร่างแอ๋มไปด้วย เสื้อคลุมไหล่,เสื้อยืดและกางเกงสแลคของแอ๋มถูกพี่หรั่งถอดออกจนเหลือชั้นในสองชิ้น ส่วนร่างใหญ่นั้นก็เหลือแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว แล้วร่างแอ๋มก็นอนบิดตัวอยู่บนเตียงเมื่อถูกเรียวหนวดและไรเคราพรมจูบไปทั่วทั้งกาย
   พี่หรั่งจัดการปลดตะขอบราก่อนที่สองเต้ากระเปาะน้อยจะเผยโฉม สองมือตะโบบบีบพร้อมปากที่ลงดูดดุน สองเม็ดบัวชูชันรับลิ้นที่ละเลงสลับกันไปมาทำเอาแอ๋มต้องดิ้นพล่านมือป่ายเปะปะจนจับหัวพร้อมกับขยี้ผมของพี่หรั่งด้วยความเสียวซ่าน หน้าหล่อละใบหน้าออกแล้วเลื่อนตัวลงล่างพร้อมมือรูดกางเกงในตัวจ้อยของแอ๋มออกอย่างละมุน
   เนินเนื้อขนาดพอดีที่มีขนสีดำสนิทปกคลุมอยู่บางๆ ที่แอ๋มตัดแต่งประจำพร้อมเนินนูนลาดลงต่ำที่มีกลีบร่องรูเบียดสนิทชิดโคนขาก็เผยให้เห็น พี่หรั่งลูบคลำมือไปมาตามเส้นขนละเอียดอ่อนก่อนจะซุกหน้าลงลิ้น แอ๋มสะดุ้งเฮือกเมื่อลิ้นสากแหวกร่องหลืบแคบกระทบกับเม็ดเสียว พี่หรั่งตวัดลิ้นฉับๆ ดูดเลียจนแอ๋มแอ่นอกหราร้องครางซี๊ดๆ เบาๆ สองมือกุมอยู่ที่สองเต้าของตัวเอง
   "อ๊า...พี่ อูย...ซี๊ด..."
   สองมือของแอ๋มเปลี่ยนไปกางเหยียดขยุ้มที่นอนเมื่อพี่หรั่งกดคางเข้าใส่ร่อง เคราสั้นๆ แข็งๆ นั้นได้สร้างความซ่านเสียวให้กับแอ๋มไม่ใช่น้อยๆ แต่เสียงครางของแอ๋มก็ดังแค่แผ่วๆ เท่านั้นเพราะธรรมชาติของแอ๋มไม่ค่อยส่งเสียงเท่าใดนัป สองมือพี่หรั่งแหวกสองกลีบอ้าแยงลิ้นสลับกวาดตวัด นิ้มโป้งบดบี้เม็ดเสียวจนเอวแอ๋วต้องส่ายไหว แอ๋มหอบฮักๆ ครางกระชั้นถี่ด้วยความเสียวที่แล่นจี๊ดจับใจก่อนที่จะมีร้องเสียงยาวดังอยู่ในลำคอ ร่างแอ๋มเกร็งกระตุกหงึกๆ เสร็จสมไปกับปากพี่หรั่งเรียบร้อยก่อนจะถอนหายใจยาว
   พี่หรั่งคลานขึ้นมาจูบไล้ที่อกน้อยแล้วเลื่อนหน้าขึ้นมาหอมแก้มแดงที่สุกปลั่ง แอ๋มหลับยาพริ้มผ่อนลมหายใจที่เริ่มมาเป็นปกติ พี่หรั่งก้มประกบปากเล่นลิ้นกับแอ๋มอีกครั้งก่อนจะเลื่อนตัวลงต่ำพร้อมถอดบ็อกเซอร์ขยับเข้าหว่างขาเตรียมพร้อม เมื่อท่อนเนื้อจ่อที่ร่องรูแล้วก็ค่อยๆ ดันเข้าออกช้าๆ แอ๋มเงยหน้าขึ้นไปมองแล้วร้องอุ๊ยก่อนจะนำมือมายันหน้าท้องพี่หรั่งไว้ ท่อนลำขนาดใหญ่ที่อยู่ต่อหน้าทำให้แอ๋มกลัว กลัวว่าจะรับไม่ได้ พี่หรั่งยิ้มปลอบให้แอ๋มไว้ใจ
   ความคับแน่นของลำแท่งมีมากจนแอ๋มร้องซี๊ดเมื่อพี่หรั่งดันเข้าไปถึงครึ่ง แอ๋มต้องตัวสั่นระริกร้องอือๆ อยู่ในคอพร้อมกัดฟันกรอดๆ ร่างใหญ่ขยับเอวเร็วบ้างช้าบ้างส่งผลให้แอ๋มส่งเสียงครางตลอดเวลา ท่อนเนื้อค่อยๆ เข้ารูเสียวจนจมมิดเมื่อพี่หรั่งขยับอีกหลายครั้งและก็ยังขยับต่อเนื่องไม่แช่นิ่ง แอ๋มบิดตัวเร่าๆ เมื่อพี่หรั่งซอยออกสุดเข้าสุดพร้อมเด้งสะโพกสวนกลับคืน
   "พี่ โอย...ไม่ไหวแล้ว เร็วๆ ซี๊ด..."
