ครูบ้านนอก 4

- - บ ท ที่ ๔ - -

ยิ่งนับวันดูเหมือนว่ากามกิจภายในรั้วของโรงเรียนแห่งนี้ยิ่งสับสนยุ่งเหยิงเข้าทุกวัน และพฤติการณ์อย่างหนึ่งก็กำลังจะเกิดขึ้นกับครูวันเพ็ญเพื่อนร่วมห้องของลัดดา วันเพ็ญครูสาวผู้นี้ทำเอาหนุ่มๆหลายคนผิดหวังและเสียดายในตัวเธอหนักหนา ทั้งที่เธอมีหน้าตาที่เก๋คมขำ เรือนร่างที่งดงามอ่อนช้อยแทบจะบอบบางดุจนางในวรรณคดี แต่ว่าเธอชอบไว้ผมซอยสั้น จากการแต่งตัวของเธอบางครั้งทำเอาดูคล้ายผู้ชายที่ร่างบางแต่สูง
หนุ่มๆหลายคนถึงกับหลงรักเธอเพียงข้างเดียวก็มี แต่วันเพ็ญไม่เคยที่จะให้ความสนิทสนมกับหนุ่มคนใดเป็นพิเศษไปกว่าเพื่อนร่วมงานเลย ดังนั้นทุกคนจึงเหมาเอาว่าเธอเป็นประเภทชอบผู้หญิงด้วยกัน-เลสเบี้ยน-ตีฉิ่ง-รักร่วมเพศ เสียงซุบซิบเหล่านี้แม้จะมาเข้าหูเธอบ้าง แต่เธอก็เฉยเมยไม่ยอมรับหรือปฏิเสธ อันที่จริงแล้วตั้งแต่เริ่มแตกเนื้อสาว วันเพ็ญก็ได้เริ่มมีจิตใจชอบผู้หญิงด้วยกัน มิใช่ว่าจิตใจเธอเป็นชายก็หาไม่ เพียงแต่เธอหลงไหลความงามในเรือนร่างของผู้หญิงด้วยกัน แม้กระทั่งร่างกายของตนเอง..เธอเองก็เล่นกับมันอย่างมีความสุขมาตั้งแต่อายุ ๑๓ แล้ว
ในชั้นเรียนที่วันเพ็ญสอนอยู่นั้นมีแต่นักเรียนหญิงล้วน อายุอยู่ในขนาด ๑๔-๑๕ ปีกำลังเป็นวัยแรกผลิทั้งสิ้น และในจำนวนนี้ คนึงนิจ วัย๑๕ปีรู้สึกจะเป็นที่ต้องตาต้องใจวันเพ็ญมากที่สุดด้วยเป็นเด็กที่ฉลาดหน้าตาผิวพรรณสะอาดหมดจด ร่างกายรูปร่างที่กำลังแตกผลิอย่างน่าสนใจกว่าเด็กคนอื่น วันเพ็ญเฝ้ามองเด็กสาวมาตั้งแต่เมื่อปีที่แล้ว และคิดอยู่เสมอว่าเธอจะต้องหาโอกาสเชยชมเรือนร่างที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสานั้นให้จงได้ มันคงจะหอมหวาน แม้เพียงแค่คิดก็ทำให้วันเพ็ญมีความสุขขึ้นมาอย่างประหลาด
จนกระทั่งหลังเลิกเรียนวันหนึ่ง วันเพ็ญขอให้คนึงนิจอยู่ช่วยเธอทำกิจกรรมสำหรับงานปฐมนิเทศโรงเรียน วันเพ็ญรู้สึกตื่นเต้นและคึกคักมากที่มีโอกาสได้อยู่กับคนึงนิจตามลำพังซึ่งเธอกระหายมานานแล้ว วันเพ็ญปิดประตูห้องเรียนและก็มานั่งลงข้างคนึงนิจพร้อมกับอธิบายบางอย่าง แต่ใจเธอนั้นเต้นโครมครามยามที่รู้สึกว่าร่างทั้งสองชิดกัน จนรู้สึกได้ถึงไออุ่นแผ่วๆ วันเพ็ญมองอย่างกระหายไปบนช่วงคออันขาวผ่องของคนึงนิจ และเนื่องจากเธอนั่งสูงกว่าจึงสามารถมองลอดเข้าไปในคอเสื้อ จนเห็นเนินเนื้อนูนน้อยๆขาวเนียน จนวันเพ็ญอดใจต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว เธอค่อยๆเอื้อมมือไปกุมมือขวาคนึงนิจบีบเบาๆและเปลี่ยนเป็นลูบไล้ไปตามลำแขน
"แหม..ผิวเธอขาวเนียนดีจัง ครูชอบจังเลย มือก็สวยน่าจะหัดรำไทย"
เธอกุมมือน้อยๆนั้นขึ้นมามองอย่างพิจารณา หนักเข้าก็ใช้ริมฝีปากสัมผัสเบาๆและบางทีก็แกล้งทำเป็นกัดอย่างเอ็นดูเด็ก วันเพ็ญยิ่งเล่นมือขวาคนึงนิจจนกระทั่งมันเคลื่อนเข้าใกล้หน้าอกของเธอเข้าทุกทีอย่างชำนาญ คนึงนิจเด็กเกินกว่าจะเข้าใจว่าอะไรจะเกิดขึ้น กระทั่งรู้สึกว่ามือน้อยๆของเธอสัมผัสเข้ากับก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นที่อยู่ในเสื้อของครูวันเพ็ญ คนึงนิจตกใจหดรั้งมือกลับทันทีแต่วันเพ็ญกลับฉุดดึงมันเอาไว้ และกดมือนั้นให้สัมผัสหนักขึ้นเข้ากับเต้านมขวาของตน และรีบถูไปมา จับฝ่ามือเด็กสาวให้ขยำลงบนก้อนเนื้ออันกลมแข็งก้อนนั้นแรงๆ
