เพื่อนสนิท 2

 


 

 
ในตอนนั้นทุกอย่างในงานก็ดำเนินไป จนเสร็จสิ้นพิธีการ และก็มีการจัดเลี้ยงเล็ก ๆ โดยการเลี้ยงแบบบุฟเฟ่และแขกที่มานั่งทานข้าวกัน แบบงานเล็ก ๆ บ้าน ๆ  บางคนก็เอามากินด้านนอก ใต้ต้นไม้ บางคนก็กลับเลย…..แต่ผมกินไม่ลง…..ผมนั่งมองจากด้านนอก มองไปที่อั้มเธอก็ไล่ทักทาย ทุกคนด้วยใบหน้าและสีหน้ายิ้มแย้ม มีความสุข….ในจังหวะนั้นเอง ในหัวผมก็คิดทบทวนย้อนไปย้อนมาหลายเรื่อง ๆ โดยที่ผมเองก็ตั้งสติ และทุบกำแพงคำว่าเพื่อนออก…ผมรู้ทันทีว่า..จริง ๆ แล้วอาการแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเป็นเดือน ๆ  มันง่ายนิดเดียว…แค่ผมยอมรับว่า…"ผมชอบอั้ม"…….เธอซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของผม เพื่อนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มผู้ชาย 5-6 คน…..ผมไม่ได้ชอบตอนเธอสมัยเรียน…และไม่ได้ชอบตอนเรามีอะไรกันในครั้งก่อน…แต่ผมเพิ่งมาชอบเธอ ครั้งล่าสุดตอนเจอกันที่ร้านอาหาร  มันคือจุดเริ่ม และในห้วงเวลานั้น ที่ทุกคนมีความสุขกัน ผมกลับต้องมานั่งทำใจ  และยอมรับความจริงที่เป็นอยู่  ถึงแม้ว่าอั้มจะไม่หมั่นหรือแต่งงาน เราก็คงคบกันไม่ได้อยู่ดี  เพราะผมก็มีแฟนอยู่แล้ว จริง ๆ ผมอาจจะแค่เสียดาย เพราะต่อจากนี้ไป อั้มก็คงไม่มากอดผม ซบไหล่ผม หรือแม้แต่ตัวผมเองจะไปกอดไหล่ จับแก้ม ตบก้นเธอแบบเคย ๆ ทำ ก็คงจะไม่ได้อีกต่อไป เพราะเธอมีครอบครัวแล้ว….พอทุกอย่างจบสิ้นลงทั้งหมด ทุกคนในงานก็เริ่มมีการทยอยแยกย้ายกันกลับ  และหลังจากอั้มนั่งคุยกับกลุ่มผู้ใหญ่เสร็จ ก็ส่งครอบครัวขึ้นรถกลับ จากนั้นอั้มก็เดินมาหาผม เพื่อที่จะบอกให้ผมกลับด้วยกัน ซึ่งผมก็ลุกตามเธอไป และในตอนนั้นอั้มจะต้องไปแวะที่ห้องพักที่เช่าไว้ที่โรงแรมก่อน เพราะของเธอทุกอย่างอยู่ในห้องนั้น จากนั้นก็จะไปเปลี่ยนชุดไทยและส่งคืนให้ทางร้าน  ตลอดเวลาที่อยู่ในรถซึ่งผมก็นั่งชิดติดกับตัวแอนที่เบาะหลัง โดยมีช่างแต่งหน้าที่อั้มจ้างพิเศษมาขับรถให้  ตอนนั้นผมทำได้แค่ นั่งสูดดมกลิ่นน้ำหอมจากตัวเธอ และก็นั่งเม้า