   เมื่อความรู้สึกสุดๆ ใกล้เข้ามาแอ๋มก็ส่งเสียงกระเส่าแผ่วแว่วดังไปพร้อมเอาสองมือไปเกาะสองแขนใหญ่แน่น สองมือพี่หรั่งจับเอวคอดดึงสวนเอวเร็วขึ้นทำเอาร่างแอ๋มสะท้านจนสองเต้าน้อยสะเทือน ในที่สุดก็แอ๋มเกร็งร่างก่อนจะกระตุกพร้อมกัดฟันร้องอยู่ในลำคอบ่งบอกถึงความสุขสมอีกครั้ง อา...รสรักที่แอ๋มหาไม่ได้จากแฟนคนก่อนๆ ของแอ๋ม รสรักที่ซาบซ่านถึงใจ พี่หรั่งหยุดเอวลูบไล้มือแผ่วๆ บนยอดอกน้อยปลอบประโลมจนเแอ๋มหายหอบ
   พี่หรั่งเอนนอนพร้อมจับแอ๋มขึ้นนั่งทับแล้วโน้มตัวลงมาจูบปาก เมื่อแอ๋มยืดร่างขึ้นก็เริ่มบดยาโดยมีมือพี่หรั่งที่ประคองอยู่ที่เอวคอดคอยช่วยอีกแรง แอ๋มบดเอวไปตาก็หลับพริ้มขณะที่สองมือใหญ่ก็คลึงเคล้นบีบสองเต้าแอ๋มไปด้วย แอ๋มต้องพยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้แต่ทว่าความเสียวที่ได้รับก็มากพอที่ทำให้เสียงกระเส่าดังเล็ดรอดออกจากไรฟัน
   พี่ห่ังแตะเอวแอ๋มให้หยุดแล้วจับหมุนตัวไปด้านหลัง ท่อนเนื้อบิดหมุนคว้านโพรงลึกจนแอ๋มต้องซี๊ดปาก ดมื่อได้ท่าแล้วแอ๋มก็ไม่ยอมเสียเวลาใดใดรีบบดยาต่อทันที ท่อนเนื้ออวบใหญ่ของพี่หรั่งงัดกับร่องหลืบเสียงดังกึกๆ ทำเอาแอ๋มสะท้านบนต้องเร่งสะโพกส่ายสะบัดไหวเร็วขึ้น
   "อ๊า...ไม่ไหว พี่ พี่ อูย..."
   "เอาเลยครับคุณครูของผม อา..."
