เพื่อนรักหักเหลี่ยมสวาท ตอนที่8

ตอนที่8

"ทำไมของชัยไม่แข็งล่ะ..หรือว่าชัยเป็นเกย์..."

จู่ ๆ ยัยบีก็สรุปมาหน้าตาเฉยเลยว่าผมเป็นเกย์ ตอนแรกที่ได้ยินผมก็ตกใจไปกับความคิดของยัยบีเหมือนกัน แต่พอได้ครุ่นคิดผมก็หัวเราะออกมาดังลั่นด้วยความขบขัน จะไม่ให้เธอคิดแบบนั้นได้อย่างไรในเมื่อตอนนี้ยัยบีเปลือยร่างสวยสมส่วนทั้งอกอวบอิ่มตั้งเต้า เอวคอดกิ่วรับกับสะโพกกลมๆเนื้อแน่นๆผายกว้าง ไหนจะเนินนูนอวบอิ่มปลั่งขาวผ่อง แม้จะมีร่องรอยช้ำชอกไปบ้างเล็กน้อยเพราะเพิ่งจะโดนไอ้คุณเอกมันเย็ดมาก็ตาม แต่ภาพโดยรวมนั้นถ้าผู้ชายคนใดได้มาเห็นได้มาสัมผัสเนื้อตัวของยัยบีเช่นเดียวกับผม คงต้องมีอาการควยแข็งเป็นแน่ แต่ผมกลับยังนิ่งเฉย ท่อนลำใหญ่ยาวกว่าคืบยังสงบนิ่งห้อยหัวตกลงพื้นเหมือนไม่รู้สึกรู้สากับสิ่งเร้าที่ยืนอยู่
ข้างหน้าเช่นนี้

"เปล่า...เราไม่ได้เป็นเกย์...มะกี้บีก็เห็นไม่ใช่หรอว่าเอ้อ...ของเราก็แข็ง.." ผมแก้ข้อกล่าวหากับยัยบี เธอเพียงพยักหน้า แต่กลับพูด
ย้ำมาเหมือนยังข้องใจ

"ก็ตอนนั้นพี่เอกเขาก็เปลือยนิ..ชัยอาจเห็นของพี่เอกเลยมีอารมณ์จนเป็นแบบนั้นได้.." ยัยบียังต่อล้อต่อเถียงพยายามยัดเยีดข้อกล่าวหาว่าผมเป็นเกย์ให้ได้

"ไม่เกี่ยวสักนิดเลยบี..ชัยขอยืนยันว่าชัยเป็นผู้ชายทั้งแท่ง..แต่ที่ไม่ได้เอ้อ..ควยแข็งต่อหน้าบีเช่นนี้..เพราะเราคิดกับบีแบบเพื่อน อีกทั้งยังรู้สึกสงสารเห็นใจที่บีต้องมาโดนแบบนี้เพราะคุณเอก เพื่อนของเรา.." คราวนี้ยัยบีดูเหมือนจะเริ่มเชื่อคำพูดผม เพราะสายตาที่
ผมมองร่างเธอนั้นมันจริงใจเปิดเผย ไม่มีวาระซ่อนเร้นแม้สักนิด

"ขอบใจนะชัย..เธอน่ารักจังเลย..." ยัยบีพูดจบก็เขย่งปลายเท้าขึ้นจุบแก้มผมเบาๆ จากนั้นเธอก็จ้องตายิ้มใส่ผม

"บีอาบน้ำเองต่อได้มั๊ย เราจะได้ออกไปทำอย่างอื่น.." เมื่อผมเห็นว่าตอนนี้ยัยบีดูดีกว่าเมื่อสักครู่ น่าจะพอช่วยเหลือตนเองอาบน้ำได้เองแล้ว ผมจึงบอกเธอไปแบบนั้น

"ชัยก็ตัวเปียกแล้ว..เรามาอาบด้วยกันก็ได้จะได้เสร็จๆไป"

ยัยบีพูดพร้อมกับจ้องสายตามาที่ตัวผมเขม็ง เธอคงไว้ใจผมว่าไม่ได้ต้องการร่างกายของเธอแบบผู้ชายทั่วไปที่เธอเคยเจอ หรืออยาก
จะลองพิสูจน์อะไรดูซึ่งผมก็ไม่ทราบ

"ไม่ดีหรอบี..อาบเองแล้วกัน เราไปนะ..."