คนึงนิจตกใจจนหน้าซีด แต่สักพักหนึ่งเมื่อเห็นครูวันเพ็ญของเธอทำท่าหอบอย่างมีความสุข เธอค่อยเกิดความกล้าและนึกสนุกขึ้นมา จึงลองบีบก้อนนมของครูวันเพ็ญเอง และขณะที่กำลังเพลินกับการบีบนมอยู่นั้น ร่างของเธอก็ถูกครูวันเพ็ญรวบดึงเข้าไปประชิดโดยไม่มีโอกาสทันตั้งตัว มองเห็นใบหน้าของครูวันเพ็ญยื่นเข้ามาใกล้ เธอรีบหลับตาลงด้วยความตกใจ แต่แล้วก็ต้องเบิกตาโพลงขึ้นขึ้นใหม่อย่างตกใจกว่า เมื่อปากเล็กๆของเธอถูกริมฝีปากของครูวันเพ็ญบดขยี้จูบจนรู้สึกว่ามันร้อนผ่าวไปหมด
เลือดสาวและความรู้สึกทางเพศซึ่งคนึงนิจไม่เคยรู้เลยว่ามันมีอยู่ในตัวเธอ บัดนี้ได้ถูกครูวันเพ็ญกระตุ้นเปิดมันออกมาให้เธอได้รู้สึกถึง เริ่มด้วยรสจูบอันชวนวาบหวิวเหมือนใจจะขาด มือที่สัมผัสไปทั้งร่างกายแรกผลิของเธอ เสื้อนักเรียนถูกเลิกขึ้นสูง ตะขอยกทรงตัวน้อยถูกปลดออก นมคู่เล็กกำลังถูกมือที่ชำนาญคลึงเคล้น ก่อนที่ยอดสีชมพูอ่อนนั้นจะถูกริมฝีปากที่ร้อนระอุก้มลงไปดูดและเลีย จนคนึงนิจต้องบิดตัวกัดฟันกรอดพร้อมทั้งพยายามดันไหล่ให้ครูวันเพ็ญออกห่าง ด้วยเธอสุดจะทนรับความเสียวที่เกิดขึ้นนั้นไหว
วันเพ็ญดูจะเข้าใจดีเธอจึงหยุดให้หายใจหายคอ นั่งยืดตัวตรงขึ้นพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกจนถึงเม็ดสุดท้าย มือทั้งสองค่อยๆจับปกเสื้อแบะออกในขณะที่คนึงนิจจ้องอย่างตื่นเต้น ความรู้สึกบางอย่างทำให้คนึงนิจเอื้อมมือทั้งสองไปลูบไล้อกงามคู่นั้นเบาๆ และไม่ช้าวันเพ็ญก็จัดการกับยกทรงให้พ้นทางออกไปเพื่อให้คนึงนิจคลึงเคล้นเนื้อเต้าแท้ๆของเธอ และคนึงนิจยังใช้ใบหน้าซุกไซ้ไปทั่วอกคู่งามนั้น ก่อนที่ทั้งสองจะผวาเข้ากอดกันอย่างแนบแน่น อกต่ออกเบียดเสียดขยี้กันอย่างสุดกระสัน
ประสบการณ์ใหม่อันนี้ทำให้คนึงนิจถึงกับดิ้นพราดด้วยความเสียว แล้วก็ต้องเกร็งตัวนิ่งเมื่อมือของวันเพ็ญเลิกกระโปรงนักเรียนของเธอขึ้นเท่านั้นยังไม่พอ กางเกงในของเธอถูกรูดลงไปอยู่ที่หัวเข่า นิ้วของครูวันเพ็ญเริ่มทำงานของมันไปตามขั้นตอน คนึงนืจหลับตาพริ้ม แขนทั้งสองโอบรอบคอครูของเธอ เต้านมข้างหนึ่งถูกเต้านมอันแข็งของวันเพ็ญถูไถผ่านไปมาอย่างจงใจ
และแล้วคนึงนิจก็ต้องแหงนหน้าครางออกมาจนเป็นเสียงร้องทั้งร่างเกร็งกระตุก และรัดร่างของวันเพ็ญจนแน่นแทบหายใจไม่ออก สะโพกบิดส่ายอย่างไม่รู้ตัว จากนั้นก็หอบหายใจฮักๆด้วยความเหนื่อย เหงื่อชุ่มไปทั้งตัว วันเพ็ญยิ้มอย่างสมใจที่ได้เป็นคนแรกที่พาลูกศิษย์ไปสู่จุดหมายปลายทางแห่งความสุข และคราวนี้ก็ถึงคราวของวันเพ็ญบ้าง เธอรีบถลกกระโปรงของตัวเองขึ้นมาจนถึงเอว และกระซิบให้คนึงนิจช่วยจัดการดึงกางเกงในของเธอลง..