   แอ๋มฟุบหน้าลงที่ขาของพี่หรั่งแล้วสาวเอวขึ้นลงแรงโดยมีสองมือใหญ่ช่วยประคองสองแก้มก้น แอ๋มกระแทกขึ้นลงอยู่หลายครั้งก่อนจะร้องครางบดเอวช้าๆ ใส่ท่อนเนื้อของผมแล้วหมอบแนบเท้าพร้อมหายใจหอบระรัว แอ๋มสุขสมไปอีกครั้งแล้ว
   พี่หรั่งลุกนั่งถอนท่อนเนื้อออกจากร่องเสียวที่มีสะโพกของแอ๋มแอ่นตามแล้วประคองสะโพกให้ลอยโด่งก่อนจะดันท่อนเนื้อสวบเดียวเข้ามิดด้าม แอ๋มแอ่นก้นสู้แล้วร้องครางเบาๆ พี่หรั่งสาวเอวยาวๆ ใส่ทันทีจนความเสียวมาเยือนแอ๋มอีกครั้ง พี่หรั่งสาวเอวระรัวอัดหนอกใส่แก้มก้นเป็นระวิง แอ๋มต้องร้องอูยๆ พร้อมเกร็งก้นรับอย่างไม่ยอมแพ้
   "อ๊าย...ไม่ไหว อ๊า...พะ พี่ ซี๊ด..." แอ๋มสงสัญญาณไปด้วยเสียงกระเส่า
   "พร้อมกันนะครับคุณครู อ๊า..."
ผมครางกระกระเส่าไม่แพ้กันกลับไป
   "ขอข้างนอกนะคะ อ๊า...วันนี้ไม่พร้อม ซี๊ด..." แอ๋มละเมอเบาๆ ออกมาจากปากบาง
   แอ๋มต้องป้องกันตัวเองก่อนเพราะวันนี้ไม่ปลอดภัยจริงๆ พี่หรั่งก็คงรู้จึงกระแทกก้นของแอ๋มแรงอยู่สักครู่ก่อนจะถอนลำแท่งออกแล้วพลิกร่างแอ๋มนอนหงายพร้อมกับดึงร่างแอ๋มไปที่ขอบเตียง
   พี่หรั่งลงไปยืนที่พื้นที่มุมเตียงแล้วแหกขาแอ๋มออกกว้างพร้อมกับสอดแท่งเนื้อเข้ารูเสียวที่เผยออ้ารอรับ ร่างใหญ่ประหน่ำเอวทันทีที่ท่อนเอ็นทะลวงเข้าร่องรู แอ๋มเด้งรับขณะที่พี่หรั่งก็กระหน่ำเอวระรัว แอ๋มครางอยู่ในลำคอเมื่อความเสียวมาเยือนอีกครา
   สองขาที่พาดบ่าก็ทำให้สะโพกแอ๋มยกสูง พี่หรั้งยืนสาวท่อนเนื้อใส่ร่องเสียวของแอ๋มอย่างหนักจนเสียงหนอกชนหนอกดังอยู่ผับๆ ร่างเพรียวบางของแอ๋มสั่นสะท้านด้วยแรงโยกมีสองเต้าน้อยสั่นไหวระรัว แอ๋มไมไหวจริงๆ เมื่อการกระแทกแรงๆ ความสุขสมได้มาเยือนแอ๋มอีกครั้ง แอ๋มครางกระเส่าหายใจหอบแอ่นอกหราร้องครางเสียงยาวแล้วก็เกร็งกระตุกร่าง
   พี่หรั่งหยุดเอวแล้วรีบถอดลำแท่งออกมาจากรูสวาทพร้อมชักชักกระถอกอยู่ไหวๆ พร้อมเสียงครางต่ำในลำคอ พี่หรั่งชักกระตุกแล้วพ่นน้ำขุ่นข้นกระฉูดบนเนินนูนเต็มหน้าท้องและบางส่วนประฉูดไปมาถึงใบหน้าของแอ๋ม
   ร่างใหญ่ล้มอย่างคนหมดแรงลงมาทาบทับกับแอ๋มที่หายใจหอบไม่แพ้กันอย่างไม่สนใจน้ำขุ่นข้นที่เพิ่งรีดออกไป จมูกพี่หรั่งซุกไซ้ไปมาที่พวงแก้มสีน้ำผึ้งพร้อมกระซิบพร่ำรักกับแอ๋ม
   "พี่ แอ๋มใจจะขาดให้ได้" แอ๋มละเมอแผ่วๆ
   "ราตรีนี้ยังอีกยาวนานนักนะครับคุณครู"
    "แอ๋มเคยสอนแต่บทเรียน พี่ช่วยสอนบทรักให้แอ๋มหน่อยนะคะ"
   แอ่มเอ่ยเขินๆ แล้วยิ้มให้รอยยิ้มที่ตอบกลับมา

จบ "ฟาร์มฮัก" (ภาคสตรี) ตอนที่ 7 "ครูสอนรัก"