บทที่ 3
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา แจงก็ไปพบกับลุงทั้งสองคนที่สวนสาธาธารณะหลังเลิกงานทุกวัน แจงเองก็ไม่นึกว่าจะตัวเองจะถลำตัวมาได้ถึงขนาดนี้เลยค่ะ มีอยู่วันนึงแจงไม่ไปหาแกแค่วันเดียว ลุงแกสองคนมาหาแจงถึงออฟฟิสเลย ปากแกก็อ้างว่าเป็นห่วงตามเรื่องตามราว แต่ทำไมแจงจะไม่รู้ล่ะคะว่าลุงแกกำลังจะขู่แจงต่างหาก ว่าถ้าแจงคิดตีตัวออกห่างแจงจะเจอพวกแกแฉเรื่องของแจง
ส่วนใหญ่แกสองคนจะสลับกันมาเจอแจงค่ะ ทุกวันหลังจากแจงออกกำลังกายเสร็จ แจงก็จะเจอลุงคนใดคนนึง แล้วก็แจงก็โดนพวกแกซักคนพาไป “นวด” จนแจงตัวเบาแทบทุกวัน แต่ก็มีหลายๆ ครั้งที่แจงโดนทั้งลุงแดงกับลุงโชครุมพร้อมๆ กัน แจงยิ่งระบมจนแจงขัดไปทั้งตัวเลยค่ะ ลุงสองคนนี้จะมีนิสัยและรสนิยมที่ไม่เหมือนกัน ลุงโชคจะชอบสรรหาของเล่นแปลกๆ มาเล่นกับแจงประจำๆ ไอ้น้ำยาน่ะ แจงเจอแกฉีดใส่ท้องแจงเป็นประจำอยู่แล้ว แต่แกจะชอบเอาอะไรแปลกๆ มายัดใส่รูแจงเสมอๆ อย่างใส่ไข่ต้มลงไปในมดลูกแจงทีละห้าหกลูก หรือว่าไปเอาโฟมหุ้มท่อแอร์ยาวๆ แล้วมายัดลงไปในรูแจงจนแจงรู้สึกอึดอัด ส่ายเอวร่อนสูดปากแล้วสูดปากอีกจนแทบหัวใจวายเลยค่ะ ส่วนลุงแดง แกจะชอบให้แจงโชว์คนอื่น เรื่องแก้ผ้าในรถ หรือวาให้แจงเดินแก้ผ้าเข้าม่านรูดเนี่ย ทำหลายครั้งจนแจงอ่อนอกอ่อนใจ แต่ที่แจงลำบากใจที่สุดก็เห็นจะเป็นเรื่องที่แกชอบเห็นแจงดูดควยให้บ๋อยนี่แหละค่ะ ลุงแดงจะชอบให้บ๋อยมายื่นควยให้แจงดูดจนน้ำควยเค้าแตกคาปากไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแล้วค่ะ
แต่ที่เหมือนกันคือ ลุงทั้งสองคนชอบทำกับแจงแรงๆ จนแจงนึกไม่ถึงว่าคนแก่อย่างคนทั้งสองจะแข็งแรงได้ขนาดนี้ ยิ่งตอนแจงโดนแกสองคนรุมกระแทกทั้งหน้าทั้งหลังนะคะ แจงยิ่งทรมาณค่ะ เหมือนกับตัวเองเป็นที่ระบายความเงี่ยนอย่างไม่มีทางหนีพ้นเลย จนท้ายที่สุดแจงก็ยอมรับว่าแจงติดในลีลาการนวดของลุงโชคลุงแดง แจงคิดซะว่าสิ่งที่แจงทำก็แค่ซื้อบริการจากคนทั้งสองให้แจงคลายเครียดจากการทำงานเท่านั้นค่ะ
แต่ความจริงมันไม่ใช่อย่างนั้นเลย สิ่งที่แจงหลวมตัวทำลงไปมันนำพาให้แจงไปสู่อีกโลกหนึ่ง ที่แจงกลับตัวไม่ได้อีกเลยตลอดชีวิต
เรื่องมันเริ่มขึ้นในวันหนึ่งที่แจงเคลียรงานจนใกล้เสร็จ อยู่ๆ นายของแจงโกโต้ซังก็เรียกให้แจงขึ้นไปพบบนห้อง พอแจงเคลียร์งานเสร็จแล้ว แจงก็รีบขึ้นไปพบโกโต้ซัง แต่พอเปิดเข้าไป แจงก็พบว่ามีทานากะซังที่เป็นประธานสาขาประเทศไทยนั่งอยู่ด้วย พร้อมกับชินจิซังฝ่ายขาย และอาราตะซังฝ่ายบุคคลที่มาพร้อมกัน
