นิ่ม Ntr 4

 

 
 
เช้าวันอาทิตย์ แสงแดดอ่อนส่องผ่านผ้าม่านห้องนั่งเล่น บ้านของนิ่มในหมู่บ้านจัดสรรนิคม 304 เงียบสงบ นิ่มสวมเสื้อยืดสีฟ้าอ่อนกับกางเกงผ้ายืดสบาย ๆ กำลังนั่งจัดตะกร้าผักผลไม้ที่เพิ่งซื้อจากตลาด

โทรศัพท์สั่น — ข้อความจากเนาว์

เนาว์ : "สวัสดีครับคุณนิ่ม วันนี้ว่างไหมครับ ผมอยู่ใกล้ตลาดแถวโรงงาน มีของนิดหน่อยอยากจะเอามาให้"

นิ่มหยุดคิดสักครู่ หัวใจเต้นแรงอย่างแปลก ๆ ก่อนตอบกลับไป

นิ่ม : "อ๋อ...ค่ะ ว่างค่ะ เดี๋ยวเจอกันที่หน้าบ้านก็ได้"


---

  การเจอกันที่หน้าบ้าน

ไม่กี่นาทีต่อมา เสียงมอเตอร์ไซค์เก่าแล่นเข้ามาหน้าบ้าน เนาว์ลงจากรถพร้อมยกถุงของบางอย่าง "นี่ครับ ของที่ผมบอก"

นิ่มยิ้มรับ พลางสังเกตรายละเอียด — เนาว์ผิวคล้ำกร้านแดด ร่างท้วม มีพุงนูนเล็ก ๆ แต่สายตาและรอยยิ้มเต็มไปด้วยความอบอุ่นและจริงใจ

"ขอบคุณมากค่ะ" นิ่มเอ่ย พร้อมส่งยิ้มบาง ๆ

"ไม่เป็นไรครับ" เนาว์ตอบพลางวางถุงของลงบนโต๊ะไม้หน้าบ้าน

เทพยืนดูจากระยะไกล มือถือในมือเขาสั่นด้วยความตื่นเต้น — ทุกการเคลื่อนไหวของนิ่มอยู่ในสายตาเขา


---

  นั่งคุยกันบนระเบียง

เนาว์นั่งลงบนเก้าอี้ริมระเบียง เงยหน้ามองทิวทัศน์ของนิคม 304 ที่แผ่กว้างไกล
"ที่นี่อากาศดีนะครับ แดดอ่อน ๆ แบบนี้ สดชื่นดี"

นิ่มยิ้ม "ใช่ค่ะ เวลาว่างฉันชอบนั่งดูวิวเหมือนกัน"

พวกเขาพูดคุยเรื่องทั่วไป — งานของนิ่มที่ต้องดูแลลูกบ้านหลายร้อยหลัง และเรื่องของเนาว์ที่เฝ้าเวรกลางคืน ฟังแล้วนิ่มอดหัวเราะไม่ได้

"คุณเนาว์นี่ฟังดูเป็นคนตลกนะคะ" นิ่มเอ่ย "เวลาพูดสนุกดี ทำให้ฉันลืมเหนื่อยไปบ้าง"

"ก็อยากให้คุณนิ่มรู้สึกสบาย ๆ เวลาอยู่ด้วยผมครับ" เนาว์ตอบ น้ำเสียงเรียบง่าย แต่แฝงความใส่ใจ

หัวใจนิ่มเต้นแรงอย่างแปลก ๆ เธอเริ่มรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยราวกับมีใครสักคนเข้าใจตัวเธอ


---

  การสร้างความใกล้ชิด

เนาว์เสนอจะช่วยยกของเข้าไปในครัว
"ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันถือได้" นิ่มตอบ แต่เนาว์แค่ยิ้มพลางเอื้อมมือหยิบถุงบางส่วนไป

ใกล้ชิดกันอย่างนี้ ทำให้มือของนิ่มสัมผัสถุงที่เนาว์ถือเบา ๆ หัวใจเต้นแรงกว่าปกติ ความอายปนความตื่นเต้นไหลเวียนในร่างกาย

"คุณนิ่มนี่...เวลาอยู่ด้วย ผมรู้สึกว่าสบายใจจังครับ" เนาว์พูดเบา ๆ

นิ่มเบือนหน้าไปทางอื่น รู้สึกใจเต้นแรง เธอเริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง — ทำไมถึงรู้สึกสนิทสนมและวางใจคนที่เพิ่งรู้จักได้เร็วขนาดนี้


---

  รายงานถึงเทพ

ค่ำคืนนั้น ขณะที่นิ่มอาบน้ำและเตรียมตัวเข้านอน เทพได้รับข้อความจากเนาว์

เนาว์ : "วันนี้ดีมากครับ เธอยิ้มและหัวเราะบ่อยมาก เริ่มเล่าเรื่องส่วนตัวให้ผมฟังด้วย...ความไว้ใจเริ่มเกิดขึ้นแล้วครับพี่"

เทพอ่านข้อความซ้ำแล้วซ้ำอีก ความฝันที่เก็บไว้เริ่มค่อย ๆ เป็นรูปเป็นร่าง