แสงสว่างจากดวงไฟสามดวงในคืนเดือนมืด
ท่ามกลางสายฝนที่ตกมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา
เด็กชายสามคนจับปลาท่ามกลางฝนอย่างทุลักทุเล
"ไม่ไหวว่ะ
แม่งฝนตกหนักแบบนี้กูว่าปลามันวิ่งหมด"
เด็กชายที่ถือฉมวกพูดพลางสับฉมวกลงที่พื้น
"พอเหอะว่ะกูว่า
คืนนี้ เราแบ่งปลากันดีกว่า
กลับบ้านเร็วหน่อยพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน"ไอ้จ้อยเด็กผู้ชายตัวเล็กสุดในกลุ่มมองหน้าเพื่อนอีกคน
"หาที่หลบก่อนดีกว่า
พรุ่งนี้แม่งเป็นไข้พอดี"ยังไม่ทันขาดคำเด็กสามคนรีบวิ่งไปพร้อมๆกัน
"ไปหลบที่บ้านไอ้เดชก่อน
ไม่ไหวละแม่งฝนตกหนักชิบ"ไอ้เก่งคนถือฉมวกพูดพลางนำหน้าเพื่อนไปยังบ้านที่อยู่ไกล้ที่สุด
พอถึงบ้าน
ไอ้เดช จัดแจงเอาปลาไปขังที่ครัวหลังบ้าน
บ้านเดชเป็นบ้านไม้สองชั้นชั้นล่างเป็นใต้ถุนยกสูงตามแบบฉบับของบ้านตามชนบท
ทั่วไป
บ้านของเดชจัดได้ว่าเป็นคนมีฐานะดีคนหนึ่งในหมู่บ้าน
พ่อของเดชไปทำงานที่ประเทศญี่ปุ่นได้สองปีแล้ว
ทำให้บ้านเดชอยู่แบบสบายๆ
ไม่ต้องดิ้นรนอะไรมากนัก
"แม่จ๋๋าๆ
เดชมาแล้ว"
ไอ้เดชตะโกนบอกแม่มัน
"มาแล้วหรอลูก
แม่อาบน้ำอยู่
เช็ดตัวให้แห้งหน่อยนะเดี๋ยวไม่สบาย"
แม่ของเดชตะโกนออกมาจากในห้องน้ำที่อยู่หลังบ้าน
"วันนี้ได้ปลานิดเดียวแม่ฝนตกแรงมากเลย"
"แม่บอกกี่ครั้งแล้ว
อยากได้ปลาไปซื้อเอาที่ตลาดไม่ต้องอดหลับอดนอนไปหาหรอก"
"แหม..เดชอยากไปกับเพื่อนนี่แม่"ไอ้เดชพูดพลางเดินไปหยิบผ้าขนหนูเอาไปให้เพื่อน
"พวกมึงเช็ดตัวกันก่อน
ฝนหยุดค่อยกลับบ้าน"
"กูว่ากูลุยฝนไปดีกว่า"ไอ้จ้อยพูดพลางจะวิ่งออกไป
"เฮ้ยกลับก็กลับด้วยกันสิวะ
แม่งบ้านกูอยู่ไกล"
"เออกูว่า
พวกมึงนอนนี่เลยดีกว่า
ตอนเช้าค่อยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไปโรงเรียนที่บ้าน"ไอ้เดชบอกเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง
"กูก็ว่างั้น
เช้าๆปลุกกันนะเว้ย
เด๋วไปโรงเรียนไม่ทัน"ไอ้เก่งพูดพลางเช็ดหัวแรงๆ
"เอางั้นก็ได้"ไอ้จ้อยพูดทีท่ากังวลเล็กน้อย
"งั้นกูขึ้นไปหาเสื้อผ้าให้พวกมึงเปลี่ยนกันก่อน
"ไอ้เดชพูดพลางเดินขึ้นบันไดบ้านไป
"เก่งกับจ้อย
ตามสบายนะลูก
นอนนี่แหละอย่าลุยฝนไปเลย"แม่เดชพูดออกมาจากในห้องน้ำ
พลางตักน้ำรดตัวเสียงดัง
ซ่าๆ
เดชเดินลงบันไดมาพร้อมกับเสื้อกางเกงยื่นให้เพื่อน
"พวกมึงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันก่อนนะเว่ย