นั่งพูดถึงเหตุการณ์ในงานเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น จนมาถึงโรงแรม  ผมก็บอกอั้มว่าจะรอเธอที่โถงล๊อบบี้ แต่กลับเป็นเธอเองที่ไม่อยากให้เพื่อนรอคนเดียวแบบนั้น  เธอจึงบอกให้ผมขึ้นไปที่ห้องด้วยกัน ผมก็ยืนนิ่งคิดซักพัก ก็ตกลงตามที่เธอบอก จังหวะพอขึ้นมาถึงหน้าห้อง และได้เปิดประตูเข้าไป ผมก็เดินตามหลังอั้มเข้าไปในห้อง และเดินมานั่งที่ปลายเตียง  ซึ่งมีแค่ผมกับอั้ม ในช่วงเวลาที่ผมนั่งอยู่ที่ปลายเตียง อั้มก็ดึงพวกปิ่นปักผม ต่างหู และพวกสร้อยคอประดับสีทองออก แล้วหยิบน้ำดื่มสองขวดเล็ก ๆ และยื่นส่งมาให้ผม 1 ขวด แล้วมานั่งลงข้าง ๆ ด้านขวาตัวผม แล้วพูดขึ้นว่า "แกเป็นไงบ้างว๊ะ วันนี้ ถ่ายรูปอั้มได้แยอะใหม? " พอผมได้ยินก็ตอบกลับเธอไปว่า "ก็พอได้เพื่อน แต่ช่วงหลังมาร์ค (น้องชายอั้ม) เป็นคนถ่ายนะ ข้าติดสูบบุหรี่ช่วงนั้น "หลังจากนั้นอั้มเธอก็ขอดูรูปที่กล้องผม ผมก็ยื่นกล้องให้ และเธอก็นั่งเลื่อนดูภาพในกล้องข้าง ๆตัวผมที่ปลายเตียง จนกระทั่งอั้มไล่ดูรูปไปเรื่อย ๆ เธอดูไปอมยิ้มไปจนหมดครบทุกรูป (ประมาณ 200 กว่ารูป ) อั้มก็พูดขึ้นมาทันทีว่า "แก นี่เราไม่มีรูปคู่กันเลยซักภาพ  เป็นไปได้ไงว๊ะ" ผมหันไปตอบเธอว่า "อ่อ โทษทีเพื่อนพอดี หลังจากเสร็จพิธี เห็นแกกำลังสนุกกับการถ่ายอยู่กับเพื่อน ๆ อยู่เลยไม่ได้ไปถ่ายด้วย" พอผมพูดเสร็จอั้มก็รีบวางกล้องผมลง  แล้วหยิบมือถือเธอที่อยู่ข้างตัวเธอขึ้นมา ตามด้วยการขยับตัวมานั่งชิดติดตัวผม  แล้วยกมือถือขึ้นเพื่อที่จะเชลฟี่ คู่กัน และจังหวะนั้นเอง อั้มได้เอียงตัวโน้มมาที่ผมจากด้านข้าง โดยที่อั้มใช้มือซ้ายเธอคล้องผ่านหลังผมไปจับที่เอวผม แล้วเอียงหัวยื่นหน้าเอาแก้มด้านซ้ายเธอมาชิดแก้มขวาผม สัมผัสโดนแก้มกันนิด ๆ จากนั้นเธอก็กดถ่าย 2-3 ช๊อต เป็นรูปคู่ท่านั่ง …โอ้ววครับ…ในตอนนั้นผมรู้สึกดีมาก ๆ ที่ได้สัมผัสอั้ม และเป็นอั้มในชุดงานหมั่น  วันที่เธอดูสวย และจากนั้นอั้ม เธอก็เปลี่ยนมาให้ผม เป็นคนถือมือถือเพื่อถ่ายเชลฟี่แทน  และผมก็ยื่นมือออกไปด้านหน้าเพื่อจะกดถ่าย….