ผมพยายามรีบพูดตัดบท ไม่อยากอยู่กับยัยบีสองต่อสองในสภาพนี้นานนัก เพราะไม่แน่ใจตนเองเช่นกันว่าจะข่มอารมณ์ความอยากได้นานแค่ไหน

หลังจากที่ผมเดินออกมาจากห้องน้ำทั้งๆที่ตัวยังเปียกปอน ก็เลยเดินเข้าห้องไปคว้าผ้าขนหนูผืนใหญ่ พร้อมกับถอดชุดที่เปียกออก
เพื่อเตรียมตัวอาบน้ำหลังจากยัยบีอาบเสร็จ จากนั้นเดินมาปลุกไอ้คุณเอกอีกครั้ง คราวนี้ผมปลุกให้มันตื่นอย่างจริงจัง แม้มันจะงอแงเหมือนเด็กไม่อยากไปโรงเรียน ผมก็ไม่สนใจ ทั้งดึงทั้งลากจนมันตื่นพร้อมโวยวาย แต่เมื่อผมทวงคำสัญญาจากมัน ที่ให้ผมช่วเอา
ควยให้ยัยบีอม แล้วมันจะยอมไปเรียน มันก็เลยเงียบ แม้หน้าตาจะบูดบึ้งด้วยความไม่พอใจ แต่มันก็ไม่กล้าอาระวาด นับว่าเป็นข้อดี
เพียงข้อเดียวที่ไอ้คุณเอกมันปฎิบัติกับผม คือถ้ามันให้คำสัญญาอะไรกับผม มันมักจะไม่เคยผิดคำสัญญานั้น ไม่ว่าเรื่องเล็กน้อยหรือเรื่องใหญ่ๆก็ตามที

"ห่าชัย... กูปรึกษาเรื่องยัยเกศหน่อยดิ...ว่าจะทำไงดี แล้วเรื่องน้องบีด้วย มึงช่วยกุคิดหน่อย..."

ระหว่างที่รอให้ยัยบีอาบน้ำเสร้จ ไอ้คุณเอกมันก็พูดกับผม สีหน้าท่าทางของมันดูเคร่งเครียด ในการที่จะหาหนทางบอกเลิกกับพี่เกศ อย่างที่เล่าไปแล้วว่าพี่เกศนั้นเป็นลูกนายทหาร การชิ่งบอกเลิกนั้นจึงไม่ง่ายเหมือนรายอื่นๆ

"เรื่องพี่เกศผมไม่รู้ครับว่าจะทำไงดี..แต่เรื่องยัยบีพอช่วยให้หลีกเลี่ยงการปะทะกับพี่เกศได้..." ผมพูดอย่างจริงจังมันก็นั่งฟังผมบอกช้าๆ

"ตอนนี้พี่เกศคิดว่ายัยบีเป็นแฟนผม ฉนั้นตอนที่อยู่ในมหาลัย คุณเอกก็อย่าแสดงออกกับยัยบีให้มากเกินไปนัก..พี่เกศจะได้ไม่สงสัย..แล้วไม่แน่นานๆไปพี่เกศอาจเจอคนถูกใจกว่า เป็นฝ่ายบอกเลิกคุณเอกเองก็ได้ เพียงช่วงนี้คุณเอกก็อย่าเอ้อ..อย่าพาเธอมาเย็ดที่นี่ให้บ่อยนักแล้วกัน..."ผมพยายามอธิบายให้ฟัง ดูเหมือนไอ้คุณเอกมันจะเชื่อตามที่ผมบอก

"แล้วน้องบีล่ะ.." มันถามด้วยความสงสัยว่าจะจัดการอย่างไรให้ยัยบีเชื่อตามนั้น

"อ่อ..ผมพูดกับยัยบีไปแล้ว ว่าถ้าตอนอยู่ในมอ.ให้แสดงตัวออกว่าเป็นแฟนกับผม แต่ถ้านอกมอ.เชิญคุณเอกเย็ดกับเธอตามสบายครับ..." พอผมพุดจบ ไอ้คุณเอกก็ยิ่มร่าหน้าบานด้วยความดีใจ

