สอนรัก2

 ย้อนกลับมาตามดูสถานการณ์ที่รีสอร์ทกันต่อไป
น้องกุ้งพยายามบ่ายเบี่ยงที่จะหยุดพักในบริเวณรีสอร์ท แต่ก็ทำอารัยไม่ได้เพราะประการแรกพี่ปิงก็เข้าทาถึงด้านในของรีสอร์ทแล้ว ประการที่สองก็คือไม่สามารถจะเดินออกไป
และสุดท้ายคือเมฆที่ดำมืด ลมก็เริ่มกรรโชกแรงขึ้นเรื่อยๆ หลังจากจัดการเรื่องที่พักกับบริกรเรียบร้อยแล้ว นายปิงก็ถือวิสาสะจับข้อมือน้องกุ้ง จูงเข้าห้อง
"ยืนอยู่ข้างนอกแบบนี้มันดูไม่ดีนะครับ เข้ามาหลบข้างในเถอะ เดี๋ยวฝนก็ตกแล้วนะ" นายปิงให้เหตุผลที่ต้องเข้าในห้อง น้องกุ้งใจเต้นอย่างแรง ดูสีหน้าเผือดนิดหน่อย แต่ก็จำใจห้วกระเป๋านักเรียน
เดินตามนายปิง ผ่านประตูเข้าไป มันจะเป็นประตูนรกหรือประตูสวรรค์ สุดที่จะตัดสินใจได้
"อย่าใใอย่าอยู่นานนะ เดี๋ยวโดนดุ" น้องกุ้งกล่าวเสียงสั่นๆ มองหน้าเด็กหนุ่มเขม็ง
"ก็ต้องดูฝนฟ้าน่ะ แม่คงไม่ว่าหรอก บอกหลบฝนบ้านเพื่อนก็ได้"
"แต่..แต่มันน่าเกลียดน่ะ ใครรู้เข้า..กุ้ง..กุ้งแย่เลย"
"ไม่มีใครมาแล้วหล่ะ ฝนกำลังจะตกแล้ว ไม่มีใครรู้ด้วย" นานปิงหันไปปิดประตูล็อคห้อง หันมามองน้องกุ้งที่ยังยืนตัวสั่นๆด้วยความกลัว
"น้องกุ้งไม่ต้องกลัวหรอก พี่ไม่ทำอาไรน้องกุ้งหรอก รับรองว่าไม่มีการปลุกปล้ำแน่นอนจ้ะ"
"ยะ..อย่า..ทำอาไรกุ้งนะ  กุ้ง..กุ้งกลัวค่ะ"
"น้องกุ้งกลัวอาไรหรอครับ"
"ก็ กลัว..กลัวพี่ปิงน่ะสิ"
   นายปิงค่อยๆประคองน้องกุ้งถอยมานั่งบนเตียง ตัวเองก็นั่งลงข้างๆเบียดสะโพกน้อยๆน้องกุ้งๆพยายามขยับออกห่าง แต่โดนมือนายปิงอ้อมไปรั้งเอาไว้
"ไหนพี่ปิงบอกจะไม่ทำอาไรกุ้งงัยคะ" น้องกุ้งพยายามแกะมือที่ยังรั้งสะโพก เป็นจังหวะเดียวกับที่นายปิงชะโงกหน้าหอมแก้มฟอดใหญ่
"อุ๊ย..พี่ปิงนะ ไม่...ไม่ทำอย่างนี้นะ" น้องกุ้งหันหน้ามากลับมาต่อว่า
"ก็น้องกุ้งออกน่ารัก ..ใครจะอดใจไหวล่ะ หอมแก้มนิดๆหน่อยๆไม่เป็นไรหรอก" นายปิงพยายามก้มหน้าเพื่อจะหอมอีกครั้ง แต่น้องกุ้งดิ้นหลบจนได้
"พอแล้ว..พอแล้วค่ะ เรา..เรากลับกันเถอะ" น้องกุ้งลุกขึ้นเดินรี่ไปถึงประตู แต่จะด้วยฟ้าบันดาลเป็นใจให้นายกุ้งหรืออย่างไรไม่ทราบ ข้างนอกห้องฝนกำลังตก ลมกรรโชกค่อนข้างแรง
"เห็นมั๊ย พี่บอกแล้วว่าฝนจะตกน่ะ" นายกุ้งตามมาติดๆ ได้โอกาสโอบกอดรอบเอวน้องกุ้ง พามานั่งที่เตียงเหมือนเดิม น้องกุ้งนั่งก้มหน้าอย่างครุ่นคิด
    ไม่มีใครรู้ว่าเธอคิดอะไร แต่คงจะคิดหาวิธีเเอาตัวรอดมากกว่า