แต่ในครั้งนี้ อั้มได้ยื่นทั้งสองมือ มือซ้ายอ้อมหลังมือขวาอ้อมหน้าผ่านหน้าท้องผม แล้วกอดรัดที่เอวผมจากด้านข้าง พร้อมกับเอาแก้มเธอซบแก้มผม แบบแนบกว่าเดิม  โอ้ววครับ…ในครั้งนี้ไม่ใช่แค่แก้ม แต่เป็นเต้านมฝั่งซ้ายเธอโดนหน้าอกผมเต็ม ๆ……ถ้าเป็นทุกครั้งผมอาจจะพูดจะบอกหรือแซวเธอไป….แต่ในนาทีนั้น ผมอยากให้เป็นแบบนี้….อยากให้อยู่แบบนั้นในท่าแบบนี้……ทั้งกลิ่นน้ำหอมจากตัวอั้ม  ทั้งเต้านม ที่กำลังอัดแนบที่ตัวผม….รวมทั้งแก้มซ้ายเธอที่สัมผัสแก้มขวาผมอยู่….โดยที่ตัวอั้มเองไม่ได้ตั้งใจ เธอคงมองแค่ว่า มันแค่การนั่งถ่ายรูปสวย ๆ กับเพื่อนเท่านั้น….แต่ในห้วงวินาทีนั่น ผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง…ทุกอย่างยังอยู่ในท่านั้น เพียงแต่ผมและอั้ม เปลี่ยนอริยาบทแค่บนใบหน้า ยิ้มและทำหน้าทะเล้นเท่านั้น   พอเราถ่ายเชลฟี่กันเสร็จ  มันสวนทางกับอารมณ์ผมที่มันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น จังหวะที่อั้มนั่งข้าง ๆ ตัวผม ผมหันไปจ้องที่หน้าอั้ม  ที่กำลังไล่ดูรูปและไล่ลบรูปที่มือถือ  ในขณะที่หัวผมร้อนลุ่มไปเต็มไปด้วยอารมณ์อยาก…ผมนึกไปถึงตอนที่ผมและอั้มเคยมีอะไรกัน  ซึ่งทุกอย่างมันเหมือนกันในตอนนี้เลย  เราอยู่กันสองต่อสองในห้อง  มันต่างแค่นอนนั้นผมไม่ได้คิดแบบนี้ และตอนนั้นเป็นเธอเองที่ต้องการ…..ในจังหวะที่ผมจ้องมอง อั้มก็ได้หันหน้าผมกลับ ( เหมือนเธอรู้ว่าผมมอง) แล้วอั้มก็ได้พูดขึ้นทันทีว่า "แกมองไรฉันว๊ะ…ไม่เคยเห็นคนสวยรึไง  จ้องอยู่ได้แกนี่แปลกคน" ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าผมคิดอะไรอยู่….ผมแค่อยากจะทำ…ในสิ่งที่ผมพอทำได้  ในหลายร้อยครั้งที่อั้มเคยขอกอดผม  ตั้งแต่สมัยเรียน  ทั้งเรื่องที่เธอดีใจ..ทั้งเรื่องเธอเสียใจ…แยกทางกันตอนเรียนจบ….ดูหนังแล้วเศร้ากอดผมร้องให้…หรือแม้กระทั้งตอนเธอเหงา….ซึ่งเป็นเธอที่ขอกอดผมตลอด…..โดยที่ผมไม่เคยซักครั้ง…..ผมจึงตัดสินใจกัดฟัน ตอบอั้มไปว่า "อั้มแกจะว่าไหม? วันนี้ข้าขอกอดแกซักครั้งได้ไหม?"  โดยที่เธอได้ยินคำที่ผมพูดออกมาครั้งแรก..