เด๋วกูอาบทีหลัง นั่นแม่กูอาบน้ำเสร็จละ"
"นอนกันซะที่นี่แหละ
พรุ่งนี้แม่เอารถไปส่ง"แม่ของเดชเดินออกมาจากห้องน้ำ
นุ่งผ้าถุงกำลังหันหลังและตากผ้าเช็ดตัวอยู่
ไอ้จ้อยเดินเข้าไป
อาบน้ำ
ส่วนไอ้เดชก็สาละวนกับปลาที่มันจับได้อยู่
ไอ้เก่งแอบมองแผ่นหลังที่ขาวผ่องของแม่เดชอย่างลืมตัว
แม่เดชอายุ40กว่าแล้วแต่ยัง
รักษารูปร่างไว้ดีมาก
เอวยังเป็นเอวและขาที่เรียว
เป็นอาหารตาของเพื่อนๆที่มาบ้านเดชบ่อยๆ
แม่เดชหยิบเสื้อยืดมาสวมทับผ้าถุงและยิ้ม
ให้เก่ง
"นอนนี่แหละเก่ง
เออเดชให้เพื่อนนอนห้องแม่ก็ได้นะ
เดี๋ยวแม่ไปนอนที่นอนเดชเอง
เตียงมันเล็ก
3
คนนอนไม่ได้หรอก"
"โหแม่ไม่เป็นไร
ผมนอนพื้นได้"ไอ้เก่งพูดติดเกรงใจ
"ได้ยังไงเสียชื่อบ้านแม่หมด
มีที่ไหนให้เพื่อนลูกชายนอนพื้น"
"แต่ๆๆ
ว่า...
ไอ้เดชลังเลเพราะคิดถึงหนังสือโป๊ที่มันซ่อนไว้ใต้หมอน"
ยังไม่ทันที่เดชจะปฏิเสธ
แม่ก็พาร่างอ้อนแอ้นเดินขึ้นบ้านไป
ไอ้จ้อยอาบน้ำอย่างลวกๆ
พลางหยิบสบู่ขึ้นมาถู
ฟองจากสบู่ที่แม่ของเดชพึ่งถูไปยังเป็นฟองอยู่
ไอ้จ้อยลูบคลำด้วยความรู้สึกแปลกๆ
ตาของมัน
เหลือบไปเห็น
กางเกงในผ้าลื่นสีขาวบางที่แม่ไอ้เดชตากไว้ในห้องน้ำ
"โชคดีจริงๆกู
เจอของดีเข้าละ"ไอ้จ้อยนึกในใจพลางหยิบกางเกงในแม่ไอ้เดช
มาใช้นิ้วหัวแม่มือลูบตรงเป้า
สัมผัสได้ถึงเมือกเหนียวๆที่อยู่ตรงนั้น
"น้าน้้อยนี่
กลิ่นหีหอมจริงๆ"
ไอ้จ้อยพูดพลางใช้มือรูดของมันไปส่วนลิ้นก็ดูดเลียตรงเป้ากางเกงใน
ในมโนภาพว่าแม่ไอ้เดชนอนอ้าขา
ให้มันเลียร่องสวาทอยู่
ไม่นานมันก็เกร็งตัว
หลั่งน้ำออกมาเลอะห้องน้ำแล้วเอากางเกงในแม่ไอ้เดชไปตากไว้ที่เดิม
หลังจากที่ทุกคนอาบน้ำแล้ว
แม่ของเดชจัดแจงให้พวกเด็กๆนอนในห้องของตัวซึ่งตัวเธอเองก็นอนห้องของลูกชายที่อยู่
ติดกัน
"ไอ้เดชห้องแม่มึงนี่สะอาดจริงๆว่ะ"ไอ้เก่งพูดพลางเดินสำรวจรอบๆห้อง
"เฮ้ยๆพวกมึงเดินหาไรวะ
อย่าจิ๊กเงินแม่กูนะเมิง
เด๋วแม่กูด่าเปิง"
"เฮ้ยนี่รูปพ่อมึงสมัยหนุ่มๆหรอวะ"ไอ้จอ้ยหยิบกรอบรูปมาดูภาพครอบครัวของเพื่อน
"หล่อก็ไม่หล่อแม่งไงได้น้าน้อยเป็นเมียนี่"ไอ้จ้อยแหย่
"พวกมึงอย่าวิจารณ์พ่อกู
เด๋วโดนเตะ"
"เออกูก็ว่างั้น
แม่มึงอย่างสวย"ไอ้เก่งพูดให้ท้ายเพื่อน
"แม่งพอมึงออกมา
หน้าคล้ายคนข้างบ้านะมึง"ไอ้จอ้ยพูดพลางกระโดดหลบ
บาทาของเพื่อนที่ลอยมาพลางหัวเราะ
ลูกเตะของไอ้เดชวืดไป