"เมื่อหร่จะหยุดล่ะ" คำถามที่ไม่รู้จะถามอาไร และก็คงไม่รู้ว่าใครจะตอบได้
"ก็คงไม่นานมั๊ง ฝนหยุดเราก็กลับ..นะครับ.." นายปิงตอบโดยรั้งสะโพกน้องกุ้งกระชับเข้ามาจนแนบสะโพกตัวเอง
"พี่ปิงนั่งดีๆสิ ทำไมต้องนั่งเบียดด้วย" มือน้องกุ้งดันส่วนบนพี่ปิงให้ออกห่าง เพราะนายปิงพยายามเอนตัวให้แนบชิดกับตัวน้องกุ้ง
"ก็พี่อยากนั่งใกล้ๆน้องกุ้งน่ะสิ เผื่อน้องกุ้งจะหนาวน่ะ" พูดแล้วก็เลื่อนมือขึ้นมาถึงโคนแขน รั้งร่างน้อยๆที่กำลังสั่นด้วยความกลัวเข้ามาชิดมากขึ้น
"ยะ..อย่า..อย่าค่ะ" น้องกุ้งห่อไหล่หลบจมูกที่ยื่นมาจนจะกะทบแก้มขาวนวล แต่ก็ไม่พ้นที่จมูกนายปิงกดสัมผัสแก้มจนได้ มือน้องกุ้งผลักใบหน้านายปิงเป็นพันลวัน
    นายกุ้งจับไหล่ทั้งคู่ของน้องกุ้งรั้งลงมาจนร่างส่วนบนหงายลงบนตัก ใบหน้าพร้อมริมฝีปากนายปิงฉกลงบนริมฝีปากน้อยๆของน้องกุ้งทันที
มือทั้งสอวกดกระชับต้นแขนและหัวไหล่จนน้องกุ้งขยับเขยื้อนไม่ได้ ใบหน้าสะบัดหนีริมฝีปากที่พยายามประกบกับริมฝีปากตัวเอง
"อื้ออ...อื้ออ..." เสียงครางเมื่อริมฝีปากโดนประกบจนได้ เพราะหมดแรงที่จะดิ้นแล้ว ริมฝีปากนายปิงอ้อยอิงอยู่กับริมฝีปากนุ่มนิ่ม ปลายลิ้นเริ่มออกมาแระเร็มริมฝีปากเด็กสาว
    จูบแรกในวัยเริ่มสาว ทำเอาน้องกุ้งทำอาไรไม่ถูก รสชาติจากปลายลิ้นพี่ปิงสอดตามเข้ามาลิ้มรสจากปลายลิ้นเล็กเด็กสาว ที่เผลอเผยอริมฝีปากรับลิ้นของชายหนุ่ม
มือที่กุมหัวไหล่เลื่อนมาวางลงบนหน้าอกน้องกุ้ง ฝ่ามือลูบคลำเนินอกที่เพิ่งจะตั้งเต้า กดคลึงแผ่วเบาทีละเต้าซ้ายขวา
"พอ..พอแล้ว..พอแล้วค่ะ" น้องกุ้งระล่ำระลักบอกชายหนุ่มที่ปล่อยให้ริมฝีปากเป็นอิสสระ น้องกุ้งพยายามจะลุกขึ้นนั่ง แต่มือที่คลึงเต้านมกดไว้จนได้แค่ดิ้นๆ ยิ่งดิ้นมือที่กดเต้าเต่งตึงก็ยิ่ง
กดเน้นแรงขึ้น สัมผัสก็ยิ่งหนักขึ้น จนที่สุดก็หมดแรงดิ้น
"ไหนพี่กุ้งว่าจะไม่ทำอาไรกุ้ง" เธอต่อว่าชายหนุ่ม
"ก็แค่กอดจูบน่ะ หนุ่มสาวเขาก็ทำกันอย่างนี้ทุกคู่แระ" ปากก็พูด มือก็ยังกุมเค้นคลึงเต้าเต่ง จนสัมผัสได้ถึงเม็ดยอดที่แข็งขึีน นายปิงเลยใช้สองนิ้วบีบบี้เม็ดยอดจนน่องกุ้งสดุ้งสุดตัว
"ว๊ายยย...เจ็บนะ"
"เจ็บแป๊บเดียว เดี๋ยวก็เสียวสบายนะครับ" นายปิงพูดพร้อมเริ่มซุกไซร้บริเวณใบหู เรื่อยมาถึงพวงแก้ม และก่อนที่น้องกุ้งจะหลบทัน ริมฝีปากที่ร้อนผ่าวก็ประกบได้อีกครั้ง