ทันใดนั้นเองประตูห้องก็ถูกเปิดผางออก ทั้งคู่สะดุ้งตกใจสุดขีดเมื่อมองเห็นว่าผู้หญิงที่อยู่อยู่ตางประตูนั้นคืออาจารย์นิภา ซึ่งบังเอิญขึ้นมาเดินตรวจตราความเรียบร้อย อาจารย์นิภาเองก็ดูตกใจเหมือนกัน แต่เมื่อเธอเห็นทุกอย่างชัดก็เข้าใจโดยตลอดว่าอะไรเกิดขึ้นตรงหน้า... แต่วันเพ็ญนั้นตกใจจนแทบช็อค!!! เธอรีบกลับมายังห้องพัก เพราะเข้าใจว่าอาจารย์นิภาคงจะต้องรีบไปรายงานผู้อำนวยการทันทีอย่างไม่ต้องสงสัย เธอนึกถึงอนาคตของตนที่อาจจะต้องดับลงครั้งนี้แน่..
อย่างไร้ทางเลือกอื่นอีก วันเพ็ญจำต้องเล่าความจริงให้ลัดดาฟัง ลัดดาเองทั้งเห็นใจและสงสารเพื่อน เพราะไหนๆวันเพ็ญก็ให้ความสุขแก่เธอมาตลอดอย่างดีที่สุด ลัดดาจึงไปพบนายปัญญาลุงของเธอ เพื่อขอร้องให้ปล่อยละเว้นเอาผิดกับวันเพ็ญ ...อันที่จริงแล้วอาจารย์นิภายังไม่ได้มารายงานอะไรกับนายปัญญาเลยอย่างที่วันเพ็ญหลงคิดเข้าใจไปเอง นายปัญญาจึงเพิ่งได้ฟังเรื่องราวและรู้จากปากของลัดดานี่เอง ทำให้ความคิดของเฒ่าหัวงูเกิดขึ้นทันใด โดยแกล้งเป็นรับปากกับลัดดาว่าจะไม่เอาผิด แต่ให้ไปบอกวันเพ็ญมาพบหลังอาหารค่ำ...
วันเพ็ญมาตามเวลานัดนั้น ซึ่งนายปัญญาก็เตรียมตัวคอยรอด้วยความกระหายอยู่แล้ว ในชุดกางเกงแพรเสื้อคอกลม วันเพ็ญนั่งหน้าซีดเผือดในขณะที่นายปัญญาเริ่มซักไซ้ไล่เลียงเรื่องราวอย่างละเอียด และยิ่งเล่าละเอียดเท่าใดก็รู้สึกว่านายปัญญาแสดงท่าทีตื่นเต้นจนเห็นได้ชัด จากนั้นเขาก็ทั้งขู่ทั้งปลอบและพยายามที่จะใช้อำนาจตำแหน่งหน้าที่เข้าบีบบังคับวันเพ็ญ และก็ขอร่วมเพศด้วยดื้อๆ วันเพ็ญเข้าตาจน จำต้องกัดฟันพยักหน้าช้าๆและก้มหน้านิ่ง อยากจะให้ตัวเองหมดความรู้สึกไปเสียให้สิ้นเรื่องสิ้นราว
"เอาล่ะหนู เพื่อให้ง่ายและเร็วเข้า..ลุกขึ้นสิจ้ะ ยืนนิ่งๆไม่ต้องขัดขืนนะ..."
วันเพ็ญทำตามอย่างเลื่อนลอย ความรู้สึกสับสน ทั้งกลัว-โกรธ-และเกลียด-ขยะแขยงต่อสิ่งที่มันกำลังจะเกิดขึ้น เจ้าสิ่งนั้นที่มันจะทะลวงทำลายความสาวของเธอ และมันอาจจะเป็นการกระทำที่ให้เธอได้รับความเจ็บปวด จากที่เคยได้ยินได้ฟังมาเกี่ยวกับพฤติกรรมวิตถารของนายปัญญา
"เดี๋ยวก่อนคะ..ท่าน" เธอรีบตะกุกตะกักออกมาเมื่อนึกได้
"อะไรอีกล่ะหนู?...จะเปลี่ยนใจหรือไง?" นายปัญญากระชากเสียง
"ปละ..เปล่าค่ะ...หนูยอมท่านแต่ขอความกรุณา...อย่าทำทารุณหนูเลย..."