เธอก็คิ้วขมวด เหมือนเธอแปลกใจ แต่เธอก็ได้วางโทรศัพท์ลง แล้วยกแขนสองข้างกางออก  เธออ้าแขนรับ แสดงให้ผมเข้ามากอดได้….ในจังหวะนั้นผมไม่รอช้า ผมรีบโถมตัวไปที่ระว่างแขนสองข้างอั้มที่กางออก ผมได้ใช้สองมือผมรัดแนนไปที่เอวอั้ม (เหมือนที่เธอเพิ่งทำ) แต่แขนผมจะยกสูงกว่า โดยไปสัมผัสแถวราวนมด้านช้างสองเต้าใหญ่ ๆ  แล้วเอาแก้มขวาผมซบแก้มซ้ายเธอ….วินาทีตอนนั้น เป็นครั้งแรกในรอบ 5 ปี ที่ผมได้รัดกอดแบบเต็ม ๆ ในเรืองร่างของอั้ม…ในจังหวะเดียวกันอั้มก็เอามือซ้ายคล้อง ลูบที่หลังผมเบา ๆ……ในช่วงที่ผมนั่งกอดรัดตัวอั้มแน่น  ผมยิ่งรู้สึกมีอารมณ์ขึ้นสูงไปอีก…แล้วด้วยที่เธอปล่อยผมกอดไปเรื่อย ๆ..แบบไม่มีคำพูดหรือทีท่าที่จะบอกให้ผมเลิกกอด….น้ำหอมที่ตัวเธอ..แก้มที่แนบชิดกัน…ราวนมที่ผมกำลังสัมผัส…รวมไปถึงชุดที่เธอใส่..ใบหน้าเธอที่สวย….มันทำให้คนอย่างผม หน้ามืด….ความเงี่ยนมาครอบงำ…จากห้องพัก ที่แอร์ที่เย็นฉ่ำ แต่ในหัวผมร้อนจนเหงือเริ่มออก….วินาทีนั้นผมทำตามสัญชาตญาณ อารมณ์พาไป……ผมได้ยกมือซ้ายผมจากที่คล้องที่มือขวา รัดตัวอั้มไว้ ผมยกขึ้นมาแล้ว จับไปที่เต้านมขวาเธอ ผ่านเสื้อชุดผ้าใหมเธอ…จับเต็มฝามือแล้วบีบเน้น..พร้อมกับผมได้ยกหน้าไปไซน์ที่ลำคอเธอ….ในจังหวะนั้นอั้มตกใจจนสดุ้งสุดตัว พยามจะพลักตัวผมออก….โดยที่ผมก็พยามจะขืนตัวทำต่อไป โดยมือซ้ายก็พยายามนวดหน้าอกเธอ ส่วนปากก็พยามเลียไปที่ซอกลำคออั้ม แต่ดูเหมือนมันไม่ได้ผล อั้มได้จังหวะเวี่ยงตัวลุกขึ้นออกมาได้  พร้อมกับใช้ฝามือขวาฟาดตบไปที่หน้าผม บริเวณแก้มขวาผมเต็ม ๆ…เสียงดังเฟี้ยสนั่นห้อง (หน้าผมชาทันที) เหมือนเธอได้เรียกสติผมกลับ……และอั้มได้พูดขึ้นมาว่า "แก!! บ้าหรือเปล่าว๊ะ  นี่ข้าเพื่อนแกน่ะ แกยังอยู่เมาใช่ไหม?"……วินาทีนั้น….ผมพูดกับอั้มได้แค่ประโยคเดียวว่า "อั้มเราขอโทษ  ขอโทษ เราขอโทษจริง ๆ " ในจังหวะนั้นผมกดดัน ผมไม่สามารถพูดอะไรหรืออธิบายเธอได้มากกว่านั้น  เพราะผมพูดไม่ออกบอกไม่ถูก…ในห้วงเวลาที่ผมเหมือนตกอยู่ในหุบหลุมลึก หรือไม่ก็กำลังจมน้ำอยู่กลางทะเล  ผมได้แต่นั่งก้มหน้า ไม่สามารถหันไปมองอั้มได้อีก….