"ห่าชัย..มึงนี่..สุดยอดว่ะ..ไม่เสียแรงเลยที่เป็นเพื่อนกับกู..." ผมนึกค่อนในใจว่า แต่กูว่ากูเสียแรงนะที่มาเป็นเพื่อกับมึง เพราะมึงใช้กูอย่างกับขี้ข้าในเรือนเบี้ยงั้นแหละ

จนยัยบีอาบน้ำเสร้จก็เดินออกมาหันรีหันขวางในห้องรับแขก กระโจมอกออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่สีขาวซึ่งปรกติผมจะ
นุ่งขมวดปมอยู่ที่เอว ชายผ้ามันก็เลยแลดูยาวมาถึงหน้าแข้ง แต่ยัยบีเธอขมวดปมผ้าที่เหนือทรวงอกอวบ ฉนั้นชายผ้ามันจึงดูสั้นเต่อ คลุมลงมาพ้นเนินสามเหลี่ยมไม่เท่าใด ร่างสาวสวยหุ่นดีมีอกมีเอวมีสะโพกงดงามทุกส่วน เวลามายืนกระโจมอกผ้าสั้นเต่อแทบจะคลุมปลายหีไม่มิด หนำซ้ำตลอดร่างยังมีหยาดน้ำเกาะพราว มันช่างดูงดงามชวนสยิว จนผมไม่กล้ามองนานนักต้องเบนหน้าหันไปทางอื่นด้วยรุ้สึกสยิวซู๋ซ่าขึ้นมายังไงไม่รู้

"ว๊าย..พี่เอก..."

[post]เสียงยัยบีร้องด้วยความตกใจ จนผมต้องหันหน้ากลับไปมอง ก้เห็นความพิเรนท์ของไอ้คุณเอกมัน ที่ตอนนี้กำลังยื้อแย่งผ้าเช็ดตัวที่ยัยบีนุ่งอยุ่ โดยดึงมันจนหลุดออกมาจนยัยบีโป๊นุ่งลมห่มฟ้า เธอก็เลยพยามดึงชายผ้ายื้อแย่งกลับ แต่แรงผู้หญิงหรือจะสู้แรงของไอ้คุณเอกมันได้ พอโดนดึงกระซากจนซวนเซ เธอก็ต้องปล่อยมือสองข้างมาปิดกุมอกอวบ สองขาไขว้หนีบกันปกป้องเนินสาว แต่ปิดอย่างไรมันก็ยังไม่มีทางมิดชิดอยุ่ดี จนเธอต้องวิ่งไปแอบด้านหลังพนักพิงโซฟาตัวยาวร้องเยิ้วๆไล่ไอ้คุณเอกไปอาบน้ำ แล้วหันหน้ามาจ้องมองทางผม คงทำนองขอผ้าเช็ดตัวที่ผมนุ่งอยู่กระมัง แต่ผมส่ายหัวไม่ยอมส่งให้ เพราะขืนส่งไปผมก็คงโป๊เนื่องจากด้านในไม่มีอะไรสักชิ้น

เมื่อไอ้คุณเอกมันได้ผ้าเช็ดตัวที่ชิงมาจากยัยบีแล้วมันก็เอมานุ่งแล้วผิวปากฮัมเพลงอย่างมีความสุขเข้าห้องน้ำ เดือดร้อนที่ผมต้องเดินกลับเข้าห้องไปหาผ้าผืนใหม่มาโยนให้ยัยบี เธอยื่นมือมาคว้าไว้แล้วนุ่งห่มจนเรียบร้อยก็เดินออกมาจากด้านหลังโซฟา

"ชัย..บีจะแต่งตัวได้ที่ห้องไหนคะ..."