"อ๋อ...ได้สิจ้ะคนสวย...ป๋าจะนุ่มนวล ให้หนูมีความสุขที่สุดเลยจะบอกให้"
'ความสุขกับแม่มึงซิ!!' วันเพ็ญคิดในใจ เพระรู้ตัวดีว่าไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกที่จะสามารถให้ความสุขในการร่วมสวาทกับเธอได้
วันเพ็ญยืนก้มหน้านิ่งมองพื้นในขณะที่นายปัญญาเดินเข้ามาประชิดตัวและเริ่มจัดการเปลื้องเสื้อผ้าเธอออก โดยเริ่มด้วยเอื้อมมือไปรูดซิปที่อยู่กลางหลังลงจนสุด ชุดกระโปรงของเธอที่ถูกเรียกร้องให้ใส่มา ค่อยๆถูกรูดออกจากไหล่ไปช้าๆ วันเพ็ญอดสะอื้นรื้นร่างกายสั่นเทิ้มเมื่อมือหยาบกร้านของนายปัญญาลูบไล้ไล่แต่ช่วงไหล่ลงมาจนถึงเนินอก ขยำลงไปบนเสื้ยกทรง และยังลูบเรื่อยลงไปยังหน้าท้องที่แบนลาด จนกระทั่งขยำเบาๆบนโคกหีของเธอ จนเธอต้องงอตัวและเริ่มจะถอยหนี
"บอกแล้วไงว่าให้ยืนเฉยๆ..." นายปัญญาสำทับเสียงกร้าว เอาจริง
วันเพ็ญจำต้องกลั้นใจหลับตา หลังมองเห็นนายปัญญาถอดเสื้อคอกลมออกและปลดกางกงแพรลงไปกองกับพื้น มันช่างเป็นร่างกายที่น่าเกลียด!!!...ลำตัวล่ำกลมไปด้วยกล้ามเนื้อขนรุงรัง พุงยื่น และท่อนควยกำลังแข็งโชนผงาดชี้ออกมา มองดูกำยำโปนใหญ่ไปด้วยเส้นเลือด และบัดนี้ร่างอันน่าชังนั้นกำลังเข้ามากอดรัดร่างบอบบางระหงของเธอ นายปัญญาทั้งจูบไซ้ฟอนเฟ้นขยี้คลึงไปบนทุกแห่งทุกส่วนของร่างกายเธอ ยกทรงของเธอถูกปลดออกโยนลงไปบนพื้น เต้านมขนาดกำลังงามทั้งคู่ของเธอถูกหน้าออกที่รกเต็มไปด้วยขนหยิกรุงรังเส้นหนาถูไถจนรู้สึกคันไปหมด ปากของเธอถูกประกบจูบแน่น ลิ้นของนายปัญญาควานเข้าไปจนทั่วและมันแทบจะทะลวงเข้าไปในลำคอของเธอเสียให้ได้
วันเพ็ญพยายามระงับอารมณ์ที่กำลังจะพลุ่งพล่านเมื่อนายปัญญาดึงมือของเธอให้ไปกำรอบควยดุ้นใหญ่ เธอจำต้องทำตามอย่างขยะแขยง นายปัญญาดันร่างเธอถอยไปจนนั่งลงบนเก้าอี้ ส่วนตัวเขานั้นยืนค้ำอยู่ตรงหน้าเธอ โดยมีมือของเธอยังคงกำควยและรูดเข้าออก ทำเอานายปัญญาหัวเราะอย่างครึ้มอกและพอใจ
"หนักอีกหน่อยซิจ้ะหนู...ลืมตามองสิ หลับตาทำไมกัน?"
ส่วนมือของนายปัญญาเองก็ควานหาไขว่คว้าเต้านมของเธอบีบอย่างสนุกสนาน ทำเอาเธอเสียววาบเหมือนกันเมื่อนิ้วสากๆบี้ถูไถไปบนหัวนมเธอ ซึ่งทำให้มันชูชันแข็งขึ้นเองโดยไม่ได้ตั้งใจ
"อูย...ไปที่เตียงกันเถอะหนู ฉันจะได้ให้ความสุขแก่หนูบ้าง..."
วันเพ็ญทอดอาลัยเสียแล้ว เป็นไงก็ให้มันเป็นไปเถิด ขอให้มันจบโดยเร็วก็แล้วกัน เธอจึงพยายามที่จะร่วมมือด้วยดีเพื่อจะให้นายปัญญาเสร็จเสียไวๆ แต่วันเพ็ญรู้จักนายปัญญาน้อยไปเสียแล้ว
นายปัญญาฉุดลากเธอลุกขึ้นและประคองพาเข้าไปในห้องนอน วันเพ็ญโอนอ่อนตามเหมือนเอาใจ มือเธอก็ยังกำควยกระถอกไปตลอดทาง หวังให้เขาน้ำออกเร็วๆ และเมื่อเธอถูกผลักให้นอนราบลงบนเตียง เธอก็ทำเป็นหลับตาพริ้มหายใจระทวย และขยับที่ให้นายปัญญานอนลงข้างๆ เธอรีบคว้าท่อนควยของเขาอีกแล้วรูดมันขึ้นๆลงๆเร็วขึ้น นายปัญญานอนหงายหลับตาสูดปากอย่างถูกอารมณ์
วันเพ็ญเลื่อนตัวต่ำลงไปรูดควยเร็วขึ้น พร้อมกับกลั้นใจพรมจูบลงไปตามท้องน้อย ต้นขา มือก็พยายามลูบไล้ไปตามแผ่นอกนายปัญญา ซึ่งเขากำลังเพลินกับการปฏิบัติของเธออยู่ ในใจวันเพ็ญนั้นอยากจะให้น้ำเงี่ยนของนายปัญญาออกเสียเร็วๆ เธอจะได้รอดพ้นจากการถูกท่อนควยใหญ่นี้ทะลวงเข้าไปในร่องรูหีเธอ ซึ่งเธอไม่แน่ใจว่าจะทนมันไหวหรือไม่ แต่ก็รู้สึกว่านายปัญญาทนทายาด ขนาดเธอลงทุนเอาเต้านมทั้งคู่ไปถูไถกับหัวถอกบานใหญ่ก็แล้ว มันก็ยังไม่ยอมออกอยู่นั่นเอง เธอคิดจะเอามันเข้าไปดูดในปาก หรือก็ขยะแขยงเต็มทน
นายปัญญาเหมือนกับจะรู้ทันความคิดความพยายามของวันเพ็ญ เขาพลิกตัวกลับพร้อมกับตะปบร่างของเธอทันที
"เดี๋ยวค่ะ..เดี๋ยวก่อนซิคะ...หนูยังไม่มีอารมณ์เลยคะ...ให้หนูทำให้ท่านไปก่อนนะคะ.."