“ฤดีซัง นั่งลงก่อนสิครับ” โกโต้ซังเอ่ยขึ้นคนแรก
แจงแปลกใจมากเพราะไม่เข้าใจว่าผู้ใหญ่ระดับนี้เค้ามีอะไรจะคุยกับแจง แต่แจงได้แต่เก็บความสงสัยไว้แล้วรอผู้ใหญ่เค้าพูดมาก่อน
“เรามีข่าวดีจะบอกฤดีซัง นั่นก็คือ ทานากะเค้าอยากจะให้ฤดีซังไปทำงานแผนกขายกับชินจิซัง ผมเองก็เห็นด้วย แล้วเราจะเพิ่มเงินเดือนให้ฤดีซังเป็นหกแสนเยน”
แจงขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจ แจงไม่เคยทำเรื่องย้ายตัวเองเป็นฝ่ายขายมาก่อน แล้วเรื่องรับเงินเดือนเป็นเงินเยนเนี่ย แจงยิ่งแปลกใจมากเพราะปกติแล้วพนักงานที่ได้รับเงินเดือนเป็นเงินเยนนี่มันเฉพาะผู้บริหารระดับสูงเท่านั้น ยิ่งพอคิดกลับป็นเงินบาท อยู่ๆ แจงได้เงินเดือนเพิ่มมากกว่าเดิมเกือบๆ สามเท่า ไอ้ดีใจมันดีใจอยู่หรอกค่ะ แต่ก็สงสัยว่าอยู่ๆ มันเกิดอะไรขึ้นเค้าถึงมายื่นข้อเสนอดีเกินกว่าที่จะเชื่อว่าเป็นเรื่องจริงได้
“ฤดีซังสงสัยล่ะสิ” ทานากะซังยิ้มกรุ้มกริ่มพลางเดินไปเปิดโปรเจกเตอร์ “หน้าที่ใหม่ของฤดีซังต้องทุ่มเทเพื่อเพิ่มยอดขายให้กับเรา รวมทั้งคอยสร้างความบันเทิงให้กับพวกเราด้วย”
ทานากะซังพูดจบก็ฉายโปรเจกเตอร์ พอแจงเห็นภาพที่โปรเจกเตอร์ฉายเท่านั้นแหละค่ะ หัวใจแจงแทบจะหยุดเต้น เพราะมันเป็นภาพที่แจงโดนลุงแดงกับลุงโชครุมชำเราอย่างเมามันส์ เสียงครวญครางของแจงดังลั่นจากเครื่องเสียง ทานากะซังเปิดไปได้ซักพักก็หรี่เสียงลง
“มีคนในแผนกชินจิซังไปเห็นฤดีซังไปกับสองคนนี้บ่อยๆ ผมเลยสงสัยขึ้นมา ก็เลยไปคุยกับสองคนนี้ ให้เงินเค้าสามแสน เค้าก็เอาภาพพวกนี้มาให้”
แจงนั่งตัวแข็ง จุกจนพูดไม่ออก นึกไม่ถึงเลยว่าลุงแกสองคนจะขายแจงได้ ทานากะซังเดินอ้อมเข้าด้านหลังใช้มือล้วงเข้าไปในเสื้อสูทของแจง แล้วขยำอกของแจงอย่างสนุกมือ แจงสะดุ้งโหยง ขณะที่แจงจะยกมือขึ้นปัดออก อาราตะซังก็ขัดขึ้นว่า
“ถ้าฤดีซังจะไม่รับข้อเสนอของเรา ภาพพวกนี้ก็จะส่งทางอีเมลล์ให้กับพนักงานในบริษัททุกคน รวมทั้งเพื่อนๆ ในเฟสบุคฤดีซังด้วย”
“พวกคุณทำอย่างนี้กับชั้นไม่ได้ มันผิดกฏหมาย” แจงเถียง
“ก็ได้ ฤดีซังจะไม่รับก็ได้ ก็ถือซะว่าวันนี้เราไม่ได้คุยกัน แต่อีเมลล์ที่ส่งไปให้คนในบริษัท ก็ไม่มีใครรู้หรอกนะว่ามาจากไหน ผมก็อยากจะดูว่าฤดีซังจะทนทำงานที่นี่ได้กี่วัน” โกโต้ซังนายของแจงขู่ “ถ้าวันนั้นฤดีซังคิดว่ามาจากเราก็ไปแจ้งความเอาแล้วกัน”