ตอนนั้นทุกอย่างเงียบมาก อั้มยังคงยืนจ้องมาที่ผม ส่วนผมก็ได้แต่นั่งก้มหน้าที่ปลายเตียง  พอเวลาผ่านไป 1-2 นาที  จังหวะที่อั้มเหมือนจะใจเย็นลง เธอก็กลับมานั่งลงข้าง ๆ ตัวตัวผมอีกครั้ง (ด้าน ขวามือผม) และมองมาที่ผม  แล้วอั้มได้พูดขึ้นมาว่า "ว่าไปแล้ว จริง ๆ อั้มก็มีส่วนผิด อั้มเป็นคนเริ่ม เรื่องที่เกิดขึ้นกับเราสองคนในครั้งก่อน ถ้าย้อนไปอั้มก็คงไม่ทำแบบนั้น อั้มหวังว่าคงไม่มีอีกแล้วนะ" (เป็นครั้งแรกที่อั้มพูดถึงเรื่องราวเมื่อ 5 ปีก่อน)  พอผมได้ยินอั้มพูด ผมก็หันไปมองหน้าเธอ แล้วพูดกับเธอตรง ๆ ว่า "มันไม่เกี่ยวเลยจริง ๆ กับครั้งก่อน จริง ๆ นะ เมื่อกี้มันคืออารมณ์ชั่ววูบเราเองหละที่อดใจไม่ไหว" พอแอนได้ฟังก็ทำหน้างง ๆ แล้วผมสองคนก็ได้สนทนากันแบบซีเรียส อั้ม "แกหมายถึง?" เธอถาม "ก็ หมายถึงอย่างที่บอกหละ  มันเป็นความรู้สึก กับในตอนนี้ ไม่ใช่เมื่อ 5 ปีก่อน และตอนนั้นเราไม่โทษแอนเลย" ผมตอบ "งงว๊ะ" เธอถามต่อเหมือนไม่เข้าใจในตอนนั้น ผมไม่รู้จะอธิบายเธอยังไงกับสิ่งที่เธออยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม จนผมต้องพูดตรง ๆ สื่อสารตรง ๆ ให้เธอรู้ และผมก็ไม่ได้หวังอะไร แค่ตอนนี้ผมคิดได้ว่า ไม่ว่าจะยังไง ผมกับอั้มก็คงมองหน้าไม่ติด ผมจึงสารภาพไปว่า "ที่ทำไปเมื่อกี้ เราอดใจไม่ไหว คือ...เราชอบแกน่ะ" (พออั้มได้ยิน แอนทำหน้าตกใจ แล้วรีบถามผมกลับทันที ว่า) "เอ้ยย..ว่าไงนะ!! แกชอบฉัน!! ตั้งแต่ตอนใหน? แกพูดเล่นเปล่าว๊ะ บ้าว๊ะเพื่อน ฉันเคยแก้ผ้าให้แกดูแกยังไม่สนใจเลย" เธอร้องอย่างดังด้วยความตกใจอาจจะเพราะไม่เคยเห็นท่าที่ผมจะทำเหมือนที่พูดเลย "พูดจริง ๆ เพื่อน เราชอบอั้ม แต่ไม่ได้หวังอะไรนะ เราก็มีแฟนแล้ว แกก็กำลังจะแต่งงาน  ชอบก็คือชอบ นี่แหละเหตุผลที่อดใจไม่ไหว จริง ๆ เพิ่งรู้ตัวเมื่อเจอแกอีกครั้ง ที่ร้านอาหารตอนต้นเดือนก่อน มันไม่ใช่เพราะที่เรามีเซ็กส์กันเมื่อครั้งก่อน แต่มันคงเป็นเพราะแกสวยขึ้น  เราก็เพิ่งรู้ใจตัวเอง" ผมตอบอย่างละเอียดยิบ "งั้นแล้วจะยังไงว๊ะ  