    ครั้งนี้ร้องกุ้งเริ่มจะเคลิ้มตามอารมณ์แห่งความปราถนา นอนระรวยให้ชายหนุ่มป้อนความสุขให้อย่างเต็มที่  จากที่กุมหน้าอกเลื่อนมาที่ชายเสื้อพร้อมทั้งถลกดันชายเสื้อขึ้นมาจนพ้นเต้านม
อ้อมมือไปปลดตะขอยกทรงตัวน้อยสีขาวสอาด ปลดปล่อยเต้าให้เป็นอิสสระ พี่ปิงไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดแม้นาที้ดียว ก้มลงซุกกับเนินที่ขาวผ่องเต่งตึงทันที
ร่างน้องกุ้งถูกยกนั่งพร้อมทั้งเสื้อที่ถูกจับดึงถอดออกจนหลุดทั้งหมดในครั้งเดียวกัน ปล่อยให้ร่างส่วนบนปล่าวเปลือยโชว์ความขาวสอาด ปราศจากริ้วรอยไฝฝ้าใดๆทั้งสิ้น นายปิงปล่อยร่าง
ที่งดงามนอนลงข้างๆ ซึ่งบัดนี้น้องกุ้งหมดเรี่ยวแรงที่จะขัดขืนแล้ว นอนหลับตาพริ้ม ร่างกระตุกเป็นบางครั้งที่ยอดอกถูกอมดูด และโดนเม้มด้วยริมฝีปากอย่างแรงจากชายหนุ่ม
"น้องกุ้งสวยเหลือเกิน...หน้าอกสวยมากๆ" ชมไปซบไปอย่างไม่รีบร้อน
     กระโปรงนักเรียนค่อยๆถูกรูดลงมาตามปลีน่องที่สวยงาม มันถูกถอดออกจากปลายเท้าพร้อมๆกับกางเกงในสีขาวสอาดตัวน้อยๆ
"โหหห...น้องกุ้ง....งาม..งามเหลือเกิน" ชายหนุ่มเพ่งมองพร้อมกลืนน้ำลายลงคอเอื๊อกใหญ่ มือลูบไล้ตั้งแต่เนินอก เรื่อยลงไปจนถึงปลีน่อง
"โอวว...ยะ..อย่าทำไรนะ" เสียงแผ่วเบาเหลือเกิน มือยกขึ้นปิดบังหน้าอกอย่างอ่อนระโหย แต่ก็โดนพี่ปิงจับยกออก ก้มลงดูดแทน จากเต้าซ้ายย้ายไปเต้าชวา ก่อนที่จะจูบพรมลงมาตาม
ลอนหน้าท้องเรียบเนียน ลงไปหยุดบนเนินน้อยๆที่มีขนที่เพิ่งเริ่มขึ้น เรียงเรียบเป็นแพบางๆ ขายหนุ่มขยับท่าให้ถนัดก่อนที่จะก้มลงซุกกับเนินเนื้อนุ่มๆ
     ร่างเปลือยพี่ปิงเลื่อนขึ้นมาทาบทับเรือนร่างน้อยๆของน้องกุ้ง บัดนี้ถึงเวลาแห่งความสุขแล้ว น้องกุ้งยังคงนอนหายใจโรนริน ทรวงอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรง ชายหนุ่มใช่เข่าแยกขาเรียวงามของเด็กสาวให้แยกออกจากกัน ร่างกำยำของพี่กุ้งโหย่งสะโพกขึ้นเพื่อให้ท่อนเนื้อที่ยาวใหญ่ได้อยู่ในสภาพพพร้อมที่จะทำงาน ชายหนุ่มจับท่อนเนื้อ ใช้หัวถอกที่ป้อมใหญ่ครูดไปมาตามร่องหี
ที่ขาวนวล แคมปริแย้มรับการครูดของหัวถอกที่ถูกน้ำเงี่ยนเคลือบจนเป็นมันวาว
"อื้ออ...อื้อออ.." เสียงครางแผ่วเบาจากปากน้องกุ้ง มือเธอเอื้อมมาเกาะแขนชายหนุ่มไว้แน่น
"โอ๊วววว..." เสียงร้องดังออกมาพร้อมกับหัวถอกป้อมใหญ่ถูกกดเข้าปากรูหี ชายหนุ่มหยุดเพ่งมองใบหน้าเด็กสาวอย่างพินิจพิศจารณา สังเกตุถึงกริยาที่จะเกิดขึ้นกับเด็กสาว