"โถ..ของไม่ยาก ไม่มีอารมณ์เหรอ? มานี่..ฉันจะปลุกให้เอง..."
ว่าแล้วเขาก็ดึงร่างของเธอเข้ามาชิด พร้อมกับเลื่อนกายใหญ่โตขึ้นทับ จนวันเพ็ญแทบจะหายใจไม่ออกทำให้เธอดิ้น แต่เขาก็จับแขนทั้งสองของเธอกดแน่นกับที่นอน จูบปากเธออย่างหื่นกระหาย ร่างที่ใหญ่หนาก็เบียดขยี้กับร่างของเธอ ท่อนควยที่แข็งร้อนระอุกำลังกดนาบคลึงอยู่กับท้องน้อยของเธอ เจอเข้าแบบนี้วันเพ็ญถึงกับเริ่มจะกระสันตามเหมือนกัน
และในขณะที่กำลังวาบหวิวอยู่นั้นเธอไม่รู้เลยว่าอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายคือกางเกงในของเธอถูกถอดออกตั้งแต่เมื่อใด วันเพ็ญสะดุ้งน้อยๆเมื่อรู้สึกว่ามีสิ่งแข็งๆกำลังจ่อเข้ากับรูสวาทของเธออย่างพอเหมาะ และมันกำลังจะดันแทรกตัวเข้าไปภายในรูให้ได้ มันล่วงล้ำเข้าไปได้ยังไม่ถึงนิ้วดี วันเพ็ญก็เกิดอาการเกร็งและพยายามหนีบขาเข้าหากันและบิดสะโพก จนหัวควยที่จ่ออยูนั้นพลาดไถลไป
"อย่าขัดขืนซิจ้ะ...ไม่งั้นเจ็บไม่รู้นา...ปล่อยอารมณ์ให้เป็นไปเถอะ เพราะถึงยังไงควยฉันมันก็ต้องเข้ารูหีหนูแน่นอน.."
"ค่ะ..คะ..นุ..นุ..หนู..จะพยา..ยาม..."
เธอสำลักคำพูดออกมาอย่างยากเย็นและเริ่มเชื่อในคำปลอบใจนั้น แต่ทำอย่างไรได้เมื่อเธอไม่ชอบผู้ชายและกำลังเสียดายความบริสุทธิ์ของเธอ ที่กำลังจะถูกเฒ่าตัณหากลับเชยชมลิ้มรสความสาวของเธอจนหมดสิ้น
นายปัญญาเริ่มปฏิบัติกับเธอใหม่อย่างนิ่มนวล เขาถึงกับยอมก้มหน้าลงไปเลียรูหีให้เธอ และคราวนี้เองวันเพ็ญเริ่มรู้สึกเสียวกระสันขึ้นอย่างจริงจังจนเห็นน้ำเงี่ยนของเธอออกมาเยิ้มกลบปากรูหี เมื่อเห็นว่ามันมากพอแล้วร่างของนายปัญญาก็ขยับขึ้นคร่อมร่างเธอที่กำลังหลับตาหายใจระทวย ...ขาทั้งคู่ของวันเพ็ญถูกจับถ่างออกจนเต็มล้า และถูกจัดให้ยกเข่าขึ้นเล็กน้อยด้วยความจัดเจนในเกมสวาทของนายปัญญา เขาเริ่มดันหัวควยเข้าไประหว่างรอยแยกของหีครูสาวอีก คราวนี้มันเข้าไปจนมิดเงี่ยง
วันเพ็ญต้องกัดฟันสบัดหน้าไปมาด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบ แต่ยิ่งเกร็งหีก็ยิ่งรู้สึกว่าลำควยนั้นยิ่งดันเดินหน้าเข้าไปทุกที มันแทบจะชำแหละให้เธอร่างเธอแยกออกเป็นสองซีก...
"โอ้ย!!...หนู...หนูเจ็บ...เจ็บค่ะ!...ค่อยๆ...ซี้ดท่าน...โอ้ย!.."
เธอเจ็บแทบขาดใจเมื่อมันหายเข้าไปครึ่งลำ ภายในรูมันคับตื้อไปหมด นายปัญญาเริ่มกระเด้าช้าๆ ร่างองวันเพ็ญสั่นสะท้านไปทั้งร่าง มือทั้งสองคว้าหมับบีบไหล่หนาของนายปัญญาแน่น เพราะอย่างน้อยมันก็ช่วยบรรเทาความรู้สึกปวดเจ็บแสบได้บ้าง
แต่ทันใดนั้น!!!...
"โอ๊ยยย!!!...ว้าย!!!...ตายแล้ว!!...อย่าค่ะ!...อย่าทำ!...เจ็บ!..เจ็บ!!!..."