ข้าสับสนว๊ะ (หัวเราะแบบแห้ง ๆ ) มันเรื่องบ้าบออะไรว๊ะเนี่ย" เธอพูดเมื่อได้ยินคำตอบจากปากผม "โอเคเพื่อน เรายอมรับว่าอยากจะมีอะไรกับแกจริง ๆ  อาจจะเพราะเราชอบแก วันนี้แกสวยจริง ๆ เราเห็นแกแล้วมีอารมณ์  ทำให้หน้ามืด คิดสั้นไปอยากจะมีอะไรด้วย  แต่ในตอนนี้คงไม่แล้วหละ เราว่าเราควรแยกย้าย ตามทางของใครของมันดีกว่า แกก็ต้องมีครอบครัว เราก็ต้องดูแลแฟน เราเองก็อายเกินกว่าจะมองหน้าแก  กับความไว้ใจที่แกให้มา เราขอโทษจริง ๆ " วินาทีที่ผมพูดจบ  ทุกอย่างก็เงียบแบบที่ไม่มีใครพูดอะไรต่อ นานเกือบ ๆ 5 นาที  ซึ่งตัวผมก็สบายใจขึ้นนิดหน่อย เพราะได้อย่างน้อยผมก็บอกในสิ่งที่ผมรู้สึกจริง ๆ ส่วนอั้มในตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเธอจะยังไง จะเลิกคบเป็นเพื่อนต่อหรือว่าควรจบลงตรงนี้เลย …โดยที่เธอก็นั่งเงียบ ๆ ข้าง ๆ ตัวผม….ด้วยสถานการณ์ที่เป็นอยู่  ผมไม่สามรถจะอยู่ตรงนี้ได้ มันทรมานจริง ๆ ผมย้อนนึกไปถึง ชีวิตผมที่ผ่านมา  สิ่งที่ผมโหยหากับเรื่องพวกนี้  ทุกครั้งผมประสบความสำเร็จ ทั้งแบบตั้งใจและไม่ตั้งใจ และอีกหลาย ๆ ครั้งที่ผมจั่วลม ใบ้แดกหน้าแตกนับไม่ถ้วน….แต่กลับครั้งนี้ผมดูแย่กว่าทุกครั้ง เพราะอั้มคือคนที่ผม ทั้งรักแบบเพื่อนจริง ๆ ตลอดมา จนผมเกิดชอบเธอจริง ๆ ในตอนนี้ และทุกอย่าง มันก็ล้มเหลว ทั้งในสถานะเพื่อนและการแอบชอบเธอ ซึ่งเธอกำลังจะแต่งงานกับคนดี ๆ ด้วยซ้ำ……ตอนนั้นผมจึงตัดสินใจ พูดครั้งสุดท้ายกับแอนไปแบบสั่งลา "อั้มเราขอโทษนะ เราขอตัวกลับ  เดียวเรากรุงเทพเอง ยังไงก็ขอให้โชคดีนะ ขอให้ชีวิตมีความสุขหลังจากเข้าพิธีแต่งงาน ในอีกไม่กี่เดือนเอง  เราไปแหละน่ะ" ตอนผมพูดเสร็จ ผมก็มองไปที่อั้ม โดยเธอก็ไม่ได้ตอบกลับผมสักคำ เธอได้แต่มองหน้าผม (จ้องตลอด)  ตอนนั้นผมเดาว่าเธอกำลังโมโหตัวผม คงไม่อยากได้ยินอะไรจากคนอย่างผม  และผมตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินออกจากห้อง…แต่อยู่ ๆ อั้มก็ยื่นมือซ้ายเธอ จับข้อมือขวาผมดึงให้นั่งลง….