วันเสาร์ที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2562

สอนรัก6



   นับวันนายปิงยิ่งงุ่นง่าน เพราะไม่ได้เย็ดมาเป็นเดือน พยายามแล้วพยายามอีก เฝ้ารอน้องกุ้งจะมีโอกาสให้อีก
ทุกวันก็ได้แค่จินตนาการไปชักว่าวไป แต่ก็ไม่ได้ทำให้หายเงี่ยน เพราะควยมันหิวโหยหารูหีอยู่ตลอดเวลา ใคร
สักคนก็ไม่มี ถึงมีก็ยังไม่กล้า เพราะใฝ่ฝันถึงแต่น้องกุ้ง คงเพราะเพิ่งจะได้เปิดบริสุทธิ์แค่ครั้งเดียว นายปิงไม่นึก
ว่าน้องกุ้งจะอดได้อึดขนาดนี้ อยู่ที่โรงเรียนก็ได้แค่เห็นกัน หลายวันถึงจะได้ทักทายกัน น้องปิงก็ยังทำตัวปกติ
ไม่ยอมคุยด้วยนานๆ นายปิงก็เลยได้แค่รอ
    แต่จริงๆแล้วน้องกุ้งก็งุ่นง่านไม่ยอ่งหย่อนไปกว่านายปิง แต่ด้วยมีหลายสาเหตุที่ไม่อาจหลบมาเจอกับพี่ปิงได้
ทั้งที่ร่างกายและจิตใจเฝ้าใฝ่โหยหาอยู่ทุกวัน และก็เช่นเดียวกับนายปิง น้องกุ้งก็ได้แค่มโนภาพจากเหตุการณ์วันนั้น
มาเป็นจินตนาการในการโลมเล้าด้วยฝ่ามือตัวเอง ทั้งกดทั้งคลึง จนกระทั่งน้ำแตกเกือบทุกวันเหมือนกัน
    เย็นนี้นายปิงก็ได้พบน้องกานที่ร้านไอติมเช่นเดิม นายกุ้งพยายามเลียบเคียงถามถึงน้องกุ้ง แต่น้องกานก็บอกได้แค่
เค้ารีบกลับบ้าน แล้วก็คุยกันต่อแบบธรรมดา จนหลายๆหนเข้า นายปิงก็ยิ่งคุ้นเคยน้องกานมากขึ้น และในใจก็เริ่มหัน
มาสนใจน้องกานมากขึ้น อาจเป็นเพราะความอดอยาก และความโหยหารูหีมาเย็ดก็เป็นได้
"พรุ่งนี้วันเสาร์ ค่ำนี้เราไปดูหนังกันมั๊ย" นายปิงหยั่งเชิงแกล้งชวนน้องกานดูหนังในเย็นวันศุกร์หลังเลิกเรียน
"ดูที่ไหน เรื่องอารัยคะ"
"เอ้อน่า...หนังน่าดูแล้วกัน"
"ไปก็ได้ค่ะ"
     นายปิงถึงกับงง ไม่นึกว่าเด็กสาวจะยอมไปด้วยง่ายๆ ในใจก็ดีใจบ้างเป็นธรรมดา ถึงน้องกานจะไม่ได้เป็นเป้าหมาย
แต่ก็คงจะแก้ขัดได้บ้าง ลองดูก็ดีเหมือนกัน ในใจนึกได้ถึงหนังที่ตื่นเต้นน่ากลัวได้ที่นึง ตกลงว่าจะพาน้องกานไปดู บางที
ถ้าเป็นไปตามแผนที่เคยใช้ได้ผลมาแล้ว คืนนี้หัวถอกคงได้เข้าไปซุกรูหีน้องกาน
     ในโรงหนังที่แสงสลัวๆสองหนุ่มสาวนั่งมองบนจอ เนื้อเรื่องเริ่มตื่นเต้น หวาดเสียวเพราะเป็นหนังประเภทตื่นเต้น
บางครั้งน้องกานถึงกับร้องออกมาด้วยความตกใจ เผลอเอื้มมือมาเกาะต้นขานายปิงแน่น
"โอยย..น่ากลัวจัง" นายปิงถือโอกาสโอบไหล่ ดึงมามาแนบกับไหล่ตัวเอง
"ว๊ายยย..." เป็นฉากหวาดเสียวสุดๆ น้องกานเอี้ยวตัวมากอดนายปิงแน่น ซบหน้าหลบกับซอกคอนายปิงนิ่ง
     นายปิงเลยถือโอกาสกอดทั้งสองมือ จนอกแนบอก อกน้องกานค่อนข้างใหญ่สัมผัสอกชายหนุ่มเต็มที่ น้องกาน
เลยเลิกดู แต่ยังไม่ยอมเลิกกอดพี่ปิง นายปิงก็ยังตระครองกอดดึงร่างที่สั่นระริกของเด็กสาวเข้ามาแนบอกแน่นขึ้น
     จนหนังเลิก น้องกานพยายามเดินแนบชิดร่างพี่ปิงตลอดเวลา จนออกจากโรงหนัง
"หนู..หนูขอโทษพี่ปิงนะคะ มัน..มัน..น่ากลัวน่ะ" น้องกานระล่ำระลักบอกชายหนุ่ม
"ไม่เป็นไรครับ ดีสะอีกพี่ได้กอดน้องกาน ฮิฮิ" นายปิงตอบยิ้มๆ น้องกานนึกได้ อายจนหน้าแดง
"โอยย..น่ากลัว คืนนี้จะนอนหลับมั๊ยน๊อ"
"นั่นสิ เผื่่อมันเกิดไปหาน้องกานล่ะ จะทำยังงัย ฮิฮิ"
"บ้าน่ะ พี่ปิงน่ะ คนยิ่งกลัวๆนะ"
"ยิ่งกลัว มันยิ่งไปหา ไปหลอกไปหลอนเลยแระ"
"พอแล้ว..พอแลัว..ตายแน่ๆ..จะนอนได้งัย..โอย..โอย"
"พี่นอนเป็นเพื่อนมั๊ย" นายปิงถามแกมกระเซ้า
"นอนได้งัย เขาไม่ให้ผู้ชายขึ้นบนหอหรอก"
"งั้นให้พวกที่ดูมันขึ้นไปนอนเป็นเพื่อนแระกัน" ชายหนุ่มเน้นถึงสิ่งน่ากลัวในหนัง
"ว้าวว..พี่ปิงนะ..ฮืออ..ฮืออ" น้องกานต่อว่าถึงกับสอื้น
"งั้นเอาหยั่งงี๊มั๊ย คืนนี้ไปนอนที่หอพักพี่ เค้าไม่ห้ามผู้หญิงขึ้นหอหรอก" ชายหนุ่มเสนอ มองหน้าที่ซีดเซียวของน้องกาน
"เอ้ออ...เอ้ออ..."น้องกานก้มหน้าครุ่นคิด แต่ความกลัวในหนังมันมากกว่าความกลัวเรื่องอื่นไปหมด
"ว่าไง.. ไปเถอะ พรุ่งนี้พี่ไปส่งที่หอ"
"คะ..ค่ะ..ค่ะ" จำใจต้องยอมตามข้อเสนอของชายหนุ่ม
...................................................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น