เธอถามหันรีหันขวาง ผมเลยบุ่ยปากไปที่ห้องไอ้คุณเอก พอเธอเข้าไปในห้องนั้นแล้ว ผมนึกขึ้นได้ว่าเสื้อผ้าชุดนักศึกษาของยัยบียังคงอยู่ในถุงเสื้อผ้าที่วางอยู่ตอนหน้าของเบาะรถ ครั้นจะลงไปเอาให้ในตอนนี้ก็คงไม่เหมาะ เพราะผมยังแต่ตัวไม่เรียบร้อย

"ชัยคะ..."เสียงยัยบีร้องเรียกมาจากในห้อง พอผมเปิดประตุเข้าไปก็เห็นเธอนั่งอยุ่ที่โต๊ะเตี้ยๆหน้ากระจก

"ว่าไงหรอบี..." ผมสอบถามไปพร้อมมองแผ่นหลังขาวเนียนของยัยบีที่โผล่พ้นขอบผ้าขนหนู ด้านข้างลำตัวเป็นอกอวบอูมซ่อนอยู่ในผ้าขนหนูเนื้อดี

"กระเป๋าของบี..อยู่ไหนคะ..ชัยพอรู้มั๊ย.." ช่วงเวลาที่ยัยบีมันโดนวางยานั้น เธอคงไม่รู้สึกตัวเลยกระมังว่าทำอะไรไปบ้าง ข้าวของที่เธอถือมานั้น อยู่ที่ไหนอย่างไร เธอหลงลืมไปหมด

"น่าจะอยู่ในรถนะ..เดี๋ยวชัยอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะลงไปเอาให้...."

ผมตอบเบาๆ แล้วปิดประตุเดินออกมา สักพักไอ้คุณเอกมันก็อาบน้ำเสร็จ ผมเลยพุ่งตัวเข้าไปอาบบ้างเร่งรีบทำเวลาไม่ถึง5นาทีผมก็อาบน้ำเสร็จ แต่งตัวชุดนักศึกษารวกๆ แม้เสื้อไม่ได้รีดก็ช่างมัน จนผมแต่งตัวเสร็จไอ้คุณเอกมันยังนั่งดูข่าวสรยุทธอยู่บนโซฟา ข้าวปลาก็ยังไม่ได้กิน

"คุณเอกหาข้าวปลาทานเองนะ..ผมจะรีบลงไปเอาเสื้อผ้าให้บี..."

มันไม่ตอบเพียงแค่พยักหน้าเข้าใจ จนผมลงลิฟท์ไปแล้วกลับขึ้นมาอีกครั้ง ก็ยังเห็นไอ้คุณเอกนั่งทำทองไม่รู้ร้อนจนผมเอือมระอา ชีวิตมันนอกจาเย็ดเป็นแล้ว มันเคยทำอะไรเป็นบ้างวะ แม้แต่หาข้าวปลาที่เตรียมพร้อมไว้แล้วยังไม่ยอมเสือกทำ ผมไม่อยากเสียอารมณ์ไปกับการกระทำของไอ้คุณเอก รีบเดินไปห้องของมันแล้วเปิดประตูยื่นส่งถุงใส่เสื้อผ้านักศึกษากับกระเป๋าเครื่องสำอางค์ใบเล็กๆ ส่งให้ยัยบี จากนั้นก็ไปเตรียมสำรับอาหารในครัวยกออกมาตักวางใส่ถ้วยไว้สามที่ กลิ่นข้าวต้มหมูหอมกรุ่นควันลอยฉุย เรียกน้ำย่อยได้อย่างดี จนพอได้กลิ่นอาหารไอ้คุณเอกจึงขยับตัวมานั่งโต๊ะแล้วตักกินโดยไม่รอใคร ผมถอนหายใจเฮือกนึกอยากให้ตนเองอยู่ปี4แล้วจริงๆ ผมจะได้พ้นหน้าที่ดูแลเพื่อนคนนี้ไปเสียที

ผมรอยัยบีจนแต่งตัวเสร็จ เธอก็ค่อยเดินออกมาจากห้อง ใบหน้าสวยหวานแต่งแต้มเครื่องสำอางค์อ่อนๆ จนแลดูสดใสเหมือนยัยบีคนเก่า แม้ขอบตาที่จะคล้ำและแววตาที่ดูอิดโรยลงไปบ้าง แต่พอโดนเครื่องสำอางค์ตกแต่งกลบเกลื่อน มันก็ไม่เห็นริ้วรอยอีกต่อไป