จากนั้นก็ถามผมอีกครั้งว่า "แกยังเงี่ยนอยู่หรือเปล่า อยากเอากับอั้มอยู่ไหม"  ผมตกใจมากที่ได้ยินแบบนั้น ผมรีบหันไปมองหน้าเธอ แต่ผมไม่ได้ตอบกลับ….จังหวะเดียวกันอั้มทำผมตกใจยิ่งกว่า (แบบต่อเนื่อง) เธอได้ปล่อยมือซ้ายเธอจากแขนขวาผม  เปลี่ยนมาจับดึงมือซ้ายผม แล้วยกมาวางบนหน้าอกข้างขวาเธอ พร้อมกับกดฝามือขวาผมให้ขย้ำไปที่เต้าเธอ  แล้วพูดขึ้นว่า "ตอนนี้ข้ายังไม่ได้แต่งงาน  ครั้งนั้นอั้มเป็นคนอยากทำ แต่ตอนนี้แกเป็นคนอยาก  ครั้งนี้ถือว่าหายกัน" จากนั้นอั้มก็พยักหน้าให้ผม….โอ้ววววครับ……วินาทีนั้นผมและอั้มไม่ต้องพูดสักคำ…โดยที่ผมกับอั้มได้ยื่นหน้าเอาปากประกบกัน และดูดปากกัน แบบอัตโนมัติ…..ความรู้สึกผมจากหน้ามือเป็นหลังมือ จากกำลังตกนรกกลายเป็นได้ขึ้นสวรรค์<div>ในจังหวะที่ผมและอั้มกำลังเคลิ้ม นั่งแลกกินน้ำลายกัน มือขวาผมก็บีบคลึงไปที่เต้านมใหญ่ ๆ ของเธอ ผ่านเสื้อผ้าใหม สลับฝั่งขวาซ้าย ส่วนอั้ม ก็ใช้มือขวาเธอจับกุมไปที่เป้าผม ที่ควยผมกำลังแข็งโด่ ผ่านกางเกงสแล็ค (ผมนวดเต้านม ส่วนอั้มลูบคลึงเป้าผม)…..ผมและอั้มดูดปากกันเป็นเวลาหลายนาที จนผมกินน้ำลายเธอไปหลายสิบรอบ ผมก็ได้ผลักหัวเอาปากออกจากปากแอน (โดยที่แอนยังสีหน้าแกงก่ำเหมือนเนื้อแตงโม) จากนั้นผมก็พูดขึ้นมา พูดจากส่วนลึกของจิตใต้สำนึก ที่ผมอยากจะทำที่สุด…ผมบอกกับแอนไปว่า  "อั้มแก เราขอทำแบบที่ไม่เคยทำในครั้งก่อนนะ"  อั้มได้ยินเหมือนเธอรู้ทันทีว่าผมหมายถึงอะไร  โดยที่แอนนั่งอยู่ปลายเตียง เธอได้แยกขาออกกว้าง พร้อมกับใช้มือทั้งสองข้าง สอดล้วงเข้าไปจับที่ขอบผ้าซิ่นใหมไทย  ที่ผ้าไขว้ทับซ้อนตรงกลาง บริเวณชายพก ที่เป็นแท่งจีบทับซ้อน  เธอใช้ 2 มือจับและ แหวกพับดึงออกด้านข้าง ทั้งสองฝั่งมาไว้ที่เอว…..ทุกอย่างได้เปิดออกหมด….แบบอ้าซ่า…..โอ้วววครับ….ภาพนั้น…..วินาทีที่ผมไล่สายตามอง ตั้งแต่สองต้นขาขาว ๆ อวบ ๆ (ขาเธอขาวจนซีด)  ที่ไร้รอยริ้วร้อยจุดด่างดำ ดูเนียนไปหมดจนสุดโคลนต้นขา  และตรงกลางเป้าที่นูนโค้ง ของโหนกสามเหลี่ยมขนาดใหญ่....รัดแน่นด้วยกางเกงชั้นในสีขาวผ้าลื่น ๆ มัน ๆ ทั้งตัว  และขอบกางในเป็นตะเข็บลายลายลูกไม้……แม่เจ้า…..