เธอร้องเสียงหลงด้วยความตกใจสุดขีดเมื่อนายปัญญากดสะโพกดันควยพรวดเดียวเข้าไปในรูหีจนมิด ขาทั้งคู่ของวันเพ็ญที่กำลังยกเข่าถ่างอยู่นั้นตวัดรัดเกี่ยวรอบเอวหนาของนายปัญญาอย่างลืมตัวเพราะความเจ็บร้าวในช่องท้องน้อย ทำให้นายปัญญาพอใจเป็นอย่างยิ่ง ขณะนี้เขามองเห็นภาพของสาวน้อยหน้าตาคมสวยเรือนร่างเพรียวบางกำลังบิดส่ายหน้าอันชุ่มไปด้วยเหงื่อจนถึงหน้าอกหน้าใจ อยู่ภายใต้ร่างหนาใหญ่ของเขา มันช่างเป็นภาพท่ชวนให้เมามันส์ยิ่งนัก ชวนให้กระแทกกระทั้นตะบั้นตะบี้ให้แหลกเหลวไปทั้งร่างนั้นทีเดียว
วันเพ็ญร้องไม่ออกอีกแล้ว มือไม้สั่นระริกไปหมด ภายในร่างรู้สึกถึงการสวนเข้าออกของสิ่งที่ใหญ่และแข็ง นึกแล้วเธอก็ขนลุก..ไม่น่าเชื่อว่ามันจะเข้าไปในร่างเธอได้จนหมด และจากนั้นร่างของเธอก็กำลังรับการกระเด้ากระแทกของนายปัญญาจนสะเทือนไปทั้งตัว มันช่างหนักหน่วงและเร็วกระชั้นทุกที จนกระทั่งมันเป็นการซอยแบบถี่ยิบ จนแสบร้อนรูหีไปหมด แต่มันก็ให้ความเสียววูบวาบบางอย่างกับวันเพ็ญขึ้นทุกขณะ...
"โอ๊ย...ท่านขา เบาๆค่ะ...อย่าเร็วนัก...มันเสียว...อูยย์..ซี๊ด..โอย..โอย..เดี๋ยว...เดี๋ยวก่อน..หยุดค่ะ...ยูด...อย่า..โอ๊ย..โอ้ง..อ้าง..."
วันเพ็ญรู้สึกนายมืด ร่างกายเหมือนกับเบาหวิวล่องลอยขึ้นไป ร่างเพียวนั้นกระดกตูดเกร็งกอดรัดนายปัญญาไว้แน่น มหายใจถูกกลั้นไว้ชั่วขณะแล้วก็ระบายออกมายาว พร้อมกับหอบหายใจกระชั้นจนหน้าอกกระเพื่อม เธอรู้ได้ในทันที...'โอ้นี่!! เราออกกับมันไปแล้ว!!!!'
ร้องไปก็เท่านั้นตัววันเพ็ญเองรู้สึกถึงว่านายปัญญาเริ่มเคร่งเครียดทะลวงรูหีเธออย่างรุนแรง จนเธอต้องเกร็งหน้าท้องด้วยความเสียวซ่านภายใน ทุกครั้งที่ควยกระทุ้งเข้าไปจนสุดลำ มืออันหยาบกร้านของเขาเลื่อนลงมาตะปบอยู่บนเต้านมเล็กกลมกลึงของเธอนั้น และเริ่มบีบขยำอย่างรุนแรงพร้อมกับที่นายปัญญาก็เริ่มหายใจแรงฟืดฟาด วันเพ็ญรู้สึกเจ็บระบมทั้งหีทั้งนม แต่มันก็เสียวสนุกตื่นเต้นไม่น้อยทีเดียว
"อูยย์...หนูจ๋า กอดฉันแน่นซิจ้ะ ฉันกำลังจะมีความสุขกับหนูอยู่แล้ว...โอ๊ย..กอดซิจ๊ะ ไหนๆฉันก็กำลังจะเป็นผัวหนูอยู่เดี๋ยวนี้แล้ว..รูหีมันรัดควยฉันแน่นจริงๆ..ฉันจะฉีดน้ำรักในหีหนูแล้ว...กอดฉันแน่นๆ...น่าน ยังงั้น...โอ้ย..ออก..ออก..... หนูเป็นเมียฉันสมบูรณ์แล้ว.."
วันเพ็ญรู้สึกว่าลำควยฝังอยู่ในร่องหีนั้นหลังจากที่มันกระทุ้งสุดแรงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วแช่นิ่งค้างไว้ จากนั้นก็กระตุกดุบๆเป็นจังหวะ พร้อมกับมีของเหลวอุ่นถูกฉีดพุ่งวาบเข้าใส่มดลูกเธอในท้องน้อยสองสามครั้ง จากนั้นนายปัญญาก็หยุดเคลื่อนไหว เหงื่อเขาไหลย้อยลงถูกร่างเธอ จนเธออยากจะรีบลุกไปเข้าห้องน้ำเพื่อชำระล้างคราบโสโครกทั้งภายนอกและภายในกายเสียให้หมดสิ้น
จนกระทั่งนายปัญญาขยับตัวลงนอนตะแคงอยู่ข้างตัวเธอด้วยความเหนื่อยอ่อน วันเพ็ญก็รีบผุดขึ้นวิ่งตรงเข้าห้องน้ำรีบเปิดฝักบัวชำระล้างร่างกาย และเมื่อเธอฟอกสบู่และจัดการล้างสบู่ออกจนหมดจรดแล้ว กำลังจะปิดน้ำฝักบัวนั่นเอง ร่างอันเปลือยเปล่าของนายปัญญาก็โผล่เข้ามาจากอีกประตูหนึ่ง วันเพ็ญตกใจละจากการปิดฝักบัวมาเป็นปิดป้องของสงวนบนร่างอันเปลือยล้อนจ้อนของตน แต่นายปัญญาแสยะยิ้มพร้อมกับหัวเราะหึๆในลำคอแล้วเดินย่างเข้าหาเธอ และเริ่มใช้มือไล้ลูบร่างของเธอพร้อมกับรั้งเข้ามากอด เธอรู้สึกว่าร่างกายส่วนล่างของเธอได้สัมผัสเข้ากับควยใหญ่ลำเขื่องซึ่งแข็งโด่ขึ้นอีกแล้ว และเริ่มทิ่มเปะปะมาทางด้านหน้าของท้องน้อยเธอ...