แจงฟังโกโต้ซังพูดจบแล้วแจงก็ได้แต่นิ่ง ทานากะซังค่อยๆ ปลดเสื้อสูทแจงออก แจงเข้าใจแล้วว่าเค้าต้องการให้แจงทำอะไร อันที่จริงเรื่องการกดขี่ทางเพศในสังคมญี่ปุ่นเป็นสิ่งที่แจงได้ยินมาบ้างไม่น้อย แต่แจงคิดว่านั่นเป็นแค่เรื่องที่ลือกันไปเองเท่านั้น การที่ผู้หญิงซักคนจะต้องคอยบำเรอกามให้กับคนในบริษัทหรือว่าแขกเหรื่อขององค์กร เมื่อก่อนแจงว่ามันเป็นเรื่องเหลือเชื่อเกินกว่าจะจริง แต่วันนี้แจงรู้แล้วว่าไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลย แม้กระทั่งในบริษัทที่แจงทำงานอยู่ ที่นับกันว่าถือป็นบริษัทระดับโลกก็ยังไม่พ้นที่จะมีเรื่องแบบนี้ ตอนนี้แจงรู้สึกท้องน้อยของแจงวูบวาบไปหมด นี่แจงกำลังจะเจอกับอะไรนะ
ทานากะซังขยำนมของแจงไปมา แล้วเค้าก็พูดภาษาญี่ปุ่นกับคนอื่นๆ ในห้อง ทานากะซังขยำนมของแจงอย่างเพลินมือแล้วก็วิจารณ์เรือนร่างของแจงกับผู้บริหารคนอื่นๆ ไปด้วย แล้วตอนนี้ ทั้งโกโต้ซัง ชินจิซัง และอาราตะซังก็มายืนรุมล้อมแจงทุกๆ คน
“ฤดีซังว่ายังไงล่ะ” อาราตะซังถาม
“ถ้าผู้ใหญ่ทุกๆ คนตัดสินใจแล้ว แจงก็คงปฏิเสธไม่ได้ค่ะ”
เท่านั้นล่ะค่ะ ทุกๆ คนในห้องก็รุมชำเราแจงแทบจะทันที เสื้อผ้าของแจงโดนรุมทึ้งจนหลุดออกมาในเวลาไม่นานนัก แล้วแจงก็โดนจับขึ้นโต๊ะทำงาน แต่ละคนรุมเลียแจงซะจนแจงแฉะไปด้วยน้ำลายของทุกคนแทบจะทั้งตัว จริงอยู่ว่าแจงเคยโดนลุงแดงกับลุงโชครุมเย็ดมาหลายครั้งแล้ว แต่ลุงทั้งสองคนเค้าทำกับแจงด้วยความหยาบกักขฬะ แต่ผู้บริหารชุดนี้กลับปฏิบัติกับแจงอีกอย่าง เค้าไม่ได้ทะนุถนอมแจงหรอกค่ะ มันเหมือนกับว่าแจงเป็นอาหารจานโปรดที่คนแก่ๆ พวกนี้กินอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งลิ้นทั้งมือของคนสี่คนที่บีบจับไปทั้งตัวแจงมันทำให้แจงทุรนทุรายบนโต๊ะอย่างน่าเวทนา
คุณทานากะซังเป็นคนแรกที่ใช้บริการแจง ในขณะที่คนอื่นๆ ก็สาละวนทั้งบีบทั้งเลียแจงอยู่ตลอดเวลา หัวนมทั้งคู่ของแจงไม่เคยว่างเลย ทุกๆ คนต่างจับจองดูดเลียอยู่ตลอด ปากของแจงก็โดนควยคนนั้นควยคนนี้สับเปลียนหมุนเวียนกันมาให้แจงกระตุ้นเสียวให้อยู่ตลอดเช่นกัน พอทานากะซังเสร็จธุระจากตัวแจงแล้ว ชินจิซังเจ้านายคนใหม่ก็เข้ามาต่อทันที แล้วโกโต้ซัง อาราตะซังก็หมุนเวียนกันเข้ามาตักตวงความสุขจากรูหีของแจง
แจงโดนรุมเสียวอยู่อย่างนั้นจนเกือบเที่ยงคืน ผู้บริหารแต่ละคนต่างสนุกกับตัวแจงจนดึกดื่น แต่ละคนเย็ดแจงคนละสองสามครั้ง ยิ่งชินจิซังเนี่ย ล่อแจงไปซะสี่หน น้ำของคนสี่คนต่างหลั่งอัดเข้ามาในรูแจงทุกๆ คน มันเยอะซะจนมันไหลย้อยจากรูหีหยดลงพื้นห้องเลยค่ะ เรียกว่าแจงโดนทุกคนจัดหนักซะจนเกือบไม่มีแรงกลับบ้านเชียวค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น