นาทีนั้นทุกอย่างที่ผมเห็น..ที่โชว์ตรงหน้าผม มันโครตจะดึงอารมณ์ผมไปแตะจุดสูงสุดของปรอท  ผมเงี่ยนจนควยโด่แข็งเต็มลำ ในตอนนั้น ผมจ้องมอง อั้มในท่าแหวกผ้าถุงซิ่นใหมออก  แบบตาไม่กระพริบ แต่สิ่งที่ผมเลือกจะทำก่อน  โดยที่ผมได้รีบจับพยุงตัวอั้ม ขยับขึ้นไปนอนราบไปกับฟูกเตียง ในท่านอนหงาย จากสองขาที่เหยียบพื้น ยกขึ้นไปบนเตียง จากนั่นผมทำในสิ่งที่อั้มไม่คิดว่าจะทำ…..แต่ผมอยากทำ  ผมได้จับขาข้างขวาเธอยกขึ้น แล้วถอดคัชชูส้นสูง สีขาวเธอออก เหลือแต่เท้าเปล่า ที่ทาเล็บเท้าสีดำ ผมจับขึ้นมา แล้วใช้ปากอมไปที่นิ้วโป้งเท้าเธอ จากนั้นผม ก็ลิ้นเลียไปตามซอกนิ้วเท้าเธอ…แต่ตาผมยังคงจ้องไปที่ตรงกลางเป้าหีเธอตลอด โดยที่อั้มได้จ้องมองมาที่ผม  ด้วยสีหน้าที่แดงก่ำ มองด้วยอาการแปลกใจ เธอคงไม่คาดคิดว่าตัวผม จะทำถึงขนาดนั้น (เธอคงไม่คิดว่าผมจะกล้าทำ)…แต่ในห้วงเวลานั้น ผมอารมณ์ผมเกินจะเก็บไว้ และอยากจะปลดปล่อยมันออกมา (และเป็นครั้งแรกที่ผมทำ)……ผมไล่เลียนิ้วเท้าอั้ม  หลังเท้า เลียสูงขึ้นไปถึงหน้าแข้ง   จนกระทั้ง ถึงบริเวณต้นขาอ่อน จนสุดโคลนต้นขาขาว ๆ อวบ ๆ เธอ…ที่มีเป้าสามเหลี่ยมอั้มอยู่ห่างแค่ปลายจมูกผม…..ทำให้ผมอดใจไม่ไหว ผมได้ก้มเอาหน้าซุกลงตรงโคกโหนกนูนของเธอ เมื่อจมูกผมสัมผัสเข้ากับก้อนเนื้อถึงแม้จะมีกางเกงชั้นในกั้นอยู่ แต่ก็รับรู้ได้ถึงว่าอ่อนนิ่ม ผมสูดเอากลิ่นกลิ่นร่องสาวที่เธอนุ่งผ้าไหมฟิต ๆ รัด ๆ มาทั้งวัน "ไม่....ไม่...อย่าทำตรงนั้นเลย...อั้มยังไม่ได้ล้าง" เธอร้องบอกด้วยความอาย แต่ไม่ทันแล้วแหละเพราะนี้คือสิ่งที่ผมต้องการมากที่สุด "ข้อเถอะนะ...ข้าจะจำทุกสิ่งที่เป็นแกตลอดไป" ผมพูดพร้อมกับก้มลงไปจูบเบา ๆ ที่กลางเนิน แล้วใช้จมูกสูดดมกลิ่นสาวของเธอช้า ๆ อีกครั้ง กลิ่นของเธอมีกลิ่นฉี่หน่อย ๆ บ่นกลิ่นน้ำหอมที่เธอใส่ กับกลิ่นตัวเธอ มันได้อารมณ์มาก ๆ ผมถึงกับทนไม่ไหวต้องแลบลิ้นออกมายาว ๆ เพื่อเริ่มละเลงไปทั่วทั้งกางเกงในอั้ม จนเธอถึงกับร้อง "โอ้ย...เสียว...ลิ้นออกดี..." อั้มร้องเมื่อโดนผมเลีย