"พอเถอะค่ะท่าน... ท่านคะ...อย่าทำหนูอีกเลย หนูเจ็บ..ทนอีกไม่ไหวแน่ค่ะ..."
แต่นายปัญญาไม่ฟังเสียง ดันร่างเธอจนติดผนังพร้อมกับรวบแขนทั้งคู่ของเธอไพล่หลังและจับเอาไว้แน อีกมือหนึ่งก็เริ่มขยำขยี้เต้านมของเธออย่างรุนแรงผิดปกติ และท่อนลำเบื้องล่างก็พยายามจะล่วงล้ำรูหีของเธออีก
"โอ๊ย...อย่า...อย่าค่ะ.."
"โธ่..คนสวย เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะ มาให้ฉันเย็ดดีๆอีกทีเถอะ เอาน่า...ถ่างขาออกซิจ้ะ"
"ไม่ค่ะ...ของหนูมันระบมเจ็บๆ เมื่อกี้ก็มีเลือดด้วย.. กรุณาเถอะคะ..."
"เอาไว้ให้หายเหอ?? ไหนดูซิ...อืมม์..ใช่ หีมันบวมเป่งเลย คงจะเจ็บมาก ไม่เป็นอะไรมากหรอกมันจะหายเองแหละ แต่หนูต้องช่วยฉันให้ออกหน่อย ได้ไหมจ้ะ? ควยมันแข็งแล้วนี่.."
"ค่ะ...ได้..ตรงนี้เลยหรือคะ?"
"อือ..ในห้องน้ำนี่แหละ เย็นดี.."
วันเพ็ญเอื้อมมือข้างหนึ่งไปกำลำควยเอาไว้ และนายปัญญาก็หันไปทางฝักบัวเป็นการชำระล้างไปในตัวด้วย วันเพ็ญรูดมันเข้าออกอย่างรวดเร็ว
"หนูนั่งลงซิจ้ะ ท่าคุกเข่าลงะได้ถนัดขึ้น... เอ่อ..เอ่อ..ยังงี้ได้ไหม?..ให้ฉันเย็ดนมของหนูเถอะ มา..เข้ามาใกล้ๆ.."
นายปัญญาบอกให้วันเพ็ญบีบกะชับเต้านมทั้งคู่ให้เบียดชิดกันโดยหนีบเอาควยใหญ่ของเขาเอาไว้ตรงกลาง แล้วเขาก็จับยึดไหล่ของวันเพ็ญ กระเด้าควยขึ้นลง ทำให้ลำของมันถูอยู่ระหว่างนมทั้งสองเต้าของเธอ แต่ด้วยที่ว่ามเต้าขวาของเธอออกจะเล็กไปสักหน่อย จึงทำให้กระเด้าไม่ถนัดเท่าที่ควรนัก นายปัญญาจึงไม่สู้สบอารมณ์เสี้ยน คราวนี้เขาเลยจับหัวเธอไว้แล้วไถลหัวควยขึ้นไปเกลือกแก้มเธอไปมา
วันเพ็ญเริ่มอึดอัดขัดขืนและขยับจะถอยหนี แล้วก็คิดขึ้นมาได้ จึงรีบเอามือคว้าควยใหญ่นั้นมากระถอกมันตามเดิม ทำให้เขาหยุดเกลือกไปชั่วขณะ แต่ไม่นานนักเขาก็เริ่มส่ายสะโพก แสดงว่าน้ำกำลังจะออก วันเพ็ญจึงเร่งมือขึ้นอีก..
บัดนั้น เธอก็ถูกจิกผมรั้งหน้าเชิดอย่างแรงด้วยมือของนายปัญญา พร้อมกับเสียงสั่ง
"ดูด!!!...ดูดซิหนู!!...เอามันเข้าในปาก ดูดมันให้ออกในนั้น..แล้วกลืนกินเข้าไปให้หมดด้วย...เร็ว!!!"
"ไม่ค่ะ...หนูไม่กล้า..."
แต่นายปัญญาก็จับควยจ่อเข้ากับปากเธอจนได้ มือที่จิกผมนั้นทำให้เธอต้องยอมอ้าปากขึ้นด้วยความเจ็บหนังหัว เธออมมันด้วยความรู้สึกจะอวกจนไม่ออกแรงดูด นายปัญญาไม่แคร์นักจัดการกระเด้าควยเย็ดปากงามของเธออย่างสนุกสนาน วันเพ็ญรู้สึกว่ามันกระทุ้งเข้าไปจนเกือบถึงคอหอยทุกครั้ง จนเธอต้องยอมจำนนจับมันให้อยู่กับที่ และเริ่มออกแรงดูดมันจนแก้มตอบ มันเหมือนพองคับปากไปหมด เธอรูดลำควยเข้าออกด้วยริมฝีปากบาง...