โดนมือทำให้กรอบรูปไม้หล่นลงเตียง
แผ่นไม้หลุดออกจากกัน
ข้างในมีรูปภาพซ่อนอยู่อีกสองรูป
"เฮ้ยรูปไรวะ"ไอ้เก่งสนในพลางหยิบขึ้นมา
"ไม่มีไรก็แค่รูปซ้ำว่ะ"มันรวบภาพเก็บไว้ที่เดิมก่อนที่เพื่อนจะทันรู้ว่าภาพที่มันเห็น
คือภาพของน้าน้อยแม่ของไอ้เดชเพื่อนเกลอ
กำลังเปลือยกายอยู่บนร่างพ่อของผู้ชายคนหนึ่ง
และที่เด็ดกว่านั้นมีคนอีกคนกำลังป้อนควยเข้าปากแม่ไอ้เดช
คนสวย เห็นแค่หลังจะเป็นใครไม่ได้
นอกจาก
ก้อน พ่อของมันนั่นเอง
"พ่อนะพ่อ
มาแอบเย็ดเมียชาวบ้านตอนผัวเขาไม่อยู่
แม่รู้แม่เอาตาย"มันนึกพลางรอจังหวะที่เพื่อนเผลอพับรูปหนึ่งใบเข้ากระเป๋ากางเกง
อย่างเร็ว...
ทางด้านแม่ของเดช
เดินเข้ามาในห้อง
น้อยมองไปรอบๆห้องและส่ายหัวอย่างระอา
"อยู่ได้ไงเนี่ย"น้อยนึกพลางเก็บเสื้อผ้าที่กองอยู่พับเข้าตู้
พลันสายตาเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง
"นี่มันกางเกงชั้นในของเรานี่
ทำไมมาอยู่นี่เนี่ย"คิ้วงามงอนขมวดอย่างสงสัย
น้อยเปิดลิ้นชักออกดูถึงกับตะลึง
กางเกงในของเธอ
4
ตัวอยู่ในลิ้นชักลูกชายที่กำลังจะเป็นหนุ่ม
ตรงเป้ากางเกงในไม่ต้องจับก็รู้ว่าแห้งกรังด้วย
คราบอสุจิ
"ทำไมคิดแบบนี้กับแม่.."น้อยรำพึงเบาๆพลางหยิบกางเกงในของเธอทั้งหมดมาวางลงที่เตียง
"นี่ถ้าเพื่อนไม่อยู่นะ
แม่จะด่าซะบ้านแตก"หล่อนนึกด้วยความโกรธ
พลางล้มตัวลงนอน
ทันทีที่หัวสัมผัสกับหมอน
ก็รู้สึกถึงสิ่งผิดปรกติใต้หมอน
"อะไรอีกเนี่ย"น้อยบ่นอย่างหัวเสียพลางคลำดูใต้หมอน
หนังสือโป๊เล่มนึงถูกเธอหยิบออกมา
ภาพที่เธอเห็นในหนังสือ
คือภาพหญิงไทย
กำลังถูกกระทำพร้อมกันทั้งรูหีและรูก้นโดยฝรั่ง
น้อยหยิบและเปิดดูใจเต้นระรัว
ควยทั้งสองอันมันใหญ่
เสียจนแตดของน้อยสั่นระริก
น้ำเมือกของเธอถูกขับออกมาโดยธรรมชาติ...เธอสอดมือเข้าไปใต้ผ้าถุงอย่างช้าๆ...
"มึงว่าอีอ้อม
ลูกน้าจิตน่าเอาป่าววะ"ไอ้เก่งพูดทำลายความเงียบ
"กูว่า
น้าจิตยังน่าล่อมากกว่าวะ"ไอ้จ้อยออกความเห็น
สายตามองเพื่อนที่ยังเหม่อลอย
ไอ้เดชพึ่งนึกได้ว่ามันหยิบกางเกงในแม่มาจาก
ตระกร้า
ป่านนี้แล้วแม่อาจจะเจอ
กางเกงในพวกนั้นแล้วก็ได้
"ไม่ได้ละ
ยังไงต้องเอาแม่กลับมานอนนี่ให้ได้
เตียงก็ออกใหญ่นอน 4-5
คนได้สบาย"
"แม่เห็นกางเกงในพวกนั้นบ้านแตกแน่"ไอ้เดชนึกกลัวขึ้นมาพลางเดินออกจากห้อง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น