ไม่นานนายปัญญาก็เกรงตัวงอ เขากระทุ้งควยพวดเข้าไปในปากวันเพ็ญก่อนที่เธอจะทันรู้ตัว จนเธอผงะถอยไปข้างหลังเพราะควยมันเข้าไปอัดจนแทบหายใจไม่ออก เธอพยายามจะอ้าปากคายมันออกไปให้พ้น แต่ในฉับพลันทันใดนั้น...เธอก็รู้สึกถึงของเหลวข้นเหนียวอุ่นๆรสเค็มจางๆพุ่งฉีดเขาไปโดนโคนลิ้นของเธอ แม้นเธอจะรีบเอาปากออกอย่างเร็วแต่ก็ยังมัวชักช้าไปบ้าง เพราะบางส่วนของน้ำรักของนายปัญญาได้พุ่งเข้าลำคอไปแล้ว และเมื่อเธอคายลำควยออกนั้นน้ำรักส่วนที่เหลือมันก็ยังฉีดพุ่งอยู่จนเลอะเปรอะไปบนใบหน้าของเธออย่างหมดทางที่จะหลบเลี่ยงพ้น น้ำรักนั้นมันมากเสียจนไหลเยิ้มเต็มแก้มและริมฝีปากเธอ...
ทันทีนั้นนายปัญญาก็ทรุดตัวลงนั่งจูบปากของเธออย่างดูดดื่ม และเมื่อเขาผละออก มือของเขาก็ละเลงน้ำรักที่เลอะเปรอะนั้นไปทั่วใบหน้า ลำคอและเนินอกของวันเพ็ญ เธอรู้สึกขยะแขยงจนถึงกับร้องไห้โฮออกมา เสือกตัวเข้าใต้สายน้ำจากฝักบัว พยายามบ้วนสำรอกสิ่งที่อยู่ในปากในคอออกมาจนแทบจะอาเจียน แล้วเธอก็ทรุดลงกับพื้นห้องน้ำ โดยมีนายปัญญาเฝ้าจับตามอง
วันเพ็ญแต่งตัวและพาร่างอันสะบักสะบอมเดินออกจากบ้านพักนายปัญญาไป โดยเขามองตามอย่างเสียดาย เพราะเขายังไม่หมดอารมณ์อยาก ซึ่งก็ให้บังเอิญเหลือเกินที่หลังจากนั้นเพียง ๑๐ นาที อาจารย์นิภาก็มาถึง และก่อนที่เธอจะมีโอกาสได้ฟ้องเรื่องของวันเพ็ญเมื่อตอนกลางวัน อาจารย์นิภาก็ต้องถูกนายปัญญาถลกเปิดกระโปรง เย็ดบนพื้นห้องรับแขกของบ้านนั่นเอง
วันเพ็ญพาร่างอันบอบช้ำกลับมาถึงห้องพัก ซึ่งลัดดากำลังนอนอ่านหนังสืออยู่ เธอล้มตัวลงนอนและเริ่มร้องไห้ ลัดดารู้ในทันทีว่าเพื่อนสาวของเธอคงจะถูกลุงของเธอปู้ยี่ปู้ยำความสาวเสียแล้ว เธอจึงรีบเข้าไปปลอบพร้อมกับช่วยนวดเฟ้น จนกระทั่งวันเพ็ญค่อยสบายใจขึ้นมาก แล้วลัดดาก็เริ่มซักไซ้ถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ทีแรกวันเพ็ญไม่ยอมเล่าให้ฟังถึงรายละเอียดเรื่องราว ลัดดาจึงลงนอนประกบข้าง กอดเพื่อนสาวขวัญเสียเอาไว้ด้วยความอบอุ่นและปลอบประโลมจนวันเพ็ญระบายทุกสิ่งทุกอย่างออกมา ทุกขั้นตอนเหมือนหนึ่งจงใจให้ลัดดารับรู้ไว้ ลัดดาฟังไป..ดวงตาก็เบิกโต..ตื่นเต้นใจเต้นโครมคราม..และรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมดทั้งร่าง กอดรัดร่างวันเพ็ญกระชับเข้าทุกที
"เพ็ญจ้ะ..ที่เธอเล่ามา มันทำให้เรา..อยาก..อยาก..โอ..ต้องเดี๋ยวนี้..เพ็ญจ๋า ช่วยทีเถอะนะ..เอามือช่วยเราหน่อย..."
ลัดดาบอกพลางรูดกางเกงขาสั้นที่นุ่งอยู่ออกเอง วันเพ็ญก็ส่งมือเข้าประกบตรงโคกเนื้อนูนนั้นพร้อมด้วยนิ้วมือก็เริ่มพริ้ว...
"โอ..จ้ะ..ใช่แล้ว..โอย..ซี้ด..เพ็ญ...เพ็ญ...เพ็ญจ๋า...เพ็ญ"
เสียงของลัดดาผ่าวเบาลงและเบาลงจนกระทั่งเธอหลับตากัดฟันและกอดรัดเพื่อนสาวเอาไว้อย่างแนบแน่น เนิ่นนานจึงได้คลายวงแขนออก....